2015.09.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-669/15-2/JC
z 3 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2015 r. (data wpływu 31 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją szkoleń i konferencji:

w części dotyczącej wydatków na organizację atrakcji wieczornej - jest nieprawidłowe,
w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją szkoleń i konferencji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzącym działalność w zakresie produkcji i sprzedaży sprzętu gospodarstwa domowego. W związku z rozwojem swojej działalności i chęcią zwiększenia sprzedaży Spółka organizuje szkolenia i konferencje produktowe dla swoich klientów i ich pracowników (tj. podmiotów, które nabywają produkty B. w celu ich dalszej odsprzedaży), a także dla swoich agentów (dalej łącznie: „Uczestnicy”). Zarówno szkolenia jak i konferencje produktowe są organizowane przy współpracy z podmiotami trzecimi np. agencjami reklamowymi, hotelami, restauracjami oraz innymi podmiotami specjalizującymi się w organizacji tego rodzaju wydarzeń. Każde szkolenie, bądź konferencja produktowa ma własną agendę i ma na celu zapoznanie Uczestników z produktami oferowanymi przez Spółkę i z procesem ich produkcji, a także wyszkolenie Uczestników w zakresie najbardziej efektywnych technik sprzedaży produktów Wnioskodawcy.

W ramach szkoleń Uczestnicy biorą udział w zajęciach ze specjalistami, podczas których poznają oferowane przez Wnioskodawcę produkty, a także mogą zapoznać się z procesem ich produkcji. Natomiast w ramach konferencji Uczestnicy, co do zasady biorą udział w poszczególnych panelach mających na celu przybliżenie Uczestnikom działalności Spółki i oferowanych przez nią produktów oraz omówienie technologii zastosowanych w produktach Wnioskodawcy.

Wnioskodawca organizowane przez siebie szkolenia i konferencje klasyfikuje do jednej z czterech grup, tj:

1. Szkolenia i konferencje produktowe dla Uczestników organizowane w hotelach

Cel ten jest realizowany przez Wnioskodawcę poprzez prezentację nowych produktów, omówienie ich właściwości, sposobów ich sprzedaży oraz ekspozycji.

Uczestnicy wraz z zaproszeniem na konferencję otrzymują od Wnioskodawcy jej agendę, zawierającą w szczególności: godziny, w których będą odbywać się prezentacje i szkolenia, godziny posiłków, przerw kawowych czy ewentualnych spotkań integracyjnych.

Ze względu na dużą ilość Uczestników, szkolenia i konferencje odbywają się w hotelach. Tym samym Wnioskodawca w celu zapewnienia odpowiedniego miejsca do przeprowadzenia szkolenia lub konferencji nabywa od hotelu usługi w skład, których wchodzą m.in.: wynajem sali konferencyjnej/szkoleniowej, gastronomia, miejsca noclegowe (w przypadku szkoleń kilkudniowych).

Należy zaznaczyć, że Uczestnicy często dojeżdżają na miejsce szkolenia z różnych rejonów Polski. Ponadto poszczególne szkolenia często obejmują kilkanaście/kilkadziesiąt godzin kursów oraz prezentacji, tym samym efektywność szkolenia uzależniona jest od zapewnienia Uczestnikom odpowiednich warunków noclegowych. W ten sposób, Uczestnicy mają bowiem możliwość skupienia się w pełni na treści organizowanych zajęć.

Całość kosztów związanych z organizacją konferencji i szkoleń, w tym kosztów zakwaterowania i wyżywienia Uczestników ponosi Wnioskodawca na podstawie faktur wystawianych przez organizatorów szkolenia.

2. Szkolenia i konferencje produktowe dla Uczestników organizowane w miejscach innych niż hotele (restauracje, galerie, studia fotograficzne etc.)

Analogiczne szkolenia lub konferencje mają miejsce także w studiach fotograficznych, galeriach z kuchniami, a także innych miejscach, w których produkty Wnioskodawcy mogą być estetycznie wyeksponowane, dzięki czemu Uczestnicy mogą zwrócić uwagę na oryginalny wygląd produktu.

Całość kosztów związanych z organizacją opisanych powyżej szkoleń lub konferencji ponosi Wnioskodawca na podstawie faktur wystawianych przez organizatorów szkolenia.

3. Szkolenia produktowe dla Uczestników w Turcji

Ponadto w fabrykach B. Uczestnicy mogą zapoznać się z procesem produkcji, co pozwala na lepsze zrozumienie zasad funkcjonowania poszczególnych produktów oraz ewentualne wykorzystanie nabytej wiedzy podczas sprzedaży produktów B. finalnym klientom.

Całość kosztów związanych z organizacją opisanych powyżej szkoleń lub konferencji ponosi Wnioskodawca na podstawie faktur wystawianych przez organizatorów szkolenia.

4. Szkolenia produktowe dla pracowników kluczowych klientów

W celu zachęcenia pracowników kluczowych klientów do udziału w szkoleniu, zgodnie z jego agendą, na zakończenie szkolenia pracownicy kluczowych klientów mają możliwość wzięcia udziału w organizowanej pod koniec dnia atrakcji, którą może być kolacja oraz ewentualnie koncert.

Całość kosztów związanych z organizacją konferencji i szkoleń, w tym kosztów zakwaterowania i wyżywienia Uczestników (udokumentowanych fakturami wystawianymi przez organizatorów szkolenia) ponosi Wnioskodawca.

Należy ponadto zaznaczyć, że wszystkie powyżej wymienione szkolenia lub konferencje są szczegółowo dokumentowane, natomiast nabyte przez ich Uczestników umiejętności i uzyskane informacje pozwalają sprzedawać produkty Wnioskodawcy w sposób bardziej kompetentny i efektywny, co przyczynia się do wzrostu przychodów Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wydatki związane z organizacją przez Spółkę szkoleń i konferencji przedstawionych w opisie stanu faktycznego, tj.:

szkoleń i konferencji produktowych organizowanych w hotelach,
szkoleń i konferencji produktowych organizowanych w miejscach innych niż hotele (restauracje, galerie, studia fotograficzne etc.),
szkoleń produktowych w Turcji,
szkoleń produktowych dla pracowników kluczowych klientów,

stanowią w całości, koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z organizacją przedstawionych w opisie stanu faktycznego szkoleń i konferencji, tj.:

szkoleń i konferencji produktowych organizowanych w hotelach,
szkoleń i konferencji produktowych organizowanych w miejscach innych niż hotele (restauracje, galerie, studia fotograficzne etc.),
szkoleń produktowych w Turcji,
szkoleń produktowych dla pracowników kluczowych klientów,
ponoszone są w celu osiągnięcia przychodów z tytułu zwiększenia wolumenu sprzedaży produktów Spółki. W konsekwencji, stanowią one w całości koszty uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące przesłanki:

pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
być poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
być właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Ustawodawca nie definiuje przy tym, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowania” lub „zabezpieczenia” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
„osiągnąć” oznacza: „uzyskać coś”, „dojść, dobiec itp. do miejsca będącego celem”, „dojść do pewnego momentu w rozwoju, będącego często kresem możliwości”,
„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

W świetle powyższego można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być obiektywnie uzasadniony już w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione dla zachowania źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawodawca dokonując wyłączenia z kosztów podatkowych, kosztów reprezentacji nie zdefiniował terminu „reprezentacja”, ani też nie odesłał do innych przepisów prawa. W związku z brakiem ustawowej definicji pojęcia „reprezentacji”, w ocenie Wnioskodawcy, należy posłużyć się definicją, która wykształciła się w orzecznictwie i doktrynie, zgodnie z którą „(...) pod pojęciem „reprezentacji” należy rozumieć wszelkie działania związane z kreowaniem pozytywnego wizerunku przedsiębiorcy, utrzymywaniem dobrych relacji z klientami (kontrahentami). Jest to dążenie do stworzenia skierowanego na zewnątrz pozytywnego wizerunku. Wizerunek ten wcale nie musi odzwierciedlać dostatku, okazałości, zamożności” (cyt. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 listopada 2010 r., znak IPPB5/423-596/10-2/JC).

Ad. 1. Szkolenia i konferencje produktowe dla Uczestników organizowane w hotelach

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny dotyczący pkt 1, a także zaprezentowany stan prawny, w ocenie Wnioskodawcy, szkolenia i konferencje produktowe dla Uczestników organizowane w hotelach spełniają przesłanki zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, tj. wydatki te są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a ponadto pozostają w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością, oraz są należycie udokumentowane. Co więcej, w ocenie Wnioskodawcy wydatki te nie stanowią kosztów reprezentacji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Jak wskazano w stanie faktycznym wydatki te mają na celu promocję produktów oferowanych przez Wnioskodawcę i wyszkolenie pracowników Uczestników z zakresu efektywnych metod sprzedaży i ekspozycji produktów Spółki. Zdaniem Wnioskodawcy, będzie się to bezpośrednio przekładać na realizowany przez Wnioskodawcę obrót. Uczestnicy, posiadając wiedzę na temat zalet oferowanych produktów, a także znając nowe techniki sprzedaży, będą w stanie efektywniej sprzedawać towary oferowane przez Wnioskodawcę. Natomiast nie można uznać, że w jakimkolwiek stopniu wydatki na organizację szkoleń lub konferencji będą stanowić koszty reprezentacji. Świadczy o tym również fakt, że szkolenia są skierowane do Uczestników, tj. pośredników w sprzedaży produktów, a nie ostatecznych nabywców, tym samym celem Spółki jest prezentacja produktów i szkolenie z zakresu ich sprzedaży oraz ekspozycji, a nie kreowanie pozytywnego wizerunku.

Ideą przedmiotowych szkoleń i konferencji jest przedstawienie oferty handlowej w zakresie oferowanych produktów i udzielanie wszelkich informacji dotyczących produktów, a także wyszkolenie Uczestników w zakresie efektywnej sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż konferencje i szkolenia mają charakter mieszany, tj. z jednej strony reklamowy, ponieważ służyć mają zwiększeniu sprzedaży poprzez przedstawienie oferowanych produktów Uczestnikom, a z drugiej szkoleniowy, bowiem pokazują techniki sprzedaży i ekspozycji produktów Wnioskodawcy. W ocenie Wnioskodawcy nie ulega, zatem wątpliwości, że wydatki poniesione na te cele pozostają w oczywistym związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i służą osiąganiu przychodów. Trafnie w tym zakresie wypowiedział się WSA w Łodzi w wyroku z dnia 22 czerwca 2012 r. (sygn. akt I SA/Łd 606/12), w którym stwierdził, iż „Konferencje szkoleniowe lub reklamowe kojarzone są przede wszystkim z przekazywaniem wiedzy, tj. informacji o charakterze teoretycznym i/lub praktycznym. Jeżeli trwają one kilka dni, wydatkom na ich organizację, mogą towarzyszyć koszty zakwaterowania w miejscu, w którym są organizowane, koszty wyżywienia, a także wynajmu sali konferencyjnej. Takie wydatki mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów”.

Należy zaznaczyć, iż analogiczne stany faktyczne były już przedmiotem interpretacji wydawanych przez Ministra Finansów. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 21 kwietnia 2015 r. (znak IPTPB3/423-391/13-5/15-S/GG), wskazał, że „(...) poniesione przez Spółkę wydatki na kompleksową usługę organizacji konferencji nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wydatki te - jak twierdzi Spółka - ponoszone są w celu przekazywania wiedzy na temat właściwości i zastosowań nowych gam produktów oraz techniki ich zastosowania (cel szkoleniowy) oraz promowania marki Wnioskodawcy (cel reklamowy)”. Podobnej wykładni powyższych przepisów dokonał m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 11 września 2014 r. (znak IBPBI/2/423-770/14/MS), a także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 17 stycznia 2012 r. (znak IPPB5/423-1098/11-2/JC).

Ad. 2. Szkolenia i konferencje produktowe dla Uczestników organizowane w miejscach innych niż hotele (restauracje, galerie, studia fotograficzne etc.)

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny dotyczący pkt 2, a także obecny stan prawny, w ocenie Wnioskodawcy szkolenia i konferencje dla Uczestników organizowane w miejscach innych niż hotele spełniają przesłanki zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, tj. wydatki te są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a ponadto pozostają w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością, oraz są należycie udokumentowane. Co więcej, w ocenie Wnioskodawcy wydatki te nie stanowią kosztów reprezentacji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Jak wskazano w stanie faktycznym wydatki te mają na celu promocję produktów oferowanych przez Wnioskodawcę poprzez umożliwienie Uczestnikom korzystania z nich. Uczestnicy zapoznają się tym samym z praktycznymi aspektami produktów, dzięki czemu będą mogli podzielić się tą wiedzą z nabywcą produktu. Zdaniem Wnioskodawcy, będzie to miało wpływ na wysokość osiąganych przez Spółkę przychodów. Natomiast nie można uznać, że w jakimkolwiek stopniu wydatki na organizację szkoleń lub konferencji w miejscach innych niż hotele (restauracje, galerie, studia fotograficzne etc.) będą stanowić koszty reprezentacji. Świadczy o tym również fakt, że szkolenia są skierowane do Uczestników, tj. pośredników w sprzedaży produktów, a nie do ostatecznych nabywców, tym samym celem Spółki jest prezentacja produktów i szkolenie z zakresu ich sprzedaży oraz ekspozycji, a nie kreowanie pozytywnego wizerunku.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż konferencje i szkolenia mają charakter mieszany, tj. z jednej strony reklamowy, ponieważ służyć mają zwiększeniu sprzedaży poprzez przedstawienie oferowanych produktów Uczestnikom, a z drugiej szkoleniowy, bowiem pokazują techniki sprzedaży i ekspozycji produktów Wnioskodawcy. W ocenie Wnioskodawcy nie ulega zatem wątpliwości, że wydatki poniesione na te cele pozostają w oczywistym związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i służą osiąganiu przychodów. Trafnie w tym zakresie wypowiedział się WSA w Łodzi w wyroku z dnia 22 czerwca 2012 r. (sygn. akt I SA/Łd 606/12), w którym stwierdził, iż „Konferencje szkoleniowe lub reklamowe kojarzone są przede wszystkim z przekazywaniem wiedzy, tj. informacji o charakterze teoretycznym i/lub praktycznym. Jeżeli trwają one kilka dni, wydatkom na ich organizację, mogą towarzyszyć koszty zakwaterowania w miejscu, w którym są organizowane, koszty wyżywienia, a także wynajmu sali konferencyjnej. Takie wydatki mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów”.

Należy zaznaczyć, iż analogiczne stany faktyczne były już przedmiotem wydawanych przez Ministra Finansów interpretacji. Przykładowo potwierdza to Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w wydanej interpretacji z dnia 11 września 2014 r. (znak IBPBI/2/423-770/14/MS), a także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 20 listopada 2014 r. (znak IPPB5/423-416/13/14-6/S/AS).

Ad. 3. Szkolenia produktowe dla Uczestników w Turcji

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny dotyczący pkt 3, a także obecny stan prawny, w ocenie Wnioskodawcy szkolenia dla Uczestników w Turcji spełniają przesłanki zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, tj. wydatki te są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a ponadto pozostają w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością, oraz są należycie udokumentowane. Co więcej, w ocenie Wnioskodawcy wydatki te nie stanowią kosztów reprezentacji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT. Świadczy o tym również fakt, że szkolenia są skierowane do Uczestników, tj. pośredników w sprzedaży produktów, a nie do ostatecznych nabywców, tym samym celem Spółki jest prezentacja produktów i szkolenie z zakresu ich sprzedaży oraz ekspozycji, a nie kreowanie pozytywnego wizerunku.

Jak wskazano w stanie faktycznym wydatki te mają na celu promocję produktów oferowanych przez Wnioskodawcę, a także dopasowanie produktu końcowego do Uczestników, którzy najlepiej wiedzą, czego oczekują ostateczni nabywcy. Zdaniem Wnioskodawcy, będzie to bezpośrednio przekładać się na realizowany przez Wnioskodawcę obrót, gdyż produkt dopasowany do wymagań Uczestników będzie miał przewagę nad pozostałymi dostępnymi na rynku produktami, ponieważ będzie spełniał oczekiwania, które mają nabywcy (zostanie spersonalizowany w stosunku do gustów Polaków). Ponadto przekazana szczegółowa wiedza dotycząca oferowanych produktów zwiększy kompetencje pracowników Uczestników w relacjach z nabywcami produktów B.. Natomiast nie można uznać, że w jakimkolwiek stopniu wydatki na organizację szkoleń będą stanowić koszty reprezentacji.

Należy zaznaczyć, iż analogiczne stany faktyczne były już przedmiotem wydawanych przez Ministra Finansów interpretacji. Przykładowo zaprezentowana już wcześniej interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 21 kwietnia 2015 r. (znak IPTPB3/423-391/13-5/15-S/GG). Podobnie wskazał również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 8 maja 2014 r. (znak IPPB5/423-151/14-2/AM) i z dnia 17 stycznia 2012 r. (znak IPPB5/423-1098/11-2/JC).

Ad. 4. Szkolenia produktowe dla pracowników kluczowych klientów

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny dotyczący pkt 4, a także obecny stan prawny, w ocenie Wnioskodawcy szkolenia dla pracowników kluczowych klientów spełniają przesłanki zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, tj. wydatki te są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a ponadto pozostają w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością, oraz są należycie udokumentowane. Co więcej, w ocenie Wnioskodawcy wydatki te nie stanowią kosztów reprezentacji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Jak wskazano w stanie faktycznym wydatki te mają na celu promocję produktów oferowanych przez Wnioskodawcę i wyszkolenie pracowników kluczowych klientów z zakresu efektywnych metod sprzedaży i ekspozycji produktów Spółki. Wyszkolenie pracowników kluczowych klientów leży w interesie Wnioskodawcy, gdyż to oni w bezpośredni sposób wpływają na poziom sprzedaży produktów Wnioskodawcy. Tym samym przekłada się to bezpośrednio na realizowany przez Wnioskodawcę obrót. Pracownicy kluczowych klientów, posiadając wiedzę na temat oferowanych produktów, a także znając tajniki sprzedaży, są w stanie efektywniej sprzedawać towary oferowane przez Wnioskodawcę. Natomiast nie można uznać, że w jakimkolwiek stopniu wydatki na organizację szkoleń lub konferencji będą stanowić koszty reprezentacji. Świadczy o tym również fakt, że szkolenia są skierowane do Uczestników, tj. pośredników w sprzedaży produktów, a nie do ostatecznych nabywców, tym samym celem Spółki jest prezentacja produktów i szkolenie z zakresu ich sprzedaży oraz ekspozycji, a nie kreowanie pozytywnego wizerunku. Odnośnie opisanej w stanie faktycznym atrakcji wieczornej należy wskazać, iż stanowi ona integralny element szkolenia. Z uwagi na istnienie powyższego związku, atrakcja wieczoru spełniała pomocniczą rolę w stosunku do szkolenia, a jej organizacja ma przede wszystkim na celu zwiększenie zainteresowania szkoleniem, które w bezpośredni sposób przekłada się na liczbę jego Uczestników. To zaś prowadzi wprost do szerszego rozpropagowania oferty handlowej Spółki.

Należy zaznaczyć, iż analogiczne stany faktyczne były już przedmiotem wydawanych przez Ministra Finansów interpretacji. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 4 czerwca 2014 r. (znak ITPB3/423-112/14/PST) wskazał, iż „(...) celem tych targów nie jest wyłącznie stworzenie dobrego wizerunku firmy Wnioskodawcy czy też wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Poniesione wydatki spełniają zatem przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy - są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tym samym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów”. Podobnie stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 3 czerwca 2011 r. (znak ILPB1/415-264/11-4/AP), „Mając na względzie przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa, stwierdzić należy, iż zorganizowanie podczas targów otwartej imprezy reklamowo-artystycznej dla kontrahentów oraz dobrowolnych gości jest środkiem zmierzającym do wzrostu sprzedaży produktów spółki, której udziałowcem jest Wnioskodawca. Przyjęty sposób prezentowania oferty produktowej firmy spełnia funkcję reklamową, gdyż zmierza do zwiększenia rozpoznawalności firmy na rynku, poznania wartości użytkowych oferowanych wyrobów, co w efekcie wpływa na zwiększenie zainteresowania oferowanymi produktami wśród aktualnych oraz potencjalnych kontrahentów, a także zachęca do współpracy i tym samym może wpływać na zwiększenie przychodów”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją szkoleń i konferencji:

w części dotyczącej wydatków na organizację atrakcji wieczornej - za nieprawidłowe,
w pozostałym zakresie - za prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z poźn. zm., dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest by wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a zyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 updop.

W myśl art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.

W przedstawionym opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że w związku z rozwojem swojej działalności i chęcią zwiększenia sprzedaży Spółka organizuje szkolenia i konferencje produktowe dla swoich klientów i ich pracowników (tj. podmiotów, które nabywają produkty B. w celu ich dalszej odsprzedaży), a także dla swoich agentów (dalej łącznie: „Uczestnicy”). Zarówno szkolenia jak i konferencje produktowe są organizowane przy współpracy z podmiotami trzecimi np. agencjami reklamowymi, hotelami, restauracjami oraz innymi podmiotami specjalizującymi się w organizacji tego rodzaju wydarzeń. Każde szkolenie, bądź konferencja produktowa ma własną agendę i ma na celu zapoznanie Uczestników z produktami oferowanymi przez Spółkę i z procesem ich produkcji, a także wyszkolenie Uczestników w zakresie najbardziej efektywnych technik sprzedaży produktów Wnioskodawcy. W ramach szkoleń Uczestnicy biorą udział w zajęciach ze specjalistami, podczas których poznają oferowane przez Wnioskodawcę produkty, a także mogą zapoznać się z procesem ich produkcji. Natomiast w ramach konferencji Uczestnicy, co do zasady biorą udział w poszczególnych panelach mających na celu przybliżenie Uczestnikom działalności Spółki i oferowanych przez nią produktów oraz omówienie technologii zastosowanych w produktach Wnioskodawcy. Wnioskodawca organizowane przez siebie szkolenia i konferencje klasyfikuje do jednej z czterech grup, tj:

1. Szkolenia i konferencje produktowe dla Uczestników organizowane w hotelach

Celem powyższych szkoleń i konferencji jest przede wszystkim zaprezentowanie i omówienie nowych produktów oraz technologii produkcji wykorzystywanej przez Wnioskodawcę, a także wyszkolenie Uczestników w zakresie nowych metod sprzedaży i ekspozycji towarów. Działanie takie zapewnia nie tylko promocję marki B. wśród Uczestników, ale także umożliwia Uczestnikom zapoznanie się z ofertą dostępnych produktów i wykorzystanie nabytych podczas szkoleń umiejętności w celu zwiększenia efektywności sprzedaży produktów B.. Większa wiedza na temat sprzedawanych produktów pozwala Uczestnikom na bardziej szczegółową prezentacje zalet poszczególnych produktów ostatecznym nabywcom. Cel ten jest realizowany przez Wnioskodawcę poprzez prezentację nowych produktów, omówienie ich właściwości, sposobów ich sprzedaży oraz ekspozycji. Uczestnicy wraz z zaproszeniem na konferencję otrzymują od Wnioskodawcy jej agendę, zawierającą w szczególności: godziny, w których będą odbywać się prezentacje i szkolenia, godziny posiłków, przerw kawowych czy ewentualnych spotkań integracyjnych. Ze względu na dużą ilość Uczestników, szkolenia i konferencje odbywają się w hotelach. Tym samym Wnioskodawca w celu zapewnienia odpowiedniego miejsca do przeprowadzenia szkolenia lub konferencji nabywa od hotelu usługi w skład, których wchodzą m.in.: wynajem sali konferencyjnej/szkoleniowej, gastronomia, miejsca noclegowe (w przypadku szkoleń kilkudniowych). Należy zaznaczyć, że Uczestnicy często dojeżdżają na miejsce szkolenia z różnych rejonów Polski. Ponadto poszczególne szkolenia często obejmują kilkanaście/kilkadziesiąt godzin kursów oraz prezentacji, tym samym efektywność szkolenia uzależniona jest od zapewnienia Uczestnikom odpowiednich warunków noclegowych. W ten sposób, Uczestnicy mają bowiem możliwość skupienia się w pełni na treści organizowanych zajęć. Całość kosztów związanych z organizacją konferencji i szkoleń, w tym kosztów zakwaterowania i wyżywienia Uczestników ponosi Wnioskodawca na podstawie faktur wystawianych przez organizatorów szkolenia.

2. Szkolenia i konferencje produktowe dla Uczestników organizowane w miejscach innych niż hotele (restauracje, galerie, studia fotograficzne etc.)

Z uwagi na fakt, że w oferowanej przez Wnioskodawcę gamie produktów znajduje się sprzęt gospodarstwa domowego, Wnioskodawca organizuje szkolenia lub konferencje, także w miejscach gdzie produkty te są lub będą faktycznie wykorzystywane, np. w restauracjach. Przykładowo szkolenie takie, może obejmować m.in. przyrządzenie posiłku przez Uczestników z pomocą znanych kucharzy przy wykorzystaniu produktów oferowanych przez Wnioskodawcę (np. piekarników, kuchenek, lodówek). Szkolenie takie umożliwia Uczestnikom zapoznanie się z praktycznymi cechami produktów, którymi z kolei mogą się podzielić z ostatecznymi nabywcami, tym samym zachęcając ich do nabycia produktu Wnioskodawcy. Analogiczne szkolenia lub konferencje mają miejsce także w studiach fotograficznych, galeriach z kuchniami, a także innych miejscach, w których produkty Wnioskodawcy mogą być estetycznie wyeksponowane, dzięki czemu Uczestnicy mogą zwrócić uwagę na oryginalny wygląd produktu. Całość kosztów związanych z organizacją opisanych powyżej szkoleń lub konferencji ponosi Wnioskodawca na podstawie faktur wystawianych przez organizatorów szkolenia.

3. Szkolenia produktowe dla Uczestników w Turcji

W tym wypadku, agenda szkolenia obejmuje czynności opisane w punkcie 1, a ponadto przewiduje wizytę w fabryce B., podczas której Uczestnicy mają możliwość zapoznania się z produktami, które nie są jeszcze dostępne na rynku, a także mogą wskazywać, jakie cechy (kolor, wykończenie produktu, materiały, itp.) ich zdaniem spowodują zwiększenie zainteresowania produktami B. wśród potencjalnych nabywców. Tym samym Uczestnicy mogą mieć realny wpływ na kształt ostatecznie zamawianych towarów. Ponadto w fabrykach B. Uczestnicy mogą zapoznać się z procesem produkcji, co pozwala na lepsze zrozumienie zasad funkcjonowania poszczególnych produktów oraz ewentualne wykorzystanie nabytej wiedzy podczas sprzedaży produktów B. finalnym klientom. Całość kosztów związanych z organizacją opisanych powyżej szkoleń lub konferencji ponosi Wnioskodawca na podstawie faktur wystawianych przez organizatorów szkolenia.

4. Szkolenia produktowe dla pracowników kluczowych klientów

Wnioskodawca cyklicznie organizuje szkolenia produktowe dla pracowników kluczowych klientów. Głównym celem szkolenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności związanych z efektywną sprzedażą, a także zapoznanie z dostępną gamą produktów oferowanych przez Wnioskodawcę, analogicznie jak w punkcie 1. W celu zachęcenia pracowników kluczowych klientów do udziału w szkoleniu, zgodnie z jego agendą, na zakończenie szkolenia pracownicy kluczowych klientów mają możliwość wzięcia udziału w organizowanej pod koniec dnia atrakcji, którą może być kolacja oraz ewentualnie koncert. Całość kosztów związanych z organizacją konferencji i szkoleń, w tym kosztów zakwaterowania i wyżywienia Uczestników (udokumentowanych fakturami wystawianymi przez organizatorów szkolenia) ponosi Wnioskodawca. Należy ponadto zaznaczyć, że wszystkie powyżej wymienione szkolenia lub konferencje są szczegółowo dokumentowane, natomiast nabyte przez ich Uczestników umiejętności i uzyskane informacje pozwalają sprzedawać produkty Wnioskodawcy w sposób bardziej kompetentny i efektywny, co przyczynia się do wzrostu przychodów Spółki.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość, co do możliwości zaliczenia w całości ponoszonych przez Spółkę wydatków na organizację szkoleń i konferencji do kosztów podatkowych.

W świetle powyższego, konieczne jest rozstrzygnięcie czy opisane we wniosku wydatki spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 updop oraz czy nie podlegają wyłączeniu z kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 updop, w którym to artykule ustawodawca dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, nawet jeśli są ponoszone w celu uzyskania przychodów (zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów).

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 updop. Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Dla uznania wydatków za koszty poniesione na reprezentację nie jest koniecznie, by posiadały one takie cechy jak wystawność, wytworność, czy okazałość. Nie są to bowiem wartości wymierne, nie ma możliwości stworzenia jednakowego miernika dla określenia poziomu wystawności, wytworności, okazałości, czy przepychu dla wszystkich podmiotów gospodarczych. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Ponadto NSA uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 updop stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 updop (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Z powyższym stanowiskiem NSA koreluje treść interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 25 listopada 2013 r., nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521, w której wskazano m.in., że: „wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art . 16 ust. 1 pkt 28 updop i art . 23 ust. 1 pkt 23 updof należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. (…) Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi przepisów art . 15 ust. 1 updop lub art . 22 ust. 1 updof, czyli być poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów”.

Od reprezentacji należy odróżnić działania mające charakter reklamy, czy też promocji. W prawie podatkowym brak jest legalnej definicji reklamy. Według słownikowego znaczenia reklama to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług [Słownik języka polskiego PWN (wersja internetowa)].

Biorąc pod uwagę powyższą definicję można przyjąć, że celem reklamy w działalności gospodarczej jest przyciągnięcie odbiorców do oferty przedsiębiorcy. W szczególności, celem reklamy jest oddziaływanie bezpośrednio na motywy, postawy i sposób postępowania konsumentów podejmujących decyzje o zakupie konkretnych dóbr. Tak zdefiniowany cel może być realizowany za pomocą różnych środków (metod) oddziaływania na odbiorców. Pewnych wskazówek w zakresie tego co należy rozumieć pod pojęciem reklamy dostarcza dotychczasowe orzecznictwo sądów administracyjnych (np. wyrok WSA w Gliwicach z dnia 1 lutego 2012 r., sygn. I SA/Gl 673/11), zgodnie z którym: „Pojęcie „reklamy” należy rozumieć w sposób funkcjonalny, tzn. jako wszelkie celowe działania podatnika mające na celu rozpowszechnienie wiedzy o oferowanych przez niego produktach lub usługach, działania których celem jest kształtowanie popytu, poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach bądź usługach, ich cechach i przeznaczeniu, w celu zachęcenia do nabywania towarów, bądź usług od tego właśnie a nie innego podmiotu gospodarczego”.

Zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa sądów administracyjnych za reklamę na gruncie prawa podatkowego należy uznać ogół działań podatnika zmierzających do rozpowszechniania pochlebnych informacji o firmie, zaletach jej towarów bądź usług.

Przenosząc zatem powołane uregulowania prawne oraz powyższe wyjaśnienia na grunt rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że wydatki jakie Spółka ponosi na organizowaną pod koniec dnia atrakcję, wiążą się z kreowaniem pozytywnego wizerunku firmy. Nie można bowiem uznać, że wydatki te służą realizacji celów organizowanych przez Spółkę szkoleń i konferencji związanych z reklamą jej produktów i usług (wydatków tych nie można uznać za element niezbędny dla realizacji tych celów). Tym samym, ww. wydatki noszą znamiona reprezentacji i nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o czym stanowi wyraźnie treść art. 16 ust. 1 pkt 28 updop.

Natomiast pozostałe wydatki (m.in. koszty zakwaterowania i wyżywienia) jakie Spółka ponosi w związku z organizacją szkoleń i konferencji (szkoleń i konferencji produktowych organizowanych w hotelach, w miejscach innych niż hotele, szkoleń produktowych w Turcji, dla pracowników kluczowych klientów) mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż wypełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 updop. Ponoszone są w celu osiągnięcia przychodów z tytułu zwiększenia wolumenu sprzedaży produktów Spółki. Nie stanowią natomiast wydatków na reprezentację, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop.

Tym samym stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją szkoleń i konferencji:

w części dotyczącej wydatków na organizację atrakcji wieczornej - jest nieprawidłowe,
w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji. Ponadto, nie są one sprzeczne z niniejszą interpretacją i potwierdzają stanowisko w niej zawarte.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku WSA w Łodzi z dnia 22 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 606/12 wskazać należy, że nie dotyczy on interpretacji indywidualnych a decyzji. Wyrok ten ponadto w pełni potwierdza stanowisko zawarte w niniejszej interpretacji. WSA podnosi powiem, m.in.: „(...) Natomiast imprezy artystyczne czy bankiety oraz wszelkie inne imprezy towarzyszące, stanowiące nieoficjalną część szkolenia (konferencji), które służą dobremu zaprezentowaniu się podatnika, stanowią wydatki na reprezentację w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., co oznacza, że kwoty wydatkowane na tę część szkolenia nie mogą zostać zaliczone w poczet kosztów uzyskania przychodów (por. nieco podobnie wyrok WSA w Gdańsku z dnia 17 marca 2009 r., I SA/Gd 28/09, LEX nr 497181)”.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin