Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4510-266/15/ESZ
z 3 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 22 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie momentu zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków poniesionych tytułem zapłaty wynagrodzenia na rzecz osoby fizycznej wynikającego z zawartych umów wskazanych we wniosku (przypadek 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2015 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków poniesionych tytułem zapłaty wynagrodzenia na rzecz osoby fizycznej wynikającego z zawartych umów wskazanych we wniosku (przypadek 1).

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest firmą z siedzibą na terytorium Polski, działającą w branży farmaceutycznej, zajmującą się m.in. produkcją oraz sprzedażą leków, suplementów diety, kosmetyków i wyrobów medycznych. W związku z prowadzoną działalnością, Spółka zawiera umowy o dzieło, umowy o współudział w realizacji utworu audiowizualnego lub umowy zlecenia (dalej: Umowy) z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej (dalej: Osoby fizyczne). Umowy te nie są więc zawierane przez Osoby fizyczne w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Na mocy tych umów, Osoby fizyczne są zobowiązane do wykonania na rzecz Spółki określonego świadczenia (określonych świadczeń) lub wykonania określonego dzieła.

W wyniku realizacji zawartej z Osobą fizyczną Umowy (tj. wykonania zlecanych czynności lub zamówionego dzieła), Spółka wchodzi w posiadanie dokumentów (raportów), nagrań, zdjęć oraz innych materiałów lub utworów (dalej łącznie: materiały), w stosunku do których Osobie fizycznej przysługują określone prawa autorskie lub prawa pokrewne.

W celu umożliwienia Spółce korzystania z efektów wykonanej pracy lub otrzymanych przez Spółkę materiałów w trakcie realizacji Umowy, zgodnie z postanowieniami Umowy, Osoba fizyczna przenosi na Spółkę prawa autorskie do wykonanego dzieła (materiału) lub udziela Spółce licencji na korzystanie z takiego dzieła (materiału). Bez przeniesienia przedmiotowych praw lub udzielenia stosownej licencji, Spółka nie miałaby prawnej możliwości swobodnego korzystania z efektów prac wykonanych przez Osoby fizyczne w ramach Umowy. Spółka zawiera m.in.:

Umowy na wykonanie badań dotyczących produktów farmaceutycznych, opracowanie analiz, raportów naukowych i eksperckich, przygotowanie opinii naukowych (przypadek 1).

Na mocy takich Umów Spółka zleca Osobie Fizycznej przygotowanie autorskiej ekspertyzy naukowej dotyczącej wpływu określonego produktu lub substancji na organizm ludzki lub zwierzęcy, przygotowanie analiz danych naukowych (literaturowych) w zakresie kwalifikacji i bezpieczeństwa stosowania produktów itp. Osobami fizycznymi w tym przypadku są w szczególności naukowcy, eksperci pracujący na uczelniach wyższych.

W wyniku realizacji Umowy, Spółka otrzymuje od Osoby fizycznej pisemną ekspertyzę (opinię, raport itp.), opisującą wyniki przeprowadzonych badań, analizę i omówienie danych naukowych (literaturowych). Ekspertyza stanowi utwór w rozumieniu przepisów prawa autorskiego.

W celu umożliwienia Spółce użytkowania otrzymanej ekspertyzy (opinii, raportu itp.), Osoba fizyczna przenosi na Spółkę prawa autorskie do wykonanego dzieła. Bez przeniesienia przedmiotowych praw Spółka nie byłaby uprawniona do użytkowania nabytej ekspertyzy (opinii, raportu itp.) dla własnych celów gospodarczych.

Z tytułu realizacji powyższych Umów Osobie fizycznej przysługuje określone wynagrodzenie. Wynagrodzenie należne Osobie fizycznej z tytułu realizacji Umowy przekracza 3.500 zł.

W ramach zawieranych przez Spółkę Umów mogą pojawić się różne sposoby skonstruowania wynagrodzenia. W przypadku 1 umowa przewiduje jedno wynagrodzenie z tytułu jej realizacji. Umowa nie przewiduje jednocześnie odrębnego wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich lub udzielonej licencji, ani nie wskazuje, jaka część ustalonego wynagrodzenia jest płacona z tytułu przeniesienia praw autorskich lub udzielenia licencji. W takich umowach niekiedy znajdują się postanowienia, że ustalone wynagrodzenie obejmuje również przeniesienie praw autorskich lub udzielenie licencji. Postanowienie takie ma na celu usunięcie jakichkolwiek wątpliwości co do wysokości ustalonego wynagrodzenia i zminimalizowanie ryzyka późniejszego występowania przez Osobę fizyczną z dodatkowymi roszczeniami finansowymi.

Przedstawiony powyżej stan faktyczny nie obejmuje Umów dotyczących prac rozwojowych realizowanych przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione przez Spółkę na zapłatę wynagrodzenia na rzecz Osoby fizycznej z tytułu realizacji Umów opisanych w stanie faktycznym stanowią w przypadku 1 koszty podatkowe w momencie ich faktycznej wypłaty lub pozostawienia wypłaty do dyspozycji Osoby fizycznej?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione przez Spółkę na zapłatę wynagrodzenia na rzecz Osoby fizycznej z tytułu realizacji Umów opisanych w stanie faktycznym stanowią koszty podatkowe w momencie ich faktycznej wypłaty lub pozostawienia wypłaty do dyspozycji Osoby fizycznej.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm., dalej: ustawa o CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle powyższego przepisu, w celu zaliczenia do kosztów podatkowych danego wydatku, niezbędne jest spełnienie dwóch warunków:

• wydatki muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• wydatki nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
  
  

Jak zostało wskazane, otrzymywane przez Spółkę efekty realizacji Umów z Osobami fizycznymi, są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, w szczególności do tworzenia nowych produktów oraz sprzedaży aktualnych produktów. Nie ma więc wątpliwości, że ponoszone wydatki z tytułu zawieranych Umów zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zawiera katalog kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, a zatem wyjątków od ogólnej zasady uznawania ponoszonych kosztów za koszty podatkowe. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz.U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

W art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), wymienione zostały natomiast przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w art. 9.

W świetle powyższego należy wskazać, że:

• Spółka w ramach prowadzonej działalności zawiera z Osobami fizycznymi Umowy, które są umowami o dzieło lub zlecenia, na mocy których Osoba fizyczna jest zobowiązana do realizacji zlecanych czynności (świadczeń) lub wykonania określonego dzieła,
• Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą i z tytułu realizacji Umowy wypłaca na rzecz Osoby fizycznej ustalone wynagrodzenie,
• Osoba fizyczna jest osobą fizyczną nieprowadzącą pozarolniczej działalności gospodarczej, czyli nie zawiera Umowy w ramach prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej,
• uzyskiwane przez Osobę fizyczną przychody nie są uzyskiwane na podstawie umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze.
  
  

W konsekwencji powyższego, należy uznać, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT znajduje zastosowanie do Umów opisanych w stanie faktycznym.

Art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT reguluje w sposób szczególny moment zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków ponoszonych z tytułu zawarcia umowy o dzieło lub umowy zlecenia z osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Zgodnie z treścią tego przepisu, wydatki na wynagrodzenia ponoszone przez Spółkę z tego tytułu nie mogą być uznane jako koszt uzyskania przychodu do momentu ich faktycznej wypłaty.

W konsekwencji powyższego należy uznać, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 15 ustawy o CIT. W tym zakresie w szczególności nie jest możliwe stosowanie art. 15 ust. 4-4e ustawy o CIT, gdyż przepisy te uzależniają datę potrącenia kosztów uzyskania przychodów od innych warunków i nie odwołują się do zasady kasowej (dokonania fizycznej płatności).

W odniesieniu natomiast do wynagrodzeń wypłacanych z tytułu umów o dzieło lub umów zlecenia zawieranych z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT przewiduje kwalifikowanie takich wydatków do kosztów podatkowych w oparciu o kryterium faktycznej wypłaty (pozostawienia środków finansowych do dyspozycji osoby fizycznej).

W świetle powyższego, wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę na rzecz Osoby fizycznej z tytułu realizacji zawartej Umowy, będzie stanowiło koszt podatkowy w momencie dokonania jego faktycznej wypłaty lub pozostawienia wypłaty do dyspozycji Osobie fizycznej.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 maja 2014 r., Znak: IPPB5/423-107/14-2/IS, w której wskazano m.in., że W tym zakresie nie jest możliwe stosowanie art. 15 ust. 4-4e updop, gdyż przepisy te uzależniają datę potrącania kosztów uzyskania przychodów od innych warunków i nie odwołują się do zasady kasowej. W odniesieniu bowiem do wynagrodzeń oraz innych świadczeń pracowniczych otrzymywanych od pracodawcy, w tym przez osoby zatrudnione na podstawie umowy o dzieło (np. osoby otrzymujące przychody z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - m.in. z osobiście wykonywanej działalności literackiej, oświatowej, publicystycznej) regulacje zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 57 updop mają charakter szczególny i przewidują kwalifikowanie tych pozycji jako koszty uzyskania przychodów w oparciu, m.in. o kryteria faktycznego wypłacenia, postawienia do dyspozycji czy dokonania, a nie w oparciu o kryteria bezpośredniego związku z przychodami lub związku innego niż bezpośredni z przychodami. Tym samym rozważanie czy w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym wypłacane twórcom przez Spółkę wynagrodzenia z tytułu umów o dzieło należy zakwalifikować do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami, czy też innych niż bezpośrednio związanych z przychodami jest bezprzedmiotowe. Data ujęcia w kosztach uzyskania przychodów ww. wynagrodzeń stanowi lex specialis wobec ogólnych zasad uregulowanych w art. 15 ust. 4-4e updop.
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 30 października 2012 r. Znak: ILPB3/423-254/12-4/JG, w której wskazano m.in., że Z powyższego wynika, iż art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi lex specialis do przepisu art. 15 ust. 1 tej ustawy. Dodatkowo, powyższy przepis, jako jedyny przepis ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi o momencie zaliczenia wydatków związanych z wynagrodzeniem wypłacanym osobom, świadczącym usługi na rzecz podatnika na podstawie umowy o dzieło, odnosząc się w swej treści do art. 13 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) (...). Reasumując, Spółka prawidłowo kwalifikuje koszty wynagrodzeń z tytułu umowy o dzieło, zaliczając je do kosztów uzyskania przychodów - zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - w dacie faktycznej wypłaty wynagrodzenia.
  
  

Jak wskazał Wnioskodawca, podobne stanowisko w przedmiotowej kwestii prezentują również przedstawiciele doktryny prawa podatkowego. Tak też wskazali P. Małecki, M. Mazurkiewicz w „CIT Podatki i Rachunkowość komentarz", Warszawa 2011 r., str. 571, Zapis art. 16 ust. 1 pkt 57 u.p.d.o.p. oznacza, że ww. koszty stanowią koszt podatkowy w ujęciu kasowym. Wyjątkiem są wynagrodzenia z szeroko rozumianego wykonywania pracy, wymienione w pkt 1 oraz 2, przy których jest dopuszczone rozliczenie memoriałowe (przy spełnieniu warunków opisanych w komentarzu do art. 15 ust. 4g u.p.d.o.p.). Świadczenia te, nawet wypłacone w następnym czy kolejnym roku podatkowym, od chwili ich naliczenia stanowią koszt podatkowy w momencie wypłaty.

Wnioskodawca podkreślił również, że przedstawione przez niego stanowisko znajduje również potwierdzenie w utrwalonej linii interpretacyjnej w zakresie pozostałych przepisów art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Przepis ten zawiera analogiczną zasadę rozliczania kosztów podatkowych w zakresie odsetek od pożyczek (kredytów) wypłacanych przez podatników. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). W praktyce interpretacyjnej tego przepisu nie ma wątpliwości, że odsetki od zobowiązań (w tym kredytów lub pożyczek) stanowią koszty podatkowe na zasadzie kasowej, tj. w chwili dokonania ich zapłaty. Przepis art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT jest traktowany, jako regulacja szczególna wobec art. 15 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, potwierdzeniem kasowej zasady ujmowania kosztów podatkowych wynikających z odsetek jest np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 listopada 2010 r. Znak: IPPB3/423-695/10-4/EB, w której wskazano m.in., że Zgodnie natomiast z art. 16 ust 1 pkt 11 ustawy o CIT do kosztów uzyskania przychodu nie zalicza się naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). A contrario odsetki zapłacone stanowią koszty uzyskania przychodu.

W przypadku odsetek, decydujące znaczenie ma moment ich zapłaty na rzecz Wykonawcy. W sytuacji Spółki za moment zapłaty należy uznać moment potrącenia z rachunku bankowego w wyniku dokonanej egzekucji. Powyższe potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 sierpnia 2008 r. Znak: IPPB3/423-896/08-2/ER, zgodnie z którą skoro koszt uzyskania przychodów w przypadku odsetek powstanie dopiero w momencie ich faktycznej zapłaty, a tym samym i ujęcia kosztu w księgach (podatkowych), wówczas na podstawie innego dowodu, którym będzie wyciąg bankowy potwierdzający ich zapłatę można będzie zaliczyć wydatek ten do kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT powinien być interpretowany w taki sam sposób, jak analogiczny do niego art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT. W konsekwencji, wydatki wskazane w art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT powinny być uznawane za koszty podatkowe w chwili ich faktycznej wypłaty (pozostawienia wypłaty do dyspozycji).

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, w ramach zawartej Umowy Osoba fizyczna jest z reguły zobowiązana do przeniesienia na Wnioskodawcę praw autorskich lub udzielenia licencji na określonych polach eksploatacji (w szczególności do wyników zrealizowanych prac lub dzieła wykonanego na rzecz Wnioskodawcy). Zdaniem Wnioskodawcy, fakt ten nie będzie miał wpływu na moment ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wynagrodzenia płaconego na rzecz Osoby fizycznej z tytułu wykonania Umowy. W szczególności, w analizowanym stanie faktycznym nie znajdą zastosowania przepisy dotyczące amortyzacji autorskich lub pokrewnych praw majątkowych.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o CIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2013 r. poz. 1410),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie natomiast z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Opisane Umowy zawierane przez Spółkę z Osobami fizycznymi nie określają odrębnego wynagrodzenia z tytułu przeniesienia na jej rzecz praw autorskich lub udzielenia licencji.

Ustalenie przez strony Umowy wynagrodzenia w postaci określonej kwoty za wykonanie całości zlecanych czynności lub zamawianego dzieła w ramach Umowy, jest odzwierciedleniem gospodarczego charakteru takiej Umowy. Spółka zawiera bowiem Umowy, których przedmiotem jest wykonanie zlecanych czynności (świadczeń) lub wykonanie określonego dzieła. Tym samym, podjęcie określonych działań i czynności lub wykonanie określonego dzieła przez Osobę fizyczną jest zasadniczym przedmiotem umowy. Przeniesienie praw autorskich lub udzielenie licencji na używanie wyników prac stanowi natomiast czynność mającą na celu umożliwienie Spółce korzystania z efektów pracy Osoby fizycznej.

W świetle powyższego należy uznać, że w ramach zawieranych przez Spółkę Umów, nie występuje cena nabycia autorskich praw majątkowych lub udzielanych licencji. Tym samym, Spółka nie ma podstaw do amortyzowania dla potrzeb podatkowych tych wartości.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Przykładem mogą być tutaj interpretacje wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z:

• 6 maja 2014 r., Znak: IPPB5/423-107/14-2/IS, w której wskazano, że w rozpatrywanej sprawie nie sposób również pominąć, że dla sposobu zakwalifikowania do kosztów uzyskania wynagrodzeń z tytułu umów o dzieło istotny jest sam sposób skonstruowania takiej umowy. Zgodnie przyjętym w doktrynie poglądem, Jeżeli bowiem z umowy wynika, że wypłacane wynagrodzenie dotyczy stworzenia dzieła i autor otrzymuje honorarium autorskie, a za przeniesienie praw autorskich nie jest ustalone odrębne wynagrodzenie to nie ma podstaw do amortyzowania tego wydatku, bo tak naprawdę nie nastąpiło odpłatne nabycie praw majątkowych. Przeniesienie prawa do dzieła następuje nieodpłatnie" (Krystyna Witt, Umowa o dzieło a prawa autorskie, Monitor Podatkowy 2/2002). Podobne stanowisko prezentuje Irena Ożóg w „Amortyzacja podatkowa", Warszawa 1995,: „Jeżeli w umowie nie będzie określonej ceny nabycia praw autorskich, wypłacone honorarium należałoby uznać bezpośrednio za koszt uzyskania przychodu; u nabywcy prawa jego wartość wynosi wówczas 0.
• 13 listopada 2013 r. Znak: IPPB3/423-544/12-4/PK1.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić również należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.