POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 poz. 60 z 2005 r.) po rozpatrzeniu wniosku Jednostki z dn. 07.02.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 09.02.2005 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Jednostka we wniosku przedstawia, że zajmuje się budową i sprzedażą gotowych lokali mieszkalnych. Ponadto posiada między innymi działki, które w danym momencie nie są użytkowane, a zabudowane będą w przyszłości, gdy Jednostka uzyska pozwolenie na zabudowę lub zostaną sprzedane.

Jednostka pyta czy podatek od nieruchomości płacony od powyższych działek jest bezpośrednio kosztem uzyskania przychodu i powinien być księgowany w koszty podatkowe, roku za który jest płacony, czy też powinien podwyższać wartość przyszłej inwestycji związanej z dana działką i stawać się kosztem dopiero w momencie oddania inwestycji do użytkowania poprzez amortyzację względnie kosztem własnym sprzedaży w momencie sprzedaży nieruchomości.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54 poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo - skutkowym z przychodami, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe.

Tego rodzaju kosztem jest podatek od nieruchomości, który osoba prawna obowiązana jest uiszczać od posiadanych nieruchomości. Podatek ten stanowi kategorię kosztów stałych, jakie z mocy prawa podatnik obowiązany jest ponosić w związku z posiadanym majątkiem. Należy on do tej grupy kosztów, które ponoszone są w związku z funkcjonowaniem i prowadzeniem przedsiębiorstwa, a zatem stanowi koszt uzyskania przychodów.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoja moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących. Nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta, następcy prawnego podatnika, osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na powyższe postanowienie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.