Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.124.2019.1.JF
z 13 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 25 lutego 2019 r. (data wpływu 21 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przepływy finansowe związane i wynikające z uregulowania/rozliczenia zobowiązania podatkowego PGK (w tym rozliczenie z tytułu wykorzystania straty, rozliczenia ewentualnych nadwyżek, niedopłat, korekt, czy też pokrycia kwot odsetek od zaległości podatkowych) realizowane pomiędzy Spółkami tworzącymi PGK, pozostają neutralne podatkowo dla podatku dochodowego od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przepływy finansowe związane i wynikające z uregulowania/rozliczenia zobowiązania podatkowego PGK (w tym rozliczenie z tytułu wykorzystania straty, rozliczenia ewentualnych nadwyżek, niedopłat, korekt, czy też pokrycia kwot odsetek od zaległości podatkowych) realizowane pomiędzy Spółkami tworzącymi PGK, pozostają neutralne podatkowo dla podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  B. S.A.;
  
• Zainteresowanego 1 niebędącego stroną postępowania:
  H. S.A.;
  
• Zainteresowanego 2 niebędącego stroną postępowania:
  L. Sp. z o.o.;
  
• Zainteresowanego 3 niebędącego stroną postępowania:
  F. S.A.;
  
• Zainteresowanego 4 niebędącego stroną postępowania:
  M. S.A.;
  
  
  

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zgodnie z art. 14r § 1 w zw. z art. 14n § 1 pkt 1a Ordynacji podatkowej, Wnioskodawcy, jako spółki planujące utworzenie podatkowej grupy kapitałowej (dalej „PGK”) w rozumieniu art. la ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2019 poz. 865, dalej „ustawa o CIT”) zwracają się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w imieniu PGK.

Wnioskodawcy planują utworzenie PGK w której B. S.A. (dalej także jako „Spółka Dominująca”) obejmie funkcje spółki dominującej, zaś H. S.A., L. Sp. z o.o., F. S.A. oraz M. S.A. (dalej także łącznie jako „Spółki Zależne”) będą spółkami zależnymi - w rozumieniu art. 1a ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o CIT.

Wnioskodawcy będą spełniać wspólnie wymagania dotyczące powstania, jak również utrzymania PGK, określone w art. la ust. 2 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. la ust. 7 ustawy o CIT podatek dochodowy oraz zaliczki na ten podatek są obliczane, pobierane i wpłacane przez spółkę dominującą. Spółce tej nie przysługuje wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatku dochodowego od osób prawnych należnego od podatkowej grupy kapitałowej. Zatem, zgodnie z powyższą regulacją oraz Umową o utworzeniu PGK, na Spółce Dominującej będzie spoczywał obowiązek obliczania, pobierania oraz wpłacania podatku dochodowego od osób prawnych (dalej „podatek CIT”) oraz zaliczek na ten podatek do właściwego dla PGK urzędu skarbowego. Równocześnie Spółki tworzące PGK zobowiązane będą do terminowego wpłacania przypadających na nie kwot zaliczek na podatek CIT oraz kwot podatku CIT wynikającego z rocznego rozliczenia PGK na rachunek bankowy Spółki Dominującej.

W wewnętrznej procedurze przyjętej przez Spółki, dotyczącej rozliczeń PGK, znajdą się szczegółowe postanowienia regulujące zasady wzajemnych rozliczeń w ramach PGK, wraz ze wskazaniem uzgodnionych przez Spółki terminów tych rozliczeń.

W efekcie dokonanych rozliczeń dotyczących opodatkowania podatkiem CIT może dojść do sytuacji, w której w PGK powstanie nadwyżka lub też niedopłata zaliczek wobec wysokości podatku CIT należnego od PGK za dany rok podatkowy. W przypadku niedopłaty Spółki Zależne będą zobowiązane do dokonania stosownych przelewów uzupełniających na rachunek Spółki Dominującej. W przypadku nadwyżki, będzie ona pomniejszała zaliczki na CIT płacone za kolejne okresy lub będzie ona zwracana przez Spółkę Dominującą na rachunki bankowe poszczególnych Spółek Zależnych.

Ponadto, może dojść do sytuacji, w której Spółki wprowadzą we wskazanej powyżej procedurze mechanizm, zgodnie z którym w przypadku poniesienia w okresie rozliczeniowym lub na koniec roku podatkowego przez jedną ze Spółek straty podatkowej, Spółka, której strata została wykorzystana przez PGK lub inne Spółki może być uprawniona do otrzymania od pozostałych członków PGK części lub całości kwoty stanowiącej równowartość zmniejszenia podatku PGK (dalej „Rozliczenie z tytułu wykorzystania straty”).

W ramach wewnętrznej procedury Spółki planują także uregulować kwestie związane z korektą rozliczeń PGK. W przypadku korekt przychodów/kosztów na poziomie poszczególnych Spółek Zależnych, skutkujących korektą zobowiązania PGK, kwota odpowiadająca wartości korygowanego podatku będzie przekazywana Spółce Dominującej przez Spółki Zależne (może również dojść do przelewów odwrotnych, w zależności od kierunku korekty „in plus”/„in minus” lub też do zaliczania ewentualnych nadpłat dokonanych przez PGK na poczet bieżących płatności zaliczek dokonywanych przez Spółki Zależne). Równocześnie Spółki Zależne, których korekta przychodów lub kosztów podatkowych doprowadziła do zaniżenia zobowiązania podatkowego PGK, będą zobowiązane do pokrycia i przekazania Spółce Dominującej, celem przekazania na rachunek urzędu skarbowego, wartości ewentualnych odsetek od zaległości budżetowych.

Wewnętrzna procedura rozliczeń podatkowych w ramach PGK, która będzie obowiązywać Spółki, szczegółowo określi także sposób realizacji przez Spółkę Dominującą czynności niezbędnych do realizacji i obowiązków określonych w art. la ust. 7 ustawy o CIT.

Spółce Dominującej nie będzie przysługiwać wynagrodzenie ani inna forma odpłatności, z tytułu wykonywanych czynności związanych z rozliczeniem podatku CIT PGK.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przepływy finansowe wymienione powyżej, związane i wynikające z uregulowania/rozliczenia zobowiązania podatkowego PGK (w tym rozliczenie z tytułu wykorzystania straty, rozliczenia ewentualnych nadwyżek, niedopłat, korekt, czy też pokrycia kwot odsetek od zaległości podatkowych) realizowane pomiędzy Spółkami tworzącymi PGK, pozostaną neutralne dla celów CIT, tzn. nie będą stanowić przychodów i kosztów podatkowych dla Spółek?

Zdaniem Wnioskodawców, przepływy finansowe wymienione powyżej, związane i wynikające z uregulowania/rozliczenia zobowiązania podatkowego PGK (w tym rozliczenie z tytułu wykorzystania straty, rozliczenia ewentualnych nadwyżek, niedopłat, korekt, czy też pokrycia kwot odsetek od zaległości podatkowych), realizowane pomiędzy Spółkami tworzącymi PGK, pozostaną neutralne dla celów CIT, tzn. nie będą stanowić przychodów i kosztów uzyskania przychodów dla Spółek.

1. Przekazywanie do Spółki Dominującej przez Spółki Zależne środków pieniężnych na pokrycie zaliczek/podatku CIT odprowadzanych przez Spółkę Dominującą do urzędu skarbowego w imieniu PGK.
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Na mocy art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku CIT oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych przepisach.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółki Zależne są zobowiązane do dokonywania na rzecz Spółki Dominującej terminowych wpłat zaliczek na podatek CIT oraz kwoty podatku CIT wynikającego z rocznego rozliczenia PGK. Tym samym, środki pieniężne przekazywane Spółce Dominującej odpowiadają podatkowi CIT, który PGK jest zobowiązana odprowadzić do urzędu skarbowego.

Niemniej, ze względu na szczególne regulacje dotyczące rozliczania podatku dochodowego przez PGK, Spółki Zależne zobowiązane są do przekazywania podatku dochodowego do Spółki Dominującej, która następnie przekazuje go do właściwego dla PGK urzędu skarbowego. Tym samym, czynność ta stanowi jedynie wypełnienie obowiązku wynikającego ze specjalnych regulacji dotyczących rozliczania podatku CIT przez PGK, na podstawie których obowiązek uiszczania podatku CIT oraz zaliczek na ten podatek spoczywa na Spółce Dominującej.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawców, przekazywane przez Spółki Zależne środki pieniężne na pokrycie zaliczek i podatku CIT nie spełniają definicji kosztu uzyskania przychodów, określonej w art. 15 ustawy o CIT, nie są bowiem poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Dodatkowo, w ocenie Wnioskodawców, celowościowa wykładnia art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o CIT również wskazuje na brak możliwości zaliczenia przedmiotowych płatności do kosztów uzyskania przychodów, jako płatności mających na celu pokrycie kwot podatku CIT lub zaliczek na ten podatek (do uiszczania których formalnie jest zobowiązana Spółka Dominująca, zgodnie z art. 1a ust. 7 ustawy o CIT).

W świetle powyższego Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że kwoty przekazywane Spółce Dominującej przez Spółki Zależne na zapłatę zaliczki/podatku CIT nie będą stanowić dla tych Spółek kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, a także mając na uwadze celowościową wykładnię art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o CIT. Podobnie, uznać należy, że przekazywane środki nie będą stanowiły przychodów podatkowych Spółki Dominującej. Jakkolwiek będą one trafiały do Spółki Dominującej, to nie na jej rzecz, ale celem dalszego przekazania do urzędu skarbowego.

Wskazać bowiem należy, że zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, przychodem są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Równocześnie, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W ocenie Wnioskodawców, w świetle brzmienia powyższych przepisów należy stwierdzić, że przychodem podatkowym jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny, trwały i bezzwrotny charakter, którą podatnik może rozporządzać jak własną.

W zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem wniosku, taka sytuacja nie będzie miała miejsca. Środki przekazywane na rzecz Spółki Dominującej nie będą stanowiły definitywnego, trwałego i bezzwrotnego powiększenia majątku Spółki Dominującego, będzie ona bowiem zobowiązana do przekazania zebranych środków na rachunek właściwego urzędu skarbowego lub też do ich zwrotu Spółce Zależnej lub Spółkom Zależnym uprawnionym do tych środków, zgodnie z postanowieniami wewnętrznej procedury rozliczeń. W konsekwencji, środki te nie będą stanowiły przychodu do opodatkowania w Spółce Dominującej.

Mając powyższe na uwadze, środki pieniężne przekazywane do Spółki Dominującej z tytułu rozliczenia podatku CIT nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów Spółek Zależnych ani przychodu podatkowego Spółki Dominującej.

Tym samym, na gruncie ustawy o CIT, przedmiotowe transfery pozostaną neutralne dla podmiotów tworzących PGK, a więc nie powinny być uwzględniane w kalkulacji dochodu/straty podatkowej, o których mowa w art. 7a ust. i ustawy o CIT.

2. Zwrot Spółkom Zależnym nadpłaconych/nienależnie zapłaconych zaliczek/podatku CIT, rozliczenie korekt i pokrywanie kwot odsetek od zaległości podatkowych
   
   

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w związku z prowadzonymi rozliczeniami podatku CIT w ramach PGK mogą wystąpić sytuacje, w których Spółka Dominująca zobowiązana będzie do zwrotu środków pieniężnych przekazanych przez Spółki Zależne w związku z wpłatą zaliczek/podatku CIT.

Taka sytuacja będzie miała miejsce w szczególności wówczas, gdy Spółki Zależne w trakcie roku podatkowego będą osiągały dochód podlegający uwzględnieniu w kalkulacji dochodu PGK, w związku z czym zobowiązane będą do partycypowania w kwocie wpłacanych zaliczek, natomiast w związku ze zmianą sytuacji gospodarczej, na koniec roku wykażą niższe zobowiązanie podatkowe. W takiej sytuacji, Spółka Dominująca zwróci Spółce Zależnej różnicę między wpłaconymi przez nią zaliczkami, a ostatecznie należną od niej kwotą udziału w podatku CIT PGK. Analogiczna sytuacja wystąpi w przypadku powstania nadpłaty w podatku CIT PGK z przyczyn leżących po stronie danej Spółki i konieczność zwrotu tej Spółce wartości nadpłaconego podatku.

Podobnie, w przypadku korekt przychodów/kosztów na poziomie poszczególnych Spółek Zależnych, skutkujących korektą zobowiązania PGK, kwota odpowiadająca wartości korygowanego podatku będzie przekazywana Spółce Dominującej przez Spółki Zależne (może również dojść do przelewów odwrotnych, w zależności od kierunku korekty „in plus”/„in minus” lub też do zaliczania ewentualnych nadpłat dokonanych przez PGK na poczet bieżących płatności zaliczek dokonywanych przez Spółki Zależne). Równocześnie Spółki Zależne, których korekta przychodów lub kosztów podatkowych doprowadziła do zaniżenia zobowiązania podatkowego PGK, będą zobowiązane do pokrycia i przekazania Spółce Dominującej, celem przekazania na rachunek urzędu skarbowego, wartości ewentualnych odsetek od zaległości budżetowych.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych ani zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Z kolei, jak wskazują przepisy art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o CIT, kosztów uzyskania przychodów nie stanowi m.in. podatek CIT. Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Jak wykazano w pkt A. uzasadnienia stanowiska Wnioskodawców, środki przekazywane przez Spółki Zależne na pokrycie podatku CIT i zaliczek na ten podatek nie stanowią dla Spółek kosztu uzyskania przychodów. Tym samym należy wskazać, że zwrot podatku nie stanowi, odpowiednio, przychodu/kosztu, podlegającego uwzględnieniu przy wyliczaniu dochodu/straty podatkowej, na podstawie art. 7a ust. 1 ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawców, Spółka Dominująca zwracając Spółkom Zależnym kwoty zaliczek, kwoty nadpłaty podatku CIT, które zostały jej przekazane w związku z rozliczeniem podatku CIT PGK, nie dysponuje własnym majątkiem. Spółka Dominująca, przekazując Spółkom Zależnym nadpłacony bądź nienależnie zapłacony podatek, jedynie zwraca Spółkom Zależnym część lub całość środków pieniężnych, które zostały jej uprzednio przekazane w celu zapłaty zaliczki/podatku CIT w imieniu PGK. Przekazywanie do Spółki Dominującej przez Spółki Zależne kwoty całości/części środków pieniężnych w związku z wpłatą zaliczek/podatku CIT wynika bowiem z funkcji jaką Spółka Dominująca pełni w ramach PGK, a jest nią wynikający z art. 1a ust. 7 ustawy o CIT obowiązek rozliczania podatku CIT należnego od PGK.

Podobnie, płatności dokonywane przez Spółki Zależne na rzecz Spółki Dominującej tytułem pokrycia kwot podatku CIT PGK wynikających z korekty rozliczeń PGK z przyczyn leżących po stronie Spółki Zależnej, a także płatności ewentualnych odsetek od zaległości podatkowych również wynikają z mechanizmu funkcjonowania PGK. Zgodnie z art. 1a ust. 7 ustawy o CIT Spółka Dominująca jest obowiązana do poboru podatku CIT PGK oraz jest jedynym podmiotem uprawnionym do jego wpłaty do urzędu skarbowego. Zatem, jeżeli korekta zobowiązania podatkowemu PGK polegająca na zwiększeniu tego zobowiązania wynika z przyczyn leżących po stronie Spółki Zależnej, uzasadnione jest, by ta Spółka Zależna dokonała wpłaty kwoty zaniżonego zobowiązania podatkowego CIT wraz z odsetkami. Takie rozumowanie wynika też z art. 7a ustawy o CIT, zgodnie z którym dochodem PGK (z danego źródła) jest nadwyżka sumy dochodów spółek tworzący PGK nad sumą ich strat.

Mając na uwadze powyższe, brak jest przesłanek do zaliczenia przez odpowiednio, Spółkę Dominującą/Spółki Zależne do kosztów uzyskania przychodów lub przychodów do opodatkowania kwot nadpłaconych/nienależnie zapłaconych zaliczek/podatku CIT, korekt lub odsetek od zaległości podatkowych.

Na podkreślenie zasługuje również fakt, że rozliczenia dokonywane pomiędzy Spółkami tworzącymi PGK pozostają bez wpływu na podlegający opodatkowaniu dochód PGK. Gdyby bowiem nawet hipotetycznie uznać, że przekazanie Spółkom Zależnym kwot nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku rodziłoby konsekwencje w postaci kosztu podatkowego po stronie Spółki Dominującej, Spółki Zależne otrzymujące kwoty wynikające z nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku wykazywałyby jednocześnie przychód do opodatkowania w tej samej wysokości. Podobnie płatności od Spółek Zależnych mające na celu pokrycie kwot niedopłaconego lub skorygowanego podatku CIT lub odsetek od zaległości podatkowych, w powyższym ujęciu rozpoznawane byłby jako koszt uzyskania przychodów Spółek Zależnych oraz jako przychód B.

Niemniej jednak, co należy podkreślić, Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że wskazane wyżej rozliczenia między Spółkami nie będą rodzić skutków w podatku CIT.

3. Rozliczenie z tytułu wykorzystania straty
   
   

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w sytuacji, gdy wskutek rozliczenia bieżącej straty podatkowej (po upływie roku podatkowego) niektórych Spółek tworzących PGK, ostateczna kwota podatku CIT PGK podlegająca wpłacie do urzędu skarbowego będzie niższa aniżeli kwoty przekazane przez Spółki Zależne tworzące PGK na rachunek bankowy Spółki Dominującej, powstała nadwyżka środków finansowych może być przekazywana na rachunki Spółek Zależnych tworzących PGK, zgodnie z zasadami przedstawionymi w opisie zdarzenia przyszłego.

Ustawodawca nie zdefiniował, która spółka wchodząca w skład PGK ma prawo do ww. nadwyżki środków finansowych, nie zdefiniował również zasad jej dystrybucji. W gestii spółek tworzących PGK leży więc sposób jej rozdysponowania. Takie dyspozycje nadwyżką środków finansowych dotyczą w istocie kwot podatku CIT, zaoszczędzonego w skali PGK na skutek ustawowego mechanizmu konsolidacji bieżących indywidualnych wyników podatkowych. W związku z powyższym, dysponowanie kwotami nadwyżki środków finansowych w ramach PGK, stosownie do procedury rozliczeń podatkowych obowiązującej w PGK, nie powinno być ujmowane w kalkulacji zobowiązania podatkowego PGK oraz spółek ją tworzących.

Za wskazaną konkluzją przemawiają również poniższe przepisy ustawy o CIT, wskazywane wcześniej w uzasadnieniu:

• Stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych, ani zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.
  
• Stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.
  
• Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
  
• Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o CIT, kosztów uzyskania przychodów nie stanowi m.in. podatek CIT.
  
  

Bez względu na powyższe należy podnieść, że regulacje ustawy o CIT o PGK zakładają, że jej zobowiązanie podatkowe może być niższe niż suma zobowiązań podatkowych spółek wchodzących w jej skład. Obniżenie zobowiązania podatkowego w przypadku istnienia PGK nie może być przedmiotem dodatkowego opodatkowania w jakiejkolwiek formie. Opodatkowanie nadwyżki środków finansowych wynikającej z konsolidacji wyników podatkowych spółek przeczyłoby idei istnienia PGK.

Na podkreślenie zasługuje również fakt, że niezależnie od przyjętego mechanizmu dystrybucji nadwyżki środków finansowych, rozliczenia dokonywane pomiędzy spółkami tworzącymi PGK, w związku z jej rozdysponowaniem pozostają bez wpływu na podlegający opodatkowaniu dochód PGK. Zauważyć należy, że nawet gdyby zwrócone danej Spółce Zależnej środki stanowiące nadwyżki środków finansowych rodziły konsekwencje w postaci kosztu podatkowego po stronie Spółki Dominującej, to jednocześnie po stronie tej Spółki Zależnej powstałby przychód do opodatkowania w tej samej wysokości.

Końcowo wskazać należy, że stanowisko wyrażone powyżej znajduje również potwierdzenie w utrwalonej linii interpretacyjnej organów podatkowych, a także sądów administracyjnych w tym m.in. w interpretacjach indywidualnych wydanych przez:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 maja 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.142.2018.1.GF,
  
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 października 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.307.2017.1.JKT,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 kwietnia 2016 r., sygn. IBPB-1-3/4510- 138/16/AB,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 maja 2014 r., sygn. IPPB5/423-257/14-4/RS.
  
  
  

Ponadto interpretacje wydane w podobnym stanie faktycznym (lecz nie dotyczące rozliczeń wynikających ze straty bieżącej poniesionej przez jedną ze spółek tworzących PGK) potwierdzają neutralność na gruncie ustawy o CIT rozliczeń pomiędzy spółkami tworzącymi PGK w zakresie podatku CIT (dystrybucja zaliczek, redystrybucja nadpłaconych zaliczek, korekty wewnętrzne z tytułu błędów w obliczeniach). Są to interpretacje indywidualne wydane przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 marca 2015 r., sygn. IPPB5/423-1252/14-2/RS,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 17 października 2014 r., sygn. ILPB3/423-350/14-4/JG,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 kwietnia 2014 r., sygn. ILPB3/423-10/14-4/PR,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 8 października 2012 r., sygn. ITPB3/423-408/12/DK.
  
  
  

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawcy są zdania, iż przepływy finansowe wymienione powyżej, związane i wynikające z uregulowania/rozliczenia zobowiązania podatkowego PGK (w tym rozliczenie z tytułu wykorzystania straty, rozliczenia ewentualnych nadwyżek, niedopłat, korekt, czy też pokrycia kwot odsetek od zaległości podatkowych), realizowane pomiędzy spółkami tworzącymi PGK, pozostają neutralne pozostają neutralne podatkowo dla podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia, czy przepływy finansowe związane i wynikające z uregulowania/rozliczenia zobowiązania podatkowego PGK (w tym rozliczenie z tytułu wykorzystania straty, rozliczenia ewentualnych nadwyżek, niedopłat, korekt, czy też pokrycia kwot odsetek od zaległości podatkowych) realizowane pomiędzy Spółkami tworzącymi PGK, pozostają neutralne podatkowo dla podatku dochodowego od osób prawnych - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niezależnie od powyższego tytułem uwagi wskazać należy, że nowy jednolity tekst ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ogłoszony został w Dz. U. z 2019 r. pod poz. 865.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Niezależnie od powyższego tytułem uwagi wskazać należy, że z dniem 1 stycznia 2019 r. na podstawie ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193) uległy zmianie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, m.in. uchylono art. 11, natomiast dodano art. 11a.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.