INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 02 lutego 2009r.) uzupełnionym 26 lutego 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na rozpoczęcie nowego rodzaju działalności,
• momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z utrzymaniem hali, amortyzacją ciągników, paliwem do ciągników i pras do belowania - jest prawidłowe.
• momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wynagrodzenia pracowników oraz wydatków związanych ze skupem, zwożeniem i składowaniem słomy - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 02 lutego 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na rozpoczęcie nowego rodzaju działalności,
• momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z utrzymaniem hali, amortyzacją ciągników, paliwem do ciągników i pras do belowania,
• momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wynagrodzenia pracowników oraz wydatków związanych ze skupem, zwożeniem i składowaniem słomy.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność m.in. w zakresie najmu i dzierżawy.

W bieżącym roku tj. 2009 ma zamiar rozpocząć produkcję w zakresie wyrobów z drewna, korka, słomy i mat. Używanych do wyplatania. W roku poprzednim tj. 2008 Spółka poniosła koszty związane z przygotowaniem nowej działalności (produkcji).

Na te wydatki składają się utrzymanie hali, wynagrodzenia pracowników, wydatki związane ze skupem, zwożeniem i składowaniem słomy, amortyzacja ciągników, paliwo do ciągników i pras do belowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty poniesione na rozpoczęcie nowego rodzaju działalności są kosztami pośrednimi i czy w związku z tym są potrącalne w dacie ich poniesienia...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na uruchomienie nowego rodzaju działalności, która będzie dodatkowym źródłem przychodu są kosztami podatkowymi bowiem są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów, które Spółka może osiągnąć w przyszłości. Zdaniem Spółki są to koszty pośrednie, które winny być zaliczone do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia tj. w dniu ujęcia jako koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowanych) na podstawie otrzymanej faktury.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. – zwanej dalej „updop”) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy.

Treść przywołanego art. 15 ust. 1 updop wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów – dla celów podatku dochodowego – składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

1. konieczność faktycznego poniesienia wydatku,
2. poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu, względnie zabezpieczenia bądź zachowania źródła przychodów.
   
   

Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, jak i kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami - pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawodawca w omawianym przepisie nie zdefiniował pojęcia "koszty bezpośrednio związane z przychodami" oraz "koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami". Jednak znaczenie tych pojęć można ustalić posługując się ich językowym znaczeniem.

Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu. Kosztami zaś innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są wszelkie koszty niebędące kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem.

Na podstawie art. 15 ust. 4 tej ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Natomiast koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 15 ust. 4d ww. ustawy). Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ww. ustawy).

Powyższe przepisy wskazują iż moment potrącenia kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami i kosztów innych niż koszty bezpośrednio związanych z przychodami jest różny.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku przyczynowo-skutkowego z osiąganymi przychodami (o związku takim można mówić, gdy wydatek bezpośrednio wpływa na osiągnięcie konkretnego przychodu), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 updop.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż w bieżącym roku tj. 2009 Spółka ma zamiar rozpocząć produkcję w zakresie wyrobów z drewna, korka, słomy i mat używanych do wyplatania. W roku poprzednim tj. 2008 Spółka poniosła koszty związane z przygotowaniem nowej działalności (produkcji), związane z utrzymaniem hali, wynagrodzeniem pracowników, ze skupem, zwożeniem i składowaniem słomy, amortyzacją ciągników, paliwem do ciągników i pras do belowania.

Koszty poniesione przez Spółkę w związku z rozpoczęciem nowego rodzaju działalności stanowią koszty uzyskania przychodów o ile spełniają warunki wynikające przepisu art. 15 ust. 1 updop

Koszty materiałowe tj.: wydatki związane ze skupem, zwożeniem i składowaniem słomy, są kosztami bezpośrednimi.

W przypadku tych kosztów do ich potrącenia będą miały zastosowanie wyżej wymienione przepisy tj. art. 15 ust. 4, 4b, 4c updop.

Natomiast koszty:

• amortyzacji środków trwałych (ciągników),
• koszty związane z utrzymaniem hali,
• zużyciem paliw płynnych,

są kosztami pośrednimi.

W przypadku tych kosztów do ich potrącenia będą miały zastosowanie wyżej wymienione przepisy tj. art. 15 ust. 4d i 4e updop.

Odnośnie potrącenia kosztów wynagrodzeń pracowników to, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 4g updop należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 4h updop składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74, ze zm.), w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów,
2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 i 57a updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

• niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g, (art. 16 ust. 1 pkt 57 updop),
• nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek (art. 16 ust. 1 pkt 57a updop).

O możliwości uznania za koszt uzyskania przychodu wskazanych wyżej należności, decydują wyżej powołane przepisy.

W przedstawionym stanie faktycznym uznać należy stanowisko Spółki, odnośnie:

• momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków takich jak: wynagrodzenia pracowników oraz wydatków związane ze skupem, zwożeniem i składowaniem słomy - za nieprawidłowe,
• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na rozpoczęcie nowego rodzaju działalności a także momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków takich jak: utrzymanie hali, amortyzacją ciągników oraz paliwem do ciągników i pras do belowania - za prawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.