2014.01.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-826/13-2/AS
z 8 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7.10.2013 r. (data wpływu 10.10.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej wartości premii wypłaconej na rzecz członka zarządu w związku z jego udziałem w programie motywacyjnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.10.2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej wartości premii wypłaconej na rzecz członka zarządu w związku z jego udziałem w programie motywacyjnym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na obrocie m.in. produktami farmaceutycznymi, środkami ochrony roślin, wyrobami medycznymi. Spółka w celu zwiększenia sprzedaży wprowadziła program motywacyjny dla pracowników działów sprzedaży oraz pracowników wyższej kadry kierowniczej. W ramach tego programu spółka przyznaje premie pieniężne za osiągniecie odpowiednich wyników sprzedaży, uzyskanie odpowiedniej marży, etc. Zasadą jest, że decyzja o wysokości kwoty przyznanej premii jest w odniesieniu do wyższej kadry kierowniczej każdorazowo negocjowana indywidualnie.

Jedną z osób, które objęte zostały programem motywacyjnym był członek zarządu, który w roku 2013 zakończył współpracę ze Spółką. Członek zarządu pełnił swoją funkcję na podstawie aktu powołania, tj. trakcie pełnienia funkcji członka zarządu, nie była z nim zawiązana umowa o pracę lub inna umowa cywilnoprawna w postaci m.in. umowy zlecenia lub kontraktu managerskiego. Członek zarządu pełnił swoją funkcję na podstawie aktu powołaniu do dnia 22 lutego 2013 r. Po zakończeniu stosunku powołania, odwołany członek zarządu współpracował ze spółką do 31 marca 2013 r., na podstawie umowy zlecenia. W tym czasie pomiędzy Spółką, a członkiem zarządu finalizowane były rozmowy rozpoczęte w trakcie pełnienia funkcji członka zarządu dotyczące kwoty bonusu wypłacanego z tytułu wyników osiągniętych w czasie pełnienia funkcji członka zarządu. W rezultacie, uchwałą z dnia 16 i 22 kwietnia 2013 r., przyznano członkowi zarządu premię pieniężną, która została wypłacona do dnia 10 maja 2013 r.

Przedmiotowa premia została udzielona w zamian za bardzo dobre wyniki osiągane przez Spółkę podczas pełnienia przez członka zarządu jego funkcji w składzie zarządu Spółki.

Członek zarządu nie jest i w momencie udzielania oraz wpłaty premii nie był udziałowcem Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym wartość premii wypłaconej na rzecz członka zarządu stanowić będzie pośredni koszt uzyskania przychodów Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość premii wypłaconej w przedstawionym stanie faktycznym na rzecz członka zarządu stanowić będzie pośredni koszt uzyskania przychodów Spółki.

Poniżej Spółka zaprezentowała szczegółowe uzasadnienie przedstawionego stanowiska:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz.U. Nr 21, poz. 66 z późn. zm., dalej jako: „ustawa o CIT”) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Dotychczas wykształcone w doktrynie i praktyce prawa podatkowego stanowisko wskazuje, że definicja kosztów uzyskania przychodów, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych składa się z kilku podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną, tj.:

wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
wydatek jest definitywny (rzeczywisty), tj. Wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
wydatek poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
wydatek został właściwie udokumentowany,
wydatek nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

„Brak wydatku w katalogu wydatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów”

Warunkiem zaliczenia wydatku jako kosztu podatkowego jest brak jego uwzględnienia w katalogu wydatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów wskazanych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Zdaniem spółki bez wątpienia wydatek na premię przyznaną członkowi zarządu nie znajduje się wśród wydatków wskazanych jako niestanowiących kosztów podatkowych.

W szczególności, wypłata premii nie stanowi wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) lub członków spółdzielni niebędących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego (art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o CIT). Wynika to z faktu, iż członek zarządu zarówno w momencie udzielania oraz wypłaty premii, nie był udziałowcem spółki.

Dodatkowo, wypłata premii nie stanowi wydatku na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji (art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o CIT). Zarząd spółki nie jest bowiem organem stanowiącym osoby prawnej.

Jednocześnie, jako kosztu uzyskania przychodów nie traktuje się niewypłaconych, niedokonanych lub niezostawionych do dyspozycji wypłat świadczeń oraz innych należności z m.in. z tytułu przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powołania, należące do składu organów zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 16 ust. 1 pkt 57 w zw. z art. 13 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku chodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r.; dalej jako: „ustawa o PIT”).

W rezultacie, za koszt podatkowy Spółki nie mogłaby być uznana premia członka zarządu, która nie została wypłacona, dokonana, pozostawiona do jego dyspozycji. Tym samym, wypłata / dokonanie / pozostawienie do dyspozycji członka zarządu premii umożliwia Spółce zaliczenie przedmiotowego wydatku jako kosztu podatkowego.

Mając na uwadze, iż w przedstawionym stanie faktycznym, wypłata premii członkowi zarządu nie może być zaliczona do katalogu kosztów nie stanowiących kosztu uzyskania przychodów, konieczne jest ustalenie, czy premia spełnia warunki poniesienia w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Uwagi w tym zakresie zostały przedstawione w dalszej części niniejszego wniosku.

„Związek wydatku z przychodami lub z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów”

Cechą kosztu podatkowego jest jego związek z przychodami, ewentualnie z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednocześnie, związek pomiędzy poniesieniem wydatku, a celem jakim jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów może mieć zarówno bezpośredni, jak i pośredni charakter, co wynika w szczególności z klasyfikacji kosztów jako kosztów podatkowych bezpośrednio oraz pośrednio związanych z przychodami, zgodnie z art. 15 ust. 4 i 4d ustawy CIT.

W doktrynie prawa podatkowego wskazuje się, że jeżeli wydatek nie został poniesiony w celu uzyskania przychodów, wystarczy, że poniesiono go w celu zabezpieczenia lub utrzymania źródła przychodów (tak m.in. R. Małecki, M. Mazurkiewicz; Komentarz do art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Lex nr 120844).

Jednocześnie użycie przez ustawodawcę sformułowania „koszty osiągnięcia przychodów” i zastosowanie liczby mnogiej rzeczownika „przychód” oznacza zdaniem Spółki, że ustawodawca nie wiąże poniesienia danego wydatku z konkretnym, zidentyfikowanym strumieniem przychodów. Tym samym, poniesienie danego wydatku nie musi spowodować osiągnięcia określonego przychodu lub też bezpośrednio spowodować zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, powinno natomiast doprowadzić do zwiększenia potencjalnej możliwości osiągnięcia przychodów lub też zwiększenia możliwości zabezp1eczeniaalbo zachowania ich źródła. W konsekwencji można uznać, że kosztem uzyskania przychodów są również wydatki, które ostatecznie do powstania przychodów/zachowania albo zabezpieczenia ich źródła nie doprowadziły, w rezultacie.

Zdaniem Spółki przepis ten abstrahuje od skutków, jakie ostatecznie zostały wywołane działaniami podjętymi przez podatnika, tj. o spełnieniu przesłanki poniesienia wydatku w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła, decyduje celowość poniesienia danego wydatku, która powinna być oceniana zarówno z subiektywnego, jak i obiektywnego punktu widzenia. W rezultacie zdaniem Spółki, przez wydatek poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów należy rozumieć taki wydatek, który nawet potencjalnie może spowodować osiągnięcie przychodów lub zmierza do zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tj. poniesienie danego wydatku powinno mieć na celu osiągnięcie przychodów lub też zachowanie albo zabezpieczenie źródła tych przychodów.

Zdaniem Spółki, słuszne wydaje się wyrażone w doktrynie prawa podatkowego stanowisko, zgodnie z którym ocena celowości poniesienia danego wydatku, a zatem potencjalnej możliwości spowodowania osiągnięcia przychodów w pierwszej kolejności należy do podatnika. Ma ona charakter subiektywny. Trzeba pamiętać przy tym, że podatnik najlepiej orientuje się w realiach prowadzonej działalności gospodarczej i podejmuje decyzje gospodarcze z uwzględnieniem uwarunkowań tej działalności. Ów zamiar podatnika, który z poniesieniem danego wydatku wiąże oczekiwania co do przyczynienia się tego wydatku do powstania przychodu w przyszłości, określić można jako subiektywne kryterium uznania wydatku za poniesiony w celu osiągnięcia.

Jednocześnie w opinii Spółki analogiczne uwarunkowania znajdą zastosowanie do kryterium kosztów poniesionych w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Dodatkowo w praktyce prawa podatkowego wskazuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zmierzające do stworzenia, zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów. Kosztami podatkowymi będą zatem wydatki poniesione z zamiarem zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby przynosiło ono przychody także w przyszłości (tak m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 23 kwietnia 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 296/09).

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, wartość premii pieniężnej wypłaconej członkowi zarządu spełnia warunki uznania jej za koszt uzyskania przychodów. Wynika to przede wszystkim z faktu, iż wartość wypłacanego wynagrodzenia w formie premii pieniężnej stanowi ekwiwalent za świadczenia, jakie na rzecz spółki zostały wykonane przez osobę, której są wypłacane, tj. członka zarządu. Stanowi ona pewnego rodzaju nagrodę przyznawaną z tytułu osiąganych wyników podczas pełnienia powierzonych funkcji polegających na prowadzeniu spraw Spółki przez członka zarządu. Tym samym, premia została przyznana za działalność członka zarządu zmierzającą do osiągnięcia przychodów Spółki, jak również zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Mając na uwadze powyższe, wypłata premii spełnia warunek poniesienia wydatku w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła.

Jednocześnie bez znaczenia, zdaniem Spółki, pozostaje fakt, iż zarówno uchwała w sprawie przyznania premii, jak również wypłata premii na rzecz członka zarządu, nastąpiła po jego odwołaniu ze składu zarządu. Wynika to z faktu, że przyznana i wypłacona premia zostały udzielone z tytułu oraz za okres dotyczący działalności członka zarządu w składzie zarządu Spółki, tj. z tytułu bardzo dobrych wyników Spółki w okresie pełnienia przez członka zarządu jego funkcji w składzie zarządu. Tym samym, premia w tym zakresie ma niewątpliwy związek z przychodami lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Warunkiem, jaki ustawa o CIT przewiduje dla możliwości zaliczenia wydatku w tym zakresie do kosztów podatkowych jest, aby został on wypłacony lub ewentualnie pozostawiony do dyspozycji, m.in. z tytułu działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o PIT. Tym samym, skoro premia wypłacona członkowi zarządu została wypłacona za okres, w którym wchodził on w skład zarządu spółki, stanowi ona przychód z działalności wykonywanej osobiście wskazany w art. 13 ust 1 pkt 7 ustawy o PIT.

Pogląd ten wynika również pośrednio z dotychczasowego stawiska prezentowanego przez organy podatkowe, zgodnie z którym z tytułu wypłacanej premii na rzecz odwołanego członka zarządu, Spółka jest zobowiązana pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o PIT. Stanowisko to zostało wyrażone m.in. w:

interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 października 2012 r., sygn. IPPB4/415-616/12-2/SP:

„Stosowną uchwałą w sprawie zmian w składzie zarządu rada nadzorcza wnioskodawcy odwołała członka zarządu ze składu zarządu, a także udzieliła upoważnienia do poprowadzenia spraw związanych z odwołaniem członka zarządu, w tym również do sprawy wzajemnych zobowiązań związanych z pełnieniem funkcji członka zarządu wnioskodawcy”.

„Ponadto wnioskodawca zobowiązał się do wypłaty odwołanemu członkowi zarządu tzw. Premii rocznej przewidzianej w uchwale w sprawie ustalenia wynagrodzenia członka zarządu, zaś odwołany członek zarządu oświadczył, że wypłata wynagrodzenia i premii rocznej (świadczenia zgodnie z umową) wyczerpuje jego roszczenia z tytułu powołania w skład zarządu wnioskodawcy”.

„Uwzględniając powyższe, wnioskodawca jako płatnik obowiązany na podstawie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu dokonując – w stanie sprawy – świadczenia na rzecz odwołanego członka zarządu będącego osobą, o której mowa w art. 3 ust. 1 pdofu, z tytułu:

przyjęcia określonych umową ograniczeń i zakazu konkurencji oraz zachowania w tajemnicy informacji określonych umową jako poufne, oraz
premii rocznej przewidzianej w uchwale w sprawie ustalenia wynagrodzenia członka zarządu i pobierając przy tym świadczeniu zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 41 ust. 1 pdofu, postępuje prawidłowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe”.

W konsekwencji, koszt premii wypłaconej odwołanemu członkowi zarządu, zgodnie z dyspozycją art. 16 ust. 1 pkt 57 może stanowić koszt podatkowy Spółki.

Kwalifikacja wydatku jako pośredniego kosztu uzyskania przychodów

Jak wskazano we wcześniejszej części niniejszego wniosku, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów niewypłacone, niedokonane lub niepostawione do dyspozycji wypłaty świadczeń oraz innych należności m.in. z działalności wykonywanej osobiście, tj. przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powołania, należące do składu organów zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Zapis art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT oznacza, że wyżej wymienione koszty świadczeń oraz innych należności członków zarządu stanowią koszt podatkowy w ujęciu kasowym. W rezultacie, świadczenia te, nawet wypłacone w następnym czy kolejnym roku podatkowym, od chwili ich naliczenia i przyznania stanowią koszt podatkowy w momencie wypłaty (tak m.in. Małecki R., Mazurkiewicz M. [w:] Komentarz do art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Lex, 2013 nr Lex: 144692).

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, koszty premii wypłaconej w przedstawionym stanie faktycznym powinny stanowić koszty pośrednie uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT. Tym samym, koszty te powinny być potrącane w dacie ich poniesienia.

W związku z powyższym Spółka wnosi, jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

został właściwie udokumentowany,

nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Zgodnie z opisanym we wniosku stanie faktycznym Spółka w celu zwiększenia sprzedaży wprowadziła program motywacyjny dla pracowników działów sprzedaży oraz pracowników wyższej kadry kierowniczej. W ramach tego programu Spółka przyznaje premie pieniężne za osiągniecie odpowiednich wyników sprzedaży, uzyskanie odpowiedniej marży, etc.

Zasadą jest, że decyzja o wysokości kwoty przyznanej premii jest w odniesieniu do wyższej kadry kierowniczej każdorazowo negocjowana indywidualnie.

Wnioskodawca zaznaczył, że jedną z osób, które objęte zostały programem motywacyjnym był członek zarządu, który w roku 2013 zakończył współpracę ze Spółką. Członek zarządu pełnił swoją funkcję na podstawie aktu powołania, tj. trakcie pełnienia funkcji członka zarządu, nie była z nim zawiązana umowa o pracę lub inna umowa cywilnoprawna w postaci m.in. umowy zlecenia lub kontraktu managerskiego. Członek zarządu pełnił swoją funkcję na podstawie aktu powołaniu do dnia 22 lutego 2013 r. Po zakończeniu stosunku powołania, odwołany członek zarządu współpracował ze spółką do 31 marca 2013 r., na podstawie umowy zlecenia. W tym czasie pomiędzy Spółką, a członkiem zarządu finalizowane były rozmowy rozpoczęte w trakcie pełnienia funkcji członka zarządu dotyczące kwoty bonusu wypłacanego z tytułu wyników osiągniętych w czasie pełnienia funkcji członka zarządu. W rezultacie, uchwałą z dnia 16 i 22 kwietnia 2013 r., przyznano członkowi zarządu premię pieniężną, która została wypłacona do dnia 10 maja 2013 r.

Wnioskodawca zaznaczył, że przedmiotowa premia została udzielona w zamian za bardzo dobre wyniki osiągane przez Spółkę podczas pełnienia przez członka zarządu jego funkcji w składzie zarządu Spółki.

Końcowo wskazano, że członek zarządu nie jest i w momencie udzielania oraz wpłaty premii nie był udziałowcem Spółki.

Jak wskazał Wnioskodawca, wartość wypłacanego wynagrodzenia w formie premii pieniężnej stanowi ekwiwalent za świadczenia, jakie na rzecz spółki zostały wykonane przez osobę, której są wypłacane, tj. członka zarządu. Stanowi ona pewnego rodzaju nagrodę przyznawaną z tytułu osiąganych wyników podczas pełnienia powierzonych funkcji polegających na prowadzeniu spraw Spółki przez członka zarządu. Tym samym, premia została przyznana za działalność członka zarządu zmierzającą do osiągnięcia przychodów Spółki, jak również zachowania albo zabezpieczenia ich źródła.

W konsekwencji istnieją zatem podstawy, by można było mówić o istnieniu związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a potencjalnym lub zwiększonym przychodem, dlatego też – co do zasady – wydatki poniesione w związku z realizacją programu motywacyjnego i wypłatą na rzecz członka zarządu premii w związku z jego udziałem w programie motywacyjnym spełniające przedstawione powyżej kryteria prawnopodatkowej kwalifikacji kosztów, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uwzględniając zapisy art. 16 ust. 1.

Dodatkowo zauważyć należy, że w celu wykazania związku pomiędzy kosztem, a przychodem podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków powinno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez Podatnika przychodów. W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

Co istotne, koszty uzyskania przychodów dzieli się na koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami oraz koszty inne niż bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami (tzw. „koszty pośrednie”).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają przy tym kryteriów, jakimi należy kierować się przy zaliczaniu konkretnych wydatków do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami albo do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami.

W praktyce przyjmuje się, że kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami są te wydatki, których poniesienie służy uzyskaniu określonego, konkretnego przychodu i przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Zatem do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami należą koszty określonego rodzaju w ramach prowadzonej przez podatnika działalności, także koszty związane z konkretnymi transakcjami składającymi się na tę działalność.

Natomiast „pośrednie” koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Z uwagi na łączący Spółkę z członkiem zarządu pozaumowny stosunek pracy w postaci powołania, który trwał do 22.02.2013 r., uwzględnić przy tym należy zapis art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

Na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są bowiem potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e cytowanej ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się przy tym dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W oparciu o powyższe przepisy prawa należy zatem wskazać, że opisane we wniosku wydatki Spółki poniesione w związku z realizacją programu motywacyjnego i wypłatą na rzecz członka zarządu premii w związku z jego udziałem w programie motywacyjnym, po spełnieniu ogólnych przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów podatkowych jako „pośrednie” koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W rozpatrywanej sprawie bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że zarówno uchwała w sprawie przyznania premii, jak również wypłata premii na rzecz członka zarządu, nastąpiła po jego odwołaniu ze składu zarządu, ponieważ – co wynika z opisanego we wniosku stanu faktycznego – przyznana i wypłacona premia została udzielona z tytułu oraz za okres dotyczący działalności członka zarządu w składzie zarządu Spółki, tj. z tytułu bardzo dobrych wyników Spółki w okresie pełnienia przez członka zarządu jego funkcji w składzie zarządu.

Co wykazano powyżej, nieodzownym warunkiem zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów podatkowych jest przy tym właściwe udokumentowanie tych wydatków.

Podsumowując, w oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny i przywołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że wartość premii wypłaconej na rzecz członka zarządu stanowić będzie pośredni koszt uzyskania przychodów Spółki.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej wartości premii wypłaconej na rzecz członka zarządu w związku z jego udziałem w programie motywacyjnym należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy zaznaczyć, że z uwagi na zakres rozpatrywanego wniosku, który został wyznaczony sformułowanym do niego pytaniem niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy zagadnienia w podatku dochodowym od osób prawnych odnośnie kwalifikacji prawnopodatkowej wartości premii wypłaconej na rzecz członka zarządu w związku z jego udziałem w programie motywacyjnym.

Prawnopodatkowa kwalifikacja przychodu z działalności wykonywanej osobiście na podstawie art. 13 ust 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz obowiązek Spółki pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozpatrzona może zostać przez tut. Organ dopiero po złożeniu stosownego wniosku ORD-IN w tym zakresie.

Z uwagi na powyższe stwierdzić także należy, że przywołana przez Wnioskodawcę interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 października 2012 r., sygn. IPPB4/415-616/12-2/SP wydana została w indywidualnej sprawie i w odmiennym zakresie, niż rozpatrywany wniosek.

Co istotne, na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 roku - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Dostępne na stronie internetowej Ministerstwa Finansów o charakterze publicznym „Archiwum” funkcjonujące w ramach bazy komputerowej Systemu Informacji Podatkowej zawiera pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne) wydawane na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy - Ordynacja podatkowa wraz z wnioskami (formularzami) o wydanie interpretacji indywidualnych. Rolą bazy orzeczeń jest upowszechnienia wiedzy z zakresu prawa podatkowego oraz udostępnienie formularzy ORD-IN dla osób zainteresowanych wydaniem interpretacji indywidualnej w ich konkretnej sprawie. Jednocześnie podkreślić należy, iż baza ta ma charakter jedynie informacyjny i edukacyjny, nie jest natomiast źródłem do wywodzenia konkretnych rozwiązań, nawet w analogicznych sprawach.

Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Z uwagi na powyższe, przywołana interpretacja indywidualna nie może być wiążąca dla tut. Organu podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin