Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.359.2017.1.AP
z 30 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 28 listopada 2017 r. (data wpływu 6 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją imprezy integracyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją imprezy integracyjnej.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca  Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”), posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Główną działalnością Spółki jest sprzedaż hurtowa i detaliczna materiałów budowlanych.

Spółka zorganizowała dla swoich pracowników imprezę integracyjną (dalej: „impreza integracyjna” lub „impreza”). Tego typu integracja miała na celu ułożenie poprawnych relacji między pracownikami a pracodawcą oraz przyczynienie się do ukształtowania poczucia przynależności do firmy. Istotne było także zwiększenie poziomu motywacji do pracy, a w konsekwencji  wzrost efektywności pracowników, co powinno przełożyć się na osiągany przez Spółkę przychód. Zamiarem imprezy integracyjnej było również zwiększenie lojalności pracowników do Spółki jako pracodawcy, co umożliwi zatrzymanie przez Spółkę wykwalifikowanej kadry i w rezultacie może wpłynąć na zmniejszenie kosztów związanych z przeszkoleniem nowych pracowników. Wnioskodawca oświadcza, że impreza integracyjna nie miała charakteru typowo rozrywkowego, ani konsumpcyjnego, ale jej głównym celem była integracja pracowników. Z tego względu wydatki na świadczenia zapewnione uczestnikom w ramach imprezy integracyjnej miały na uwadze przede wszystkim interes ekonomiczny pracodawcy i związane były z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą oraz osiąganymi przez nią przychodami.

Impreza integracyjna miała charakter zamknięty, przeznaczona była dla pracowników wraz z ich rodzinami i osobami towarzyszącymi. Osobami towarzyszącymi były osoby z najbliższego kręgu pracownika, mające wpływ na podejmowanie przez pracowników ważnych życiowych decyzji, także tych dotyczących miejsca zatrudnienia oraz lojalności wobec Spółki jako pracodawcy. Z tego względu udział tych osób w imprezie integracyjnej miał na celu, poprzez czas spędzony wspólnie z rodziną, osobami towarzyszącymi i ze współpracownikami  wywołanie u pracownika pozytywnych emocji związanych z miejscem pracy oraz zwiększenie jego zaangażowania w powierzone zadania.

Przyjście pracownika wraz z bliską mu osobą oznaczało także dla pracodawcy, że zatrudnione osoby zadowolone są ze swojej pracy, są z nią związane i chcą jej aspekty pokazać bliskim. Spotkanie odzwierciedlało zatem stopień zadowolenia pracowników, a tym samym ułatwiło podjęcie przez Wnioskodawcę efektywnych działań i zmian dotyczących spraw kadrowych w nadchodzącym roku. Spółka podkreśla, że gdyby nie stosunek pracy łączący pracownika z Wnioskodawcą, to członkowie rodzin czy osoby im towarzyszące, nie uczestniczyliby w tej imprezie.

Impreza integracyjna przeprowadzona była zgodnie z przygotowaną do tego celu agendą. Spotkanie zostało otwarte przez Prezesa Spółki, który powitał zaproszone osoby. Następnie odbyła się prezentacja Spółki oraz podziękowania dla pracowników. Po uroczystym otwarciu miało miejsce szereg atrakcji dla zaproszonych osób oraz poczęstunek. Korzystanie z atrakcji było dobrowolne, a nabyte napoje i jedzenie były pozostawione do dyspozycji uczestnikom imprezy. Zatem formuła imprezy skutkowała tym, że nie sposób ustalić w jakim zakresie i który z pracowników skorzystał z danych atrakcji, czy też zapewnionych posiłków i napoi.

W związku z organizacją imprezy integracyjnej, Wnioskodawca nabył bezpośrednio od dostawców towary i usługi, takie jak: usługi gastronomiczne, napoje, oprawa muzyczna i animacja. Powyższe wydatki zostały odpowiednio udokumentowane fakturami bądź rachunkami. Wszelkie koszty związane z imprezą integracyjną zostały sfinansowane ze środków obrotowych Spółki. Uczestnictwo w imprezie integracyjnej było bezpłatne i dobrowolne.

Jednocześnie Wnioskodawca zwraca uwagę, że świadczenia zrealizowane w ramach imprezy integracyjnej nie mają charakteru działalności socjalnej, o której mowa w ustawie z 4 marca 1994 r. o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 800 ze zm. winno być: Dz. U. z 2017 r., poz. 2191), tym samym nie są wyłączone z możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o CIT. Co więcej, z uwagi na wewnętrzny charakter imprezy, powyższe wydatki nie mogą być uznane za koszty reprezentacji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przedstawione w stanie faktycznym wydatki związane z organizacją imprezy integracyjnej dla pracowników wraz z ich rodzinami oraz osobami towarzyszącymi, stanowią w całości dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT ?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z organizacją imprezy integracyjnej dla pracowników wraz z ich rodzinami oraz osobami towarzyszącymi, stanowią w całości koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem powinien istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź na zachowanie i zabezpieczenia źródła przychodów. Wobec tego kosztami podatkowymi będą również wydatki ponoszone w celu integracji pracowników m.in. w postaci organizacji imprezy integracyjnej. Mają one bowiem na celu poprawę atmosfery pracy oraz zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie efektywności ich pracy oraz wzmocnienie lojalności wobec pracodawcy. Jednocześnie, uczestnictwo osób bliskich dla pracowników w takiej imprezie nie tylko nie zmienia integracyjnego charakteru wydarzenia, ale wręcz przyczynia się do realizacji celów Wnioskodawcy, gdyż jest ono ważne dla samych pracowników. Tym samym, uczestnictwo w imprezie integracyjnej wzmacnia więzi istniejące pomiędzy personelem a pracodawcą, zwiększa motywację, poprawia relacje interpersonalne, umożliwia zacieśnienie więzi koleżeńskich, buduje pozytywną atmosferę pracy i wzmacnia atrakcyjność danego podatnika jako pracodawcy na rynku pracy. W rezultacie integracja pracowników połączona z poznaniem przez osoby im bliskie (rodziny/osoby towarzyszące) miejsca ich pracy, przyczynia się do umocnienia lojalności pracowników wobec pracodawcy, co z kolei przekłada się na trwałość zatrudnienia i mniejszą rotację pracowników. Dzięki temu dany pracodawca zatrzymuje wykwalifikowaną i doświadczoną kadrę, co ogranicza koszty wyszkolenia nowych pracowników oraz pozawala na rozwijanie bez przeszkód działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Wszystkie te czynniki przekładają się na zabezpieczenia, zachowanie oraz zwiększenie przychodów osiąganych przez pracodawcę, wobec czego wydatki poniesienie na ich osiągnięcie (czyli m.in. koszty udziału pracowników wraz z rodzinami i osobami towarzyszącymi w integracyjnych imprezach pracowniczych), stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W przedstawionym stanie faktycznym, Spółka zorganizowała dla swoich pracowników imprezę integracyjną, której celem była integracja pracowników, budowanie zespołu, poprawa atmosfery pracy, ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami, zwiększenie ich zaangażowania w działalność Spółki oraz wzmocnienie więzi pomiędzy pracownikami a Spółką jako pracodawcą. Uczestnictwo osób bliskich dla pracowników pogłębiło charakter integracyjny imprezy oraz w sposób pozytywny wpłynęło na nastawienie pracowników do miejsca pracy i zwiększyło ich zaangażowanie w powierzone zadania oraz umocniło ich poczucie lojalności wobec Spółki jako pracodawcy. Sama impreza integracyjna nie miała charakteru typowo konsumpcyjnego, lecz służyła powyżej wskazanym celom. Impreza była zamknięta dla osób niezwiązanych ze Spółką. W rezultacie impreza integracyjna miała na celu interes ekonomiczny pracodawcy, gdyż zwiększone zaangażowanie pracowników oraz wzmocnienie ich lojalności wobec Wnioskodawcy jako pracodawcy, będą mieć wpływ na osiąganie przez Spółkę przychody jak również na zabezpieczenie oraz zachowanie ich źródła. W rezultacie wszystkie wydatki poniesione na organizację imprezy integracyjnej miały na celu zabezpieczenie, zachowanie i osiąganie przez Spółkę przychodów, zatem spełnione zostały przesłanki uprawniające Spółkę do zaliczenia ich w całości do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Powyższe stanowisko znajduje swoje uzasadnienie w rozstrzygnięciach organów podatkowych, m.in. w interpretacji indywidualnej:

1. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 27 lutego 2017 r., Znak: 0461-ITPB1.4511.11. 2017.1.PSZ,
2. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 9 stycznia 2017 r., Znak: 2461-IBPB-1-2.4510. 1004.2016.1.BD,
3. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 7 grudnia 2016 r., Znak: 1061-IPTPB1.4511.894.2016. 1.KO,
4. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 sierpnia 2017 r., Znak: 0112-KDIL3-3.4010. 13.2017.1.MC,
5. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 10 października 2016 r., Znak: ITPB3/4510-374/ 16-2/KP.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów, powinien zatem kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów ( lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami podatkowymi są  co do zasady  tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych (okolicznościowych). Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie efektywności ich pracy. „Kosztami pracowniczymi” mogą być także wydatki na organizację imprezy integracyjnej dla członków rodzin pracowników ewentualnie osób im towarzyszących. Świadczenie to bowiem związane jest ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą (gdyby nie ten stosunek, członkowie rodzin/osoby towarzyszące, nie uczestniczyliby w spotkaniu).

W każdej sytuacji jednakże należy sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego, którego celem była integracja pracowników, budowanie zespołu, poprawa atmosfery pracy, ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami, zwiększenie ich zaangażowania w działalność Spółki oraz wzmocnienie więzi pomiędzy pracownikami a Spółką jako pracodawcą i w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę  to wówczas spełniają one warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie detalicznej i hurtowej sprzedaży materiałów budowlanych. Spółki zorganizowała imprezę integracyjną, która miała charakter zamknięty, przeznaczona była dla pracowników wraz z ich rodzinami i osobami towarzyszącymi. Osobami towarzyszącymi były osoby z najbliższego kręgu pracownika, mające wpływ na podejmowanie przez pracowników ważnych życiowych decyzji, także tych dotyczących miejsca zatrudnienia oraz lojalności wobec Spółki jako pracodawcy. Spotkanie zostało otwarte przez Prezesa Spółki, który powitał zaproszone osoby, a następnie odbyła się prezentacja Spółki oraz podziękowania dla pracowników. Po uroczystym otwarciu miało miejsce szereg atrakcji dla zaproszonych osób oraz poczęstunek. Korzystanie z atrakcji było dobrowolne, a nabyte napoje i jedzenie były pozostawione do dyspozycji uczestnikom imprezy. Impreza została sfinansowana w całości ze środków obrotowych firmy i miała na celu zwiększone zaangażowanie pracowników oraz wzmocnienie ich lojalności wobec Wnioskodawcy jako pracodawcy.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, że sfinansowane wydatki na organizację imprezy integracyjnej przypadające zarówno na pracowników, jak i osób im towarzyszących, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem należytego ich udokumentowania.

Zauważyć należy, że wydatki te, jak wskazał Wnioskodawca, miały na celu interes ekonomiczny pracodawcy, gdyż zwiększone zaangażowanie pracowników oraz wzmocnienie ich lojalności wobec Wnioskodawcy jako pracodawcy, będą mieć wpływ na zmniejszenie ponoszonych przez niego kosztów, osiągane przez Spółkę przychody, jak również mają na celu zabezpieczenie oraz zachowanie źródła przychodów.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację imprezy integracyjnej, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.