Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-426a/14/AW
z 12 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2014 r. (data wpływu 22 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in.: (i) produkcji wyrobów z tworzyw sztucznych (w tym obudów do odkurzaczy, wiertarek, ekspresów do kawy, fotelików dziecięcych), jak również gotowych wyrobów metalowych (np. sprzęt gospodarstwa domowego), (ii) przetwórstwa tworzyw sztucznych metodą wtrysku i wtrysku z rozdmuchem, (iii) montażu plastikowych i nie plastikowych części w komponenty i wyroby gotowe, (iv) pakowania, i dostawy produktów do centrów dystrybucyjnych i klientów.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie zezwoleń z dnia 8 czerwca 2011 r. nr 165 oraz z dnia 25 listopada 2013 r. nr 186 (dalej: Zezwolenia). Zezwolenia obejmują działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów i usług wykorzystywanych na terenie SSE określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:

1. opakowania z tworzyw sztucznych,
   
2. pozostałe wyroby z tworzyw sztucznych,
   
3. pozostałe gotowe wyroby metalowe, gdzie indziej niesklasyfikowane,
   
4. sprzęt gospodarstwa domowego elektryczny,
   
5. meble do siedzenia i ich części; części pozostałych mebli.

Zezwolenie nr 186 obejmuje dodatkowo działalność w zakresie:

1. odpadów innych niż niebezpieczne nadające się do recyklingu.

Specyfika branży, w której działa Spółka, wymusza, aby wykorzystywane przez Wnioskodawcę w procesie produkcyjnym oprzyrządowanie, a w szczególności formy wtryskowe (dalej: Formy) posiadało określone, wyspecyfikowane przez kontrahentów Spółki parametry i przeznaczone było wyłącznie do produkcji konkretnego produktu tj. dedykowane określonemu modelowi, marce i zamówieniu. Bez wykorzystania Form, Spółka nie miałaby możliwości prowadzenia głównej działalności określonej w Zezwoleniach i polegającej na produkcji detali z tworzyw sztucznych.

W ramach standardowej procedury Spółka otrzymuje od klientów zamówienie na wykonanie elementów z tworzyw sztucznych przy użyciu Form. Konieczność wykorzystywania zindywidualizowanych Form wynika z unikalnego kształtu produktów i/lub komponentów zamawianych przez kontrahentów. Formy stanowią tajemnicę handlową klienta. Zapisy umowne wyłączają prawo wykorzystania Form w procesach produkcyjnych wykonywanych na zlecenie innych klientów.

Wykonanie Form zlecane jest krajowym bądź zagranicznym podmiotom zewnętrznym. Po otrzymaniu Form, dostosowywane są one przez Wnioskodawcę do wymogów klientów, podlegają modyfikacjom i próbom testowym. Gdy kontrahent zaakceptuje parametry produktu oraz jakość produktów testowych, Formy zbywane są na jego rzecz. Pomimo że własność Form przechodzi na klienta, fizycznie pozostają one nadal w SSE i służą wykonywaniu produkcji seryjnej. Formy wykorzystywane są przez Wnioskodawcę wyłącznie na terenie SSE do działalności wykonywanej na podstawie Zezwoleń.

Sprzedaż Form niejednokrotnie wynika wprost z umów zawartych pomiędzy Spółką a kontrahentem. Koszty Form, modyfikacji i testów wkalkulowane są w cenę Form bądź samych produktów i jako takie ponoszone są finalnie przez klienta Wnioskodawcy.

Zdarza się, że klient Spółki, zlecając wykonanie tworzyw sztucznych posiada gotowe Formy z określonymi parametrami technicznymi, które są przekazywane Wnioskodawcy i wykorzystywane przez niego w procesie produkcyjnym. W takiej sytuacji Spółka nie nabywa Form od zewnętrznych podmiotów, lecz w celu rozpoczęcia produkcji seryjnej ponosi wydatki związane z instalacją i adaptacją otrzymanych Form do swoich maszyn. Po dostosowaniu form do maszyn i produkcji Spółka wystawia na rzecz klienta fakturę za usługi związane z przystosowaniem Form do maszyn.

Dodatkowo, niezależnie od powyższego, w niektórych przypadkach zapisy kontraktowe przewidują, że po wykonaniu zlecenia, Formy są magazynowane przez Wnioskodawcę w celu ich ewentualnego wykorzystania w przyszłości. Nie jest bowiem wykluczone, że klient ponownie zamówi te same elementy. W tej sytuacji Wnioskodawca wykorzystuje już posiadane Formy, które używane były w poprzednich procesach produkcyjnych na rzecz danego klienta. Jednakże w tym przypadku wymagane jest odświeżenie, odnowienie istniejących Form. Koszty związane z przystosowaniem Form do ponownego użycia są zwracane Spółce na podstawie wystawionych przez Spółkę faktur bądź wkalkulowane w cenę produktów.

W przyszłości Spółka planuje dokonywać analogicznego wykorzystywania, dostosowania, odnawiania, magazynowania i sprzedaży omawianych Form.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy uzyskane przychody ze sprzedaży Form zamawianych na zlecenie kontrahenta wpływają/będą wpływać na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako wynik działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwoleń?
   
2. Czy uzyskane przychody z tytułu wykonania usług adaptacji i instalacji Form do maszyn wpływają/będą wpływać na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób, jako wynik działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwoleń?
   
3. Czy uzyskane przychody z tytułu odświeżania i odnowienia Form wpływają/będą wpływać na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako wynik działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwoleń?

Niniejsza interpretacja dotyczy pytania oznaczonego we wniosku numerem 1. W pozostałym zakresie zostaną Spółce wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 – wyroby wytwarzane przy użyciu Form stanowią produkty powstające w wyniku działalności Wnioskodawcy prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia, a zatem zbycie Form generuje/będzie generować przychody, które należy alokować do przychodów korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Z kolei, jak wynika z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z późn. zm., dalej: ustawa o SSE) dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 tej ustawy, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w ustawie o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie, na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwolnienie dochodów strefowych przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z kolei, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Zezwolenie określa m.in. przedmiot i warunki prowadzenia działalności gospodarczej, warunki dotyczące zatrudnienia przez przedsiębiorcę określonej liczby pracowników oraz dokonania inwestycji na terenie strefy (art. 16 ust. 2 ustawy o SSE).

Biorąc pod uwagę powyższe oraz fakt, że przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle z ich literalnym brzmieniem, warunkiem skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej:

1. prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oraz
   
2. w zakresie określonym w zezwoleniu.

A contrario, przychody z działalności prowadzonej poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej nie są objęte zwolnieniem, podobnie działalność, która nie jest wymieniona w zezwoleniu. Wówczas działalność ta opodatkowana jest na zasadach ogólnych wynikających z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ww. ustawa nie zawiera legalnej definicji wyrażenia „działalność gospodarcza prowadzona na podstawie zezwolenia”, dlatego zdaniem Spółki należy odnieść się do definicji funkcjonujących w ramach systemu prawa.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 672, z późn. zm.) działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Zgodnie z charakterystyką zawartą w załączniku do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (Dz. U. Nr 251, poz. 1887, z późn. zm.) działalność ma miejsce wówczas, gdy czynniki takie jak: wyposażenie, siła robocza, technologia produkcji, sieci informacyjne lub produkty są powiązane w celu wytworzenia określonego wyrobu lub wykonania usługi. Działalność charakteryzowana jest przez produkty wejściowe (wyroby lub usługi), proces technologiczny oraz przez produkty wyjściowe. Działalność może polegać na prostym procesie (np. tkactwo), ale może również dotyczyć całego szeregu „pod-procesów”, gdzie każdy z nich jest wymieniony w różnych podklasach, klasach, grupach, działach, a nawet sekcjach klasyfikacji (np. produkcja samochodów polega na takich działalnościach jak odlewanie, kucie, spawanie, montaż, malowanie itp.). Jeżeli proces produkcyjny jest zorganizowany jako zintegrowany szereg elementarnych działalności, całość jest traktowana jako jedna działalność. Powyższa interpretacja pozostaje w zgodzie także z definicja działalności zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN, która wskazuje, że działalność to „zespół działań podejmowanych w jakimś celu”.

W świetle powyższego przyjąć należy, że „działalność gospodarcza określona w zezwoleniu” to szereg czynności przedsiębiorcy, na które składa się wiele procesów, poczynając od pozyskania narzędzi, adaptacji ich do procesu produkcyjnego po wyprodukowanie gotowego wyrobu objętego zezwoleniem. W konsekwencji, przy określaniu zakresu działalności gospodarczej przedsiębiorcy każdorazowo powinna być dokonana analiza okoliczności faktycznych organizacji procesu produkcyjnego przy uwzględnieniu specyfiki branży. Jeżeli koszty zostały poniesione bądź przychody zostały uzyskane w ramach działalności niezbędnej do produkcji wyrobu gotowego powinny być uznane za działalność gospodarczą określoną w Zezwoleniu i podlegać zwolnieniu zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższe stanowisko potwierdzają organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach indywidualnych. Tytułem przykładu, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z dnia 15 kwietnia 2009 r. (sygn. ILPB3/423-85/09-2/EK) uznał, że „aby w sposób jednoznaczny stwierdzić, iż transakcja dokonywana przez przedsiębiorcę strefowego w ramach kontraktów terminowych oraz opcji związana jest z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie strefy w oparciu o zezwolenie, należy dokonać oceny indywidualnego przypadku, w konkretnym stanie faktycznym. Transakcje takie mogą bowiem mieć na celu zabezpieczenie czynności podejmowanych w ramach działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu, ale mogą stanowić również odrębną działalność finansową, niezwiązaną z działalnością korzystającą ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Tak więc, jeśli zawarcie tego typu umów związane jest z prowadzoną przez przedsiębiorcę działalnością w strefie, przychody i koszty z tym związane mogą być oceniane jako łączące się z działalnością prowadzoną w strefie. Zawarcie kontraktu niestanowiącego zabezpieczenia działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu, będzie czynnością podjętą w ramach działalności finansowej, która podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych”.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, Spółka prowadzi na terenie SSE działalność określoną w Zezwoleniu, rozumianą jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie produkcji wyrobów z tworzyw sztucznych. W celu realizacji zamówień Spółka zobowiązana jest do korzystania ze specjalistycznych Form, które nabywane są od podmiotów zewnętrznych. Spółka w celu wykorzystania Form musi dokonać ich modyfikacji oraz poddać odpowiednim testom, które zapewnią, że wyprodukowane wyroby spełnią kryteria jakościowe wyznaczone przez klientów. Po akceptacji próbek przez klientów, rozpoczyna się proces seryjnej produkcji.

Formy nie mogą zostać wykorzystywane w innej działalności niż objętej konkretnym zamówieniem, co wynika z warunków technicznych oraz zapisów wynikających z kontraktów zawartych z kontrahentami. Ponadto Spółka zobowiązana jest do zagwarantowania swoim klientom, że Formy, które wykorzystywane są w procesie produkcji wyłącznie na ich rzecz i tym samym Wnioskodawca nie będzie miał możliwości wytwarzania i sprzedaży elementów plastikowych pod własną marką. Odsprzedaż zmodyfikowanych i wykorzystywanych do produkcji Form na rzecz kontrahentów niejednokrotnie wynika z umów zawieranych z kontrahentami.

Z powyższego wynika, że przedmiotowe transakcje stanowią normalne następstwo prowadzenia działalności gospodarczej w branży wyrobów z tworzyw sztucznych i jest ściśle związana z działalnością Spółki w strefie. W konsekwencji – w opinii Spółki – przychód ze zbycia na rzecz kontrahentów Form wykorzystywanych do działalności prowadzonej na terenie SSE, które zostały nabyte na ich zlecenie w celu wykorzystania ich do produkcji wyrobów objętych Zezwoleniem, powinien zostać alokowany do działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Prezentowane stanowisko Spółki koresponduje m.in. ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wyrażonym w interpretacjach z dnia 23 listopada 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-1491/10/AK oraz z dnia 3 listopada 2011 r. (sygn. IBPBI/2/423-981/11/AK), w których organ podatkowy stwierdził: „ponieważ specjalistyczne oprzyrządowanie jest wykorzystywane do produkcji prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie odpowiedniego zezwolenia to koszty nabycia bądź wytworzenia oprzyrządowania we własnym zakresie winny zostać zaliczone do kosztów działalności strefowej. Również wynik (tj. odpowiednio dochód albo strata) na transakcji sprzedaży tego oprzyrządowania wpływa na wysokość dochodu z tytułu działalności strefowej, zwolnionej z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop” oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 lipca 2013 r. (sygn. ILPB3/423-199/13-2/AO), który podziela pogląd Spółki, że „przychody wynikające ze zwrotu Spółce przez Jej kontrahentów, zgodnie z zawartymi porozumieniami, wydatków na zakup lub leasing odpowiednich narzędzi (maszyn) wykorzystywanych przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, tj. wytworzenia na rzecz tych kontrahentów produktów o określonych parametrach, są ściśle związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia”.

Analogiczne podejście zostało wyrażone w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, wydanych m.in. przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 lutego 2013 r. (sygn. IBPBI/2/423-52/13/AK),

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 listopada 2012 r. (sygn. IBPBI/2/423-1081/12/MO),

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 listopada 2011 r. (sygn. ITPB3/423-432a/11/AW),

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 października 2011 r. (sygn. IBPB1/2/423-841/11/AK),

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 maja 2011 r. (sygn. IBPBI/2/423-154/11/CzP),

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 lutego 2011 r., (sygn. ILPB4/423-293/10-4/MC),

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 października 2009 r., (sygn. 1BPBI/2/423-1149/09/SD).

Powyższe interpretacje pozostają zbieżne ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonego w wyroku z dnia 15 grudnia 2011 r. (sygn. akt. II FSK 1139/10), w którym sąd stwierdza, że „Jeżeli w wyniku tak przeprowadzonej oceny okaże się, że "czynności pomocnicze" zostały wykonane przez ten sam podmiot korzystający ze zwolnienia strefowego oraz są one niezbędne do całościowego wytworzenia wyrobu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej to czynności takie należy traktować jako działalność pomocnicza niezbędna do realizacji zakresu działalności gospodarczej objętych zwolnieniem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p”.

Reasumując, uzyskane przychody ze sprzedaży Form, wpływają i będą wpływać na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako wynik działalności na terenie SSE na podstawie Zezwolenia.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2 – wyroby wytwarzane przy użyciu Form stanowią produkty powstające w wyniku działalności Wnioskodawcy prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia, a zatem przychody z tytułu świadczenia usług związanych z modyfikacją oraz instalacją Form, korzystają/będą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do przychodów uzyskiwanych przez Spółkę z tytułu adaptacji Form otrzymanych od kontrahentów celem wykonania produkcji, Spółka wskazuje, że argumentacja przedstawiona w punkcie 1 uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy powyżej pozostaje aktualna.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód powstały w związku z adaptacją Form do produkcji powinien podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 omawianej ustawy podatkowej, jako wynik działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia.

Spółka wyjaśnia, że zaadaptowanie Form do maszyn Spółki jest warunkiem sine qua non prowadzenia głównej działalności Spółki na terenie SSE na podstawie Zezwoleń. W związku z tym, że czynności te są nierozerwalnie związane z procesem produkcyjnym wyrobów gotowych, powinny być one traktowane jako działalność gospodarcza objęta zakresem Zezwolenia.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 3 – wyroby wytwarzane przy użyciu Form stanowią produkty powstające w wyniku działalności Wnioskodawcy prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia, a zatem przychody z tytułu świadczenia usług związanych z odświeżeniem i odnowieniem Form, korzystają/będą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do przychodów uzyskiwanych przez Spółkę z tytułu odświeżenia i odnowienia Form przechowywanych, przez Spółkę na zlecenie kontrahentów, Spółka wskazuje, że argumentacja przedstawiona w punkcie 1 uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy powyżej pozostaje aktualna.

W opinii Spółki, przychody z tytułu odświeżania i odnowienia Form wpływają i będą wpływać na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 omawianej ustawy podatkowej, jako wynik działalności na terenie SSE na podstawie Zezwolenia.

Podobnie jak sprzedaż adaptacja i modyfikacja Form, zgodnie z argumentacją przedstawioną powyżej, tak i ich odświeżanie stanowi i będzie stanowić czynność ściśle związaną z produkowaniem przez Spółkę wyrobów gotowych, bez której właściwa działalność Spółki nie byłaby możliwa do zrealizowania.

W związku z powyższym przychody uzyskane z odświeżania Form powinny podlegać zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych, gdyż mieszczą się one w zakresie działalności gospodarczej wykonywanej na terenie SSE na podstawie Zezwoleń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego – w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.