2012.11.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4441-46/12/AL
z 19 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

W związku ze skargą z dnia 15 października 2012r. (data wpływu do tut. organu 19 października 2012r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 3 lipca 2012r. znak: IBPP1/443-371/12/AL w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia: czy nieodpłatne przekazania towarów dokonane w okresie od dnia 1 grudnia 2005r. do dnia 31 marca 2011r. przez Wnioskodawcę nie podlegały opodatkowaniu VAT, z jednoczesnym zachowaniem przez Wnioskodawcę prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów, które zostały następnie nieodpłatnie przekazane oraz w zakresie ustalenia, iż zużycie towarów podczas spotkań z kontrahentami w okresie od 1 grudnia 2005r. do dnia 31 marca 2011r. pozostawało poza zakresem ustawy o VAT z jednoczesnym zachowaniem przez Wnioskodawcę prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów zużytych podczas spotkań z kontrahentami Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270) oraz na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) w związku z § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 3 lipca 2012r. znak: IBPP1/443-371/12/AL, uznając stanowisko skarżącej wyrażone we wniosku z dnia 27 marca 2012r. (data wpływu 3 kwietnia 2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 kwietnia 2012r. (data wpływu 11 kwietnia 2012r.) za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2012r. wpłynął ww. wniosek z dnia 27 marca 2012r., uzupełniony pismem z dnia 5 kwietnia 2012r. (data wpływu 11 kwietnia 2012r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, że:

nieodpłatne przekazania towarów dokonane w okresie od dnia 1 grudnia 2005r. do dnia 31 marca 2011r. przez Wnioskodawcę nie podlegały opodatkowaniu VAT,
przy nieodpłatnym przekazaniu towarów dokonanym w okresie od dnia 1 grudnia 2005r. do dnia 31 marca 2011r. przez Wnioskodawcę, jednocześnie zachowane zostało przez Wnioskodawcę prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów, które zostały następnie nieodpłatnie przekazane,
zużycie towarów podczas spotkań z kontrahentami w okresie od dnia 1 grudnia 2005r. do dnia 31 marca 2011r. pozostawało poza zakresem ustawy o VAT,
przy nabyciu towarów zużytych podczas spotkań z kontrahentami Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży artykułów mrożonych na rzecz placówek detalicznych, hurtowni, sieci krajowych i zagranicznych jak również szeroko pojętej gastronomii (hoteli, restauracji, punktów typu Fast Food) oraz świadczenia usług chłodniczych.

Oferta handlowa Spółki obejmuje zarówno wyroby własne, jak i wyroby innych znanych producentów krajowych i zagranicznych.

W okresie od grudnia 2005r. do marca 2011r. Spółka dokonywała nieodpłatnych przekazań towarów na rzecz swoich kontrahentów (np. dystrybutorów, hurtowni, punktów gastronomicznych itp.).

Spółka przekazywała nieodpłatnie na rzecz swoich kontrahentów m.in.:

a.odzież reklamową - np. zapaski, fartuchy, koszulki, bluzy kucharskie itp.

Zasady przekazywania odzieży na rzecz kontrahentów wynikały z wewnętrznych ustaleń Spółki.

Spółka posiada faktury dokumentujące zakup odzieży reklamowej, które, co do zasady, zawierają opis wskazujący na to, że towary nimi udokumentowane zostały nabyte w celu ich przekazania na rzecz kontrahentów Spółki.

b.artykuły spożywcze - np. kawa, herbata, soki, ciastka itp.

Towary te były nabywane przez Spółkę do sekretariatu na potrzeby spotkań pracowników Spółki z kontrahentami.

Spółka posiada faktury dokumentujące zakup artykułów spożywczych, które, co do zasady, zawierają opis wskazujący na to, że towary te zostały nabyte do sekretariatu w celu obsługi kontrahentów przebywających służbowo w sekretariacie w Spółce.

Przekazane przez Spółkę towary były wcześniej przez nią nabyte. Spółka odliczyła VAT naliczony przy ich nabyciu oraz naliczyła VAT w związku z ich nieodpłatnym wydaniem.

Nieodpłatne przekazania towarów zostały udokumentowane fakturami wewnętrznymi.

Kierując się jednolitą linią orzeczniczą sądów administracyjnych oraz licznymi interpretacjami indywidualnymi organów podatkowych, Spółka wystawiła faktury korygujące do faktur wewnętrznych dokumentujących opisane powyżej nieodpłatne przekazania towarów w okresie od 1 grudnia 2005r. do 31 marca 2011r. oraz skorygowała VAT należny uiszczony z tytułu tych przekazań.

Podkreślenia wymaga również, że przekazywane przez Spółkę produkty w ramach powyżej wymienionych działań promocyjnych nie spełniają, zdaniem Spółki, definicji prezentu o małej wartości, o którym mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT. Przekazywane powyżej produkty, zdaniem Spółki, nie stanowią również próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT.

W piśmie z dnia 5 kwietnia 2012r. Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnił, że w stanie faktycznym przedmiotowego wniosku wskazano, iż w okresie od dnia 1 grudnia 2005r. do dnia 31 marca 2011r. Spółka dokonywała nieodpłatnych przekazań towarów na rzecz swoich kontrahentów (np. dystrybutorów, hurtowni, punktów gastronomicznych itp.).

W ramach dokonywanych nieodpłatnych przekazań, Spółka przekazywała m.in. art. spożywcze - np. kawę, herbatę, soki, ciastka itp.

Towary te były nabywane przez Spółkę do sekretariatu na potrzeby spotkań pracowników Spółki z kontrahentami i zostały zużyte podczas takich spotkań. Spółka posiada faktury dokumentujące zakup art. spożywczych, które, co do zasady, zawierają opis wskazujący na to, że towary te zostały nabyte do sekretariatu w celu obsługi kontrahentów przebywających służbowo w sekretariacie w Spółce.

Spółka odliczyła VAT naliczony przy nabyciu przedmiotowych towarów oraz naliczyła VAT w związku z ich nieodpłatnym wydaniem. Nieodpłatne przekazania towarów zostały udokumentowane fakturami wewnętrznymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy nieodpłatne przekazywanie towarów w ramach opisanych powyżej działań promocyjno-reklamowych podejmowanych przez Spółkę w okresie od 1 grudnia 2005r. do 31 marca 2011r. pozostawało poza zakresem opodatkowania VAT?
Czy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów przekazanych nieodpłatnie przez Spółkę w ramach opisanych powyżej działań promocyjno-reklamowych?
Czy zużycie towarów podczas spotkań z kontrahentami w okresie od 1 grudnia 2005r. do 31 marca 2011r. pozostawało poza zakresem opodatkowania VAT?
Czy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów zużytych przez Spółkę podczas spotkań z kontrahentami?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Nieodpłatne przekazywanie towarów w ramach opisanych powyżej działań promocyjno-reklamowych podejmowanych przez Spółkę w okresie od 1 grudnia 2005r. do 31 marca 2011r. pozostawało poza zakresem opodatkowania VAT.
Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów przekazanych nieodpłatnie przez Spółkę w ramach opisanych powyżej działań promocyjno-reklamowych.
Zużycie towarów podczas spotkań z kontrahentami w okresie od dnia 1 grudnia 2005r. do dnia 31 marca 2011r. pozostawało poza zakresem ustawy o VAT.
Przy nabyciu towarów zużytych podczas spotkań z kontrahentami Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Stan prawny.

Pytanie nr 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z przywołanego przepisu wynika, iż zakresem przedmiotowym ustawy o VAT objęte są czynności o charakterze odpłatnym.

Jednocześnie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011r. określał przypadki, w których w drodze wyjątku oraz przy spełnieniu ustawowo określonych przesłanek za odpłatne, a więc podlegające opodatkowaniu VAT, uznaje się również dostawy towarów bez wynagrodzenia.

W myśl tego przepisu w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011r. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny,

jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005r., przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Pytanie nr 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Uzasadnienie stanowiska Spółki.

Pytanie nr 1

Z analizy treści art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011r. wynika, iż nieodpłatne dostawy towarów podlegają opodatkowaniu VAT wyłącznie w sytuacji, gdy wskazane w tym przepisie przesłanki są spełnione łącznie, tj.:

nieodpłatne przekazanie nie jest związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem oraz
podatnikowi przysługiwało w całości lub części prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W przypadku natomiast, gdyby chociaż jeden z powyższych warunków nie został spełniony, wówczas nieodpłatna dostawa towarów pozostaje neutralna w zakresie VAT, tj. nie podlega opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, iż nieodpłatne przekazanie towarów w ramach podejmowanych działań promocyjno-reklamowych opisanych w niniejszym wniosku, w sposób oczywisty było związane z prowadzonym przez nią przedsiębiorstwem, a zatem nie podlegało ono opodatkowaniu VAT. W stanie prawnym obowiązującym w okresie od 1 czerwca 2005r. do 31 marca 2011r. nie istniał bowiem żaden przepis, który uzasadniałby opodatkowanie VAT nieodpłatnego przekazania towarów lub świadczenia usług na cele promocyjne, które to cele związane są z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

Od 1 maja 2004r., tj. od dnia wejścia w życie ustawy o VAT do 1 kwietnia 2011r., tj. do dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej (ustawa z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach, Dz. U. z 2011r. Nr 64, poz. 332) przepis art. 7 ust. 2 obowiązywał w przywołanym powyżej brzmieniu.

Istotna zmiana, w zakresie opodatkowania nieodpłatnych przekazań na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, została natomiast dokonana w stosunku do art. 7 ust. 3 ustawy. Do 31 maja 2005r. przepis ten stanowił, iż art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywania prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli ich przekazanie (wręczenie) wiązało się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. W dniu 1 czerwca 2005r., w zakresie opodatkowania nieodpłatnych dostaw towarów zmienił się stan prawny. W wyniku nowelizacji ustawy o VAT, w art. 7 ust. 3 uchylony został zapis o warunku bezpośredniego związku z prowadzonym przedsiębiorstwem nieodpłatnych przekazań prezentów o małej wartości i próbek. W omawianym stanie faktycznym i prawnym przepis ten stanowił, iż przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Powyższa zmiana jednoznacznie wskazała, iż nieodpłatne przekazywanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlegało opodatkowaniu VAT w omawianym okresie.

Zdaniem Spółki w świetle przepisów art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 czerwca 2005r. do 31 marca 2011r., żadne nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem dokonane w tym okresie nie było opodatkowane VAT. Bez znaczenia pozostaje rodzaj przekazywanych towarów. Liczy się przede wszystkim fakt związku takiego przekazania z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem mogą mieć na celu w szczególności: budowę marki, wzmocnienie wizerunku przedsiębiorstwa na rynku, pozyskanie nowych klientów, kontrahentów, utrzymanie dobrych kontaktów z dotychczasowymi kontrahentami, przywiązanie klienta do towaru, wprowadzenie nowego produktu na rynek, jak to miało miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym.

Spółka prezentuje powyższe stanowisko mając na uwadze literalne brzmienie analizowanych przepisów, wskazując jednocześnie, iż przy wykładni przepisów podatkowych decydujące znaczenie pełni wykładnia gramatyczna, która umożliwia prawidłowe odczytanie treści normy prawnej w niej zawartej. Z założenia językowej racjonalności prawodawcy wyprowadza się regułę, iż jeżeli przepis jednoznacznie w danym języku formułuje normę postępowania, to tak właśnie należy ten przepis rozumieć. Odstępstwo od tej wykładni jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy przepis nie jest sformułowany w sposób jasny i jednoznaczny. Nie budzi wątpliwości, iż art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011r. był jasno sprecyzowany, a jego interpretacja prowadzi do wniosku, że nieodpłatne przekazanie towaru może zostać potraktowane jak odpłatna dostawa jedynie w przypadku łącznego spełnienia obu warunków wskazanych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2011r. - tj. w sytuacji, gdy przy nabyciu lub wytworzeniu towarów przekazanych nieodpłatnie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz gdy przekazanie nastąpiło na cele niezwiązane z przedsiębiorstwem podatnika.

Pogląd oparty na literalnej wykładni przepisów podatkowych, o braku obowiązku opodatkowania VAT wszelkich nieodpłatnych świadczeń związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, zgodny jest z dominującym stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz ze stanowiskiem części organów podatkowych.

W tym miejscu Spółka pragnie w szczególności przywołać wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 maja 2008r. (sygn. akt I FSK 600/07), w którym orzeczono, iż „nie stanowi dostawy przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa, na cele wiążące się z tym przedsiębiorstwem, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów”. Pogląd ten, Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymał w wyroku składu 7 sędziów z dnia 23 marca 2009r. (sygn. akt I FPS 6/08). Sąd przyznał, że polskie przepisy są sprzeczne z regulacjami Unii Europejskiej. Jednak, jeśli prawo krajowe jest korzystniejsze to organ podatkowy nie może bezpośrednio stosować przepisów wspólnotowych.

Powyższe stanowisko NSA podtrzymał również m.in. w wyroku z dnia 28 lipca 2011r. (sygn. akt I FSK 1452/10), w którym stwierdził, że „Sąd (...) trafnie uznał w zaskarżonym wyroku, iż przekazanie przez Spółkę bez wynagrodzenia towarów należących do jej przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem nie stanowiło dostawy towarów w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, nawet jeżeli przysługiwało jej prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem tych towarów (...) jest poza sporem, że wykładnia gramatyczna analizowanych przepisów w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. mogła prowadzić tylko do wskazanych wyżej rezultatów, przyjętych przez Sąd pierwszej instancji. Podzielić wypada, zatem pogląd (...) zgodnie, z którym wykładnia ta jest na tyle jasna i jednoznaczna, iż niedopuszczalne jest sięganie po inne metody wykładni, np. do wykładni celowościowej, mającej uzasadnić rozszerzenie zakresu opodatkowania. Dokonanie takiej wykładni prowadziłoby do rozszerzenia zakresu obowiązku podatkowego poza granice określone przepisami prawa krajowego, co stanowiłoby naruszenie Konstytucji RP.”

Wyłączenie z zakresu opodatkowania VAT nieodpłatnych przekazań towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, w okresie obowiązywania przywołanych powyżej regulacji potwierdzone zostało również m.in. w następujących wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia: 17 czerwca 2011r. (sygn. akt I FSK 981/10), 8 lutego 2011r. (sygn. akt I FSK 243/10), 21 stycznia 2011r. (sygn. akt I FSK 39/10), 21 grudnia 2010r. (sygn. akt I FSK 72/10), 12 listopada 2010r. (sygn. akt I FSK 1947/09), 29 października 2010r. (sygn. akt I FSK 1775/09), 7 października 2010r. (sygn. akt I FSK 1705/09), 1 października 2010r. (sygn. akt I FSK 811/10), 19 sierpnia 2010r. (sygn. akt I FSK 1363/09), 23 lipca 2010r. (sygn. akt I FSK 1246/09), 6 maja 2010r. (sygn. akt I FSK 287/10), 27 listopada 2009r. (sygn. akt I FSK 1578/09) oraz 17 czerwca 2009r. (sygn. akt I FSK 361/08).

Stanowisko o braku obowiązku opodatkowania VAT nieodpłatnych przekazań na cele związane z przedsiębiorstwem, w stanie prawnym obowiązującym w okresie od 1 czerwca 2005r. do 31 marca 2011r., jest również konsekwentnie akceptowane przez wojewódzkie sądy administracyjne, w tym m.in. przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku

z dnia 3 kwietnia 2007r. (sygn. akt I SA/Wr 152/07), w którym Sąd orzekł, iż „obecnie zestawiając brzmienie art. 7 ust. 2 ustawy z ust. 3 nie powinno ulegać wątpliwości, że opodatkowaniu podlega wyłącznie nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa na cel inny niż związany z prowadzoną działalnością. Natomiast ze znowelizowanych przepisów art. 7 ust. 3-7 ustawy wynika, że nie podlega opodatkowaniu nieodpłatne przekazanie, mające charakter darowizny, wszelkich towarów na cele związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa podatnika.”

Podobny pogląd został wyrażony przez:

WSA w Warszawie w wyrokach z dnia: 18 kwietnia 2011r. (sygn. akt III SA/Wa 2290/10), 8 marca 2011r. (sygn. akt III SA/Wa 1428/10), 9 lutego 2010r. (sygn. akt III SA/Wa 1571/09), 25 czerwca 2010r. (sygn. akt III SA/Wa 499/10), 13 stycznia 2010r. (sygn. akt III SA/Wa 1581/09), 7 stycznia 2010r. (sygn. akt III SA/Wa 1052/09), 30 września 2009r. (sygn. akt III SA/Wa 571/09), 17 sierpnia 2007r. (sygn. akt III SA/Wa 984/07), 25 września 2007r. (sygn. akt III SA/Wa 811/07), 5 października 2007r. (sygn. akt III SA/Wa 1255/07) oraz 20 listopada 2007r. (sygn. akt III SA/Wa 1268/07);
WSA w Krakowie w wyroku z dnia 15 marca 2011r. (sygn. akt I SA/Kr 5/11);
WSA w Bydgoszczy w wyrokach z dnia 9 listopada 2010r. (sygn. akt I SA/Bd 870/10) oraz z dnia 24 listopada 2009r. (sygn. akt I SA/Bd 729/09);
WSA w Łodzi w wyroku z dnia 4 marca 2010r. (sygn. akt I SA/Łd 873/09);
WSA w Białymstoku w wyroku z dnia 21 maja 2009r. (sygn. akt I SA/Bk 525/08);
WSA w Olsztynie w wyroku z dnia 3 grudnia 2009r. (sygn. akt I SA/Ol 704/09).

Także część organów podatkowych podziela pogląd o braku obowiązku opodatkowania VAT wszelkich nieodpłatnych dostaw towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem dokonywanych w stanie prawnym obowiązującym w okresie od 1 czerwca 2005r. do 31 marca 2011r.

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w postanowieniach z dnia 28 lutego 2006r., znak: PV/443-496/IV/2005/JD, z dnia 4 października 2005r., znak: PV/443-300/IV/2005/DP oraz z dnia 23 grudnia 2005r., znak: PV/443-426/IV/2005/JW, stwierdził m.in., iż „(...) od dnia 01.06.2005 r. nieodpłatna czynność przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, w tym również na cele reprezentacji i reklamy przedsiębiorstwa, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.”

Podobne stanowisko przedstawili również:

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach indywidualnych z dnia: 27 września 2011r. (znak: IPPP1-443-267/09/11-5/S/BS), 5 września 2011r. (znak: IPPP1-443-344/10/11-5/S/EK), 15 lutego 2011r. (znak: IPPP1-443-752/10-7/AS) oraz 14 grudnia 2010r. (znak: IPPP1-443-952/10-2/JL);
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 23 grudnia 2011r. (znak: ILPP1/443-919/09/11-S/MS);
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach indywidualnych z dnia 15 grudnia 2011r. (znak: IBPP1/443-1775/11/AW) oraz z dnia 26 października 2011r. (znak: IBPP1/443-1538/11/LSz);
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacjach indywidualnych z dnia: 25 października 2011r. (znak: ITPP1/443-844/09/11-S/DM), 19 kwietnia 2011r. (znak: ITPP2/443-300/10/11-S/AW) oraz 6 kwietnia 2011r. (znak: ITPP1/443-292a/09/11-S/KM).

W analogiczny sposób wypowiada się większość przedstawicieli doktryny prawa podatkowego w tym m.in.: A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarz, 2 wydanie, Warszawa 2007, tezy 12-20 do art. 7, s. 122 i n., T. Michalik, VAT 2007. Komentarz, Warszawa 2007, tezy 20-21 do art. 7, s. 111 i następne.

Podsumowując, Spółka nie miała obowiązku opodatkowania VAT czynności polegających na nieodpłatnym przekazaniu towarów należących do przedsiębiorstwa na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem tj. czynności opisanych w niniejszym wniosku.

Pytanie nr 2

Zdaniem Spółki, pomimo braku obowiązku opodatkowania VAT nieodpłatnych przekazań towarów, związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, dokonywanych na cele promocyjno-reklamowe w okresie od 1 grudnia 2005r. do 31 marca 2011r., Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów przekazanych nieodpłatnie w ramach działań opisanych powyżej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponieważ wydatki poniesione przez Spółkę, opisane w stanie faktycznym pozostają w ścisłym związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną VAT (dzięki organizowanym działaniom i podejmowanym czynnościom miał wzrastać podlegający opodatkowaniu VAT obrót z tytułu sprzedaży towarów oferowanych przez Spółkę) i nie było w ich przypadku wyłączone prawo do odliczenia VAT naliczonego, Spółka była uprawniona do odliczenia podatku naliczonego.

Podobny pogląd został wyrażony m.in. przez WSA w Warszawie w prawomocnych wyrokach z dnia 18 czerwca 2010r. (sygn. akt III SA/Wa 445/10) oraz z dnia 7 października 2010r. (sygn. akt III SA/Wa 433/10).

Mając na uwadze powyższe, Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że zaprezentowane przez nią stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 2 jest prawidłowe.

Pytanie nr 3

Analiza treści art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym w omawianym okresie, w ocenie Spółki, nie pozwala na uznanie czynności zużycia artykułów spożywczych na potrzeby spotkań z kontrahentami za czynność przekazania towarów w rozumieniu ustawy o VAT.

W ust. 2 pkt 1 powołanego przepisu mamy bowiem do czynienia z wyraźnym odróżnieniem czynności przekazania od czynności zużycia towarów. Takim zużyciem jest niewątpliwie czynność wykorzystania zakupionych wcześniej artykułów spożywczych na poczęstunek dla kontrahentów Spółki.

Ponadto ust. 2 pkt 1 powołanego przepisu wskazuje, że zużycie towarów podlega opodatkowaniu VAT tylko wtedy, gdy spełnione zostają łącznie następujące przesłanki:

jeżeli zużycie jest dokonywane na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz
jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu zużytych towarów.

Powyższe znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe na tle analogicznych stanów faktycznych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lutego 2012r. (znak: IPTPP1/443-953/11-4/IG) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi potwierdza, że: „Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów [...] opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie - tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.".

Zgodnie zatem z brzmieniem powyższej regulacji, opodatkowaniu VAT nie podlega zużycie towarów w przypadku, gdy beneficjentem takiego zużycia są kontrahenci Spółki, czyli podmioty niewymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Dodatkowym argumentem wspierającym tezę o braku opodatkowania VAT czynności zużycia artykułów spożywczych podczas spotkań z kontrahentami jest to, że taka czynność nie stanowi zużycia na cele osobiste.

Celem spotkań z kontrahentami, na których podawany jest poczęstunek, jest utrzymanie i wspieranie dobrego wizerunku Spółki oraz dbanie o relacje z kontrahentami, co bez wątpienia służy działalności przedsiębiorstwa i zwiększaniu obrotów ze sprzedaży oferowanych przez nie produktów.

Podobny podgląd o braku opodatkowania VAT nieodpłatnego zużycia artykułów spożywczych podczas spotkań z kontrahentami wyrażony został również w interpretacjach indywidualnych: Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 lutego 2011r. (znak: ITPPl/443-1143a/10/AT); Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 września 2011r. (znak: ILPP1/443-843/11-5/NS) oraz z dnia 21 sierpnia 2009r. (znak: ILPP2/443-708/09-4/ISN); Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 13 stycznia 2012r. (znak: IPTPP1/443-945/11-2/IG); Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 września 2011r. (znak: IBPP2/443-661/11/ICz), a także w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 grudnia 2009r. (znak: IPPP3/443-884/09-2/KG).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, zużycie artykułów spożywczych w ramach spotkań z kontrahentami nie podlegało opodatkowaniu VAT w omawianym okresie.

Pytanie nr 4

Spółka stoi na stanowisku, że prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługiwało jej także przy zakupie artykułów spożywczych przeznaczonych na potrzeby spotkań z kontrahentami.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunkiem umożliwiającym podatnikowi VAT skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie ze stanowiskiem powszechnie przyjmowanym przez organy podatkowe, związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

Charakter bezpośredni oznacza sytuację, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży, jako towary handlowe lub też, gdy nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy.

Z pośrednim związkiem pomiędzy nabyciem towarów a prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną będziemy mieli do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki mają związek z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa podatnika i pośrednio wpływają na wysokość obrotów z tytułu sprzedaży towarów i usług. Takimi wydatkami są przede wszystkim wydatki na reprezentację i reklamę, które wpływając na rozpoznawalność marki Spółki oraz na jej relacje z kontrahentami, przyczyniają się do zwiększenia jej obrotów.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 4 sierpnia 2011r. (znak: ILPP2/443-786/11-2/AK), w której Dyrektor stwierdził, że: „Aby [...] można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku [...] można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa, jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego.”

Mając powyższe na uwadze, nabycie przez Spółkę artykułów spożywczych przeznaczonych do zużycia, jako poczęstunek dla kontrahentów ma pośredni związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Nabywane przez Spółkę towary nie służą bowiem dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów i usług będących przedmiotem obrotu, ale ich celem jest niewątpliwie wpływanie na obrót osiągany przez Spółkę, poprzez działania promujące pozytywny wizerunek Spółki.

W dniu 3 lipca 2012r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający z upoważnienia Ministra Finansów, wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IBPP1/443-371/12/AL uznając, że stanowisko przedstawione we wniosku w zakresie ustalenia, że:

nieodpłatne przekazania towarów dokonane w okresie od dnia 1 grudnia 2005r. do dnia 31 marca 2011r. przez Wnioskodawcę nie podlegały opodatkowaniu VAT – jest nieprawidłowe,
przy nieodpłatnym przekazaniu towarów dokonanym w okresie od dnia 1 grudnia 2005r. do dnia 31 marca 2011r. przez Wnioskodawcę, jednocześnie zachowane zostało przez Wnioskodawcę prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów, które zostały następnie nieodpłatnie przekazane – jest prawidłowe,
zużycie towarów podczas spotkań z kontrahentami w okresie od dnia 1 grudnia 2005r. do dnia 31 marca 2011r. pozostawało poza zakresem ustawy o VAT– jest prawidłowe,
przy nabyciu towarów zużytych podczas spotkań z kontrahentami Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 23 lipca 2012r. wpłynęło do tut. organu w dniu 30 lipca 2012r. W odpowiedzi na powyższe, pismem z dnia 29 sierpnia 2012r. znak IBPP1/4432-53/12/AL Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach udzielił odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w której stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Na podstawie art. 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270), na ww. interpretację indywidualną Wnioskodawca złożył skargę z dnia 15 października 2012r. (data wpływu 19 października 2012r.), w której wniósł o:

uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej w części dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnych przekazań towarów w ramach działań promocyjno-reklamowych w okresie od 1 grudnia 2005r. do 31 marca 2011r.
zasądzenie kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego.

W skardze swej Skarżący zarzuca naruszenie:

przepisu prawa materialnego, mające wpływ na wynik sprawy, tj. art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 117, poz. 1054 ze zm., dalej: „ustawa o VAT”) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011r. poprzez nieprawidłowe uznanie, że nieodpłatne przekazania towarów dokonane przez Spółkę w okresie od dnia 1 grudnia 2005r. do dnia 31 marca 2011r. podlegały opodatkowaniu VAT,
przepisu art. 14h w zw. z art. 120 Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2012 r. Nr 749 ze zm., dalej: „Ordynacja podatkowa”) poprzez wydanie Interpretacji z naruszeniem przepisów prawa oraz art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej poprzez wydanie interpretacji z pominięciem zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych,
przepisu art. 14a Ordynacji podatkowej, poprzez nieuwzględnienie orzecznictwa sądów, odnoszącego się do wykładni art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”), w zakresie, w jakim TSUE orzekł o zakazie stosowania wykładni prowspólnotowej na niekorzyść podatnika, w sytuacji, gdy norma dyrektywy została implementowana do prawa krajowego w sposób nieprawidłowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, uwzględniając skargę z dnia 15 października 2012r. stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna z dnia 3 lipca 2012r. została wydana dla firmy: Regionalne Przedsiębiorstwo Przemysłu Chłodniczego ... Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, natomiast skargę złożyła firma ... K. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Jak wynika z wpisu nr 28 dokonanego w dniu 21 maja 2012r. w Krajowym Rejestrze Sądowym nr 11451, firma Regionalne Przedsiębiorstwo Przemysłu Chłodniczego ... Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zmieniła nazwę na ... Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 7 ust. 2 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Przepisu ust. 2 tego artykułu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005r.).

Wniosek o interpretację indywidualną obejmuje łączny okres od dnia 1 grudnia 2005r. do dnia 31 marca 2011r. Zauważyć jednak należy, że interpretowany przepis art. 7 ust. 2 nie ulegał zmianie w tym okresie.

Wykładnia literalna przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT pozwala uznać, że istnieje wyjątek od zasady opodatkowania dostawy towarów, polegający właśnie na tym, że przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem nie stanowi podlegającej opodatkowaniu dostawy. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów których przekazanie wskazane w ust. 2 – czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem – zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania – jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży artykułów mrożonych na rzecz placówek detalicznych, hurtowni, sieci krajowych i zagranicznych jak również szeroko pojętej gastronomii (hoteli, restauracji, punktów typu Fast Food) oraz świadczenia usług chłodniczych.

Oferta handlowa Spółki obejmuje zarówno wyroby własne, jak i wyroby innych znanych producentów krajowych i zagranicznych.

W okresie od grudnia 2005r. do marca 2011r. Spółka dokonywała nieodpłatnych przekazań towarów na rzecz swoich kontrahentów (np. dystrybutorów, hurtowni, punktów gastronomicznych itp.).

Spółka przekazywała nieodpłatnie na rzecz swoich kontrahentów m.in. odzież reklamową - np. zapaski, fartuchy, koszulki, bluzy kucharskie itp.

Zasady przekazywania odzieży na rzecz kontrahentów wynikały z wewnętrznych ustaleń Spółki.

Przekazane przez Spółkę towary były wcześniej przez nią nabyte. Spółka odliczyła VAT naliczony przy ich nabyciu oraz naliczyła VAT w związku z ich nieodpłatnym wydaniem.

Nieodpłatne przekazania towarów zostały udokumentowane fakturami wewnętrznymi.

Odnosząc zatem przedstawiony stan faktyczny do wskazanych przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, że nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę ww. towarów na rzecz kontrahentów w celach promocyjnych i reklamowych, ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą – prowadzeniem przedsiębiorstwa, bowiem działania podejmowane przez Wnioskodawcę mają na celu intensyfikację (maksymalizację) sprzedaży towarów oferowanych do sprzedaży.

W takim przypadku na Spółce nie będzie ciążył obowiązek naliczenia podatku VAT należnego. Przekazując więc kontrahentom towary wymienione w przedmiotowym wniosku, które nie są drukowanymi materiałami reklamowymi i informacyjnymi bądź prezentami o małej wartości ani próbkami, Spółka nie była zobowiązana do naliczenia podatku z tytułu przekazania przedmiotowych towarów, na mocy art. 7 ust. 2 cyt. ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów, które następnie są nieodpłatnie przekazywane kontrahentom.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r., kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 2 ww. ustawy, podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7. Zatem w odniesieniu do zakupów związanych z przekazywanymi towarami należy wskazać, że z powołanych przepisów wynika, iż prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z zakupionymi przez Wnioskodawcę towarami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w obowiązującym do dnia 30 listopada 2008r. art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

W świetle cytowanych wyżej przepisów, należy uznać, iż Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy nabyciu towarów, o których mowa we wniosku, o ile wydatki na towary związane z nieodpłatnym przekazaniem były związane z działalnością opodatkowaną Spółki i mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (warunek obowiązujący do dnia 30 listopada 2008r.) i nie zachodziły inne ograniczenia tego prawa określone w art. 88 ustawy o VAT.

Odnośnie zużycia towarów podczas spotkań z kontrahentami, należy wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności. I tak, zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zwrócić należy uwagę, że przepisy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za słownikiem języka polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją.

Wnioski powyższe potwierdza analiza orzecznictwa sądów administracyjnych.

W wyroku z dnia 8 kwietnia 1997r., sygn. akt SA/Ka 2978/95, NSA stwierdził, że „nie każde bowiem przekazanie towaru rodzi skutki podatkowe lecz jedynie przekazanie na potrzeby określone przez ustawodawcę. Chodzi w tym przypadku o przekazanie na „potrzeby osobiste”, a więc na cele prywatne osób wymienionych w cytowanym przepisie.”

Z kolei w wyroku z dnia 5 maja 2000r., sygn. akt I SA/Lu 176/99, niepubl., NSA wyjaśnił jak należy rozumieć pojęcie przekazania towarów na cele osobiste pracowników. W wyroku tym czytamy, że: „przez przekazywanie towarów lub świadczenie usług na potrzeby osobiste pracowników należy rozumieć zaspakajanie takich potrzeb pojedynczych pracowników lub ogółu pracowników, które nie są przez odpowiednie przepisy prawa uznane za potrzeby pracownicze – nie są one, w świetle regulacji prawnej stosunku pracy, potrzebami pracowniczymi, są zatem potrzebami osobistymi pracowników. Ustawa nie wiąże sposobu opodatkowania towarów przekazanych pracownikom z tym, czy obowiązek przekazania wynika z przepisów, czy też nie, to jednak zakres praw pracowniczych i odpowiadających im obowiązków pracodawcy rozgranicza potrzeby pracownicze (te potrzeby pracownika, które pracodawca obowiązany jest zaspokoić) od potrzeb osobistych pracowników (te potrzeby pracownika, których pracodawca nie jest obowiązany zaspokoić).”

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na fakt, iż przesłanką opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów jest, aby podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. Nieodpłatne przekazanie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy w związku z nabyciem bądź wytworzeniem towarów będących przedmiotem przekazania podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia.

A zatem aby uznać za opodatkowaną dostawę towarów w postaci przekazania nieodpłatnego przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione dwa warunki łącznie:

dostawa ta musi stanowić przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jak wynika zatem z ww. art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, czynnościami zrównanymi z odpłatną dostawą towarów jest m.in. zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, przy zakupie których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części.

Z ww. art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika, iż opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a zgodnie z pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny.

Jak wynika z wniosku, podczas spotkań z kontrahentami następowało zużycie towarów tj. artykułów spożywczych - np. kawa, herbata, soki, ciastka itp. Towary te były nabywane przez Spółkę do sekretariatu na potrzeby spotkań pracowników Spółki z kontrahentami.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów prawa należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem VAT nie podlega zużycie towarów tj. artykułów spożywczych – kawy, herbaty, soków, ciastek przez pracowników Wnioskodawcy w trakcie spotkań z kontrahentami, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem, bowiem w tym przypadku nie ma miejsca zużycie towarów na cele osobiste pracowników, gdyż towary te nie są zużywane według własnych potrzeb ww. osób lecz podczas spotkań służbowych z kontrahentami. W tym przypadku poczęstunek jest uzasadniony potrzebami pracodawcy, zatem osobista korzyść pracownika ma charakter uboczny.

Nie podlega również opodatkowaniu podatkiem VAT zużycie towarów tj. artykułów spożywczych – kawy, herbaty, soków, ciastek przez kontrahentów przebywających służbowo w sekretariacie.

Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje bowiem wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Z cytowanych wyżej przepisów, tj. art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy wynika, że podlega opodatkowaniu tylko zużycie towarów na rzecz podmiotów wymienionych w tym przepisie. Nie podlega zatem opodatkowaniu nieodpłatna czynność zużycia towarów na cele reprezentacji i reklamy w ramach prowadzonej działalności, w przypadku, gdy beneficjentem jest kontrahent przedsiębiorcy – osoba trzecia, nie będąca pracownikiem, udziałowcem, ani inną osobą która została wymieniona w przepisie art. 7 ust. 2 pkt 1.

W przypadku zużycia towarów przez kontrahentów nie dochodzi zatem do zużycia ww. artykułów spożywczych przez krąg osób wymienionych w dyspozycji art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Zatem biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku oraz powołane wyżej przepisy stwierdza się, że zarówno zużycie towarów przez pracowników Wnioskodawcy w trakcie spotkań z kontrahentami, jak i zużycie artykułów spożywczych w sekretariacie przez kontrahentów Wnioskodawcy stanowi czynność niepodlegającą ustawie o podatku od towarów i usług.

Zatem zużycie towarów podczas spotkań z kontrahentami w okresie od dnia 1 grudnia 2005r. do dnia 31 marca 2011r. pozostawało poza zakresem ustawy o VAT.

Odnośnie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów (kawy, herbaty, soków, ciastek) zużywanych podczas spotkań z kontrahentami należy zauważyć, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z uregulowaniami art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r., kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

z tytułu nabycia towarów i usług,
potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

-z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

z tytułu nabycia towarów i usług,
potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

-z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z zakupionymi towarami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Mając na względzie ww. przepisy należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupem ww. towarów (artykułów spożywczych tj. kawy, herbaty, soków, ciastek) zużytych podczas spotkań z kontrahentami, jeżeli istniał związek pomiędzy zakupem a wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych i jednocześnie nie zachodziły ograniczenia tego prawa określone w art. 88 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym odpowiednio w datach zaistnienia danego stanu faktycznego.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w całym zakresie uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. obowiązującego od dnia 1 grudnia 2005r. do dnia 31 marca 2011r.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto należy podkreślić, że przedmiotem interpretacji nie była kwestia możliwości (bądź nie) korygowania faktur wewnętrznych dokumentujących opisane we wniosku nieodpłatne przekazania towarów, bowiem Wnioskodawca nie zadał w tym zakresie pytania oraz nie przedstawił w tym zakresie własnego stanowiska. Wobec powyższego, zawarta we wniosku informacja, że: „Spółka wystawiła faktury korygujące do faktur wewnętrznych dokumentujących opisane powyżej nieodpłatne przekazania towarów w okresie od 1 grudnia 2005r. do 31 marca 2011r. oraz skorygowała VAT należny uiszczony z tytułu tych przekazań” potraktowana została jako element stanu faktycznego i nie była przedmiotem oceny ze strony tut. organu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin