INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12.10.2010r. (data wpływu 25.10.2010r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zaliczenia wydatków na utrzymanie nieruchomości:

• do kosztów uzyskania przychodów– jest prawidłowe,
• momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2010r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Na podstawie decyzji Wojewody z dnia 3 września 1991 r. Przedsiębiorstwo (przedsiębiorstwo państwowe) nabyło prawo użytkowania wieczystego nieruchomości obejmującej cztery działki gruntu o łącznej powierzchni 5,8965 ha oraz prawo własności znajdujących się na nich:

• budynków stanowiących odrębne od gruntu przedmioty własności (m.in. kotłownia, budynek socjalno-administracyjny, magazyny, budynki i hale produkcyjne),

• urządzeń (m.in. wiata na tarcicę, zasieki na opał, stacja paliw, drogi wewnątrzzakładowe, plac składowy betonowy, rampa do pojazdów, bocznica kolejowa wąskotorowa) - (dalej: „Nieruchomość”).
  
  

3 działki są zabudowane budynkami oraz budowlami natomiast na jednej działce znajdują się jedynie budowle (tj. ogrodzenie i bocznica kolejowa).

Budynki i urządzenia będące częścią Nieruchomości zostały wybudowane przez Przedsiębiorstwo (przedsiębiorstwo państwowe) z własnych środków przed 1991 r. W związku z tym nabycie budynków od Wojewody nastąpiło nieodpłatnie. W stosunku do kosztów poniesionych na wybudowanie budynków i urządzeń spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. W procesie prywatyzacji w 1992 r. przedsiębiorstwo państwowe, tj. Przedsiębiorstwo zostało zlikwidowane. Na mocy umowy zawartej w 1992 r. majątek zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego został oddany do odpłatnego korzystania spółce Przedsiębiorstwo S.A. Majątek oddany do odpłatnego korzystania stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ kodeksu cywilnego. Następnie, w wykonaniu postanowień wspomnianej umowy z 1992r., na mocy aktu notarialnego Przedsiębiorstwo S.A. nabyło własność omawianego przedsiębiorstwa (w tym m.in. Nieruchomości). Z tytułu nabycia użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynków i urządzeń spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W 2005 r. akcje Przedsiębiorstwa S.A. zostały nabyte przez spółkę H.S.A., która w 2007 r. odsprzedała akcje do Przedsiębiorstwa (późniejsze B S.A.). W 2008 r. nastąpiło połączenie Przedsiębiorstwa S.A. i B.S.A. (spółka przejmująca), która została następcą prawnym Przedsiębiorstwa S.A. W 2009 r. B. S.A. zmieniła nazwę (dalej - „Spółka”, „Wnioskodawca”).

Przedmiotowa Nieruchomość była użytkowana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez przedsiębiorstwo państwowe, a następnie przez Przedsiębiorstwo S.A. i następcę prawnego B. S.A. W Nieruchomości znajdują się pomieszczenia biurowe oraz baza sprzętowo-transportowa. Nieruchomość nie była wynajmowana, dzierżawiona lub w inny sposób oddawana do użytkowania podmiotom trzecim. W okresie od 1991 r. nie były ponoszone wydatki na ulepszenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w stosunku do których przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W 2002 r. zaprzestano prowadzenia działalności operacyjnej w Nieruchomości i przeznaczono ją do sprzedaży. Obecnie Wnioskodawca planuje sfinalizować transakcję sprzedaży Nieruchomości (tj. prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na niej budynkami i urządzeniami). W tym celu prowadzone są rozmowy i negocjacje z potencjalnymi kupcami.

Pomimo zaprzestania działalności operacyjnej w Nieruchomości w 2002 r. Spółka nadal ponosiła koszty związane z utrzymaniem (posiadaniem) obiektu takie jak: opłata z tytułu wieczystego użytkowania, podatek od nieruchomości, ochrona, opłaty eksploatacyjne (głównie opłaty stałe związane z przyłączem mediów oraz niewielkie zużycie), ubezpieczenie, których Spółka nie zaliczała do kosztów uzyskania przychodów. Wskazana Nieruchomość jest ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W zakresie CIT:

1. Czy koszty poniesione przez Spółkę po 1 stycznia 2007 r. w związku z utrzymaniem Nieruchomości, w której zaprzestano działalności operacyjnej, a którą przeznaczono do sprzedaży, stanowią koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z 15 lutego 1992 r. (dalej: Ustawa o CIT)...
2. Czy powyższe koszty stanowią koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami i są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające, im przychody...
   
   

W zakresie VAT:

1. Czy w stosunku do sprzedaży Nieruchomości przysługuje Spółce zwolnienie z podatku od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”)...
2. Czy powyższe zwolnienie przysługuje Spółce na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy u podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r (dalej: „Ustawa o VAT”)...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytania oznaczone nr 1 oraz 2.

W części dotyczącej podatku od towarów i usług, tj. pytania oznaczone nr 3 oraz 4 wydana została odrębna interpretacja indywidualna.

W zakresie pytania nr 1

W opinii Spółki koszty poniesione przez Spółkę po 1 stycznia 2007 r. w związku z utrzymaniem Nieruchomości, w której zaprzestano działalności operacyjnej, a którą przeznaczono do sprzedaży, stanowią koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT.

Zgodnie z treścią przywołanego przepisu kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT. Zapis art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT pozwala podatnikowi odliczyć od przychodów wszelkie koszty ich uzyskania pod warunkiem, że będą one miały związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętego przychodu lub mają służyć zabezpieczeniu lub zachowaniu źródła przychodów. Z treści tego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów bez względu na fakt, czy w wyniku poniesienia konkretnego wydatku wystąpił określony przychód czy też nie. W szczególności prawo do zaliczenia tego typu wydatków do kosztów uzyskania przychodów zostało potwierdzone poprzez dodanie właśnie od 1 stycznia 2007 r. do art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT sformułowania lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zauważyć także należy, iż przez sformułowanie „w celu”, zawarte we wskazanym przepisie, należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy, w szczególności przychodu, a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo — skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo, np. osiągnięcie przychodu, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w indywidualnej interpretacji o sygn. ILPB3/423-535/09-2/JG z 06.10.2009r. oraz o sygn. ILPB3/423-415/09-2/KS z 26.08.2009 r., a także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - sygn. IPPB5/423-245/09-3/MB z 16.07.2009 r.

Zauważyć także należy, iż przez sformułowanie „w celu”, zawarte we wskazanym przepisie, należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy, w szczególności przychodu, a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo — skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo, np. osiągnięcie przychodu, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w indywidualnej interpretacji o sygn. ILPB3/423-535/09-2/JG z 06.10.2009r. oraz o sygn. ILPB3/423-415/09-2/KS z 26.08.2009r., a także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie – sygn. IPPB5/423-245/09-3/MB z 16.07.2009r. W związku z powyższym, kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów (zachowania albo zabezpieczenia), przy czym dany wydatek nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego nie ulega wątpliwości, iż ponoszone przez Spółkę wydatki związane z Nieruchomością (tj. opłata z tytułu wieczystego użytkowania, podatek od nieruchomości, ochrona, opłaty eksploatacyjne, ubezpieczenie) w okresie kiedy nie była ona wykorzystywana w działalności gospodarczej zostały poniesione w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przyszłych przychodów ze sprzedaży Nieruchomości.

Celem Spółki było utrzymanie Nieruchomości do czasu sprzedaży w przynajmniej niepogorszonym stanie. Podejmowane działania były związane z zabezpieczeniem jej majątku, zapobieżeniem jego zniszczenia lub grabieży (ochrona, ubezpieczenie). W tym celu ponosiła koszty ochrony, ubezpieczenia oraz utrzymania dostępności mediów. Ponadto, ponoszenie niektórych kosztów było związane z samym faktem posiadania tej Nieruchomości (np. opłata za wieczyste użytkowanie, podatek od nieruchomości). Dotyczy to przede wszystkim podatku od nieruchomości, który należy do kategorii podatków majątkowych, bowiem przedmiotem opodatkowania jest każdorazowo fakt posiadania majątku. W tym kontekście obowiązek podatkowy nie jest uzależniony od tego, czy posiadacz gruntów, budynków i budowli w jakikolwiek sposób je użytkuje, czerpie z nich zyski czy też wykorzystuje w prowadzonej działalności.

W zakresie pytania nr 2

Zdaniem Spółki koszty poniesione w związku z Nieruchomością, jako koszty bezpośrednie, powinny zostać potrącone w momencie uzyskania przychodu, w związku z którym zostały poniesione.

W celu właściwego ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów Spółka winna prawidłowo rozpoznać sposób powiązania kosztów z przychodami.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Z kolei, w myśl art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą Znaczenie pojęć „koszty bezpośrednio związane z przychodami” oraz °koszty uzyskania przychodów inne niż koszt bezpośrednio związane z przychodami” można ustalić, posługując się ich językowym znaczeniem. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu. Kosztem bezpośrednio związanym z przychodami nie może być koszt poniesiony w celu uzyskania przychodu, którego nie osiągnięto. Bowiem bezpośrednie powiązanie kosztu z przychodem może wystąpić tylko wtedy, gdy zostanie osiągnięty przychód, o czym świadczy sformułowanie art. 15 ust. 4 up.d.o.p., nakazującego rozpoznać koszt bezpośrednio związany z przychodami w tym roku podatkowym, w którym osiągnięty został odpowiadający jemu przychód.

Tak więc pomimo, iż w okresie, w którym Spółka ponosiła przedmiotowe koszty brak było powiązania poniesionych kosztów z przychodami Spółki, w momencie gdy wystąpi przychód ze sprzedaży Nieruchomość Spółka będzie uprawniona do potrącenia tych kosztów. Ponoszenie przez Spółkę omawianych kosztów związane było z zamiarem sprzedaży Nieruchomości i uzyskania z tego tytułu przychodu. Z kolei ze względu na fakt, iż Spółka nie wykorzystywała Nieruchomości w działalności gospodarczej koszty te nie były w żaden sposób powiązane z przychodami z bieżącej działalności. Tym samym zdaniem Spółki, koszty związane z utrzymaniem Nieruchomości po zaprzestaniu użytkowania jej w działalności gospodarczej i przeznaczeniu jej do sprzedaży, jako koszty bezpośrednio związane z przychodem ze sprzedaży tej Nieruchomości powinny zostać potrącone w momencie uzyskania odpowiadającego im przychodu ze sprzedaży. Mając na uwadze powyższe Spółka wnosi o potwierdzenie jej stanowiska, iż koszty poniesione przez Spółkę po 1 stycznia 2007 r. w związku z utrzymaniem Nieruchomości, w której zaprzestano działalności operacyjnej, a którą przeznaczono do sprzedaży, stanowią koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i jako koszty bezpośrednio związane z przychodem ze sprzedaży powinny zostać potrącone w momencie uzyskania odpowiadającego im przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a powstaniem przychodu. Kosztem uzyskania przychodów będą zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i takie, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia.

Dla celów podatku dochodowego od osób prawnych istotne jest właściwe określenie momentu potrącalności kosztów. Zasady podatkowego rozpoznawania momentu potrącalności wydatków stanowiących w myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 ust. 4 i 4a – 4h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które w tym względzie zawierają trzy odrębne reguły, tj.:

• zasada dotycząca kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami – zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.
  
  

W myśl art. 15 ust. 4b:

• jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, to koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania - są potrącane w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody;
• jeżeli podatnicy nie są obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego, to koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego w terminie do dnia złożenia zeznania nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania – także są potrącane w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
  
  

Art. 15 ust. 4c określa natomiast, że jeżeli koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, zostały poniesione po dniu, o którym mowa w art. 15 ust. 4b, to wówczas takie koszty należy uwzględnić przy obliczeniu dochodu za rok podatkowy następujący po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie;

• zasada dotycząca kosztów uzyskania przychodów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami – art. 15 ust. 4d ustawy stanowi, że są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą;

• i nie mająca w niniejszej sprawie zastosowania zasada dotycząca poniesionych kosztów prac rozwojowych - art. 15 ust. 4a - są kosztem w roku podatkowym, w którym prace zostały zakończone, o ile nie mogą być uznane za wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 16b ust. 2 pkt 3.
  
  

W świetle wyżej wskazanych zasad data potrącalności kosztów zależy od charakteru powiązania tych kosztów z przychodem podatkowym.

Jednocześnie w art. 15 ust. 4e ustawodawca wyjaśnił, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust.4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Odpowiedź na pytanie nr 1

W przedstawionym opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca określa, iż zaprzestał prowadzenia działalności operacyjnej w Nieruchomości i przeznaczył ją do sprzedaży. Obecnie Wnioskodawca planuje sfinalizować transakcję sprzedaży Nieruchomości (tj. prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na niej budynkami i urządzeniami). Pomimo zaprzestania działalności operacyjnej w Nieruchomości Spółka nadal ponosiła koszty związane z utrzymaniem (posiadaniem) obiektu takie jak: opłata z tytułu wieczystego użytkowania, podatek od nieruchomości, ochrona, opłaty eksploatacyjne (głównie opłaty stałe związane z przyłączem mediów oraz niewielkie zużycie), ubezpieczenie.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego należy potwierdzić prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy, iż ponoszone przez Spółkę wydatki związane z Nieruchomością (tj. opłata z tytułu wieczystego użytkowania, podatek od nieruchomości, ochrona, opłaty eksploatacyjne, ubezpieczenie) w okresie kiedy nie była ona wykorzystywana w działalności gospodarczej zostały poniesione w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przyszłych przychodów ze sprzedaży Nieruchomości.

Celem Spółki było utrzymanie Nieruchomości do czasu sprzedaży w przynajmniej nie pogorszonym stanie. Podejmowane działania były związane z zabezpieczeniem jej majątku, zapobieżeniem jego zniszczenia lub grabieży (ochrona, ubezpieczenie). W tym celu ponosiła koszty ochrony, ubezpieczenia oraz utrzymania dostępności mediów.

W tym zakresie stanowisko podatnika należy uznać za prawidłowe.

Odpowiedź na pytanie nr 2

W ustawie podatkowej nie zdefiniowano pojęcia "koszty bezpośrednio związane z przychodami" oraz "koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami". Ogólne znaczenie tych pojęć można ustalić posługując się ich językowym znaczeniem. I tak, przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu, kosztami zaś innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są wszelkie inne koszty, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem. W stosunku do tego rodzaju kosztów doszukiwanie się ich bezpośredniości w relacji z przychodami nie wchodzi w rachubę. Takie bowiem koszty, chociaż niewątpliwie związane z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami.

Za koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem nie można jednakże uznać wydatków związanych z Nieruchomością (tj. opłat z tytułu wieczystego użytkowania, podatku od nieruchomości, ochrony, opłat eksploatacyjnych, ubezpieczenia).

Koszty podatku od nieruchomości oraz opłat za wieczyste użytkowanie gruntu nie są wprost, celowo ukierunkowane na osiągnięcie konkretnego przychodu w przyszłości lecz wynikają ze statusu Spółki jako użytkownika wieczystego gruntu. Jako konieczne do poniesienia w konkretnie, normatywnie określonym czasie wiążą się z konkretnym rokiem podatkowym. Z punktu widzenia umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste, a także z punktu widzenia prawa podatkowego jest kwestią obojętną jakie jest przeznaczenie gruntu- obowiązek ponoszenia opłaty rocznej oraz zapłaty podatku od nieruchomości wynika już z samego faktu posiadania nieruchomości. Uwidacznia to zatem, że koszty te nie są ściśle, intencjonalnie związane z konkretnym przychodem pochodzącym ze zbycia mieszkań. Nie istnieje w tym przypadku ścisły związek finansowy pomiędzy nimi, a ewentualnie osiągniętym przychodem. Z jednej strony należy je ponosić nawet wówczas gdyby nie pojawił się żaden przychód, z drugiej strony zmiana wysokości opłaty rocznej lub podatku od nieruchomości nie wpłynie wprost na ewentualnie odniesiony przychód.

Pozostałe wymienione we wniosku koszty, dotyczące Nieruchomości są związane z jej funkcjonowaniem oraz utrzymaniem. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i osiąganymi z niej przychodami nie warunkują jego osiągania. Zatem pomimo faktu istnienia możliwości powiązania ww. wydatków z konkretną Nieruchomością, wydatki te w sposób bezpośredni nie wpływają na osiągnięcie przychodu z jej sprzedaży.

W tym zakresie stanowisko podatnika należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.