INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5.05.2009 r. (data wpływu 11.05.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ujęcia w kosztach uzyskania przychodów:

• odpisów amortyzacyjnych od czasowo nieużywanych środków trwałych oraz
• podatku od nieruchomości od czasowo nieużywanego środka trwałego - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 11.05.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ujęcia w kosztach uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od czasowo nieużywanych środków trwałych oraz podatku od nieruchomości od czasowo nieużywanego środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne.

Spółka jest dostawcą produktów i usług dla przemysłu rolno - spożywczego. Jednym z warunków lokalizacji zakładów produkcji pasz jest posiadanie własnej bocznicy kolejowej. Spółka zakupiła w przeszłości wytwórnie pasz posiadających własne bocznice kolejowe, jak również wybudowała bocznice kolejowe w nowych wytwórniach.

Ponieważ transport kolejowy stał się mniej rentowny, a Spółka obecnie korzysta z transportu kołowego, bocznice kolejowe czasowo nie są używane. Zdaniem Spółki, możliwe jest w przyszłości wznowienie użytkowania bocznic kolejowych, gdy transport szynowy stanie się bardziej opłacalny niż transport samochodowy.

Ww. bocznice kolejowe są kompletne, zdatne do użytku w prowadzonej przez Spółkę działalności oraz znajdują się w ewidencji środków trwałych. Nie używane w chwili obecnej bocznice kolejowe nie zostały zlikwidowane, zniszczone ani też w inny sposób nie utraciły trwale swojej przydatności technicznej i użytkowej.

Spółka opłaca podatek od nieruchomości od posiadanych bocznic kolejowych, które dla potrzeb tego podatku są traktowane jako budowle.

Spółka zadała pytania:

1. Czy Spółka maże dokonywać amortyzacji środków trwałych, tj. bocznic kolejowych, które czasowo przestały być używane oraz zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od tych bocznic w oparciu o przepisy updop...
2. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop, podatek od nieruchomości od nieużywanych czasowo bocznic kolejowych...
   
   

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1:

Spółka może dokonywać amortyzacji środków trwałych, tj. bocznic kolejowych, które czasowo przestały być używane oraz zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od tych bocznic w oparciu o przepisy updop.

Zdaniem Spółki bocznice kolejowe czasowo nieużywane mogą być amortyzowane dla celów podatkowych, a odpisy amortyzacyjne stanowią koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów i które nie zostały wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 updop.

Z powyższego wynika, że określony wydatek, nie wymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, może stanowić koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodzi związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zachowanie przychodu podatnika.

Kosztami uzyskania przychodów mogą być również, stosownie do art. 15 ust. 6 updop, odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne), dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m updop, z uwzględnieniem art. 16 updop.

Powyższy przepis ma zastosowanie do wydatków związanych ze składnikami majątku wykorzystywanymi w okresie czasu dłuższym niż rok.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 updop amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c updop, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty
   - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 updop, zwane środkami trwałymi.
   
   

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 updop odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k updop, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e updop, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z kolei na podstawie art. 16c pkt 5 updop amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano tej działalności zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zdaniem Spółki, treść art. 16c pkt 5 updop wskazuje, że amortyzacji podatkowej nie podlega składnik majątku, który nie jest używany na skutek zaprzestania działalności, w której był on wykorzystywany. Tym samym, okresowy brak wykorzystania danego środka trwałego w przypadku dalszego prowadzenia działalności gospodarczej, w której środek ten był wykorzystywany, nie powoduje utraty prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tego środka, stanowiących koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 6 updop.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka może amortyzować wyłączone czasowo z używania środki trwałe, ponieważ nie zaprzestała ona wykonywania działalności gospodarczej, w której bocznice kolejowe były używane, głównie do transportu surowców. Spółka nadal prowadzi działalność produkcyjną (produkcja pasz zwierzęcych), nadal dostarcza wyprodukowane towary swoim kontrahentom, z tą różnicą że od pewnego czasu dostawy te dokonywane są za pomocą transportu kołowego. Spółka okresowo zaprzestała używania bocznic kolejowych w działalności gospodarczej, ponieważ transport kolejowy stał się mniej opłacalny, a kontrahenci preferują dostawy przy użyciu samochodów.

Czasowe zaprzestanie używania środka trwałego nie wyklucza jednak możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych przy kontynuowaniu działalności w której te środki były wykorzystywane. Takie stanowisko znajduje także potwierdzenie w orzecznictwie organów skarbowych, które wyraźnie wskazuje, że fakt, iż:

„dane składniki majątkowe nie są przez podatnika okresowo używane z innych powodów niż zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej, w której składniki te były wykorzystywane, przerwa w ich używaniu nie powoduje konieczności zaprzestania dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tych środków trwałych” - postanowienie naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego z dnia 10 lipca 2006 r. nr PD.423-26/06.

Należy zauważyć, iż Spółka nie wyklucza korzystania z bocznic kolejowych w przyszłości. Opłacalność różnych rodzajów transportów podlega wpływowi wielu zmiennych czynników takich jak m. in. ceny paliwa, stan dróg czy sieci kolejowej. Są to cechy łatwo ulegające zmianie i nie można wykluczyć, że transport kolejowy stanie się w przyszłości rentowniejszy w stosunku do transportu samochodowego. Wówczas Spółka nie będzie musiała budować nowych bocznic kolejowych lecz będzie korzystać z już istniejących, które czasowo nie były eksploatowane. Zdaniem Spółki dodatkowym czynnikiem wspomagającym argumentację, iż nie wykorzystywanie bocznic kolejowych ma charakter przejściowy jest fakt, że Spółka w przyszłości może nawiązać kontakty handlowe z nowymi kontrahentami. Zarówno nowi dostawcy jak i odbiorcy mogą preferować transport kolejowy np. z uwagi na posiadaną już infrastrukturę w swoich przedsiębiorstwach, wówczas Spółka może wznowić używanie bocznic kolejowych w działalności gospodarczej.

Zdaniem Spółki odpisy amortyzacyjne dokonywane od czasowo nie używanych bocznic kolejowych są też kosztem uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 6 updop. Zgodnie ze stanowiskiem Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, przedstawionym w postanowieniu z dnia 6 lipca 2007 r. nr 1471/DRP2/423-55/07/JB:

„w przypadku braku wykorzystania posiadanych przez podatnika środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej, przy równoczesnym kontynuowaniu prowadzenia działalności (...), dokonywane w tym okresie odpisy amortyzacyjne w wysokości wynikającej z ustawy mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Spełniają one bowiem podstawową zasadę wynikającą z art. 15 ust. 1 oraz art. 15 ust. 6 updop, a mianowicie służą zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.”

Podsumowując, z analizy przepisów updop jednoznacznie wynika, że nie ma obowiązku zaprzestania amortyzacji środków trwałych w przypadku czasowego niewykorzystywania ich w prowadzonej działalności gospodarczej, nie ma również podstawy prawnej w updop do wyłączenia odpisów amortyzacyjnych od takiego środka trwałego z kosztów uzyskania przychodów. Zatem wnioskująca Spółka jest uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od nieużywanych czasowo bocznic kolejowych, a odpisy te są kosztem uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 6 updop.

Stanowisko prezentowane przez Spółkę potwierdzają dotychczasowe orzeczenia organów skarbowych: decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 14 września 2006 r. nr PDI/42181-0014/06/MC/l, postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 5 lipca 2005 r. nr 1472/ROP1/423-185-150/05/PS, postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Poznań Nowe Miasto z dnia 20 listopada 2003r. nr ND-A/423-39/03, postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 1 lutego 2006 r. nr DP/PD/423-0143/1/05/AK.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2:

Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop, podatek od nieruchomości od nieużywanych czasowo bocznic kolejowych.

Zdaniem Spółki podatek od nieruchomości płacony od czasowo nieużywanych bocznic kolejowych jest kosztem uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów i które nie zostały wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 updop. Z powyższego wynika, że określony wydatek, nie wymieniony w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów podatkowych, może stanowić koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodzi związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zachowanie przychodu podatnika.

Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo - skutkowym z przychodami, jak również koszty pośrednie których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe. Tego rodzaju kosztem, w opinii Spółki, jest podatek od nieruchomości opłacany na podstawie ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 - dalej powoływana jako „upol”).

Podatek ten jest związany z własnością majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zgodnie z upop obowiązek ponoszenia kosztu z tytułu podatku od nieruchomości zachodzi niezależnie od tego czy dany składnik majątku podatnika jest używany cały czas, czy okresowo jest przerwa w jego eksploatacji.

Takie stanowisko znajduje też potwierdzenie w orzecznictwie organów skarbowych, które stwierdzają, że podatek od nieruchomości:

„który osoba prawna jest obowiązana uiszczać od posiadanych nieruchomości, stanowi kategorie kosztów stałych, jakie z mocy prawa podatnik obowiązany jest ponosić w związku z posiadanym majątkiem. Należy on do tej grupy kosztów, które ponoszone są w związku z funkcjonowaniem i prowadzeniem przedsiębiorstwa, a zatem stanowi koszt uzyskania przychodów” - postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków Stare Miasto z dnia 11 marca 2005 r. nr PDP 423-1-05 BA.

Wnioskodawca podkreśla, że mimo iż bocznice kolejowe są czasowo niewykorzystane, to według racjonalnej i rzetelnej oceny Spółki, mogą one być eksploatowane w przyszłości w prowadzonej działalności gospodarczej i przyczyniać się do generowania przychodów. Transport kolejowy w przyszłości może stać się bardziej rentowny niż transport samochodowy i wówczas Spółka nie będzie musiała budować nowych bocznic kolejowych lecz będzie korzystać z już istniejących, które czasowo nie są używane.

Takie samo stanowisko zajął Naczelnik Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu z dnia 17 marca 2005 r. nr ZD/423-52-29/05. Stan faktyczny dotyczył zaprzestania, w wyniku restrukturyzacji, produkcji w kilku oddziałach cukrowni. Organ podatkowy uznał, że skoro podatnik jest zobowiązany do opłacania podatku od nieruchomości dla oddziałów, w których wygaszono produkcję i nie może uniknąć tych opłat, ponieważ w każdej chwili produkcja może być wznowiona, to wskazane wydatki można uznać za poniesione w celu osiągnięcia przychodów i tym samym zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Wskazuje na to następujący fragment wyżej powołanej interpretacji:

„Jeżeli zatem Jednostka jest zobowiązana opłacać podatek od nieruchomości oraz opłatę za wieczyste użytkowanie gruntów dla oddziałów w których wygaszono produkcję a nie może uniknąć stosownych opłat mając na uwadze fakt, że w każdej chwili produkcja taka może zostać wznowiona należy stwierdzić, że wydatki te podlegają uznaniu za poniesione w celu osiągnięcia przychodów i tym samym zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów”.

Podsumowując, z analizy przepisów upol wynika, że opłacanie podatku od nieruchomości, jako prawny obowiązek istnieje niezależnie od faktycznego wykorzystania składnika majątku. Ponadto, opłacanie podatku od nieruchomości, pośrednio wpływa na generowanie w przyszłości przychodów przez podatnika. W updop nie ma również podstawy prawnej do wyłączenia opłacania podatku od nieruchomości z kosztów uzyskania przychodów. Zatem wnioskująca Spółka jest uprawniona do uznania, iż opłacany podatek od nieruchomości za okresowo nieużywane bocznice kolejowe, jest kosztem uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.