2. ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wskazane we wniosku wydatki na organizację festynu zakładowego będą stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 21 stycznia 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.515.2018.4.JK, 0115-KDIT2-2.4011.488.2018.3.MM oraz 0114-KDIP1-1.4012.776.2018.3.AO wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 30 stycznia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji różnego rodzaju części do sprzętu gospodarstwa domowego, a w szczególności urządzeń elektronicznych. Wnioskodawca posiada siedzibę i zakład produkcyjny. W Spółce działa zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca co roku organizuje festyn zakładowy. Niniejszy wniosek dotyczy festynu zorganizowanego w 2018 r. (wniosek w zakresie zaistniałego stanu faktycznego) oraz festynów, które Spółka planuje zorganizować w następnych latach (wniosek w zakresie zdarzenia przyszłego). Festyn w 2018 r. został zorganizowany, a festyny w następnych latach zostaną zorganizowane na zasadach opisanych poniżej.

Celem organizacji festynu zakładowego jest integracja Pracowników/Współpracowników Spółki, lepsze poznanie się Pracowników/Współpracowników oraz członków ich rodzin lub osób towarzyszących, a także integracja Spółki z przedstawicielami lokalnej społeczności.

Uczestnikami festynu są:

• osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umowy o pracę (dalej: „Pracownicy”) oraz członkowie rodzin tych osób lub osoby towarzyszące tym osobom,
• osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umowy zlecenia (dalej: „Zleceniobiorcy”) oraz członkowie rodzin tych osób lub osoby towarzyszące tym osobom,
• osoby wynajęte do pracy przez Spółkę od innego podmiotu (dalej: „Osoby wynajęte”) oraz członkowie rodzin tych osób lub osoby towarzyszące tym osobom,
• inni zaproszeni goście (np. przedstawiciele władz gminy w której Spółka ma siedzibę, przedstawiciele szkoły z którą Spółka współpracuje, osoby reprezentujące kontrahentów, emerytowani pracownicy Spółki, członkowie zarządu Spółki).
  
  

Możliwość wzięcia udziału w festynie zakładowym mają wszyscy Pracownicy, Zleceniobiorcy i Osoby wynajęte. Udział w festynie zakładowym jest dla uczestników dobrowolny.

Wydatki na organizację festynu zakładowego obejmują przede wszystkim nabycie kompleksowej usługi organizacji festynu. W ramach usługi jej wykonawca zobowiązany jest w szczególności do:

1. uzyskania wszystkich wymaganych prawem zezwoleń i opinii,
2. zapewnienia łącza energetycznego dostosowanego do potrzeb obsługiwanych urządzeń i techniki estradowej,
3. pokrycia wszelkich kosztów i przyłączy mediów (woda oraz energia elektryczna),
4. wynajmu miejsca przeznaczonego na przeprowadzenie festynu wraz z ogrodzeniem terenu,
5. przygotowania scenariusza festynu,
6. zapewnienia oprawy artystycznej festynu (konferansjer, występy artystów, pokazy sceniczne, pokaz sztucznych ogni),
7. zapewnienia atrakcji dla dzieci (place zabaw, dmuchane zamki i zjeżdżalnie, malowanie twarzy, zabawy taneczne, plastyczne, bańki mydlane, konkurencje zręcznościowe, atrakcje sportowe, siatkówka),
8. zabezpieczenia strony technicznej (profesjonalna scena, nagłośnienie i oświetlenie, parkiet do tańca, namioty i hale namiotowe z miejscami siedzącymi, miejsca konsumpcyjne),
9. zabezpieczenia zaplecza sanitarnego (toalety, umywalki, pisuary),
10. zapewnienie profesjonalnej agencji ochrony,
11. zapewnienia obsługi medycznej w postaci zespołu paramedycznego stacjonującego na terenie festynu przez cały okres jego trwania,
12. zapewnienia cateringu dla uczestników (menu dla dorosłych - np. kiełbasa, pierogi, gofry, napoje, a ponadto możliwość korzystania z open bar z piwem; menu dla dzieci - np. zupa, zapiekanka, gofry, lody, napoje; zapewnienie cateringu wygląda w ten sposób, że uczestnicy otrzymują talon i na podstawie tego talonu mogą otrzymują jedzenie i picie; uczestnicy odbierają jedzenie i picie w wyznaczonym punkcie na terenie festynu),
13. ł) zapewnienia wyżywienia dla wszystkich służb zaangażowanych podczas festynu i występujących artystów,
14. utrzymania porządku i czystości w obrębie działania usługi cateringu, w tym uprzątnięcia miejsca konsumpcyjnego i placu przyległego po zakończeniu festynu,
15. przygotowania i wydrukowania talonów, na podstawie których uczestnicy festynu będą mogli otrzymać posiłki i napoje,
16. uregulowania wszelkich opłat wobec Stowarzyszenia ZAiKS,
17. zapewnienia dyżurnego elektryka w trakcie trwania festynu.
    
    

Ponadto w związku z organizacją festynu zakładowego Spółka ponosi również inne wydatki, takie jak np. wydatki na oprawę muzyczną festynu, wynajęcie foto budki, wynajęcie fotografa.

Wydatki na organizację festynu zakładowego są finansowane z następujących źródeł:

• środków obrotowych Spółki,
• środków zgromadzonych na zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (dalej: „ZFŚS”),
• opłat uiszczonych przez uczestników festynu i zwiększających środki ZFŚS (dotyczy to uczestników będących Pracownikami, Zleceniobiorcami, Pracownikami wynajętymi, a także członków rodzin tych osób lub osób towarzyszących tym osobom).
  
  

W trakcie festynu zakładowego dla uczestników organizowane są konkursy z nagrodami. W konkursach mogą brać udział wszyscy uczestnicy festynu zakładowego (konkursy nie są adresowane wyłącznie do Pracowników Spółki). Są to konkursy sportowe, sprawnościowe, artystyczne. Konkursy mogą mieć różną formę, np. przeciąganie liny, meczu siatkówki. Wnioskodawca nie posiada regulaminu przeprowadzania konkursów. Zwycięzcom konkursów są przyznawane nagrody, np. blender, żelazko, szczoteczka elektryczna, waga łazienkowa, słuchawki, koszulki, torby. Zakup nagród jest finansowany w całości ze środków obrotowych Spółki. Wartość pojedynczej nagrody nie przekracza 200 zł brutto. Spółka nie prowadzi ewidencji zwycięzców oraz przyznanych im nagród.

Istotne elementy opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawiono również we własnym stanowisku Wnioskodawcy w sprawie, gdzie wskazano m.in., że celem organizacji festynu zakładowego jest integracja Pracowników/Współpracowników Spółki, lepsze poznanie się Pracowników/Współpracowników oraz członków ich rodzin lub osób towarzyszących, a także integracja Spółki z przedstawicielami lokalnej społeczności. Festyn zakładowy ma zatem związek z działalnością gospodarczą Spółki, ponieważ wiąże się z jej Pracownikami/Współpracownikami. Festyn ma również pośredni związek z przychodami Spółki. Organizacja festynu wpływa na nawiązanie relacji między Pracownikami/Współpracownikami oraz członkami ich rodzin lub osobami towarzyszącymi. Festyn zakładowy wpływa na wzmocnienie pozytywnych relacji wewnątrz Spółki, ponieważ wpływa na integrację Pracowników/Współpracowników oraz umocnienie ich więzi ze Spółką. Efektem tego jest polepszenie komunikacji, wzrost motywacji oraz zwiększenie wydajności pracy. Ponadto wobec innych uczestników festyn zakładowy prezentuje Spółkę jako potencjalnego pracodawcę na lokalnym rynku pracy.

W uzupełnieniu, ujętym w piśmie z 30 stycznia 2019 r. przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał na następujące cele uzasadniające organizację festynów zakładowych:

1. integracja Pracowników/Współpracowników Wnioskodawcy, lepsze poznanie się Pracowników/ Współpracowników oraz członków ich rodzin lub osób towarzyszących, co wpływa na poprawę komunikacji, relacji i kontaktów między Pracownikami/Współpracownikami, a w konsekwencji na poprawę i sprawność funkcjonowania Wnioskodawcy,
2. chęć utrzymania współpracy z dotychczasowymi Pracownikami/Współpracownikami Wnioskodawcy, a także zachęcenia potencjalnych osób do zatrudnienia się u Wnioskodawcy, co jest szczególnie istotne w czasach, w których ze względu na niskie bezrobocie trudno jest o pracowników,
3. chęć wytworzenia więzi między Wnioskodawcą a Pracownikami/Współpracownikami, co ma wpływ na stabilność zatrudnienia Pracowników/Współpracowników, a w konsekwencji na stabilność działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.
4. polityka Wnioskodawcy nastawiona na stworzenie dobrego miejsca pracy dla Pracowników/ Współpracowników, co wymaga również podejmowania działań zmierzających do wytworzenia dobrej atmosfery w miejscu pracy i integracji Pracowników/Współpracowników, a co ma skutkować dobrą współpracą przy realizacji zadań w ramach działalności Wnioskodawcy oraz zachęcać do podejmowania i kontynuowania pracy u Wnioskodawcy.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wszystkie poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na organizację festynu zakładowego (w tym wydatki na zakup nagród w konkursach) stanowią dla niego koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych?

(Pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych określa ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm., dalej: „updop”). Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop: „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1”.

Na podstawie tego przepisu wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów, jeśli łącznie spełniają następujące warunki:

• zostały poniesione przez podatnika, czyli w ostatecznym rozrachunku muszą one zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• są definitywne (rzeczywiste), czyli wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesione zostały w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub mogą mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• zostały właściwie udokumentowany,
• nie mogą znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Najistotniejszym warunkiem jest, aby wydatki na organizację festynu zakładowego były związane z działalnością gospodarczą oraz przychodami Spółki. Celem organizacji festynu zakładowego jest integracja Pracowników/Współpracowników Spółki, lepsze poznanie się Pracowników/Współpracowników oraz członków ich rodzin lub osób towarzyszących, a także integracja Spółki z przedstawicielami lokalnej społeczności. Festyn zakładowy ma zatem związek z działalnością gospodarczą Spółki, ponieważ wiąże się z jej Pracownikami/Współpracownikami. Festyn ma również pośredni związek z przychodami Spółki. Organizacja festynu wpływa na nawiązanie relacji między Pracownikami/Współpracownikami oraz członkami ich rodzin lub osobami towarzyszącymi. Festyn zakładowy wpływa na wzmocnienie pozytywnych relacji wewnątrz Spółki, ponieważ wpływa na integrację Pracowników/Współpracowników oraz umocnienie ich więzi ze Spółką. Efektem tego jest polepszenie komunikacji, wzrost motywacji oraz zwiększenie wydajności pracy. Ponadto wobec innych uczestników festyn zakładowy prezentuje Spółkę jako potencjalnego pracodawcę na lokalnym rynku pracy. Okoliczności te pokazują, że istnieje pośredni związek między przychodami Spółki a wydatkami na organizację festynu zakładowego.

Wydatki te spełniają również pozostałe warunki z art. 15 ust. 1 updop. Wydatki związane z organizacją festynu zakładowego zostaną przez Wnioskodawcę pokryte z jej własnych zasobów majątkowych (tj. środków obrotowych), będą miały charakter definitywny (nie będą jej zwracane) oraz zostaną należycie udokumentowane.

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację imprezy integracyjnej, ze względu na ich związek z działalnością gospodarczą i przychodami pracodawcy, potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 stycznia 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.359.2017.1.AP, w której stwierdzono że: Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, że sfinansowane wydatki na organizację imprezy integracyjnej przypadające zarówno na pracowników, jak i osób im towarzyszących, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem należytego ich udokumentowania. Zauważyć należy, że wydatki te, jak wskazał Wnioskodawca, miały na celu interes ekonomiczny pracodawcy, gdyż zwiększone zaangażowanie pracowników oraz wzmocnienie ich lojalności wobec Wnioskodawcy jako pracodawcy, będą mieć wpływ na zmniejszenie ponoszonych przez niego kosztów, osiągane przez Spółkę przychody, jak również mają na celu zabezpieczenie oraz zachowanie źródła przychodów. Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację imprezy integracyjnej, należy uznać za prawidłowe.

W omawianym przypadku nie znajduje zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 updop. Zgodnie z tym przepisem za koszt uzyskania przychodów nie uznaje się: „kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych”. Przepisy updop nie określają co należy rozumieć przez koszty reprezentacji. W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że: Celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 czerwca 2013 r., sygn. II FSK 702/11). Zdaniem wnioskodawcy, art. 16 ust. 1 pkt 28 updop nie ma zastosowania, ponieważ festyn zakładowy jest przede wszystkim imprezą o charakterze wewnętrznym oraz przeznaczoną dla Pracowników/Współpracowników Spółki. Celem tej imprezy nie jest wykreowanie wizerunku Spółki na zewnątrz, a w szczególności w relacjach z klientami.

Podsumowując ten fragment Wnioskodawca stwierdza, że wydatki na organizację festynu zakładowego (w tym wydatki na zakup nagród w konkursach), w części finansowanej ze środków obrotowych Spółki, stanowią dla niej koszt uzyskania przychodów.

Przechodząc do wydatków na organizację festynu zakładowego w części finansowanej z ZFŚS Wnioskodawca wskazuje na szczególne uregulowania zawarte w przepisach updop oraz w przepisach ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1316 ze zm., dalej: „ustawa o ZFŚS”). Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS działalność socjalna to: „usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej-rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową”. Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o ZFŚS środki funduszu zwiększają: „wpływy z opłat pobieranych od osób i jednostek organizacyjnych-korzystających z działalności socjalnej, o której mowa w art. 2 pkt 1”.

Wnioskodawca wskazuje, że art. 12 ust. 4 pkt 5 updop przewiduje, że do przychodów nie zalicza się „przychodów, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych zwiększają ten fundusz”. Opłaty uiszczane przez uczestników festynu zakładowego, jako opłaty pobierane od osób korzystających z działalności socjalnej, stanowią wpływy zwiększające środki ZFŚS. Tym samym opłaty te nie stanowią przychodu Spółki na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 5 updop.

Wnioskodawca wskazuje, że art. 16 ust. 1 pkt 45 updop przewiduje natomiast, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się „wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz koszty, o których mowa w art. 15 ust. 1za pkt 2”.

W kontekście przytoczonego przepisu w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 czerwca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.15.2018.3.KK stwierdzono, że: W świetle powyższego przepisu dla uznania ww. wydatków za koszty podatkowe istotnego znaczenia nabiera kwestia źródeł ich finansowania. Jeżeli ww. wydatek zostaje sfinansowany ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, pracodawca nie może zaksięgować tych wydatków w ciężar kosztów podatkowych. Dzieje się tak dlatego, że odpisy na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych zostały już wcześniej zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i nie ma możliwości zrobienia tego powtórnie. W związku z powyższym dla celów podatku dochodowego od osób prawnych koszty sfinansowania imprezy integracyjno-motywacyjnej, tylko w części nie pokrytej ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, są kosztem uzyskania przychodów.

Na podstawie tego przepisu z kosztów uzyskania przychodów zostały wyłączone te wydatki na organizację festynu zakładowego, które zostały sfinansowane ze środków ZFŚS. Dotyczy to zarówno wydatków sfinansowanych ze środków już znajdujących się na funduszu, jak również wydatków sfinansowanych z opłat wpłaconych na ten fundusz przez uczestników festynu.

Podsumowując ten fragment Wnioskodawca stwierdza, że wydatki na organizację festynu zakładowego, w części finansowanej ze środków ZFŚS (zarówno ze środków już znajdujących się na tym funduszu, jak również ze środków uzyskanych z opłat wpłaconych na ten fundusz przez uczestników festynu), nie stanowią dla Spółki kosztu uzyskania przychodów.

Odpowiadając na zadane pytanie Wnioskodawca uważa, że wydatki na organizację festynu zakładowego (w tym wydatki na zakup nagród w konkursach) stanowią dla niego koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych w części sfinansowanej ze środków obrotowych oraz nie stanowią dla niego kosztu uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych w części sfinansowanej ze środków ZFŚS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm., dalej „ustawa CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W myśl tego przepisu, wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie, zachowanie lub zabezpieczenie tego przychodu).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy CIT, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów. Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać, że wydatki na rzecz pracowników pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. „koszty pracownicze”, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń itp. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy. Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy CIT, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji. Zgodnie bowiem z tym przepisem prawa nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Wyjaśnić bowiem należy, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy rozpatrywać zasadność ich poniesienia przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie wizerunku podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności.

Jednocześnie należy zauważyć, że w związku z brakiem legalnej definicji pojęcia „reprezentacja”, organy podatkowe oraz sądy administracyjne podejmowały próby nadania właściwego sensu terminowi „reprezentacja” w odniesieniu do konkretnych sytuacji występujących w praktyce gospodarczej, wskazując przy tym, że każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny ze względu na rodzaj konkretnych wydatków kwalifikowanych jako koszty reprezentacji wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop. Podzielając argumentację wyrażoną w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, wydanym w składzie siedmiu sędziów, w dniu 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11, skoro ustawodawca nie zdefiniował w sposób jednoznaczny pojęcia „reprezentacja”, należy odwołać się do etymologii tego terminu. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „representatio” oznaczającego wizerunek. Zatem ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Jednocześnie, jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyżej przytoczonym wyroku kwalifikacja danego wydatku jako reprezentacji nie może być uzależniona od przypisywania mu cechy „wystawności”, „przepychu” czy też „okazałości”. Oznacza to odejście od kryterium uznawania za koszty reprezentacji wydatków ponoszonych na wykreowanie lub umocnienie pozytywnego wizerunku, w przypadkach, gdy kreacja ta ma charakter ponadstandardowy.

Podkreślić należy, że dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. O ile uczestnictwo pracownika w imprezie integracyjnej nie jest związane z wykonywaniem czynności służbowych, przewidzianych umową o pracę, jak również o ile nie stanowi formy ekwiwalentu za wynagrodzenie (np. z uwagi na atrakcyjność miejsca organizacji imprezy) wydatki związane z uczestnictwem pracownika w takiej imprezie mogą stanowić – co do zasady – koszt uzyskania przychodu. Jeśli więc charakter spotkania uwzględnia budowanie pozytywnych relacji między samymi pracownikami lub między pracodawcą a pracownikami w sposób mogący faktycznie przyczynić się do zwiększenia przychodów podatnika, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła jego przychodów to wydatek taki można uznać za koszt uzyskania przychodów. Ze względu na konieczność indywidualnej oceny każdego przypadku ponoszenia przez podatnika tego rodzaju wydatków, które mogą zostać zaliczone do kosztów reprezentacji na podatniku spoczywa obowiązek szczególnej dbałości o ich udokumentowanie oraz wskazanie okoliczności im towarzyszących.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca co roku organizuje festyn zakładowy. Celem organizacji festynu zakładowego jest integracja Pracowników/Współpracowników Spółki, lepsze poznanie się Pracowników/Współpracowników oraz członków ich rodzin lub osób towarzyszących, a także integracja Spółki z przedstawicielami lokalnej społeczności. Festyn zakładowy wpływa na wzmocnienie pozytywnych relacji wewnątrz Spółki, ponieważ wpływa na integrację Pracowników/Współpracowników oraz umocnienie ich więzi ze Spółką. Efektem tego jest polepszenie komunikacji, wzrost motywacji oraz zwiększenie wydajności pracy. Ponadto wobec innych uczestników festyn zakładowy prezentuje Spółkę jako potencjalnego pracodawcę na lokalnym rynku pracy. Wnioskodawca zaprosił do uczestnictwa w festynie: Pracowników oraz członków rodzin tych osób lub osoby im towarzyszące, Zleceniobiorców oraz członków ich rodzin lub osoby im towarzyszące, Osoby wynajęte przez Spółkę od innego podmiotu oraz członków ich rodzin lub osoby im towarzyszące, przedstawicieli władz gminy, w której Spółka ma siedzibę, przedstawicieli szkoły, z którą Spółka współpracuje, osoby reprezentujące kontrahentów, emerytowanych pracowników oraz członków zarządu Spółki. Udział w festynie jest dobrowolny. Wnioskodawca nabywa kompleksową usługę organizacji festynu od firmy zewnętrznej, na którą składają się wydatki szczegółowo wymienione we wniosku, w tym m.in. wydatki na: pokrycie kosztów mediów, zapewnienie atrakcji dla dzieci, oprawy artystycznej, zabezpieczenie strony technicznej, utrzymanie czystości i porządku, zapewnienie cateringu, w tym również możliwość korzystania z open bar z piwem. Ponadto, Wnioskodawca ponosi również inne wydatki, np. na oprawę muzyczną, fotografa. W trakcie festynu przeprowadzane są konkursy z nagrodami, w których mogą brać udział wszyscy uczestnicy. Wartość pojedynczej nagrody nie przekracza 200 zł brutto. Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji zwycięzców oraz przyznanych nagród. Zakup nagród jest finansowany w całości ze środków obrotowych Spółki. Natomiast pozostałe wydatki są finansowane ze środków obrotowych oraz Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, w tym z opłat wpłaconych przez uczestników festynu na ten fundusz.

Wnioskodawca powziął wątpliwość co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszystkich wydatków poniesionych na organizację festynu zakładowego.

W świetle powyższego, na gruncie niniejszej sprawy zauważyć należy, że wydatki sfinansowane ze środków obrotowych Spółki, poniesione na organizację festynu zakładowego (z wyjątkiem wydatków na nabycie alkoholu – o czym poniżej), w tym również na nabycie nagród w konkursach, w części przypadającej na Pracowników oraz członków ich rodzin lub osoby towarzyszące oraz byłych pracowników Wnioskodawcy (emerytów), a także członków zarządu Wnioskodawcy, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Ww. wydatki związane są niewątpliwie z prowadzoną działalnością podatnika i mają na celu zintegrowanie załogi zakładu, dlatego też pozostają one w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem, zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodów i mogą mieć pośredni wpływ na wielkość osiągniętych przez Wnioskodawcę przychodów. Takie świadczenia na rzecz pracowników budują pozytywne relacje pomiędzy pracownikami i członkami zarządu Spółki, jako przedstawicielami pracodawcy, zwiększają zaangażowanie pracowników oraz wzmacniają ich lojalność wobec Wnioskodawcy, mają również działanie motywujące i wpływające na jakość, wydajność oraz efektywność pracy, co dalej przekłada się na wysokość uzyskanych przychodów. Podobny skutek w procesie integracyjnym załogi Wnioskodawca osiągnie dzięki udziałowi w festynie zakładowym byłych pracowników. Dbałość o emerytów będzie bowiem motywująco wpływać na prace osób zatrudnionych, którzy mogą spodziewać się podobnego traktowania w przyszłości.

Zauważyć przy tym należy, że wydatki na zakup alkoholu nie przyczyniają się do osiągnięcia lub zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te nawet jeżeli uznawane są za zwyczajowo przyjęte i zostaną dostosowane do charakteru spotkania nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Trudno jednoznacznie powiązać wydatek na alkohol dla uczestników festynu z zakładanym celem integracji mającej na celu związanie pracowników z firmą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy i wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych. Spotkania integracyjne mają służyć budowaniu motywacji do pracy u pracowników i w ten sposób wpływać na jej efektywność, lecz uzyskiwanie tego efektu poprzez fundowanie bezpłatnego alkoholu uznać należy za pozostające poza związkiem przyczynowym, którego istnienie zakłada art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków związanych z organizacją festynu w części związanej z uczestnictwem w nim pozostałych wskazanych we wniosku osób zauważyć należy, że goście zaproszeni na festyn zakładowy zorganizowany przez Wnioskodawcę, tj. przedstawiciele lokalnych władz, przedstawiciele szkoły, z którą Spółka współpracuje, osoby reprezentujące kontrahentów utrzymują z Wnioskodawcą relacje biznesowe w swojej codziennej działalności, i chociaż ich uczestnictwo w dorocznym festynie zakładowym jest/będzie wyrazem dobrych praktyk i obyczajów, to wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z organizacją festynu dla ww. osób noszą znamiona reprezentacji, gdyż mają na celu wykreowanie pozytywnych relacji z ww. osobami, a przez to stworzenie pozytywnego wizerunku Spółki na zewnątrz.

Odnosząc się natomiast do wydatków związanych z uczestnictwem w festynie zakładowym osób, które nie są zatrudnione bezpośrednio w Spółce, a jedynie osób współpracujących ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. Zleceniobiorców oraz członków ich rodzin lub osób im towarzyszących, a także świadczących na rzecz Wnioskodawcy usługi, tj. Osób wynajętych od innych podmiotów oraz członków ich rodzin lub osób im towarzyszących, wskazać należy, że wydatki te również nie mogą/nie będą mogły zostać uznane za koszty podatkowe, gdyż z tymi osobami Wnioskodawcę także łączą powiązania biznesowe. Dlatego też, nie można uznać, że uczestnictwo w festynie zakładowym (jako spotkaniu integracyjnym) ww. osób wpłynie na zwiększenie przychodów Wnioskodawcy, bądź zabezpieczenie ich źródła. Ponadto, ww. osoby są wobec Wnioskodawcy podmiotami zewnętrznymi, a w stosunku do takich podmiotów podejmuje się działania o charakterze reprezentacyjnym. Tym samym, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na organizację festynu zakładowego w zakresie dotyczącym Zleceniobiorców oraz członków ich rodzin lub osób towarzyszących, Osób wynajętych oraz członków ich rodzin lub osób towarzyszących, przedstawicieli władz gminy, w której Wnioskodawca ma siedzibę, przedstawicieli szkoły, z którą Wnioskodawca współpracuje, osób reprezentujących kontrahentów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT, nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

W zakresie finansowania wydatków poniesionych na organizację festynu zakładowego, w części pochodzącej ze środków z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, jak również ze środków uzyskanych z opłat wpłaconych na ten fundusz przez uczestników festynu, zauważyć należy, że ww. nie będą stanowić dla Wnioskodawcy kosztu uzyskania przychodu. W tym przypadku szczególną uwagę zwrócić należy na treść art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy CIT, który wyłącza z kosztów uzyskania przychodów wydatki pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Dlatego też, jeżeli wydatki na organizację festynu zakładowego zostałyby sfinansowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, pracodawca nie mógłby zaliczyć tych wydatków w ciężar kosztów podatkowych. Dzieje się tak dlatego, że odpisy na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych zostały już wcześniej zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i nie ma możliwości zrobienia tego powtórnie. Natomiast wpłaty na ten Fundusz dokonane przez uczestników festynu zakładowego nie obciążają Wnioskodawcy. W związku z powyższym dla celów podatku dochodowego od osób prawnych koszty sfinansowania festynu zakładowego, tylko w części pokrytej ze środków obrotowych Wnioskodawcy mogą stanowić koszty podatkowe.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wskazanych we wniosku wydatków związanych z organizacją festynu zakładowego, sfinansowanych:

1. ze środków obrotowych, w zakresie w jakim dotyczą:

1. zakupu alkoholu – jest nieprawidłowe,
2. pozostałych wydatków wymienionych we wniosku, dotyczących:
• Pracowników oraz członków ich rodzin lub osób towarzyszących, emerytowanych pracowników Wnioskodawcy, członków zarządu Wnioskodawcy – jest prawidłowe,
  
• Zleceniobiorców oraz członków ich rodzin lub osób towarzyszących, Osób wynajętych przez Spółkę od innych podmiotów oraz członków ich rodzin lub osób towarzyszących, innych zaproszonych przez Wnioskodawcę gości: przedstawicieli władz gminy, w której Wnioskodawca ma siedzibę, przedstawicieli szkoły, z którą Wnioskodawca współpracuje, osób reprezentujących kontrahentów – jest nieprawidłowe,

2. ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych – jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 2-7 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.