INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2010 r. (data wpływu 17 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniach 31 stycznia i 28 lutego 2011 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnątrzwspólntowę nabycie przemieszczenia towarów z terytorium Szwecji do innego niż Polska państwa członkowskiego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 31 stycznia i 28 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnątrzwspólntowę nabycie przemieszczenia towarów z terytorium Szwecji do innego niż Polska państwa członkowskiego.

W przedmiotowym wniosku, oraz w jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej produkuje elementy systemów zautomatyzowanego magazynowania. Konstrukcja systemu wykonana jest z profili aluminiowych. Przechowywanie oraz automatyczne transportowanie towarów wewnątrz systemu odbywa się w skrzynkach z tworzywa sztucznego. Komputerowy system zarządzający magazynem porusza robotami, które transportują skrzynki z towarami do portów załadunkowo-rozładunkowych oraz wewnątrz magazynu. Spółka zawarła kontrakty na dostawy ww. systemów dla podmiotów mających siedziby na terytorium innych niż Polska państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej. W związku z tym, że produkuje tylko część elementów systemów magazynowych, pozostałe elementy będzie nabywać od innych podmiotów wykonujących samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, posiadających siedziby m. in. w Szwecji. Elementy ww. systemów nabywane będą od podmiotu szwedzkiego, który jest w Szwecji podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Dostawę kontrahent ze Szwecji potraktuje jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i obciąży Spółkę fakturą z tego tytułu. Dla Spółki będzie to wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Przedmiotowe towary nie będą przemieszczane na terytorium Polski. Transport odbywać się będzie ze Szwecji bezpośrednio do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej. Wszystkie elementy systemów magazynowych (wyprodukowane bezpośrednio przez Spółkę, jak również nabyte, które będą transportowane przez dostawców bezpośrednio do miejsca montażu), będą montowane wraz z próbnym uruchomieniem, tworząc kompletny system zautomatyzowanego magazynowania. Spółka nie jest zidentyfikowana dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego UE, gdzie następuje montaż (instalacja) systemów automatycznego magazynowania. Dla tej transakcji Spółka poda numer VAT UE nadany Jej w Polsce dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcja nabycia elementów do systemu automatycznego magazynowania ze Szwecji będzie stanowić wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów...

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie od podmiotu szwedzkiego elementów systemów magazynowania, które będą transportowane na miejsce ich montażu znajdujące się na terytorium innego państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej, jest dla Spółki wewnątrzwspólnotowym nabyciem na podstawie art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Bez wpływu na powyższe pozostaje fakt, że towary te będą bezpośrednio transportowane na miejsce ich montażu znajdujące się na terytorium innego państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej. Według Spółki, zgodnie z treścią art. 9 ustawy, dla uznania dostawy za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, państwo, na terytorium którego ma miejsce wysyłka lub transport towarów, nie musi pokrywać się z państwem dostawy towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
1. z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Na podstawie regulacji zawartej w art. 25 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, nie wyłączając zastosowania ust. 1 w przypadku gdy nabywca, o którym mowa w art. 9 ust. 2, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów:

1. zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, lub
2. zostało uznane za opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, ze względu na zastosowanie procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, o której mowa w dziale XII.

Stosownie do art. 20 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego system podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1 z dnia 11 grudnia 2006 r.), "wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów" oznacza nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel rzeczowym majątkiem ruchomym wysyłanym lub transportowanym do nabywcy przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, do miejsca przeznaczenia w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów.

Z powołanych przepisów art. 9 ust. 1 ustawy oraz art. 20 Dyrektywy wynika, że istotą wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest nabycie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, które muszą zostać przemieszczone na terytorium innego państwa członkowskiego, niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu. Ponadto strony transakcji muszą być podmiotami, określonymi w art. 9 ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że w świetle art. 25 ust. 1 ustawy, miejscem opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest państwo, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. Zatem jest to państwo przeznaczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. Powyższa zasada ma charakter ogólny. Jej zastosowanie jest częściowo modyfikowane przez przepisy szczególne, które stanowią, że jeśli podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów poda numer identyfikacyjny inny niż ten, który przyznało mu państwo, na terenie którego kończy się transport towarów, to wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium państwa członkowskiego, które nadało podatnikowi numer identyfikacyjny. Natomiast jeśli podatnik udowodni, że nabycie zostało opodatkowane na terytorium innego państwa członkowskiego, wówczas miejscem nabycia będzie tylko państwo członkowskie, na terytorium którego zakończył się transport (wysyłka) towarów.

Z przestawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT UE. Zawarła kontrakty na dostawy systemów zautomatyzowanego magazynowania. Część elementów będzie produkować, a część nabywać od innych podmiotów posiadających siedziby m. in. w Szwecji. Następnie elementy (zarówno wyprodukowane przez Spółkę, jak i nabyte), będą montowane na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, gdzie Spółka nie jest zidentyfikowana dla potrzeb podatku od wartości dodanej. Elementy, które nabędzie od podmiotu szwedzkiego - podatnika podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych - będą transportowane ze Szwecji bezpośrednio do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego. Przedmiotowe towary nie zostaną przemieszczone na terytorium Polski. Dla tej transakcji Spółka poda numer VAT UE nadany Jej w Polsce dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy należy wskazać, że z uwagi na fakt, iż przedmiotowa transakcja spełnia wszystkie warunki określone w art. 9 ust. 1 i 2 ustawy, stanowić będzie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Skoro - jak wynika z treści wniosku - Spółka poda NIP nadany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych przez państwo polskie, zastosowanie będzie miała zasada, zgodnie z którą wewnątrzwspólnotowe nabycie będzie opodatkowane zarówno w państwie członkowskim, na terytorium którego Spółka dokona montażu, jak i na terytorium Polski, chyba że udowodni, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia, tj. kraju, w którym zakończył się transport przedmiotowych elementów.

Jednocześnie tut. organ informuje, że rozstrzygnięcia kwestii: sposobu dokumentowania czynności dostawy elementów systemów zautomatyzowanego magazynowania i ich montażu; uznania za wewnątrzwspólntowe nabycie towarów przemieszczenia towarów pomiędzy dwoma państwami członkowskimi po uprzednim ich zaimportowaniu oraz uznania za import usług nabycia praw do licencji na korzystanie oprogramowania komputerowego i usług marketingowych, dokonano w interpretacjach indywidualnych odpowiednio nr ITPP2/443-1283a/10/RS, ITPP2/443-1283b/10/RS oraz ITPP2/443-1283d/10/RS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydani niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.