Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-996/15-2/BC
z 13 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2015 r. (data wpływu 28 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na artykuły spożywcze i usługi gastronomiczne oraz cateringowe nabywane przez Spółkę dla uczestników spotkań promocyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na artykuły spożywcze i usługi gastronomiczne oraz cateringowe nabywane przez Spółkę dla uczestników spotkań promocyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest częścią międzynarodowego koncernu działającego w obszarze badań nad rozwojem, produkcji oraz sprzedaży wyrobów medycznych wykorzystywanych w medycynie interwencyjnej (dalej jako: „Produkty”). W ramach, swojej działalności Spółka prowadzi szereg działań o charakterze marketingowym, promocyjnym i reklamowym odnoszących się do oferowanych przez nią Produktów. Jednym z takich działań będzie organizowanie spotkań promocyjnych dotyczących Produktów znajdujących się w ofercie Spółki. Na spotkania będą zapraszani przede wszystkim, ale nie tylko, lekarze m.in. wykorzystujący Produkty albo decydujący, o zakupach Produktów. Spotkania będą prowadzili przedstawiciele Spółki.

Celem tych spotkań może być:

• doprowadzenie do nawiązania lub rozbudowania kontaktów biznesowych,
  

• wprowadzenie na rynek określonych Produktów lub poprawa skuteczności ich sprzedaży,
  

• wzrost efektywności działań marketingowych/reklamowych Spółki dotyczących Produktów,
  

• przeszkolenie uczestników ze sposobu używania i zalet Produktów Spółki.
  
  

Na potrzeby organizacji wyżej opisanych spotkań Spółka może nabywać usługi gastronomiczne lub cateringowe, a także artykuły spożywcze. Powyższe zakupy (obejmujące np. kolację, obiad w restauracji z karty dań, lunche, śniadania biznesowe, napoje, ciastka, owoce, kawę, herbatę, itp.) mają na celu zapewnienie poczęstunku dla zaproszonych gości oraz (przy okazji) dla przedstawiciela/li Spółki prowadzących spotkanie. Spotkania te mogą być przeprowadzane również podczas kolacji lub bankietów odbywających się w trakcie konferencji, szkoleń i innego rodzaju branżowych spotkań organizowanych przez podmioty trzecie (przedstawiciele mogą wykorzystywać tego typu wydarzenia do promowania Produktów Spółki). Płatności za ww. zakupy będą dokonywane przez przedstawicieli Spółki ze środków Spółki.

Spotkania promocyjne organizowane przez Spółkę i dotyczące reklamy dystrybuowanych przez nią Produktów mogą odbywać się w takich miejscach jak np. wynajęte na ten cel sale (np. w hotelu), a także w restauracjach oraz w innych placówkach gastronomicznych.

Poniesione przez Spółkę wydatki związane ze spotkaniami promocyjnymi co do zasady dokumentowane mogą być za pomocą faktur albo paragonów wystawionych przez dostawców towarów i usług na rzecz Spółki. Wskazany w tych dokumentach rodzaj nabywanych usług/towarów może obejmować: wynajem sali, usługi cateringowe, usługi gastronomiczne lub zakup artykułów spożywczych. Oprócz ww. faktur albo paragonów Spółka może posiadać również wewnętrzne dokumenty potwierdzające organizację spotkania promocyjnego, sporządzone zgodnie z wewnętrzną procedurą Spółki, w tym np.: wydruk płatności z firmowej karty kredytowej dot. ww. wydatków pozwalający skorelować ze sobą otrzymaną fakturę/paragon i płatność, listę uczestników spotkania oraz plan spotkania (określający osobę/osoby odpowiedzialne za organizację spotkania, datę i miejsca spotkania, cel spotkania, nazwę promowanych Produktów Spółki, ogólny plan spotkania).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na artykuły spożywcze i usługi gastronomiczne oraz cateringowe nabywane przez Spółkę dla uczestników spotkań promocyjnych mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na artykuły spożywcze i usługi gastronomiczne oraz cateringowe nabywane przez Spółkę dla uczestników spotkań można zaliczyć do kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (w rozumieniu art. 15 ust. 1 Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm., dalej również jako „updop”).

Kryteria zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodu

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).”

W związku z ogólnym zdefiniowaniem kosztu uzyskania przychodu przez ustawodawcę każdorazowy wydatek ponoszony przez podatników powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Kosztami uzyskania przychodów są wyłącznie takie koszty, które spełniają łącznie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1 updop, tj.:

1. zostały poniesione przez podatnika,
2. ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów (tzw. przesłanka celowości kosztów),
3. nie zostały wymienione w zamkniętym katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy.

Ad. l.

Pierwsza z wymienionych przesłanek odnosi się do możliwości przypisania faktu poniesienia kosztu do danego podatnika. Kosztem uzyskania przychodu mogą być wyłącznie koszty obciążające samego podatnika - tj. ciężary, które ponosi podatnik w toku prowadzenia działalności (funkcjonowania). Poniesienie kosztu jest - co do zasady - związane z faktycznym i definitywnym przesunięciem określonej wartości z majątku podatnika do majątku innego podmiotu.

W przypadku Spółki ta przesłanka będzie spełniona - płatności będą dokonywane przez przedstawicieli Spółki ze środków finansowych pochodzących z zasobów Spółki.

Ad. 2.

Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu. Warto zaznaczyć, że kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku (Por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) z 16 października 2012 r., sygn. akt II FSK 430/11 oraz 27 czerwca 2013r., akt II FSK 2192/11.)

W przypadku Spółki spotkania z lekarzami połączone z konsumpcją mają na celu przede wszystkim promocję Produktów Spółki. Lekarze podczas spotkań zdobywają wiedzę m.in. o właściwościach Produktów Spółki, sposobach ich aplikowania pacjentom i dostępności Produktów. Lekarze na podstawie zdobytej wiedzy mogą m.in. zdecydować o zaordynowaniu pacjentom Produktów Spółki lub o zakupie ich na potrzeby placówek medycznych. W praktyce działania te przekładają się na powszechniejsze stosowanie Produktów Spółki i zwiększenie wolumenu ich sprzedaży.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, przesłankę celowości kosztu należy uznać za spełnioną.

Ad. 3.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. ma charakter zamknięty. Wśród wydatków nieuważanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. - w pkt 28 tego przepisu - koszty reprezentacji, w szczególności wydatki poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje przy tym terminu „reprezentacja”, ani też nie odsyła w celu jego wyjaśnienia do innych przepisów prawa. Poszukując znaczenia tego pojęcia, można odnieść się do języka powszechnego, w którym „reprezentacja” oznacza (zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego pod red. M. Szymczaka - PWN Warszawa 1981, t. III):

1. grupę osób, instytucję występującą w czyimś imieniu, reprezentującą czyjeś interesy, przedstawicielstwo;
2. okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związane ze stanowiskiem, pozycją społeczną.

Natomiast internetowe wydanie Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA) definiuje „reprezentację” jako:

1. grupę osób występujących w czyimś imieniu;
2. reprezentowanie kogoś lub czegoś;
3. grupę zawodników reprezentująca w zawodach barwy swego kraju, klubu lub miasta, (internetowe wydanie Słownika Języka Polskiego - Wydawnictwo Naukowe PWN SA).

Zatem za wydatki na zakup żywności, napojów, usług gastronomicznych i cateringowych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy należy uznać takie wydatki, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami spotkań. Jak zauważono w orzecznictwie: „Celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika; stworzenie dobrego obrazu jego firmy; działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny” (Wyrok 7 Sędziów NSA z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11).

Jednak podstawowym celem spotkań organizowanych przez Spółkę nie jest budowanie pozytywnego wizerunku Spółki, lecz promowanie jej Produktów poprzez przekazywanie lekarzom wiedzy na temat Produktów, ich właściwości oraz sposobów zastosowania. Celem działań Spółki jest zatem zwiększenie zainteresowania sprzedawanymi wyrobami. Przy czym, wiedza zdobyta przez lekarzy ma skutkować zwiększeniem sprzedaży tychże Produktów, a w konsekwencji uzyskaniem i zwiększeniem przychodu Spółki. Zatem wydatki Spółki w przedmiotowym zakresie nie będą stanowić wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Potwierdza to ugruntowane orzecznictwo sądów administracyjnych jak i szereg interpretacji indywidualnych. W pierwszej kolejności należy przywołać, wspominany wcześniej, wyrok 7 Sędziów NSA z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11, w którym sąd uznał, że:

„Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego kierować się w tym zakresie (brak definicji ustawowej oraz wnioski płynące z analizy zmiany poglądów na tle poszczególnych przypadków) również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To, co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację, nie zostanie obecnie zaliczone do takiej kategorii ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej - uzyskiwanie przychodów podlegających opodatkowaniu, [pogrubienie własne] (...) Jak wynika z opisu stanu faktycznego, zarówno usługi gastronomiczne w formie cateringu, jak i usługi gastronomiczne świadczone na zewnątrz pozostawały w ścisłym związku z prowadzonymi rozmowami handlowymi, a ich jedynym (głównym) celem nie była poprawa wizerunku podatnika. Towarzyszyły czynnościom związanym z zawarciem kontraktu, co należy przyjąć jako bezpośrednio związane z przychodami podatnika wynikającymi z realizacji tego kontraktu. (...) tak samo catering jak i zakup tych usług na zewnątrz (poza siedzibą podatnika) stanowi jednolicie rozumianą usługę gastronomiczną, wbrew przyjętemu podziałowi przez organ interpretacyjny. Rozstrzygające znaczenie miało nie miejsce świadczenia zakupionych usług gastronomicznych, lecz to, czy w przedstawionym stanie faktycznym należało zakupione usługi gastronomiczne, stanowiące wydatki, o których mowa w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., zakwalifikować do kosztów reprezentacji (art. 16 ust 1 pkt 28 tej ustawy) i na tej zasadzie wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w przedstawionym stanie faktycznym nie było do tego podstaw.”

Należy zauważyć, iż działania marketingowe Spółki, w tym organizacja spotkań promocyjnych i serwowanie przy okazji poczęstunku, stanowią akceptowane i stosowane powszechnie zachowania, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej (zwłaszcza w branży medycznej) i, w rezultacie, uzyskiwanie przychodów podlegających opodatkowaniu.

10 września 2013 r. NSA wydał kolejne orzeczenie (sygn. akt II FSK 2019/13) powtarzając argumenty sędziów NSA z wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r. W orzeczeniu/tym został powołany także wyrok NSA z 4 kwietnia 2012 r. (sygn. akt II FSK 1789/10), w którym wyrażono pogląd, że jeśli spotkanie bądź, impreza jest elementem strategii marketingowej dotyczącej danego produktu, to jej organizacja, w tym zakup usług gastronomicznych i alkoholu, nie jest związane z reprezentacją, lecz z reklamą. W szczególności w wyroku z 10 września 2013 r. NSA uznał, że „(...) wydatek na poczęstunek (usługę gastronomiczną świadczoną zarówno w siedzibie podatnika lub poza nią), który serwowany jest w ramach:

• działań marketingowych lub reklamowych firmy, dotyczących promocji produktu lub usługi,
  

• prowadzonych negocjacji z kontrahentami lub w ramach szkoleń, odpraw dla pracowników oraz podmiotów powiązanych gospodarczo itp., których celem nie jest. kształtowanie wizerunku firmy, a doprowadzenie do nawiązania lub rozbudowania jej kontaktów gospodarczych, wprowadzenie na rynek określonych towarów i usług lub poprawa skuteczności ich sprzedaży, wzrost efektywności pracy itp.”
  
  

Wiele podobnych wyroków NSA i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (WSA) zapadło w sprawach w zbliżonych stanach faktycznych, w tym m.in.: .

• wyrok NSA z 2 kwietnia 2015 r. (sygn. akt II FSK 483/13);
  

• wyrok WSA w Warszawie z 26 września 2014 r. (sygn. akt III SA/Wa 992/14, orzeczenie prawomocne);
  

• wyrok WSA w Warszawie z 26 września 2014 r. (sygn. akt III SA/Wa 2038/13, orzeczenie prawomocne);
  

• wyrok NSA z 26 października 2013 r. (sygn. akt II FSK 2018/13);
  

• wyroki NSA z 18 października 2013r. (sygn. akt II FSK 2443/13, II FSK 2168/13 oraz II FSK 2055/13);
  

• wyrok NSA z 16 października 2013,r. (sygn. akt II FSK 2442/13);
  

• wyrok NSA z dnia 24 września 2013 r. (sygn. akt II FSK 2081/13) i in.
  
  
  

Minister Finansów zaakceptował wykładnię,zaprezentowaną w cytowanym wyroku 7 sędziów NSA z 17 czerwca 2013 r. wydając m.in.. interpretację ogólną w dn. 25 listopada 2013 r. (znak DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521). W szczególności Minister Finansów uznał, że:

„Występujące rozbieżności w orzeczeniach sądów administracyjnych w zakresie kosztów reprezentacji wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów znalazły swoje podsumowanie w wydanym, w składzie siedmiu sędziów, wyroku NSA z dnia 17 czerwca 2013r., sygn. akt II FSK 702/11. Jakkolwiek NSA w wyroku tym podkreślił potrzebę indywidualnej oceny stanu faktycznego konkretnej sprawy dotyczącej kwalifikowania kosztów (wydatków) jako kosztów reprezentacji analiza tego orzeczenia pozwala na wysunięcie poniżej wskazanych tez o charakterze ogólnym, które powinny być pomocne przy wykładni przepisów art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. (...). Z wyroku tego wynika zatem, iż:

1. Wymienienie w przepisach podatkowych jako przykładowych kosztów reprezentacji wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, i wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone ż kosztów uzyskania przychodów. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, pod kątem warunków i okoliczności uzasadniających poniesienie takich wydatków, [pogrubienie Spółki]
2. Dla kwalifikacji danych wydatków jako wydatków na: reprezentację wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, świadczenia usług gastronomicznych etc., tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Nie ma bowiem możliwości skonstruowania miernika dla określenia poziomu wystawności, wytworności, okazałości czy przepychu jednakowego dla wszystkich podmiotów gospodarczych, [pogrubienie Spółki]
3. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów-uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. (...) należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. [pogrubienie Spółki]
4. Każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem okoliczności w jakich doszło do poniesienia omawianych wydatków. Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi przepisów art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. (...), czyli być poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Nie pozostają zatem w jakimkolwiek związku z przychodami podatnika wydatki np. na „obiady dla rodziny”, „fundowane przyjęcia dla znajomych”, „na usługi rozrywkowe”. Tego rodzaju, przykładowo podane wydatki, nie mieszczące się w kategorii kosztów uzyskania przychodów, nie mogą być w ogóle rozważane w kontekście wyłączeń z art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. (...)”

Podobne stanowisko zajęły podlegli Ministerstwu Finansów dyrektorzy izb skarbowych w interpretacjach indywidualnych, w tym m.in.:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w pismach z 21 kwietnia 2015 r. (znak IPTPB3/423-391/13-5/15-S/GG), z 5 marca 2014 r. (znak IPTPB3/423-489/13-2/IR) oraz z 12 marca 2014 r. (znak IPTPB3/423-501/13-2/IR);
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w pismach z 12 grudnia 2014 r. (znak IBPBI/1/415-1075/14/ESZ), z 26 maja 2014 r. (znak IBPBI/2/423-259/14/AP) oraz z 22 października 2013 r. (znak IBPB1/2/423-951/13/MS);
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w pismach z 2 lutego 2015 r. (znak ITPB4/423-145/14/AM), z 22 stycznia 2015 r. (znak ITPB3/423-552/14/KK); z 10 stycznia 2014 r. (znak ITPB3/4240-77/13/PST) oraz z 11 lipca 2013 r. (znak ITPB3/423-167b/13/MK);
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w pismach z 8 maja 2014 r. (znak IPPB5/423-165/14-2/AM) oraz 18 lipca 2014 r. (znak IPPB5/423-518/14-2/MK).
  
  

Reasumując, należy stwierdzić iż działania Spółki polegające na organizacji spotkań promocyjnych i serwowanie przy okazji poczęstunku, stanowią akceptowane i stosowane powszechnie zachowania, bez których nie jest możliwe, prowadzenie działalności gospodarczej i, w rezultacie, uzyskiwanie przychodów podlegających opodatkowaniu. Podstawowym celem spotkań organizowanych przez Spółkę jest przekazywanie lekarzom wiedzy na temat oferowanych przez Spółkę Produktów, ich właściwości oraz zastosowania, a zatem promowanie Produktów Spółki i zwiększenie zainteresowania sprzedawanymi wyrobami (a zatem ich reklama). Przy czym wiedza zdobyta przez lekarzy ma skutkować zwiększeniem sprzedaży tychże Produktów, a w konsekwencji uzyskaniem i zwiększeniem przychodu Spółki. W rezultacie wydatki Spółki w przedmiotowym zakresie nie będą stanowić wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, wydatki opisane w stanie faktycznym można zaliczyć w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. do kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W związku z czym Spółka uważa, że ww. wydatki może zaliczyć dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.