INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11.08.2010r. (data wpływu 16.08.2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów podatkowych odszkodowania wypłaconego pracownikowi z tytułu rozwiązania umowy o pracę - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.08.2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów podatkowych odszkodowania wypłaconego pracownikowi z tytułu rozwiązania umowy o pracę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka na mocy porozumienia stron, tj. w trybie art. 30 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (Dz. U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.), rozwiązała umowę o pracę z dotychczasowym Dyrektorem Zarządzającym Oddziału Regionalnego (zwanym dalej Pracownikiem). Umowa zawarta z Pracownikiem nie mogła być przy tym rozwiązana za wypowiedzeniem złożonym przez Spółkę, tj. w trybie art. 30 § 1 pkt 2 Kodeksu Pracy, ponieważ Pracownik znajdował się w tzw. „okresie ochronnym”, o którym jest mowa w art. 39 Kodeksu Pracy. W związku z powyższym strony porozumiały się pisemnie co do warunków rozwiązania umowy w taki sposób, że Pracownikowi zostało wypłacone przez Spółkę odszkodowanie w wysokości brutto ekwiwalentnej kwotowo do wynagrodzenia brutto, jakie uzyskałby on pracując w Spółce jeszcze przez okres 18 miesięcy, tj. do momentu osiągnięcia wieku emerytalnego, kiedy to zaistniałaby możliwość rozwiązania umowy o pracę w trybie wypowiedzenia złożonego przez Spółkę.

W związku z powyższym powstaje pytanie:

Czy koszt poniesiony w związku z wypłatą odszkodowania dotychczasowemu Dyrektorowi może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w pełnej kwocie brutto...

Zdaniem Spółki, odszkodowanie wypłacone dotychczasowemu Dyrektorowi na podstawie zawartego porozumienia stron, całkowicie wypełnia dyspozycję art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z czym może być w pełnej wysokości brutto zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Po dogłębnej analizie sytuacji finansowej Oddziału Regionalnego, Zarząd Spółki w porozumieniu z jej Właścicielami zadecydowali, że na tym kluczowym dla Spółki stanowisku wskazana jest zmiana personalna, której celem ma być wymierny, ekonomiczny efekt w postaci wzrostu poziomu przychodów, gwarantujący Spółce zarówno poprawę wyniku finansowego, jak i regularny dopływ gotówki, niezbędnej do jej dalszego funkcjonowania. Osiągnięte w ten sposób polepszenie sytuacji finansowej Spółki przyczyniłoby się w konsekwencji do zachowania oraz zabezpieczenia źródła przychodów, jakie Spółka stanowi. Niebagatelny wpływ na tę decyzję miał fakt, iż za poprzedni rok obrotowy Spółka (a także sam Oddział Regionalny, co już wynika z wewnętrznych kalkulacji Spółki, prowadzonych wyłącznie na potrzeby rachunkowości zarządczej) poniosła i bilansową i podatkową stratę.

Przedmiotowy wydatek nie został zarazem wymieniony przez ustawodawcę w katalogu wyłączeń z kosztów podatkowych, sformułowanym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zważywszy, iż w opisanych powyżej okolicznościach porozumienie stron było jedynym prawnie możliwym sposobem dokonania zmiany personalnej na stanowisku Dyrektora, zaś kwota brutto odszkodowania rekompensuje w istocie równowartość „utraconego” przez Pracownika wynagrodzenia, jakie przysługiwałoby mu od Spółki, gdyby nadal pracował na jej rzecz aż do momentu osiągnięcia wieku emerytalnego, Spółka stoi na stanowisku, iż wartość brutto odszkodowania można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( t.j. Dz.U z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Warunkiem koniecznym pozwalającym zakwalifikować dany wydatek do kosztów podatkowych jest zatem poniesienie wydatku w jednym z celów wymienionych w art. 15 ust. 1 updop oraz braku tego wydatku w katalogu wydatków (art. 16 ust. 1 updop) wyłączonych z kosztów podatkowych.Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Z przepisu art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że należności z tytułu wykonywanej pracy przez pracownika tj. wynagrodzenia, dodatki, nagrody, ekwiwalenty z niewykorzystany urlop a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone przez pracodawcę za pracownika, o ile zostaną wypłacone lub postawione do dyspozycji pracownika stanowią koszty uzyskania przychodów pracodawcy w miesiącu, za który są należne.W art. 16 ust. 1 updop nie wymieniono odszkodowań wypłaconych pracownikom z tytułu rozwiązania umowy o pracę jako wydatku wyłączonego z kosztów uzyskania przychodów. Zatem wydatek taki, jako nie wymieniony w art. 16 ust. 1 updop, co do zasady, mógłby stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile mieściłby się w ogólnej definicji kosztów podatkowych zawartej w art. 15 ust. 1 updop, a więc pozostawałby w związku z uzyskiwanymi przez podatnika przychodami i w tej mierze odnalazłby się w katalogu otwartym kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy organ zauważa, że zmiana personalna w firmie będzie wiązała się z podwójnymi kosztami. Z jednej strony Spółka będzie ponosić wydatki na wynagrodzenie nowego dyrektora, z drugiej strony za okres 18 miesięcy wprawdzie jednorazowo, ale poniesie wydatek w postaci odszkodowania dla byłego dyrektora. I o ile koszty związane z wynagrodzeniem nowego dyrektora z woli ustawodawcy, wyrażonej w art. 15 ust. 1 w momencie określonym w art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są kosztami podatkowymi, nawet jeśli nie przełożą się na wzrost przychodów i poprawę wyniku finansowego firmy, o tyle odszkodowanie, nawet w ocenie Spółki racjonalne, nie wpłynie na przychody firmy, czy też zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Odszkodowanie , choć wcześniej łączył Spółkę i pracownika stosunek pracy, nie ma statusu wynagrodzenia, chociaż w istocie stanowi równowartość „ utraconego” przez pracownika wynagrodzenia, które otrzymywałby, gdyby dalej pracował. Odszkodowanie jest wynikiem porozumienia stron. Gdyby do niego nie doszło przeciwko Spółce prawdopodobnie zostałaby wszczęta sprawa sądowa z powodu niezgodnego z art. 39 Kodeksu Pracy wypowiedzenia umowy o pracę pracownikowi w okresie przedemerytalnym.

W ocenie organu wydatek poniesiony na wypłatę odszkodowania nie spełnia więc przesłanek art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i Spółka nie może zaliczyć go do kosztów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock