INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 08 grudnia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 16 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 17 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy zapłacone przez Zakład koszty procesu prawidłowo zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodu (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy zapłacone przez Zakład koszty procesu prawidłowo zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 04 lutego 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-1857/10/MO, IBPBI/2/423-1858/10/MO, IBPBI/2/423-1859/10/MO IBPBI/2/423-1860/10/MO wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. BKIP w dniu 17 lutego 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zakład budżetowy zwany dalej Zakładem ogłosił w 2009 roku przetarg na zadanie inwestycyjne - przebudowa sieci wodociągowo - kanalizacyjnej - finansowane ze środków pochodzących z dotacji celowej przydzielonej przez Urząd Miasta. Firma zwana dalej Wykonawcą, która wygrała przetarg wykonała roboty z opóźnieniem w stosunku do terminu wynikającego z zawartej umowy.

Zgodnie z zapisem umowy Zakład "naliczył i potrącił z faktury wykonawcy karę umowną za zwłokę w wykonaniu przedmiotu umowy". Na wyliczoną karę Zakład wystawił notę obciążeniową. W 2009 r. należność z tytułu kary umownej w dacie zapłaty (kompensaty) Zakład ujął w przychodach podatkowych i zapłacił podatek dochodowy. Wykonawca podważył zasadność naliczenia kary umownej i skierował sprawę na drogę postępowania sądowego. W 2010 r. Sąd Okręgowy zasądził od Zakładu na rzecz Wykonawcy zwrot naliczonej kary umownej wraz z ustawowymi odsetkami oraz zwrot kosztów procesu. Sąd Apelacyjny wyrok ten podtrzymał. Zwrócone środki z tytułu anulowanej kary umownej oraz zapłacone odsetki Zakład ujął w kosztach uzyskania przychodu w 2010 r., natomiast koszty procesu wyłączył z kosztów podatkowych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zapłacone przez Zakład koszty procesu prawidłowo zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodu (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)

W 2010 r. Sąd Okręgowy zasądził od Zakładu na rzecz kontrahenta zwrot kwoty 126.940,00 zł z tytułu wniesienia naliczonej kary umownej wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu. Zakład zgodnie z wyrokiem i wezwaniem do zapłaty ujął w księgach zasądzone kwoty i dokonał ich zapłaty. I tak zapłacone koszty procesu w pierwszej wersji Zakład wyłączył z kosztów uzyskania przychodu, jednak po analizie art. 16 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydaje się, że koszty te można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Przy kwalifikacji kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z tym przychodem.

Warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest zatem łączne spełnienie następujących przesłanek:

• wydatek został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Zakład naliczył Wykonawcy karę umowną za zwłokę w wykonaniu robót budowlanych będących przedmiotem umowy. Wykonawca podważył zasadność naliczenia kary umownej i skierował sprawę na drogę postępowania sądowego. Sąd zasądził od Zakładu na rzecz Wykonawcy zwrot uprzednio naliczonej i otrzymanej kary umownej wraz z odsetkami oraz zwrot kosztów procesu.

Wątpliwości Zakładu budzi fakt, czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z kosztami procesu.

Odnosząc się do tych wydatków należy stwierdzić, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają szczególnych rozwiązań dotyczących możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów procesowych. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem zobowiązań. Przepis ten wyłącza z kosztów uzyskania przychodu wydatki związane wyłącznie z egzekucją, a zatem nie obejmuje on zakresem przedmiotowym kosztów ponoszonych w związku z dochodzeniem (ochroną) roszczeń na drodze sądowej. Jednakże z faktu niezaliczenia danej kategorii wydatku, do wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie wyłączeń zawartych w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie wynika automatyczny wniosek, że wydatek ten może stanowić koszt uzyskania przychodów. Wydatek ten musi bowiem spełniać ogólną zasadę zawartą w art. 15 ust. 1 tej ustawy, tj. zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W analizowanej sytuacji, uznać należy, iż koszty sądowe poniesione przez Wnioskodawcę pozostawały w związku z przychodem bowiem miały na celu „obronę” uzyskanego w postaci kary umownej przychodu, który w opinii Wnioskodawcy był przychodem mu należnym. Wydatek ten spełnia więc przesłanki, o których stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że odnośnie spraw będących przedmiotem oznaczonych we wniosku pytań Nr 1-3, wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwice ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.