Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-305/13-4/JG
z 11 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 27 czerwca 2013 r. (data wpływu 1 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z organizacją targów – jest prawidłowe,
• momentu potrącalności wydatków związanych z odpłatnym świadczeniem usług organizacji targów – jest prawidłowe,
• momentu potrącalności wydatków poniesionych na gadżety reklamowe Spółki, ulotki, foldery, katalogi – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z 23 września 2013 r. (data wpływu 27 września 2013 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest (…) Centrum Dystrybucji i działa na rynku polskim od 1995 r. Spółka zajmuje się kompleksowym zaopatrywaniem sklepów i hurtowni w artykuły papiernicze, biurowe, szkolne oraz zabawki.

Spółka organizuje cykliczne targi, odbywające się zwykle dwa razy w roku wiosną i jesienią. Targi odbywające się wiosną dotyczą głownie prezentacji artykułów szkolnych, natomiast targi organizowane jesienią dotyczą artykułów papierniczych świątecznych i artykułów biurowych.

W targach udział biorą zarówno dostawcy, jak i odbiorcy Spółki. Targi te mają charakter odpłatny dla wystawców. Przygotowane przez Spółkę stanowiska targowe są odpłatnie udostępniane wystawcom, którymi są producenci bądź ich dystrybutorzy. Spółka wystawia firmom biorącym udział w targach i wystawiających swoje produkty fakturę za świadczenie usługi w tym za zapewnienia stoisk wystawienniczych, umieszcza marki reprezentowane przez wystawców w folderach reklamowych i katalogu targowym itp.

Celem organizowanych przez Spółkę targów jest uzyskanie przychodów z wynajmu powierzchni wystawienniczej, prezentowanie Spółki i jej oferty, podniesienie wiedzy na temat produktów oferowanych przez Spółkę, zapoznanie z właściwościami sprzedawanych produktów i ich obsługą, nawiązanie i utrzymanie kontaktów z partnerami rynkowymi.

W ramach organizowanych targów Spółka ponosi wydatki m.in. koszty wynajmu powierzchni targowej (hali), koszty przystosowania hali na potrzeby organizowanych targów takie jak koszty zakupu krzeseł, stołów i wykładziny, koszty przygotowania sceny, koszty oprawy muzycznej, artystycznej oraz nagłośnienia, koszty zabudowy stoisk targowych, koszty noclegu dla wybranych kontrahentów, koszty cateringu wewnętrznego (w ramach posiadanej przez Spółkę kuchni) i cateringu zewnętrznego, a także koszty gadżetów z logo Spółki, ulotek, folderów, katalogów. Ww. wyposażenie nie stanowi środków trwałych lub ich jednostkowa cena jest poniżej 3.500 zł netto. Powyższe wydatki są dokumentowane odrębnymi fakturami VAT wystawionymi przez poszczególnych dostawców.

Hala wynajmowana w celu organizacji targów jest obiektem sportowym z wydzielonymi boiskami do gry. Na czas trwania targów parkiety boisk pokrywane są ochronną wykładziną targową. Ta sama wykładzina może być użyta do zabezpieczenia podłóg około dwóch razy, a następnie trzeba ją wymienić na nową. Na hali ustawione są przygotowane przez Spółkę, stoiska targowe, na których wystawcy oraz Spółka reklamują swoją działalność oraz ofertę.

Targi trwają przez dzień lub dwa dni. Prezentowane są na nich produkty, promocje, oferty i prezentacje produktowe. W trakcie odbywania targów, od ich rozpoczęcia do zakończenia, dostępne są dla uczestników targów posiłki. Przygotowane są one przez zewnętrzną firmę cateringową, a także catering wewnętrzny w ramach posiadanej kuchni. Uczestnicy przyjeżdżają na targi z odległych stron Polski. Wybranym klientom zamiejscowym zapewniane są noclegi.

W piśmie uzupełniającym z 23 września 2013 r. Wnioskodawca doprecyzował przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego o poniższe wyjaśnienia.

1. Poniesione przez Spółkę wydatki związane z organizacją targów, tj. koszty wynajmu powierzchni targowej (hali), koszty przystosowania hali na potrzeby organizowanych targów, takie jak koszty zakupu krzeseł, stołów i wykładziny, koszty przygotowania sceny, koszty oprawy muzycznej, artystycznej oraz nagłośnienia, koszty zabudowy stoisk targowych, koszty noclegu dla wybranych kontrahentów, koszty cateringu wewnętrznego (w ramach posiadanej przez Spółkę kuchni) i cateringu zewnętrznego są wliczone w cenę za świadczoną przez Spółkę kompleksową usługę organizacji targów, za którą Spółka wystawia fakturę firmom biorącym udział w targach (wystawcom).
2. Koszty noclegu dla wybranych kontrahentów będących równocześnie kluczowymi klientami Spółki wliczone są w cenę za świadczoną usługę organizacji targów i tym samym pokrywane są przez wystawców biorących udział w targach.
3. Oprawę muzyczną i artystyczną stanowią występy zespołów muzycznych oraz konferansjerzy reklamujący Spółkę i usługi świadczone przez Spółkę w trakcie prowadzonych targów, a całość uzupełniają tablice i banery reklamowe związane z ofertą Spółki i wystawców uczestniczących w targach. Wydatki tego rodzaju przyczyniają się do podnoszenia efektywności sprzedaży poprzez promocję Spółki jako firmy handlowej sprzedającej wystawiane na targach produkty.
4. Gadżetami z logo Spółki są przedmioty o niskiej wartości jednostkowej, takie jak: długopisy, parasole, smycze na karty, breloki, kubki, reklamówki, t-shirty, kalendarze. Dystrybuowane są one w punkcie konsultacyjnym Spółki funkcjonującym na każdej tego typu imprezie, w którym uczestnicy targów informowani są o usługach świadczonych przez Spółkę i zachęcani do nabywania jej towarów.
5. Gadżety reklamowe rozdawane są masowo, w taki sposób, że każdy zainteresowany uczestnik targów ma możliwość ich otrzymania.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy poniesione przez Spółkę w ramach organizowanych targów dla dostawców i odbiorców Spółki koszty wynajmu powierzchni targowej (hali), koszty przystosowania hali na potrzeby organizowanych targów, takie jak koszty zakupu krzeseł, stołów i wykładziny, koszty przygotowania sceny, koszty oprawy muzycznej, artystycznej oraz nagłośnienia, koszty zabudowy stoisk targowych, koszty noclegu dla wybranych kontrahentów, koszty cateringu wewnętrznego (w ramach posiadanej przez Spółkę kuchni) i cateringu zewnętrznego, a także koszty gadżetów z logo Spółki, ulotek, folderów, katalogów stanowią koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione w ramach organizowanych targów dla dostawców i odbiorców Spółki koszty wynajmu powierzchni targowej (hali), koszty przystosowania hali na potrzeby organizowanych targów, takie jak koszty zakupu krzeseł, stołów i wykładziny, koszty przygotowania sceny, koszty oprawy muzycznej, artystycznej oraz nagłośnienia, koszty zabudowy stoisk targowych, koszty noclegu dla wybranych kontrahentów, koszty cateringu wewnętrznego (w ramach posiadanej przez Spółkę kuchni) i cateringu zewnętrznego, a także koszty gadżetów z logo Spółki, ulotek, folderów, katalogów stanowią koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące przesłanki:

1. pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
2. być poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
3. być właściwie udokumentowany,
4. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Spółka uważa, iż ponoszone przez nią wydatki w celu zorganizowania odpłatnych targów stanowią koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 cyt. ustawy.

Zdaniem Spółki, wydatki ponoszone w związku z organizacją targów stanowią w całości koszt uzyskania przychodu. Organizacja targów jest jednym z działań podejmowanych przez Spółkę zmierzających do osiągnięcia przychodów z wynajmu stanowisk targowych, reklamy Spółki, oferowanych przez Spółkę produktów, zachęcania do rozpoczęcia współpracy ze Spółką, a przez to pozyskanie nowych kontrahentów Spółki, zacieśnienie współpracy z producentami oraz klientami, co przyczynia się do wzrostu sprzedaży, a więc i przychodu Spółki. Prezentacja firm współpracujących ze Spółką na Targach, przedstawiających dostępne w ofercie Spółki produkty, przekłada się na wzrost sprzedaży Spółki.

Zatem wydatki te mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki, są ponoszone w celu uzyskania przychodów, a ponadto nie znajdują się w negatywnym katalogu kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto są udokumentowane fakturami VAT uzyskanymi od poszczególnych dostawców oraz innymi dodatkowymi dowodami wskazanymi w stanie faktycznym. Wszystkie wymienione przez Spółkę wydatki są wydatkami uzasadnionymi i stanowią – zdaniem Spółki – koszt uzyskania przychodu.

Koszty wynajmu powierzchni targowej (hali) oraz przystosowania jej na potrzeby organizowanych targów, takie jak koszty zakupu krzeseł, stołów i wykładziny, koszty przygotowania sceny, koszty oprawy muzycznej oraz nagłośnienia, koszty zabudowy stoisk targowych, a także koszty gadżetów z logo Spółki, ulotek, folderów i katalogów zaliczają się do standardowych kosztów organizacji takiego przedsięwzięcia jakim są targi. W związku z powyższym wydatki te, w ocenie Spółki, stanowią koszty uzyskania przychodów, ponieważ niewątpliwie służyły celowi organizowanych targów.

Z uwagi na charakter targów, czas ich trwania, ich przebieg oraz cel do niezbędnych wydatków związanych z przychodem należy zaliczyć również poczęstunek oraz nocleg dla wybranych uczestników targów. Uczestnicy targów przyjeżdżają na targi z najbardziej odległych stron kraju i na targach spędzają cały dzień lub dwa dni. Poczęstunek, a także nocleg dla wybranych klientów wynika z konieczności zapewnienia uczestnikom targów elementarnych potrzeb. Wydatki ponoszone na usługę cateringową zarówno w ramach cateringu wewnętrznego, jak i zewnętrznego nie stanowią wydatku służącego konsumpcji, lecz służą realizacji celu organizacji targów, a mianowicie reklamie Spółki, oferowanych produktów, pozyskania nowych klientów, zwiększaniu sprzedaży Spółki.

Spółka dodatkowo podkreśla, iż żadne z przywołanych wydatków nie mogą być kwalifikowane jako koszty reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z powołanym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. W związku z tym, że w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie zostało zdefiniowane pojęcie „reprezentacji”, w ocenie Spółki, należy posłużyć się definicją słownikową. Przez „reprezentację” rozumie się okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną – Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. S. Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).

Zdaniem Spółki, przepis ten nie znajdzie w przedstawionym stanie faktycznym zastosowania, bowiem wydatki ponoszone podczas targów, których celem jest m.in. podniesienie wiedzy na temat produktów oferowanych przez Spółkę, zapoznanie z właściwościami sprzedawanych produktów i ich obsługą nie noszą znamion wydatków o charakterze reprezentacyjnym.

Spółka uważa, iż jej działania nie noszą znamion wystawności i okazałości. Wydatki poniesione przez Spółkę były niezbędne do poniesienia w celu zorganizowania przedmiotowych targów. Tym samym, jako służące osiągnięciu przychodów i związane z działalnością gospodarczą Spółki spełniają przesłanki do zaliczenia ich w poczet kosztów podatkowych.

Wydatki te nie służą bowiem wykreowaniu pozytywnego wizerunku Spółki czy uwypukleniu jej zasobności, lecz uzyskaniu przychodów z organizacji targów oraz zwiększeniu przychodów ze sprzedawanych produktów, tym samym, w świetle uchwały siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanej 17 czerwca 2013 r. sygn. II FSK 702/11 mogą być zaliczone w poczet kosztów podatkowych.

Odnosząc się natomiast odrębnie do wydatków poniesionych na program artystyczny, gdzie w przedstawieniu wykorzystywano produkty handlowe Spółki jako rekwizyty, w ocenie Spółki, również stanowią one koszty uzyskania przychodów, ponieważ wydatki te niewątpliwie służyły celowi organizowanych targów. Program artystyczny nie miał cech programu rozrywkowego, lecz głównym jego celem było przedstawienie produktów oferowanych przez Spółkę, ich właściwości i obsługi. Forma przedstawienia w taki sposób oferowanych przez Spółkę produktów, nie może przesądzić o wyłączeniu ich z kosztów uzyskania przychodów, jak by było w sytuacji, gdyby program artystyczny przybierał formę programu rozrywkowego.

Zdaniem Spółki, poniesione wydatki związane z organizacją targów są kosztami bezpośrednio związanymi z osiąganymi przychodami, tym samym, stanowią koszty uzyskania przychodu rozliczane w tym roku podatkowym, w którym został wykazany związany z tymi kosztami przychód.

Konkludując, Spółka uważa, iż koszty przedmiotowych targów, czyli koszty wynajmu powierzchni targowej (hali), koszty przystosowania hali na potrzeby organizowanych targów, takie jak koszty zakupu krzeseł, stołów i wykładziny, koszty przygotowania sceny, koszty oprawy muzycznej, artystycznej oraz nagłośnienia, koszty zabudowy stoisk targowych, koszty noclegu dla wybranych kontrahentów, koszty cateringu wewnętrznego (w ramach posiadanej przez Spółkę kuchni) i cateringu zewnętrznego, a także koszty gadżetów z logo Spółki, ulotek, folderów, katalogów stanowią koszty uzyskania przychodów stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wydatki ponoszone przez Spółkę są racjonalne i wykazują związek przyczynowo-skutkowy z przychodami, nie znajdują się w katalogu kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Potwierdzeniem powyższego stanowiska są poniższe interpretacje indywidualne:

1. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17.08.2009 r. nr IPPB5/423-274/09-2/DG,
2. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14.02.2008 r. nr ILPB3/423-240/07-2/HS,
3. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 07.02.2013 r. nr IBPBI/2/423-1453/12/MS.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe – w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z organizacją targów,
• prawidłowe – w zakresie momentu potrącalności wydatków związanych z odpłatnym świadczeniem usług organizacji targów,
• nieprawidłowe – w zakresie momentu potrącalności wydatków poniesionych na gadżety reklamowe Spółki, ulotki, foldery, katalogi.
  
  

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

1. „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
2. „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
3. „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.
   
   

Można więc przyjąć, iż koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Jednocześnie należy zauważyć, że w złożonej rzeczywistości życia gospodarczego istnieje obiektywna i zasadnicza trudność w precyzyjnym wyznaczeniu linii rozgraniczającej poszczególne przejawy aktywności gospodarczej, wykazywanej przez przedsiębiorców. Chodzi tu o ich podstawową działalność (produkcję, handel, usługi) i towarzyszące tej działalności przedsięwzięcia o charakterze marketingowym, promocyjnym, reklamowym, reprezentacyjnym – dotyczące sprzedaży towarów i usług oraz relacji z aktualnymi i potencjalnymi kontrahentami.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wynika, że Spółka organizuje cykliczne targi, które dla wystawców mają charakter odpłatny. W ramach organizowania targów Wnioskodawca ponosi następujące wydatki: koszty wynajmu powierzchni targowej (hali), koszty przystosowania hali na potrzeby organizowanych targów takie jak koszty zakupu krzeseł, stołów i wykładziny, koszty przygotowania sceny, koszty oprawy muzycznej, artystycznej oraz nagłośnienia, koszty zabudowy stoisk targowych, koszty noclegu dla wybranych kontrahentów, koszty cateringu wewnętrznego (w ramach posiadanej przez Spółkę kuchni) i cateringu zewnętrznego, a także koszty gadżetów z logo Spółki, ulotek, folderów, katalogów.

Wątpliwość Wnioskodawcy na gruncie rozpatrywanej sprawy budzi możliwość zaliczenia wymienionych powyżej wydatków poniesionych na organizację targów do kosztów podatkowych na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, konieczne jest zatem rozstrzygnięcie czy przedmiotowe wydatki spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz czy nie podlegają wyłączeniu z kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ww. ustawy, w którym to artykule ustawodawca dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, nawet jeśli są ponoszone w celu uzyskania przychodów (zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów).

Jak wskazał Wnioskodawca, organizacja targów jest działaniem podejmowanym przez Spółkę zmierzającym do osiągnięcia przychodów z wynajmu stanowisk targowych, reklamy Spółki, oferowanych przez Spółkę produktów, zachęcania do rozpoczęcia współpracy ze Spółką, a przez to pozyskanie nowych kontrahentów Spółki, zacieśnienie współpracy z producentami oraz klientami, co przyczynia się do wzrostu sprzedaży, a więc i przychodu Spółki.

Wobec powyższego, skoro poniesione przez Spółkę wydatki związane z organizacją targów są wliczone w cenę za świadczoną przez Spółkę kompleksową usługę organizacji targów, za którą Spółka wystawia faktury firmom biorącym udział w targach (wystawcom), mogą zatem stanowić koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ są wydatkami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodu.

Dodatkowo należy zauważyć, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki związane z reklamą zalicza się do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów (zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

Reklama to szeroko rozumiane działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Mogą być one realizowane za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Pod pojęciem reklamy rozumieć zatem należy ogół działań podatnika zmierzających do rozpowszechniania pochlebnych informacji o firmie, zaletach jej towarów bądź usług, informacji o miejscach i możliwościach ich nabycia – w celu zwrócenia uwagi na towar lub usługę i zachęcenia do ich zakupu.

Innymi słowy, reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego.

Jak już wskazano powyżej, reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Za logo uznać należy znak handlowy o charakterze graficznym, używany przez daną firmę do identyfikowania marki swojego produktu lub oferowanych usług oraz odróżniania ich od innych. Logo może obejmować zarówno nazwę przedsiębiorcy, jej skrót jak też nazwę konkretnego produktu lub usługi. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia.

Z kolei promocja, oznacza działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu (usługi) lub przedsięwzięcia. Pod pojęciem promocji kryje się więc ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji i obietnic. Promocja stanowi także formę zachęty, skłaniającą do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzającą przychylną opinię o firmie.

Jak wynika z opisu sprawy, celem organizowanych targów jest także prezentowanie Spółki i jej oferty, podniesienie wiedzy na temat produktów oferowanych przez Spółkę, zapoznanie z właściwościami sprzedawanych produktów i ich obsługą, nawiązanie i utrzymanie kontaktów z partnerami rynkowymi.

Mając na uwadze powyższe, podejmowane przez Spółkę działania mieszczą się w pojęciu reklamy i promocji. Tym samym, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na organizację targów należy uznać za wydatki o charakterze reklamowym, stanowiące koszty uzyskania przychodów w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uznać zatem należy, że wskazane we wniosku wydatki spełniają przesłankę celowości ich poniesienia wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (służą zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów) oraz nie zostały wymienione w negatywnym katalogu kosztów zawartym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Jednocześnie należy podkreślić, że dokonując kwalifikacji podatkowej kosztów związanych z programem artystycznym, tut. Organ uznał je za koszty uzyskania przychodów z tego względu, że – jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego / opisu zdarzenia przyszłego – mają one związek z reklamą produktów handlowych Spółki, które wykorzystywane są w przedstawieniu jako rekwizyty. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że program artystyczny nie miał cech programu rozrywkowego, lecz głównym jego celem było przedstawienie produktów oferowanych przez Spółkę, ich właściwości i obsługi. Skoro zatem zasadniczym celem przedmiotowego programu artystycznego jest prezentacja produktów Spółki, to wydatek taki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów i uznać, że jest to reklama mająca formę występu artystycznego.

Podsumowując, wydatki poniesione przez Spółkę w ramach organizowanych targów, takie jak: koszty wynajmu powierzchni targowej (hali), koszty przystosowania hali na potrzeby organizowanych targów, takie jak koszty zakupu krzeseł, stołów i wykładziny, koszty przygotowania sceny, koszty oprawy muzycznej, artystycznej oraz nagłośnienia, koszty zabudowy stoisk targowych, koszty noclegu dla wybranych kontrahentów, koszty cateringu wewnętrznego (w ramach posiadanej przez Spółkę kuchni) i cateringu zewnętrznego, a także koszty gadżetów z logo Spółki, ulotek, folderów, katalogów należy uznać za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie należy zauważyć, że w opisanej przez Wnioskodawcę sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z organizacją targów należy uznać za prawidłowe.

Tut. Organ nie podziela jednak w pełni poglądu Wnioskodawcy w kwestii określenia momentu potrącalności opisanych we wniosku kosztów.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),
• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).
  
  

Omawiana ustawa nie zawiera przy tym legalnych definicji pojęć: bezpośrednie i pośrednie koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie. Kosztami takimi są więc w szczególności wydatki związane z całokształtem działalności podatnika, wynikające z konieczności wywiązywania się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa, czy warunkujące prowadzenie tej działalności. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

Odnosząc zatem powyższe do analizowanej sprawy, należy stwierdzić, że wydatki ponoszone na gadżety reklamowe z logo Spółki rozdawane masowo uczestnikom targów, ulotki, foldery, katalogi, jako koszty o charakterze reklamowym stanowić będą koszty pośrednie, natomiast wydatki związane z bezpośrednim osiągnięciem przychodu z tytułu świadczenia odpłatnej usługi organizowania targów stanowić będą koszty bezpośrednie.

Moment potrącalności kosztów podatkowych został przez ustawodawcę uregulowany w art. 15 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przepisie art. 15 ust. 4 ustawy określono, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Jednakże w myśl art. 15 ust. 4b tej ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

– są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Należy również zauważyć, iż koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (art. 15 ust. 4c ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W świetle powyższego, wydatki ponoszone na gadżety reklamowe z logo Spółki, ulotki, foldery, katalogi stanowiące koszty pośrednie, podlegać będą uregulowaniom art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, natomiast wydatki związane z bezpośrednim osiągnięciem przychodu z tytułu świadczenia odpłatnej usługi organizowania targów stanowić będą koszty bezpośrednie, które winny być rozpoznane na podstawie art. 15 ust. 4, 4b, 4c cyt. ustawy.

Końcowo należy dodać, że wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów), obciąża podatnika.

Ponadto należy zauważyć, że postępowanie w sprawie interpretacji indywidualnych jest postępowaniem szczególnym i w tym sensie ograniczonym np. w stosunku do postępowania podatkowego i kontrolnego, że nie może obejmować postępowania dowodowego. Powyższe wynika wprost z unormowania zawartego w art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), który stanowi, iż w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnej stosuje się odpowiednio przepisy art. 120, art. 121 § 1, art. 125, art. 129, art. 130, art. 135-137, art. 140, art. 143, art. 165a, art. 168, art. 169 § 1-2, art. 170 i art. 171 oraz przepisy rozdziału 5, 6, 10 i 23 działu IV. W powołanym przepisie ustawodawca nie wymienia postępowania dowodowego, które regulują przepisy rozdziału 11 działu IV Ordynacji podatkowej.

I tak, w świetle powyższego, w procesie wydawania interpretacji indywidualnych właściwy organ nie dokonuje żadnych własnych ustaleń w ramach postępowania dowodowego, ale przedstawia wyłącznie ocenę stanowiska wnioskodawcy na tle przedstawionego przez niego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Innymi słowy, podane przez wnioskodawcę fakty nie podlegają weryfikacji ani konfrontacji z dokumentami źródłowymi, ponieważ w oparciu o wydaną w indywidualnej sprawie interpretację, wnioskodawca uzyskuje jedynie informację o poglądzie organu w konkretnej, przedstawionej we wniosku sprawie. Pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia ponoszonych przez Spółkę wydatków do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej.

Natomiast ustosunkowując się do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych wydanych przez organy podatkowe należy stwierdzić, że są one rozstrzygnięciami stanowiącymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.