Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-1034/13-2/WS
z 23 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2013 r. (data wpływu 25 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie wygaśnięcia zobowiązania podatkowego oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie wygaśnięcia zobowiązania podatkowego oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - spółka z o.o. zawiązał wraz z drugim wspólnikiem - podmiotem niemieckim spółkę komandytową, w której uczestniczy jako komplementariusz. W związku z pełnieniem funkcji komplementariusza realizowanej poprzez prowadzenie spraw spółki komandytowej (reprezentacja oraz prowadzenie przedsiębiorstwa spółki komandytowej) Wnioskodawca otrzymuje zwrot ponoszonych kosztów. Na koszty te składają się wynagrodzenia członków zarządu spółki z o.o., którzy faktycznie prowadzą w imieniu spółki z o.o. sprawy spółki komandytowej.

Zasady zwrotu kosztów zostały ustalone w umowie spółki i mogą być uszczegóławiane w uchwałach zgromadzenia wspólników spółki komandytowej. Zgodnie z § 10 ust. 3 umowy spółki komandytowej „Komplementariuszowi zwracane będą poniesione przez niego koszty i wydatki w związku z prowadzeniem spraw Spółki.”

Pomiędzy spółką z o.o., a spółką komandytową zostało zawarte porozumienie o wypłacie wynagrodzenia, na mocy którego:

1. Strony oświadczają, iż Spółka komandytowa dokonywać będzie wypłaty na rzecz Spółki z o.o. (Zlecającego) wynagrodzenia oraz premii, o których mowa w § 1 ust. 1 oraz ust. 2 powyżej na warunkach i w terminach określonych w uchwale Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki z o.o. z dnia (...), bezpośrednio na rachunki bankowe pani(...) oraz pana (...), wskazane przez ww. członków Zarządu.
2. Wypłata wynagrodzenia przez Spółkę komandytową na rachunki bankowe członków Zarządu zgodnie z § 2 ust. 1 powyżej, zwalnia Spółkę z o.o. z tego obowiązku, a jednocześnie stanowi spełnienie przez Spółkę komandytową obowiązku zwrotu Spółce z o.o. wydatków poniesionych na wynagrodzenie członków Zarządu.
3. Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę komandytową na rachunki bankowe członków Zarządu Spółki z o.o. zostanie pomniejszone o kwotę zryczałtowanego podatku, który Spółka komandytowa odprowadzi bezpośrednio na rachunek właściwego Urzędu Skarbowego, działając w charakterze wyręczyciela (posłańca) w stosunku do Spółki z o.o. jako płatnika zobowiązanego do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku z tytułu wynagrodzeń wypłacanych członkom Zarządu.”
   
   

Dodatkowo w celu potwierdzenia powierzenia środków pieniężnych spółce komandytowej i doprowadzenia do wygaśnięcia zobowiązania płatnika poprzez wpłatę przez niego podatku, Wnioskodawca zamierza przekazać stosowną informację pisemną Naczelnikowi właściwego Urzędu Skarbowego. Oznacza to, że właściwy dla Wnioskodawcy Urząd Skarbowy będzie dysponował wiedzą o fakcie powierzenia spółce komandytowej środków pieniężnych.

Członkowie zarządu są rezydentami Republiki Federalnej Niemiec i podlegają w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zapłata kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych przez spółkę komandytową, działającą w charakterze posłańca (wyręczyciela) Wnioskodawcy spowoduje po stronie Wnioskodawcy wygaśnięcie zobowiązania płatnika zgodnie z treścią art. 59 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. 2012, poz. 749 ze zm.)?
2. Czy Wnioskodawca jako płatnik jest zobowiązany do składania informacji podatkowych związanych ze zryczałtowanym podatkiem odprowadzonym z tytułu wypłat dokonanych na rzecz członków zarządu - rezydentów Republiki Federalnej Niemiec?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749, ze zm.) - dalej: „OP”, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W myśl art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361, ze zm.) - dalej: „ustawa o PIT” za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Natomiast art. 29 ust. 1 ustawy o PIT przesądza o tym, że podatek dochodowy pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% m.in. od przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a tej ustawy, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych niezależnie od sposobu ich powoływania.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o PIT płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych między innymi w art. 29 ustawy o PIT. Z kolei na mocy art. 42 ust. 1 ustawy o PIT płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Zgodnie z art. 59 § 2 pkt 1 OP zobowiązanie płatnika wygasa w całości lub w części wskutek wpłaty.

Zatem, wpłata podatku przez płatnika powoduje wygaśnięcie zobowiązania płatnika. Przepisy ustaw podatkowych nie zabraniają natomiast wywiązania się z obowiązków płatnika, tj. dokonania obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu za pośrednictwem innego podmiotu.

Przyjąć należy, że dokonana przez podmiot inny niż płatnik wpłata kwoty odpowiadającej kwocie pobranego podatku może być uznana za skuteczną wpłatę pobranego podatku, gdy wpłacający występuje jako osoba, która działając na rachunek płatnika i w jego imieniu. Podmiot wpłacający działa w tym przypadku jako podmiot umocowany do wpłaty pobranego podatku za płatnika (w sensie technicznym). Dokonuje on wówczas tylko wpłaty kwoty tytułem pobranego podatku, a dokonana przez niego wpłata ma w tym przypadku wyłącznie wymiar techniczny.

Odnosząc powyższe regulacje do przedmiotowego stanu faktycznego należy wskazać, że Wnioskodawca zobowiązany jest do pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych na rzecz członków zarządu będących rezydentami Republiki Federalnej Niemiec wypłat lub stawianych do ich dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych.

Biorąc pod uwagę fakt, że kwoty przeznaczone na wynagrodzenia członków zarządu spółki z o.o., którzy faktycznie prowadzą w imieniu spółki z o.o. sprawy spółki komandytowej zwracane są Wnioskodawcy przez spółkę komandytową i jak wskazano powyżej zwrot ten następuje poprzez bezpośredni przelew na konta członków zarządu, również kwoty pobranego podatku zryczałtowanego są przelewane bezpośrednio z rachunku spółki komandytowej na konto właściwego urzędu skarbowego.

Przelewając kwoty zryczałtowanego podatku osoba upoważniona do dysponowania rachunkiem bankowym spółki komandytowej działa jako posłaniec (wyręczyciel) Wnioskodawcy dokonując jedynie technicznej operacji przelewu.

Dodatkowo w celu potwierdzenia powierzenia środków pieniężnych spółce komandytowej i doprowadzenia do wygaśnięcia zobowiązania płatnika poprzez wpłatę podatku przez płatnika, Wnioskodawca zamierza przekazać informację w drodze pisemnej właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego. Oznacza to, że właściwy dla Wnioskodawcy Urząd Skarbowy będzie dysponował wiedzą o fakcie powierzenia spółce komandytowej środków.

Tym samym Spółka komandytowa będzie jedynie pośredniczyć we wpłacie zryczałtowanego podatku. Zryczałtowany podatek nie jest płacony ze środków własnych spółki komandytowej. Kwoty pieniężne, które spółka komandytowa przelewa na rachunek urzędu skarbowego działając jako posłaniec Wnioskodawcy, mają więc charakter środków powierzonych spółce komandytowej.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na fakt, że możliwość zapłaty podatku za pośrednictwem posłańca „wyręczyciela” została potwierdzona m.in. w następujących indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego:

• z dnia 14 czerwca 2011 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPB1/415-376/11-4/AO;
• z dnia 12 stycznia 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPB1/415-1191/11-5/AG;
• z dnia 21 czerwca 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPB1/415-394/09/10-5/S/JB;
• z dnia 11 czerwca 2013 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi sygn. IPTPB3/4230-11/13-2/GG.
  
  

Wprawdzie wymienione powyżej interpretacje zostały wydane w odniesieniu do kwestii wygaśnięcia obowiązku podatkowego podatnika, a nie w stosunku do zagadnienia wygaśnięcia zobowiązania płatnika, jednak argumentacja przedstawiona w uzasadnieniach wskazanych powyżej interpretacji organów podatkowych znajduje zdaniem Wnioskodawcy zastosowanie także w odniesieniu do stanowiącej przedmiot niniejszego wniosku kwestii wygaśnięcia obowiązku płatnika wskutek uregulowania podatku za pośrednictwem posłańca (wyręczyciela).

Reasumując, w przedmiotowym stanie faktycznym pobranie i wpłata zryczałtowanego podatku przez spółkę komandytową działającą w charakterze posłańca (wyręczyciela) Wnioskodawcy, spowoduje zgodnie z treścią art. 59 § 2 pkt 1 OP wygaśnięcie zobowiązania Wnioskodawcy jako płatnika poprzez wpłatę pobranego podatku. Przelew z rachunku spółki komandytowej należy potraktować jak wpłatę dokonaną przez Wnioskodawcę na rachunek urzędu skarbowego i uznać, że nastąpiło wygaśnięcie zobowiązania płatnika.

Ad. 2.

Abstrahując od analizy dokonanej w odpowiedzi na pytanie 1, wskazującej, że w przedmiotowym stanie faktycznym pobranie i wpłata zryczałtowanego podatku, przez spółkę komandytową działającą w charakterze posłańca (wyręczyciela) Wnioskodawcy, spowoduje zgodnie z treścią art. 59 § 2 pkt 1 OP wygaśnięcie zobowiązania Wnioskodawcy jako płatnika poprzez wpłatę pobranego podatku, należy wskazać, że Wnioskodawca jako płatnik musi wykonać ciążące na nim obowiązki informacyjne.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a Ustawy o PIT Wnioskodawca zobowiązany jest w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według jego siedziby roczną deklarację PIT-8AR.

Z kolei zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym Wnioskodawca zobowiązany jest przesłać podatnikom, tj. członkom zarządu będącym nierezydentami oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje IFT-1R.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w odniesieniu do ustawy Ordynacja podatkowa oraz podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego. Zaś obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach (art. 4 ustawy Ordynacja podatkowa).

Natomiast podatkiem jest publicznoprawne nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej (art. 6 ustawy Ordynacja podatkowa).

Z powołanych definicji wynika, że zobowiązanym do zapłaty podatku jest podatnik. Istnieją jednak sytuacje, gdy zapłata podatku następuje za pośrednictwem płatnika.

Zgodnie z art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W myśl art. 59 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, że zobowiązania podatkowe podatnika wygasają w całości lub w części wskutek pobrania podatku przez płatnika lub inkasenta.

Z kolei zgodnie z art. 59 § 2 pkt 1 ww. ustawy, zobowiązanie płatnika lub inkasenta wygasa w całości lub w części wskutek wpłaty.

Stosownie do art. 60 § 1 cytowanej ustawy za termin dokonania zapłaty podatku uważa się:

1. przy zapłacie gotówką - dzień wpłacenia kwoty podatku w kasie organu podatkowego lub na rachunek tego organu w banku, w placówce pocztowej w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe, w spółdzielczej kasie oszczędnościowo -kredytowej, biurze usług płatniczych lub w instytucji płatniczej albo dzień pobrania podatku przez płatnika lub inkasenta;
2. w obrocie bezgotówkowym - dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika lub rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w instytucji płatniczej na podstawie polecenia przelewu.
   
   

Natomiast, zgodnie z art. 60 § 1a ww. ustawy, w przypadku polecenia przelewu z rachunku bankowego podatnika w banku lub instytucji kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w unijnej instytucji płatniczej w rozumieniu art. 2 pkt 32 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz.U. Nr 199, poz. 1175 i Nr 291, poz. 1707), niemających siedziby lub oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za termin zapłaty podatku uważa się dzień obciążenia tego rachunku, jeżeli wpłacana kwota zostanie uznana na rachunku bankowym organu podatkowego w terminie wskazanym w art. 54 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych. W razie przekroczenia tego terminu za termin zapłaty uważa się dzień uznania kwoty na rachunku bankowym organu podatkowego.

Jednocześnie art. 60 § 2 ww. ustawy wskazuje, że przepisy § 1 i 1a stosuje się również do wpłat dokonywanych przez płatnika lub inkasenta.

Mając na uwadze powyższe uregulowania należy przyjąć, iż wpłata przez płatnika pobranego podatku powoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego płatnika na podstawie art. 59 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Odrębnym zagadnieniem jest kwestia zapłaty zobowiązań podatkowych przez osobę postronną.

Wpłata przez osobę postronną kwoty odpowiadającej kwocie pobranego przez płatnika podatku może być uznana za skuteczną, gdy wpłacający występuje jako osoba, która działając na rachunek płatnika (który pobrał podatek) dokonuje zapłaty wcześniej pobranego podatku. Działa on w tym przypadku jako podmiot umocowany do zapłaty za płatnika (w sensie technicznym). Wpłata pobranego przez płatnika podatku ma w tym przypadku wyłącznie wymiar techniczny.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca - spółka z o.o. zawiązał wraz z drugim wspólnikiem - podmiotem niemieckim spółkę komandytową, w której uczestniczy jako komplementariusz. W związku z pełnieniem funkcji komplementariusza realizowanej poprzez prowadzenie spraw spółki komandytowej Wnioskodawca otrzymuje zwrot ponoszonych kosztów. Pomiędzy spółką z o.o., a spółką komandytową zostało zawarte porozumienie o wypłacie wynagrodzenia, na mocy którego Spółka komandytowa dokonywać będzie wypłaty na rzecz Spółki z o.o. (Zlecającego) wynagrodzenia oraz premii bezpośrednio na rachunki bankowe wskazane przez członków Zarządu. Wypłata wynagrodzenia przez Spółkę komandytową na rachunki bankowe członków Zarządu zwalnia Spółkę z o.o. z tego obowiązku, a jednocześnie stanowi spełnienie przez Spółkę komandytową obowiązku zwrotu Spółce z o.o. wydatków poniesionych na wynagrodzenie członków Zarządu. Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę komandytową na rachunki bankowe członków Zarządu Spółki z o.o. zostanie pomniejszone o kwotę zryczałtowanego podatku, który Spółka komandytowa odprowadzi bezpośrednio na rachunek właściwego Urzędu Skarbowego, działając w charakterze wyręczyciela (posłańca) w stosunku do Spółki z o.o. jako płatnika zobowiązanego do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku z tytułu wynagrodzeń wypłacanych członkom Zarządu.

Dodatkowo w celu potwierdzenia powierzenia środków pieniężnych spółce komandytowej i doprowadzenia do wygaśnięcia zobowiązania płatnika poprzez wpłatę przez niego podatku, Wnioskodawca zamierza przekazać stosowną informację pisemną Naczelnikowi właściwego Urzędu Skarbowego, czyli właściwy dla Wnioskodawcy Urząd Skarbowy będzie dysponował wiedzą o fakcie powierzenia spółce komandytowej środków pieniężnych.

Reasumując, zapłata kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych przez spółkę komandytową, działającą w charakterze posłańca (wyręczyciela) Wnioskodawcy, spowoduje wygaśnięcie zobowiązania płatnika, zgodnie z art. 59 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Ponadto w odniesieniu do obowiązków Wnioskodawcy jako płatnika, należy stwierdzić co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie źródła. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powołane wyżej przepisy art. 3 ust. 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje m.in. art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a (tj. osoby posiadającej na terytorium RP ograniczony obowiązek podatkowy), z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

W myśl art. 13 pkt 7 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składów zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Według postanowień art. 29 ust. 2 powołanej ustawy, przepis ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a , 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Na podstawie art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

W myśl art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-8AR).

Z kolei, zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 2 tej ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (IFT-1/IFT-1R), również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, o których mowa w art. 41, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku, o którym mowa w art. 29-30a. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jako płatnik pobiera zryczałtowany podatek odprowadzany z tytułu wypłat dokonanych na rzecz członków zarządu - rezydentów Republiki Federalnej Niemiec.

W konsekwencji na Wnioskodawcy jako płatniku ciąży z powyższego tytułu obowiązek przekazywania informacji PIT-8AR oraz imiennych informacji IFT-1/IFT-1R.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.