Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-165/14-2/AM
z 8 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2014 r. (data wpływu 26 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie gastronomicznych i kateringowych poniesionych w związku z organizacją spotkań z kontrahentami lub prezentacji produktów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie gastronomicznych i kateringowych poniesionych w związku z organizacją spotkań z kontrahentami lub prezentacji produktów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”). Wnioskodawca prowadzi działalność handlową w branży farmaceutycznej.

W związku ze swoją działalnością gospodarczą Spółka organizuje, zarówno w siedzibie jak i poza swoją siedzibą, spotkania lub prezentacje o charakterze biznesowym lub informacyjnym, podczas których prezentowane są produkty lecznicze oferowane przez Wnioskodawcę. Ponadto Spółka przeprowadza indywidualne spotkania biznesowe z kontrahentami lub potencjalnymi kontrahentami o charakterze biznesowym, mające na celu przeprowadzenie negocjacji handlowych, ustalenie warunków współpracy, szczegóły dotyczące przyszłych transakcji, itp. - spotkania takie często odbywają się w restauracjach lub innych lokalach gastronomicznych.

W przypadku spotkań lub prezentacji organizowanych dla większej liczby odbiorców, Spółka ponosi koszt zakupu usług gastronomicznych i kateringowych w postaci drobnego poczęstunku (ciasta, paluszki, kanapki itp.), napojów (kawa, herbata, woda, soki, itp.), jak również, w niektórych przypadkach, zapewnia uczestnikom lunch lub obiad (np. w formie szwedzkiego stołu lub lunch boxów). W przypadku indywidualnych spotkań biznesowych w restauracjach, lokalach gastronomicznych z kontrahentami lub potencjalnymi kontrahentami, Spółka pokrywa koszty podanych posiłków i napojów (np. w ramach lunchu, obiadu, kolacji) (nabywane posiłki i napoje zarówno dla celów prezentacji/spotkań dla większej liczby odbiorców, jak i indywidualnych spotkań biznesowych, są dalej określane jako „Usługi”).

Nabywane Usługi nie cechują się wytwornością, nie przyjmują także formy specjalnie zorganizowanej imprezy. W związku z biznesowym charakterem organizowanych wydarzeń, wyłącznym lub dominującym celem Wnioskodawcy związanym z nabywaniem Usług nie jest chęć okazania przepychu, stworzenie dobrego obrazu Spółki lub jej działalności, czy też kreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami lub uwypuklanie zasobności i profesjonalizmu Spółki. Nabywane przez Spółkę Usługi mają charakter wtórny i poboczny w stosunku do celu organizowanych spotkań/prezentacji (gdzie celem jest prezentacja produktu), czy celu umawianych indywidualnych spotkań biznesowych z kontrahentami lub potencjalnymi kontrahentami (gdzie celem są rozmowy biznesowe). Przykładowo, w przypadku indywidualnych spotkań w restauracjach lub innych lokalach gastronomicznych, zamawiane są posiłki i napoje oferowane przez lokal w aktualnie obowiązującym menu. Podobnie poczęstunek podawany podczas spotkań lub prezentacji stanowi regularnie świadczoną usługę firmy kateringowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na nabycie Usług poniesione przez Wnioskodawcę w związku z organizacją spotkań/prezentacji produktów (nabycie napojów, przekąsek, usług kateringowych) lub poniesione w związku z indywidualnymi spotkaniami biznesowymi z obecnymi lub potencjalnymi kontrahentami (wydatki poniesione w restauracjach lub innych lokalach gastronomicznych), będą stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki w rozumieniu ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na nabycie Usług poniesione przez Wnioskodawcę będą stanowić koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Z 2011 r., Nr 74, poz. 397, z późn. zm., dalej: „CIT”). W analizowanym przypadku nie znajdzie zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, ponieważ wydatki Spółki na nabycie Usług nie stanowią kosztów reprezentacji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Takie uregulowanie stanowi zatem klauzulę generalną, co w konsekwencji powoduje, że każdorazowy wydatek poniesiony przez podatników musi zostać poddany indywidualnej analizie, w celu określenia czy może zostać zakwalifikowany jako koszt uzyskania przychodów. Możliwość takiej kwalifikacji wydatku jest uwarunkowana istnieniem związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Oznacza to, że dla możliwości zakwalifikowania wydatku jako kosztu uzyskania przychodów istotnym jest cel, w jakim został poniesiony. W przypadku zatem jeżeli pomiędzy wydatkiem a przychodem istnieje związek przyczynowy, to wydatek ten może być zaliczony jako koszt uzyskania przychodów. Ustawodawca różnicuje rodzaje kosztów uzyskania przychodów w zależności od kryterium stopnia tego powiązania, tzn. koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami oraz pośrednie koszty uzyskania przychodów - inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia.

Zatem kosztami uzyskania przychodów są jedynie wydatki, które spełniają łącznie następujące warunki:

• zostały poniesione przez podatnika,
  

• poniesienie wydatków miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
  

• nie zostały wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
  
  
  

Analizując powyższe przesłanki w kontekście przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca stwierdza, że ponoszone wydatki związane z Usługami prowadzą do osiągnięcia przychodu (zwiększenia poziomu sprzedaży produktów). Wnioskodawca wskazuje, że pomiędzy poniesionym wydatkiem na nabycie Usługi, niezależnie od miejsca jej świadczenia, a osiągniętym przychodem zachodzi związek przyczynowy. Zatem wydatki Wnioskodawcy na nabycie Usługi w postaci drobnego poczęstunku, napojów, kateringu, lunchów, obiadów, kolacji, itp. spełniają pozytywne przesłanki zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Takie stanowisko znalazło odzwierciedlenie m.in. w wyrokach NSA z dnia 25 maja 2012 r. (sygn. II FSK 2200/10), NSA z dnia 27 września 2012 r., (sygn. II FSK 392/11).

Jak wskazuje Wnioskodawca, dla oceny możliwości zakwalifikowania danych wydatków jako koszt uzyskania przychodów, należy rozważyć również czy nie występuje negatywna przesłanka, tj. wyłączenie danej kategorii wydatków z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Oznacza to, że dany wydatek, może stanowić koszt uzyskania przychodów jeżeli nie zawiera się w katalogu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. W orzecznictwie sądów administracyjnych nie ma obecnie wątpliwości, że nie zawsze zakup usługi gastronomicznej, żywności, czy napojów należy klasyfikować do kosztów reprezentacji wyłączonej z kosztów uzyskania przychodów.

Wydatki takie nie są kosztami podatkowymi tylko w przypadku, gdy mają charakter reprezentacyjny. Zatem każdy poniesiony wydatek powinien zostać poddany indywidualnej analizie uzależnionej od danych okoliczności.

Etymologicznie słowo „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego zwrotu „repraesentatio”, co oznacza wizerunek. Zatem „reprezentacja” w świetle art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT oznacza działanie mające na celu wykreowanie oraz utrwalenie pozytywnego wizerunku przedsiębiorcy wobec swoich kontrahentów. Działania takie będą więc miały na celu wyłącznie stworzenie oczekiwanego wizerunku przedsiębiorcy. Biorąc pod uwagę tę definicję, koszty reprezentacyjne mają na celu wykreowanie pozytywnego wizerunku, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności, zbudowanie pozytywnych relacji z kontrahentami, przy czym ten cel powinien mieć charakter wyłączny lub dominujący. Zatem analiza czy dany wydatek ma taki charakter, powinna zostać oparta na ocenie celu poniesienia danego kosztu.

W opinii Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie Usług podczas spotkań i prezentacji produktów, jak i indywidualnych spotkań biznesowych zarówno w siedzibie jak i poza siedzibą Wnioskodawcy nie będą nosić znamion reprezentacji bowiem będą one jedynie pobocznym i wtórnym elementem prowadzonej przez Spółkę działalności handlowej. W związku z tym, w opinii Spółki, do wydatków Spółki na nabywanie Usług nie będzie mieć zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT. Jednocześnie, nabywane Usługi pozostają w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością handlową oraz mają na celu uzyskiwanie przez Spółkę przychodów. Dlatego wydatki Spółki na nabywanie Usług powinny stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy jest oparte zarówno na orzecznictwie sądów administracyjnych, np. wyrok NSA (w składzie siedmiu sędziów) z 17 czerwca 2013 r., (sygn. II FSK 702/11), jak i na obecnej praktyce organów podatkowych, np. interpretacja ogólna Ministra Finansów z 25 listopada 2013 r. (sygn. DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521), interpretacje indywidualne: Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 października 2013 r., (sygn. IBPBI/2/423-951/13/MS), Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 lipca 2013 r., (sygn. ITPB3/423-167b/13/MK) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 września 2013r. (sygn.ITPB3/423-167a/13/MK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52  §  3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 §  2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54  §  1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.