INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2010 r. (data wpływu 17 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniach 31 stycznia i 28 lutego 2011 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za importu usług nabycia praw do licencji na korzystanie z oprogramowania komputerowego i usług marketingowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 31 stycznia i 28 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za importu usług nabycia praw do licencji na korzystanie z oprogramowania komputerowego i usług marketingowych.

W przedmiotowym wniosku, oraz w jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej produkuje elementy systemów zautomatyzowanego magazynowania. Zawarła kontrakty na dostawy ww. systemów dla podmiotów mających siedziby na terytorium innych niż Polska państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej. W związku z tym, że produkuje tylko część elementów systemów magazynowych, pozostałe elementy będzie nabywać od innych podmiotów wykonujących samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, posiadających siedziby w Szwecji i Norwegii. Wszystkie elementy systemów magazynowych (elementy wyprodukowane bezpośrednio przez Spółkę, jak również elementy nabyte, które będą transportowane przez dostawców bezpośrednio do miejsca montażu), będą montowane wraz z próbnym uruchomieniem, tworząc kompletny system zautomatyzowanego magazynowania na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska. Spółka nie jest zidentyfikowana dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego UE, gdzie następuje montaż (instalacja) systemów automatycznego magazynowania. Podmiotom ze Szwecji i Norwegii może być ewentualnie „podzlecana" część montażu. Kontrahent z Norwegii przeniesie na Spółkę prawa do licencji na korzystanie z oprogramowania komputerowego służącego do sterowania robotami, które obsługują systemy magazynowe oraz będzie świadczyć usługi marketingowe (pozyskiwanie nabywców systemów zautomatyzowanego magazynowania). Podmiot z Norwegii jest osobą prawną – spółką prawa norweskiego, która nie posiada na terytorium Polski siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności. Usługi marketingowe oraz sprzedaż licencji będzie dokonywana na rzecz siedziby Spółki. Kontrahent traktować będzie świadczone usługi jako ich eksport i z tego tytułu obciąży Spółkę fakturą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nabycie usług marketingowych oraz licencji do korzystania z oprogramowania komputerowego służącego do sterowania robotami stanowić będzie import usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przeniesienie na Jego rzecz przez podmiot z Norwegii praw do licencji na korzystanie z oprogramowania komputerowego służącego do sterowania robotów obsługujących systemy magazynowe będzie stanowiła świadczenie usług. Miejscem świadczenia tych usług, a także usług marketingowych będzie, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, terytorium RP, tj. miejsce w którym posiada siedzibę. W opinii Spółki, jako usługobiorca, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, będzie podatnikiem obowiązanym do rozpoznania importu usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Dla uznania nabywanych usług za import usług, niezbędne jest ustalenie miejsca ich świadczenia.

Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług, ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. Z art. 28a pkt 1 ustawy wynika, iż przez podatnika należy rozumieć:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Przez import usług – w myśl art. 2 pkt 9 powołanej ustawy – rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień zawartych w ust. 2 powyższego artykułu, przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Na mocy ust. 3 tegoż artykułu, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Z przestawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej produkuje elementy systemów zautomatyzowanego magazynowania. Kontrahent norweski, który jest osobą prawną nieposiadającą siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, planuje przenieś na Spółkę prawa do licencji na korzystanie z oprogramowania komputerowego służącego do sterowania robotami obsługującymi ww. systemy. Podmiot ten będzie również świadczył na rzecz Spółki usługi marketingowe. Świadczenie usług marketingowych oraz sprzedaż licencji będzie dokonywana na rzecz siedziby Spółki.

Biorąc pod uwagę treść regulacji zawartej w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że przeniesienie prawa do licencji na korzystanie z oprogramowania komputerowego stanowi - w świetle ww. przepisu - świadczenie usług. Ponieważ powyższe usługi oraz usługi marketingowe będą świadczone na rzecz Spółki (podatnika), miejscem ich świadczenia i opodatkowania - zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - będzie terytorium Polski tj. miejsce, w którym Spółka posiada siedzibę.

W związku z tym, że kontrahent z Norwegii – osoba prawna, nie posiada siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, wystąpi import usług, a Spółka będzie – zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług - podatnikiem z tytułu tego importu.

Jednocześnie tut. organ informuje, że rozstrzygnięcia kwestii: sposobu dokumentowania czynności dostawy elementów systemów zautomatyzowanego magazynowania i ich montażu, uznania za wewnątrzwspólntowe nabycie towarów przemieszczenia towarów pomiędzy dwoma państwami członkowskimi po uprzednim ich zaimportowaniu, uznania za wewnątrzwspólntowe nabycie przemieszczenia towarów z terytorium Szwecji do innego niż Polska państwa członkowskiego, dokonano w interpretacjach indywidualnych odpowiednio nr ITPP2/443-1283a/10/RS, ITPP2/443-1283b/10/RS oraz ITPP2/443-1283c/10/RS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.