Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1314/14/AP
z 26 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 5 sierpnia 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 576/14 wniosku z 24 października 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 25 października 2013 r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych uzyskania premii (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2013 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych uzyskania premii.

W dniu 27 stycznia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Znak IBPBI/2/423-1419/13/PP, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Pismem z 11 lutego 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 14 lutego 2014 r.), wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Pismem z 13 marca 2014 r. Znak IBPBI/2/4232-26/14/PP Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na ww. wezwanie. Pismem z 15 kwietnia 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 kwietnia 2014 r.) wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Pismem z 19 maja 2014 r. Znak IBPBI/2/4240-37/14/PH Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z 5 sierpnia 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 576/14 uchylił zaskarżoną interpretację. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 5 sierpnia 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 576/14 wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. BKIP 24 października 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Bank S.A. (dalej „Wnioskodawca” lub „Bank”) jest podmiotem działającym w oparciu o przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm.). Działalność gospodarcza Banku polega w szczególności na przyjmowaniu depozytów, udzielaniu kredytów, oferowaniu kont osobistych, rachunków oszczędnościowych i depozytowych, kart kredytowych oraz innych czynnościach określonych przepisami ustawy Prawo bankowe.

Bank zawarł z Towarzystwem Ubezpieczeń (dalej: „Towarzystwo”) umowę ubezpieczenia kredytów hipotecznych z niskim udziałem własnym kredytobiorcy (dalej „Umowa ubezpieczenia”). Następnie, po upływie pewnego okresu Towarzystwo wypowiedziało Umowę ubezpieczenia. Bank uznał, że zgodnie z brzmieniem Umowy ubezpieczenia, rozwiązanie tej Umowy nie wpłynęło na możliwość przedłużania ochrony dla kredytów, które zostały objęte Umową ubezpieczenia przed dniem jej rozwiązania na kolejne okresy ochrony i w związku z taką interpretacją dokonywał wpłat tytułem składki ubezpieczeniowej oraz zgłaszał roszczenia o wypłatę odszkodowań z tytułu tej Umowy. Towarzystwo uznało, że rozwiązanie Umowy uniemożliwia przedłużenie ochrony dla ww. kredytów i zwracało Bankowi wpłaty tytułem składki ubezpieczeniowej oraz odmawiało wypłaty odszkodowań ze względu na upływ okresu ubezpieczenia w związku z rozwiązaniem Umowy ubezpieczenia.

W związku z powyższym przebiegiem relacji związanych z wykonywaniem Umowy ubezpieczenia Bank oraz Towarzystwo postanowiły zawrzeć ugodę celem ustalenia ostatecznego stanowiska w zakresie rozwiązania Umowy ubezpieczenia (dalej „Ugoda”).

Na mocy Ugody Towarzystwo odwoła wypowiedzenie Umowy ubezpieczenia, a Bank to odwołanie zaakceptuje. Jednocześnie w Ugodzie Bank i Towarzystwo zgodnie potwierdzą, że Umowa ubezpieczenia uległa rozwiązaniu z dniem wskazanym w Ugodzie. W konsekwencji, Bank zrzeka się wszelkich roszczeń wynikających lub powiązanych z Umową ubezpieczenia (w tym roszczeń o wypłatę jakichkolwiek odszkodowań, odsetek, utraconych korzyści i tym podobnych należności) i nie będzie ich dochodził wobec Towarzystwa, a jednocześnie Towarzystwo zrzeka się wobec Banku wszelkich roszczeń wynikających z lub powiązanych z Umową ubezpieczenia (w szczególności roszczeń, odszkodowań, odsetek, utraconych korzyści i tym podobnych należności).

W związku z faktem, że Umowa ubezpieczenia ulegnie rozwiązaniu dopiero w dniu wskazanym w Ugodzie Bank zobowiązany będzie do ponownej zapłaty na rzecz Towarzystwa składki ubezpieczeniowej z tytułu Umowy ubezpieczenia. Jednocześnie Ugoda wskazuje, że w związku z rozliczeniem Umowy ubezpieczenia oraz biorąc pod uwagę przebieg Umowy ubezpieczenia, Towarzystwo przyzna Bankowi premię z tytułu niskiej szkodowości (dalej: „Premia” lub „Premia za niską szkodowość”).

Strony Ugody postanowiły, że jej rozliczenie nastąpi w drodze potrącenia wzajemnych zobowiązań Banku i Towarzystwa, tj. potrącenia kwoty składki ubezpieczeniowej należnej Towarzystwu z tytułu Umowy ubezpieczenia z kwotą Premii. Z uwagi na to, że kwota zobowiązania Banku przekracza kwotę zobowiązania Towarzystwa, pozostała po potrąceniu kwota zostanie przelana przez Bank na rachunek bankowy Towarzystwa w terminie uzgodnionym przez strony.

Dla pełności stanu faktycznego Bank pragnie wskazać, że na mocy Ugody, w związku z wygaśnięciem ochrony ubezpieczeniowej dla Kredytów objętych Umową ubezpieczenia, a co za tym idzie ze skróceniem ochrony ubezpieczeniowej dla tych kredytów, Towarzystwo zobowiąże się do zwrotu Bankowi pewnej części składki pierwotnie uiszczonej przez Bank (przy czym zmniejszenie składki wynika ze skrócenia okresu ochrony ubezpieczeniowej w stosunku do okresu pierwotnie planowanego). Zwrot części składki, który efektywnie stanowi obniżenie ceny usługi ubezpieczeniowej nabytej przez Bank, nie jest jednak przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację podatkową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kiedy w związku z uzyskaniem Premii za niską szkodowość Bank powinien rozpoznać przychód na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, Bank powinien rozpoznać przychód z tytułu Premii za niską szkodowość w dniu otrzymania zapłaty tj. w tym przypadku dokonania potrącenia wzajemnych zobowiązań wynikających z Ugody.

Zasadniczy katalog przychodów w ustawie o CIT zawarty jest w art. 12 ust. 1. Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Ogólna zasada decydująca o dacie powstania przychodu została określona w art. 12 ust. 3a ustawy o CIT. Zasada ta wskazuje, że pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu ma dzień dokonania czynności, którą jest wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego lub wykonanie usługi (przy czym moment ten nie może być późniejszy niż dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności). Odstępstwo od tej zasady przewidziano w art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, stanowiącym, że w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d (niemających zastosowania w przedmiotowym stanie faktycznym – winno być zdarzeniu przyszłym), za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Analiza powyższych przepisów pozwala na wyróżnienie następujących źródeł przychodów uzyskiwanych w ramach działalności gospodarczej:

1. przychód ze świadczenia usług,
2. przychód z dostawy towarów,
3. przychód ze zbycia prawa majątkowego,
4. inny przychód związany z działalnością gospodarczą ale niebędący przychodem z tytułów opisanych w punktach 1 - 3.
   
   

Przepisy ustawy o CIT przypisują każdemu z tych źródeł specyficzny moment rozpoznania przychodu - przy czym dla grupy 1 - 3 jest to moment determinowany przepisami art. 12 ust. 3a-3d, natomiast w przypadku wskazanym w pkt 4 moment ten jest determinowany poprzez otrzymanie zapłaty (art. 12 ust. 3e). W konsekwencji, kluczowa dla ustalenia momentu rozpoznania przychodu z tytułu Premii będzie prawidłowa kwalifikacja takiego przychodu do odpowiedniego źródła.

W przedmiotowej sprawie nie ma wątpliwości, że otrzymanie przez Bank Premii nie będzie związane z dostawą towarów ani zbyciem prawa majątkowego. Jak Bank wywiódł w uzasadnieniu swojego stanowiska do pytania 1, Premia nie stanowi również wynagrodzenia za świadczenie przez niego usługi (a co za tym idzie Premia nie będzie udokumentowana fakturą). W rezultacie, w opinii Wnioskodawcy, momentem rozpoznania przychodu z tytułu otrzymania Premii jest zasadniczo dzień otrzymania zapłaty (Premii), zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT.

Pogląd ten znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów. Przykładowo w wyroku z 27 stycznia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, sygn. III Sa/Wa 1478/11 uznał, że podatnik prawidłowo ocenił umowę stanowiącą źródło premii, a w konsekwencji prawidłowo przyjął, że za datę powstania przychodu z tytułu otrzymanych premii, na podstawie art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p uznać należy dzień otrzymania zapłaty. Podobnie wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z 6 stycznia 2009 r., sygn. I SA/Bd 744/08 oraz Minister Finansów w następujących interpretacjach indywidualnych:

• interpretacja indywidualna wydana 27 marca 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-538/12-4/EK,
• interpretacja indywidualna wydana 26 października 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB5/423-702/12-2/AJ,
• interpretacja indywidualna wydana 12 lutego 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-960/11-2/MC,
• interpretacja indywidualna wydana 10 listopada 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB5/423-828/11-3/RS,
• interpretacja indywidualna wydana 22 kwietnia 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB3/423-388/08/11-S/MK,
• interpretacja indywidualna wydana 22 marca 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/2/423-1905/10/MS,
• interpretacja indywidualna wydana 11 marca 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB5/423-923/10-4/AJ,
• interpretacja indywidualna wydana 28 kwietnia 2010 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-136/10-2/GC,
• interpretacja indywidualna wydana 18 marca 2010 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/2/423-416/10/AK.
  
  

Termin „otrzymanie zapłaty”, o którym mowa w art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, zdaniem Wnioskodawcy, należy rozumieć szeroko i w efekcie poza zapłatą w formie gotówkowej/bezgotówkowej mieszczą się w nim także inne sposoby uregulowania zobowiązania, w tym właśnie potrącenie wzajemnych wierzytelności.

Za takim stanowiskiem przemawia fakt, że rozliczenie zobowiązania w drodze potrącenia jest na gruncie ustawy o CIT traktowane jako forma zapłaty np. w zakresie różnic kursowych (art. 15a ust. 7 ustawy o CIT), a także w zakresie wypłat należności z tytułu odsetek, od których pobiera się podatek u źródła (art. 26 ust. 7 ustawy o CIT). Takie traktowanie zostało również ugruntowane w praktyce polskich organów podatkowych. Pomimo, że wskazane przepisy nie regulują wprost momentu powstania przychodu, odmienne traktowanie tych samych pojęć na gruncie ustawy o CIT byłoby niezgodne z zasadą spójności systemowej podatku dochodowego od osób prawnych. Tym samym, dla potrzeb art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, potrącenie wzajemnych wierzytelności powinno być rozumiane jako moment określający datę powstania przychodu po stronie podmiotu otrzymującego premię.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 19 marca 2013 r. (sygn. ITPB4/423-31/12/AM) uznał, że potrącenie wierzytelności jest jedną z form wygaśnięcia zobowiązania w wyniku wykonania świadczenia poprzez umorzenie wzajemnych wierzytelności między stronami. Wygaśnięcie zobowiązania przez potrącenie, czyli kompensata wierzytelności, następują wówczas, jeżeli jedna strona jest w stosunku do drugiej dłużnikiem i jednocześnie wierzycielem, tj. ma zarówno wierzytelność, jak i zobowiązanie względem tej drugiej strony.[...] Potrącenie jest zatem formą regulowania (wykonywania) zobowiązań, skutkującą powstaniem przychodu podatkowego w wysokości umorzonego (potrąconego) zobowiązania, w konsekwencji, w przedstawionym stanie faktycznym kara umowna [...] stanowi przychód w momencie jego faktycznego otrzymania (zapłaty), tj. w momencie dokonania potrącenia, stosownie do regulacji art. 12 ust. 3e ustawy.

Podobnie wypowiedział się Minister Finansów w następujących interpretacjach indywidualnych:

• interpretacja indywidualna wydana 6 listopada 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/2/423-967/12/BG,
• interpretacja indywidualna wydana 12 sierpnia 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-466/11-2/MC,
• interpretacja indywidualna wydana 16 czerwca 2010 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-234/10-4/MC.
  
  

Reasumując, przychód z tytułu udzielonej przez Towarzystwo Premii powstanie po stronie Banku na podstawie art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, a więc w sytuacji zastosowania przez strony mechanizmu potrącenia w momencie potrącenia kwoty składki ubezpieczeniowej należnej Towarzystwu z tytułu Umowy ubezpieczenia z kwotą Premii należnej Bankowi.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 27 stycznia 2014 r. Znak IBPBI/2/423-1419/13/PP Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Wnioskodawca zaskarżył, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku prawomocnym wyrokiem z 5 sierpnia 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 576/14 uchylił zaskarżoną interpretację.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, jak również treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.), który stanowi, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 24 października 2013 r. stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej: updop), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Na mocy ust. 3 powołanego artykułu, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zatem przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa.

Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a updop.

Na mocy tego przepisu, za datę powstania przychodu uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Przytoczony przepis w odniesieniu do podmiotów uzyskujących przychody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej ustanawia generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Wyjątek od tak skonstruowanej zasady wprowadzają zapisy art. 12 ust. 3c-3e updop.

I tak, w myśl art. 12 ust. 3c updop, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Zapis art. 12 ust. 3d updop wskazuje, że przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego. Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 3e updop, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Jak wynika z treści wniosku, w związku z faktem, że Umowa ubezpieczenia ulegnie rozwiązaniu dopiero w dniu wskazanym w Ugodzie, Bank zobowiązany będzie do ponownej zapłaty na rzecz Towarzystwa składki ubezpieczeniowej z tytułu Umowy ubezpieczenia. Jednocześnie Ugoda wskazuje, że w związku z rozliczeniem Umowy ubezpieczenia oraz biorąc pod uwagę przebieg Umowy ubezpieczenia, Towarzystwo przyzna Bankowi premię z tytułu niskiej szkodowości (dalej: „Premia” lub „Premia za niską szkodowość”). Strony Ugody postanowią, że jej rozliczenie nastąpi w drodze potrącenia wzajemnych zobowiązań Banku i Towarzystwa, tj. potrącenia kwoty składki ubezpieczeniowej należnej Towarzystwu z tytułu Umowy ubezpieczenia z kwotą Premii. Z uwagi na fakt, że kwota zobowiązania Banku przekracza kwotę zobowiązania Towarzystwa, pozostała po potrąceniu kwota zostanie przelana przez Bank na rachunek bankowy Towarzystwa w terminie uzgodnionym przez strony.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie, do ustalenia momentu powstania przychodu z tytułu otrzymanej premii pieniężnej, będzie miał zastosowanie art. 12 ust. 3e updop. Tym samym przychód po stronie Banku z tytułu otrzymania premii pieniężnej powstanie w dniu otrzymania tej premii, tj. w dniu potrącenia wzajemnych zobowiązań Banku i Towarzystwa.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania uchylonej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.