INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2010 r. (data wpływu 17 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniach 31 stycznia i 28 lutego 2011 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnątrzwspólntowe nabycie towarów przemieszczenia towarów pomiędzy dwoma państwami członkowskimi po uprzednim ich zaimportowaniu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 31 stycznia i 28 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnątrzwspólntowe nabycie towarów przemieszczenia towarów pomiędzy dwoma państwami członkowskimi po uprzednim ich zaimportowaniu.

W przedmiotowym wniosku, oraz w jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej produkuje elementy systemów zautomatyzowanego magazynowania. Konstrukcja systemu wykonana jest z profili aluminiowych. Przechowywanie oraz automatyczne transportowanie towarów wewnątrz systemu odbywa się w skrzynkach z tworzywa sztucznego. Komputerowy system zarządzający magazynem porusza robotami, które transportują skrzynki z towarami do portów załadunkowo-rozładunkowych oraz wewnątrz magazynu. Spółka zawarła kontrakty na dostawy ww. systemów dla podmiotów mających siedziby na terytorium innych niż Polska państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej. W związku z tym, że produkuje tylko część elementów systemów magazynowych, pozostałe elementy będzie nabywać od innych podmiotów wykonujących samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, posiadających siedziby m. in. w Norwegii. Nabywane elementy, które są wytwarzane przez kontrahenta z Norwegii, będą na granicy norwesko-szwedzkiej zgłaszane do odprawy celnej przez agenta celnego działającego w imieniu Spółki i zostaną dopuszczone do obrotu na terytorium Szwecji. W dokumencie SAD przywóz, na karcie nr 8 przeznaczonej dla odbiorcy, w pozycji nr 9, osobą odpowiedzialną za sprawy finansowe wskazywana będzie agencja celna, która w Szwecji jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. W momencie odprawy agencja celna stanie się stroną transakcji wewnątrzwpólnotowej. W powyższej deklaracji Spółka będzie wskazywana jako zgłaszająca do odprawy oraz nabywca tych towarów. Przedmiotowe towary nie będą przemieszczane na terytorium Polski. Transport ich odbywać się będzie ze Szwecji bezpośrednio do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej. Z tego tytułu zostanie rozpoznane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Wszystkie elementy ww. systemów (wyprodukowane bezpośrednio przez Spółkę, jak również nabyte, które będą transportowane przez dostawców bezpośrednio do miejsca montażu), będą montowane wraz z próbnym uruchomieniem tworząc, kompletny system zautomatyzowanego magazynowania. Spółka nie jest zidentyfikowana dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego UE, gdzie następuje montaż (instalacja) systemów automatycznego magazynowania. Dla tej transakcji Spółka poda numer VAT UE nadany Jej w Polsce dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcja nabycia elementów do systemu automatycznego magazynowania z Norwegii, po dopuszczeniu do obrotu na terenie Szwecji, będzie stanowić wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów...

Zdaniem Wnioskodawcy, przemieszczenie nabytych od podatnika norweskiego elementów systemów magazynowania na miejsce ich montażu znajdujące się na terytorium innego państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej, po ich odprawieniu na granicy norwesko-szwedzkiej, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy. Bez wpływu pozostaje fakt, że towary te będą bezpośrednio transportowane na miejsce ich montażu znajdujące się na terytorium innego państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z treści art. 2 pkt 1 ustawy wynika, że pod pojęciem „terytorium kraju” należy rozumieć terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Stosownie do art. 20 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w spawie wspólnego system podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1 z dnia 11 grudnia 2006 r.), "Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów" oznacza nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel rzeczowym majątkiem ruchomym wysyłanym lub transportowanym do nabywcy przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, do miejsca przeznaczenia w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów. W przypadku towarów nabytych przez osobę prawną niebędącą podatnikiem, wysyłanych lub transportowanych z terytorium trzeciego lub państwa trzeciego i importowanych przez taką osobę do państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów, towary uważa się za wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego importu. Takie państwo członkowskie przyznaje importerowi wskazanemu lub uznanemu za osobę zobowiązaną do zapłaty VAT zgodnie z art. 201, zwrot VAT zapłaconego z tytułu importu towarów, o ile importer wykaże, że dokonane przez niego nabycie zostało opodatkowane VAT w państwie członkowskim zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

W oparciu o art. 21 powołanej Dyrektywy, za odpłatne wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się wykorzystanie przez podatnika do celów działalności jego przedsiębiorstwa towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika lub na jego rzecz z innego państwa członkowskiego, na terytorium którego towary te zostały wyprodukowane, wydobyte, przetworzone, zakupione lub nabyte w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. b), lub do którego zostały one zaimportowane przez tego podatnika w ramach działalności jego przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 23 Dyrektywy, państwa członkowskie podejmują niezbędne środki zapewniające zaklasyfikowanie transakcji, które zostałyby uznane za dostawy towarów, gdyby zostały dokonane na ich terytorium przez podatnika działającego w takim charakterze, jako wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

Stosownie do art. 36 ww. Dyrektywy, w przypadku gdy towary wysyłane lub transportowane przez dostawcę, nabywcę lub osobę trzecią są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dostawcę lub w jego imieniu, za miejsce dostawy uznaje się miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane. W przypadku gdy instalacja lub montaż dokonywane są w państwie członkowskim innym niż państwo dostawcy, państwo członkowskie, na terytorium którego dokonywana jest instalacja lub montaż, podejmuje środki niezbędne, aby uniknąć podwójnego opodatkowania w tym państwie członkowskim.

Z przestawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT UE. Zawarła kontrakty na dostawy systemów zautomatyzowanego magazynowania. Część elementów ww. systemów wyprodukuje, a część będzie nabywać od innych podmiotów posiadających siedziby m. in. w Norwegii. Następnie wszystkie ww. elementy (zarówno wyprodukowane przez Spółkę, jak również nabyte), będą montowane na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, gdzie Spółka nie jest zidentyfikowana dla potrzeb podatku od wartości dodanej. Nabywane elementy, które są wytwarzane przez kontrahenta z Norwegii, będą na granicy norwesko-szwedzkiej zgłaszane do odprawy celnej przez agenta celnego (podatnika podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych) działającego w imieniu Spółki, po czym zostaną dopuszczone do obrotu na terytorium Szwecji. Transport elementów, które nie będą przemieszczane na terytorium Polski, odbywać się będzie ze Szwecji bezpośrednio do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż w związku z tym, że zaimportowane na terytorium Szwecji elementy systemu zautomatyzowanego magazynowania nie będą przemieszczane na terytorium Polski, lecz na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, nie wystąpi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na fakt, iż nabyte od kontrahenta norweskiego towary, po dopuszczeniu ich do obrotu na terytorium Szwecji, będą montowane na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego – zgodnie z art. 36 ww. Dyrektywy – miejscem opodatkowania będzie terytorium państwa członkowskiego, gdzie nastąpi przedmiotowy montaż. W konsekwencji nie wystąpi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 21 powołanej Dyrektywy.

Jednocześnie tut. organ informuje, że rozstrzygnięcia kwestii: sposobu dokumentowania czynności dostawy elementów systemów zautomatyzowanego magazynowania i ich montażu, uznania za wewnątrzwspólntowe nabycie przemieszczenia towarów z terytorium Szwecji na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego oraz uznania za import usług nabycia praw do licencji na korzystanie oprogramowania komputerowego i usług marketingowych, dokonano w interpretacjach indywidualnych odpowiednio nr ITPP2/443-1283a/10/RS, ITPP2/443-1283c/10/RS oraz ITPP2/443-1283d/10/RS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.