Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB3.4510.1045.2016.1.MC
z 20 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko — przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2016 r. (data wpływu 4 listopada 2016 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia przez Spółkę wydatków związanych ze świadczonymi na jej rzecz usługami promocyjnymi jako kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia przez Spółkę wydatków związanych ze świadczonymi na jej rzecz usługami promocyjnymi jako kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka akcyjna (dalej również jako: „Sponsor”) prowadzi działalność w zakresie sprzedaży paliw i produktów ropopochodnych w terenie Polski, krajów Unii Europejskiej oraz poza nią.

Spółka zawarła umowę sponsoringu z odnoszącym sukcesy w polskiej lidze siatkarskiej Klubem Sportowym Spółka akcyjna (dalej: „Klub”, „Sponsorowany”), na mocy których zobowiązuje się do sponsorowania Klubu w zamian za promocję Spółki poprzez realizowanie ekwiwalentnych świadczeń promocyjno-reklamowych. W umowie sponsoringu wymienione są świadczenia, jakie strony wzajemnie względem siebie zobowiązują się zrealizować; w szczególności:

• Klub przyznał Sponsorowi tytuł „Sponsora Strategicznego Drużyny”,
• Klub przyznał Sponsorowi prawo wykorzystywania we własnych materiałach promocyjnych i reklamowych informacji o fakcie sponsorowania Klubu w okresie obowiązywania umowy,
• Klub wyraził zgodę na korzystanie przez Sponsora z wszelkich materiałów dotyczących Klubu zawierających oznaczenie Klubu i inne oznaczenia indywidualizujące Klub w celach promocyjnych, reklamowych i marketingowych Sponsora,
• umieszczenia w nazwie zespołu nazwy Sponsora,
• umieszczenie logo Sponsora na materiałach poligraficznych, stronie internetowej Klubu,
• ekspozycji logo Sponsora na stroju meczowym zawodników Klubu,
• ekspozycji logo Sponsora na naklejkach na boisku i w strefie około boiskowej, na bandach wokół boiska, na ściance sponsorskiej, na telebimach,
• umieszczenie banerów stałych Sponsora w hali podczas imprez,
• informacje spikera podczas rozgrywanych imprez.
  
  

Sponsor zobowiązuje się do:

• zapłaty na rzecz Klubu określonego w umowie wynagrodzenia (na podstawie wystawionej przez Sponsorowanego faktury VAT za wykonane przez Klub, określone w umowie sponsoringu świadczenia),
• dostarczenia Sponsorowanemu materiałów niezbędnych do promocji Sponsora w związku z wykonaniem umowy.
  
  

Ponoszone przez Spółkę wydatki na promocję mają przyczyniać się m.in. do rozpowszechniania informacji na temat Spółki oraz świadczonych przez nią usług, kreowania i umacniania jej pozytywnego wizerunku, a także promowania marki. Realizacja tych celów może mieć bowiem wpływ na wzrost sprzedaży oferowanych przez Spółkę usług i w konsekwencji uzyskiwanych przez nią przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka będzie miała prawo zaklasyfikować wydatki związane ze świadczonymi na jej rzecz usługami promocyjnymi jako koszty uzyskania przychodów?
2. Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Klub na podstawie umowy sponsoringu?
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie nr 1) natomiast odnośnie pytania nr 2 zostanie wydana odrębna interpretacja w zakresie podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie miał prawo zaklasyfikować wydatki związane ze świadczonymi na jej rzecz usługami promocyjnymi, jako koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki, będzie miała prawo zaklasyfikować wydatki związane ze świadczonymi na jej rzecz usługami promocyjnymi, jako koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust 1.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszty uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Zatem, za koszty uzyskania przychodów należy uznać wszelkie wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, tj. wymienionych w negatywnym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami. Mowa tu o kosztach bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanym przychodem, czyli o kosztach dot. całokształtu działalności podatnika, związanych z funkcjonowaniem firmy.

W przepisach prawa podatkowego nie zawarto definicji umowy sponsoringu. Umowa sponsoringu zaliczana jest do kategorii umów nienazwanych. Możliwość jej zawarcia wynika z reguły ogólnej określonej w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, która zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym. Odwołując się do wykładni językowej, sponsoring należy rozumieć jako „finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności” (Słownik wyrazów obcych PWN).

Umowa sponsoringu może przybrać formę tzw. sponsoringu właściwego (wzajemność świadczeń) albo sponsoringu niewłaściwego (który swoim charakterem zbliżony jest do darowizny, gdyż zawiera się w jednostronnym zobowiązaniu się sponsora do finansowania sponsorowanego).

Aby dana umowa mogła być uznana za sponsoring właściwy, jej treść musi zawierać więc wzajemność zobowiązań umawiających się stron, oznaczającą zobowiązanie się sponsora do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, który z kolei zobowiązany jest do podjęcia czynności mających na celu, przykładowo, reklamowanie nazwy sponsora, logo i prowadzonej przez niego działalności.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przeszłego, na mocy zawartej umowy sponsoringu Spółka zobowiązała się do sponsorowania Klubu w zamian za spełnienie określonych w umowie świadczeń promocyjno-reklamowych. Świadczenia te mają przyczyniać się m.in. do rozpowszechniania informacji na temat Spółki oraz świadczonych przez nią usług, kreowania i umacniania jej pozytywnego wizerunku, a także promowania marki. W konsekwencji, jako że w zamian za środki pieniężne przekazywane na podstawie zawieranych umów sponsoringu Spółka otrzymuje od Klubu ekwiwalentne świadczenia wzajemne (określone w umowach świadczenia promocyjno-reklamowe), przedmiotowe czynności w ocenie Spółki mają charakter sponsoringu właściwego, który w istocie stanowi odpłatne nabycie usług promocyjnych (reklamowych). Zawarta przez Spółkę umowa sponsoringu nie ma więc w szczególności charakteru umowy darowizny (tzw. sponsoringu niewłaściwego).

Prawidłowość stanowiska Spółki znajduje potwierdzenie, przykładowo, w prawomocnym wyroku z 17 października 2011 r., sygn. I SA/Łd 959/11, w którym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wskazał, że: przekazane przez skarżącą Spółkę kwoty na rzecz Radio F. i C. należy uznać, jak słusznie przyjęły organy podatkowe, za działania mieszczące się w formie reklamy, nie zaś, jak przyjmuje Spółka, za darowiznę. Między stronami doszło bowiem do świadczeń wzajemnych. Zarówno treść umowy i czynności prawnej, jak i obiektywne okoliczności towarzyszące wykonaniu umowy i czynności, dowodzą o odpłatnym, wzajemnym, ekwiwalentnym charakterze świadczeń stron, przy czym po stronie Spółki świadczenie to miało charakter pieniężny i polegało na przekazaniu umówionej sumy pieniędzy, po stronie sponsorowanych podmiotów - niepieniężny i obejmowało reklamowanie Spółki, poprzez tworzenie dobrego jej wizerunku popularności marki Spółki. Ekwiwalentność świadczeń, jak wyżej wskazano, wyłącza możliwość uznania tych czynności za darowizny, istotą tych ostatnich jest bowiem bezpłatność świadczenia, jednostronność. (...) Nie budzi więc wątpliwości, iż między stronami doszło do wykonania świadczeń wzajemnych. Spółka przekazała umówioną sumę pieniędzy. Radio zaś wykonało świadczenie niepieniężne, obejmujące działania reklamowe i promocyjne na rzecz Spółki.

Zdaniem Spółki, wydatki na usługi o charakterze promocyjno-reklamowym będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli nie występuje obiektywna możliwość bezpośredniego przyporządkowania wydatków ponoszonych na nabycie tych usług do konkretnych przychodów (trudno jest bowiem stwierdzić, w jakim stopniu promocja (reklama) przyczynia się do zwiększenia przychodu ze sprzedaży podmiotu promowanego (reklamowanego), a także przez jak długi okres czasu promocja (reklama) oddziałuje na zachowania konsumentów, którzy decydują się na nabycie usług lub towarów tego podmiotu). Zgodnie z ugruntowanym poglądem, koszty reklamy zaliczane są do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów. Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Spółka podkreśla, że prezentowane przez nią stanowisko, zgodnie z którym wydatki ponoszone na nabycie usług promocyjnych świadczonych na podstawie umów sponsoringu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów:

• w interpretacji indywidualnej z 30 października 2012 r., Znak: ILPB3/423-283/12-2/JG,
• w interpretacji indywidualnej z 23 lipca 2012 r., Znak: IPPB5/423-379/12-4/RS,
• w interpretacji indywidualnej z 10 grudnia 2010 r., Znak: IPPB5/423-623/10-2/AS,
• w interpretacji indywidualnej z 17 lipca 2015 r., Znak: IBPB-1-3/4510-199/15/AW,
• w interpretacji indywidualnej z 27 sierpnia 2010 r., Znak: IBPBI/2/423-788/10/BG,
• w interpretacji indywidualnej z 27 kwietnia 2009 r., Znak: ITPB3/423-64/09/MT.
  
  

Spółka zawarła umowę sponsoringu z Klubem, na mocy której zobowiązała się do sponsorowania Klubu w zamian za promocję Spółki poprzez realizowanie ekwiwalentnych świadczeń promocyjno-reklamowych. Skoro obydwie strony tak sformułowały w umowie w sposób szczegółowy wzajemne prawa i obowiązki, z których wynika, że zawarta umowa jest umową o świadczenia wzajemne, czyli takie, w których sponsor (Spółka) zobowiązuje się do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, a Sponsorowany (Klub) zobowiązuje się do podjęcia działań popularyzujących przedsiębiorcę (Spółkę), możemy mówić, że mamy do czynienia ze sponsoringiem właściwym i tym samym wydatki związane z zawarciem ww. umowy o świadczenie usług promocyjno-reklamowych można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem spełnienia przesłanki wynikającej z art. 15 ust. 1 updop.

Podsumowując, zdaniem Spółki, należy uznać, że wydatki związane ze świadczonymi na jej rzecz usługami promocyjnymi (świadczonymi przez Klub na podstawie umowy sponsoringu) stanowią koszty uzyskania przychodów, bowiem są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i jednocześnie nie mieszczą się w katalogu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.