P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej we wniosku z dnia 14.06.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 20.06.2005.)

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest dostawcą odczynników medycznych oraz urządzeń diagnostycznych dla szpitali. Spółka udostępnia szpitalom urządzenia diagnostyczne niezbędne do wykorzystywania sprzedawanych odczynników. Urządzenia te przekazywane są na podstawie zawieranych umów najmu lub ich przekazanie stanowi jeden z elementów ogólnej umowy dostawy odczynników. Co do zasady, korzyść ekonomiczna z posiadania urządzeń diagnostycznych wiąże się z przychodem z tytułu dostarczenia szpitalom odczynników, do których użycia niezbędne są urządzenia diagnostyczne posiadane przez Spółkę. Przedmiotowe aparaty diagnostyczne stanowią środki trwałe, od których Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o pdop.

W działalności gospodarczej Spółki występują sytuacje, gdy po zwrocie urządzeń przez szpitale, Spółka nie jest w stanie znaleźć kolejnego kontrahenta, na którego rzecz urządzenia te będą udostępnione. W tym czasie urządzenia diagnostyczne znajdują się w magazynie Spółki i nie są wykorzystywane. W dalszym ciągu urządzenia te są w pełni sprawne i mogą być udostępnione kolejnemu kontrahentowi. Chwilowy brak wykorzystywania urządzeń diagnostycznych (środków trwałych) spowodowany jest tym, że zawieranie nowych umów z odbiorcami (szpitalami) następuje zwykle w trybie przetargów. W ich wyniku umowy dystrybucyjne zawierane są na czas określony, a po ich wygaśnięciu urządzenia te są zwracane na rzecz Spółki. Jednocześnie Spółka podkreśla, że urządzenia medyczne znajdujące się w magazynie (czasowo niewykorzystywane) były wcześniej udostępniane szpitalom, zatem wydatki związane z ich zakupem zostały poniesione w celu uzyskania przychodu.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym Spółka wnosi o potwierdzenie, że środki trwałe (urządzenia medyczne) znajdujące się w magazynie Spółki, nie używane czasowo wskutek braku nowych kontraktów na oferowane przez Spółkę produkty, podlegają amortyzacji, a dokonywane od nich odpisy amortyzacyjne stanowią koszt uzyskania przychodów.

Naczelnik II MUS po zapoznaniu się z przedstawionymi we wniosku okolicznościami informuje, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. Nr 54 z 2000 r., poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zapis art. 15 ust. 1 ww. ustawy pozwala podatnikowi odliczyć od przychodów wszelkie koszty ich uzyskania pod warunkiem, że będą one miały bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętego przychodu. Z treści tego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów bez względu na fakt, czy w wyniku poniesienia konkretnego wydatku wystąpił określony przychód czy też nie. Kosztami uzyskania przychodów będą w związku z tym również takie wydatki, które w danej chwili nie przyczyniają się do uzyskania konkretnych przychodów, jednak skutkiem ich poniesienia może być przychód uzyskany w przyszłości.

Z kolei zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na podstawie art. 16a ustawy o pdop amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu lub inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Treść wyżej przywołanego przepisu wskazuje, że jeżeli przedmiotowe urządzenia medyczne zostały zakwalifikowane do środków trwałych, to wydatki na ich nabycie należy zaliczać do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a - 16m ustawy o pdop, z uwzględnieniem art. 16.

Z zastrzeżenia zawartego w art. 16c pkt 5 wynika, że amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano tej działalności.

Treść tego przepisu wskazuje, że nie podlega amortyzacji składnik majątku, który nie jest używany na skutek zaprzestania działalności, w której był on wykorzystywany. W związku z tym, czasowy brak wykorzystania środka trwałego w przypadku kontynuowania prowadzonej działalności, w której był on wykorzystywany nie spowoduje utraty prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowych urządzeń medycznych, stanowiących koszt uzyskania przychodów na podstawie wyżej cytowanego art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie podzielając stanowisko Spółki zawarte we wniosku stwierdza, że w przypadku okresowego braku wykorzystywania posiadanych środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej (brak nowych kontraktów), dokonywane w tym okresie odpisy amortyzacyjne stosownie do treści wyżej przywołanych art. 15 ust. 1 i art. 15 ust. 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią koszt uzyskania przychodu.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik II MUS postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez Wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego we wniosku przez Pytającego.

Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa przedmiotowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 ustawy Ordynacja podatkowa.

Na podstawie art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa na niniejsze postanowienie przysługuje Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie składane w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia za pośrednictwem tutejszego organu.