INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28.06.2011 r. (data wpływu 04.07.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego z faktur VAT, faktur korygujących oraz duplikatów faktur zaakceptowanych przez pełnomocnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.07.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego z faktur VAT, faktur korygujących oraz duplikatów faktur zaakceptowanych przez pełnomocnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

D. Sp. z o.o. (dalej D. lub Spółka) jest członkiem międzynarodowej Grupy D. świadczącej między innymi usługi w zakresie transportu i logistyki D. posiada swoją siedzibę w Polsce i jest zarejestrowana dla potrzeb podatku VAT w Polsce. Spółka świadczy usługi transportowe oraz logistyczne zarówno na rzecz polskich i zagranicznych kontrahentów.

W ramach prowadzonej przez siebie działalności, D. nabywa towary i usługi od podmiotów polskich oraz zagranicznych. Z uwagi na fakt, iż charakter działalności Spółki polega na nabywaniu dużej ilości usług od kontrahentów, z którymi Spółka współpracuje od dłuższego czasu i planuje kontynuować tę współpracę, D. rozważa wprowadzenie rozwiązań upraszczających obieg dokumentów oraz pozwalających na zoptymalizowanie procesów administracyjnych związanych z nabywanymi towarami/usługami.

W rezultacie, Spółka zawiera z niektórymi dostawcami na podstawie § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68 poz. 360 ze zm.; dalej: rozporządzenie ws. faktur) umowy upoważniające ją do wystawiania faktur, faktur korygujących i ich duplikatów w imieniu i na rzecz swojego dostawcy (dalej: umowy samofakturowania). Tego rodzaju umowy spełniają wszelkie przesłanki zawarte w § 6 rozporządzenia ws. faktur, tj. stwierdzają w szczególności, że:

• podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi (tj. kontrahent Spółki) upoważnia D. do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów, w jego imieniu i na jego rachunek,
• Spółka wystawia faktury, faktury korygujące i duplikaty zgodnie z obowiązującymi przepisami jak również przedstawia drugiej stronie umowy oryginał i kopię faktury do jej akceptacji w formie podpisu.
  
  

Każda umowa będzie określała również termin jej obowiązywania (nie dłuższy niż 2 lata) oraz będzie wymieniała towary lub usługi, w odniesieniu do których Spółka będzie wystawiała faktury w imieniu i na rzecz kontrahenta dokonującego dostawy lub świadczącego usługi.

Jednym z warunków implementacji umowy samofakturowania przewidzianym w § 6 ust 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia ws. faktur, jest obowiązek podatnika dokonującego nabycia towarów lub usług oraz wystawiającego fakturę VAT (w tym przypadku D.) przedstawienia drugiej stronie oryginału i kopii faktury do jej akceptacji w formie podpisu. Celem przyspieszenia procesu fakturowania w powyżej przewidzianym trybie, Spółka rozważa możliwość udzielenia przez dostawcę wybranemu pracownikowi Spółki (lub pracownikom) pełnomocnictwa szczególnego uprawniającego tego pracownika do podpisywania (akceptacji) w imieniu dostawcy faktur wystawianych przez D. na mocy umowy samofakturowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy akceptacja w formie podpisu, o której mowa w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia ws. faktur, może zostać dokonana przez pracownika Spółki nabywającej usługi lub towary od dostawcy, z którym D. zawarła umowę samofakturowania, któremu dostawca ten udzieli szczególnego pełnomocnictwa do podpisywania (akceptacji) w jego imieniu faktur VAT, faktur (korygujących oraz duplikatów faktur)...
2. Czy podpisane (zaakceptowane) w powyższy sposób faktury VAT, faktury korygujące oraz duplikaty faktur będą upoważniać Spółkę do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na takich fakturach...
   
   

Stanowisko Spółki:

Zdaniem D. akceptacja faktur VAT, faktur korygujących oraz duplikatów faktur wystawianych w ramach umowy samofakturowania może zostać dokonana przez pracownika Spółki na podstawie udzielonego mu przez dostawcę szczególnego pełnomocnictwa do akceptowania faktur VAT, faktur korygujących oraz duplikatów faktur w imieniu dostawcy. Powyższe faktury stanowiły będą podstawę do odliczania podatku naliczonego przez D.

Uzasadnienie stanowiska Spółki:

Przepisy o VAT dotyczące wystawiania faktur oraz nabywcę

Zgodnie z art. 224 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1; dalej: Dyrektywa VAT) państwa członkowskie mogą ustalić zasady i warunki wcześniejszego porozumienia pomiędzy podatnikami w zakresie wystawiania faktur VAT przez nabywcę oraz procedury zatwierdzania faktur przez dostawcę.

Z powyższego uprawnienia skorzystał polski ustawodawca wprowadzając § 6 rozporządzenia ws. faktur określający warunki zastosowania tzw. samofakturowania, czyli uproszczenia pozwalającego na wystawianiu faktury przez nabywcę towaru lub usługi.

Jednym z warunków zastosowania procedury samofakturowania, przewidzianym w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia ws. faktur jest przedstawienie dostawcy towarów lub usług, na rzecz którego wystawia fakturę, oryginału i kopii faktury do jej akceptacji w formie podpisu. Powyższy przepis precyzuje również, że termin przedstawienia do akceptacji oryginału faktury ma być tak określony w umowie samofakturowania, aby było możliwe dokonanie terminowego rozliczenia podatku przez dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi.

W opinii Spółki, żaden z przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, póz. 535, ze zm.; dalej: ustawa o VAT), czy też aktów wykonawczych do tej ustawy nie wyłącza możliwości dokonywania akceptacji, o której mowa w § 6 ust. 2 pkt 2 b) rozporządzenia ws. faktur, przez pracownika nabywcy, na podstawie pełnomocnictwa szczegółowego udzielonego mu w tym zakresie przez dostawcę będącego stroną umowy o samofakturowaniu. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, w zakresie oceny dopuszczalności udzielenia takiego pełnomocnictwa należy odnieść się do przepisów dotyczących pełnomocnictw zawartych między innymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.; dalej: Kodeks Cywilny).

Kwestia udzielenia pełnomocnictwa uregulowana została min. w art. 98-108 Kodeksu Cywilnego. Zgodnie z powyższymi przepisami, na mocy udzielonego mu pełnomocnictwa, pełnomocnik otrzymuje od mocodawcy umocowanie do dokonania czynności prawnej w jego imieniu ze skutkami dla mocodawcy. Natomiast, w świetle art. 108 Kodeksu Cywilnego pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa, albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy.

Mając powyższe na uwadze, uznać należy, że przepisy Kodeksu Cywilnego co do zasady wyłączają możliwość udzielenia pełnomocnictwa drugiej stronie czynności prawnej, chyba że co innego wynika z udzielonego pełnomocnictwa. W konsekwencji, zdaniem Spółki, w przypadku gdy pracownikowi nabywcy udzielone zostanie odrębne pełnomocnictwo szczególne w zakresie dokonywania akceptacji faktur, faktur korygujących i duplikatów faktur w imieniu dostawcy, powyższa przesłanka zawarta w art. 108 Kodeksu Cywilnego wyłączająca możliwość udzielenia pełnomocnictwa nie zostanie wypełniona.

Ponadto, zdaniem Spółki, nie dojdzie również do naruszenia interesów mocodawcy (dostawcy towarów lub usług, udzielającego pełnomocnictwa do akceptacji faktur w jego imieniu), w przypadku, będzie on dokładnie poinformowany o działaniach kontrahenta (D.) i wyrazi na to swoją zgodę. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, faktury VAT, faktury korygujące oraz duplikaty faktur wystawione przez D. na podstawie umowy o samofakturowaniu podpisane (zaakceptowane) przez pracownika Spółki umocowanego na podstawie odrębnego pełnomocnictwa do tej czynności przez dostawcę będą spełniały wymogi określone w ustawie o VAT dopuszczające do odliczenia na jej podstawie podatku VAT naliczonego.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast w świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, co do zasady suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 11 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje co do zasady, w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę. Jeżeli natomiast podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, może on obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Przypadki, w których prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje podatnikowi, zostały określone w art. 88 ustawy o VAT. I tak, stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu różnicy podatku naliczonego faktury lub faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z regulacjami rozporządzenia ws. faktur, jeżeli nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego.

Mając na uwadze powyżej przytoczone przepisy, zważywszy iż jako równoznaczną z akceptacją faktur przez dostawcę uznać można również akceptację dokonaną przez pracownika Spółki działającego w tym zakresie w charakterze pełnomocnika dostawcy, D. jest zdania, iż Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych w imieniu dostawcy. Natomiast prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez Spółkę w imieniu jej dostawców powstanie, co do zasady, w rozliczeniu za okres, w którym Spółka będzie dysponowała fakturą zaakceptowaną przez dostawcę, czyli zaakceptowaną w formie podpisu przez pracownika D. będącego pełnomocnikiem dostawcy.

Ponadto, jeżeli Spółka nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zaakceptowanych przez pracownika działającego na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez dostawcę w rozliczeniu za okres otrzymania tych faktur, stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, będzie ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych.

Stanowisko prezentowane przez Spółkę w niniejszym wniosku znajduje pełne potwierdzenie zarówno orzecznictwie polskich sądów administracyjnych jak i w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów.

Przykładowo, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 21 kwietnia 2011 r. (sygn. III SA/Wa 2494/10), sąd potwierdził, iż w świetle polskich przepisów o VAT dopuszczalne jest dokonywanie akceptacji faktur przez pracownika nabywcy, który upoważniony został w tym celu przez dostawcę na mocy szczególnego pełnomocnictwa.

Podobne stanowisko, zostało przedstawione w szeregu interpretacji indywidualnych, w tym m.in.:

• w interpretacji z dnia 21 stycznia 2011 r. (sygn. IPPPI-443-1109/10-3/AS), cyt: „Pełnomocnictwo odrębne szczególne udzielone przez dostawcę, jednoznacznie wskazuje, iż upoważnia on pracownika swojego kontrahenta do podpisywania faktur VAT, faktur korygujących oraz duplikatów faktur. W związku z powyższym nie można mówić o naruszeniu interesów mocodawcy, w przypadku gdy jest on dokładnie poinformowany o działaniach nabywcy i wyraża na to swoją zgodę” oraz „należy stwierdzić, iż faktury VAT, faktury korygujące oraz duplikaty faktur wystawione przez Spółkę w ramach umowy o samofakturowanie i zaakceptowane przez pracownika Spółki na podstawie udzielonego mu przez dostawcę odrębnego pełnomocnictwa rodzajowego do akceptowania faktur VAT, faktur korygujących oraz duplikatów faktur, spełniającego wymogi pełnomocnictwa określone w kodeksie cywilnym, stanowią podstawę do odliczania podatku naliczonego przez Spółkę”;

• interpretacji z dnia 16 lipca 2009 r. (sygn. IPPP2/443-520/09-2/SAP) oraz

• interpretacji z dnia 4 sierpnia 2006 r. (sygn. P-I/443/44/TW/06), cyt.: „W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku nabywca usługi lub towaru otrzymałby od Spółki, jako dostawcy upoważnienie do wystawiania faktur zgodnie z umową i po spełnieniu warunków określonych w § 10 rozporządzenia, a pracownik nabywcy - odrębne pełnomocnictwo do akceptacji w imieniu dostawcy (drugiej strony umowy) w formie podpisu oryginału i kopii faktury. Skoro Spółka dokona takiego odrębnego umocowania na rzecz pracownika nabywcy, które spełniać będzie wymogi pełnomocnictwa określone w kodeksie cywilnym, to dokonana akceptacja faktury w formie podpisu będzie spełniała przesłanki określone w § 10 ust. 2 pkt 2 lit. b). Podatek naliczony wynikający z tych faktur zakupu nabywca będzie mógł odliczyć od podatku należnego, w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przy spełnieniu warunków określonych w art. 86 ustawy o VAT”.
  
  

Mając zatem na uwadze, że:

• przepisy ustawy o VAT oraz rozporządzenia ws. faktur nie zawierają ograniczeń w zakresie możliwości dokonywania akceptacji faktur, faktur korygujących oraz duplikatów faktur wystawianych na mocy umowy samofakturowania przez pracownika nabywcy na podstawie pełnomocnictwa szczególnego udzielonego mu przez dostawcę;

• udzieleniu takiego pełnomocnictwa nie stoją na przeszkodzie przepisy prawa cywilnego;

• przepisy wspólnotowe w zakresie VAT potwierdzają możliwość wystawiania faktur przez nabywcę nie określając jednocześnie przeciwwskazań do indywidualnego umownego uregulowania kwestii sposobu ich akceptacji;

• praktyka prezentowana przez dotychczasowe orzecznictwo sądów administracyjnych oraz interpretacje indywidualne wydane przez Ministra Finansów potwierdza, że na gruncie polskich przepisów istnieje możliwość dokonywania akceptacji faktur na podstawie pełnomocnictwa szczególnego udzielonego przez dostawcę pracownikowi nabywcy.
  to należy uznać, iż:

• planowane dokonywanie akceptacji faktur, faktur korygujących oraz duplikatów faktur przez pracownika nabywcy na podstawie pełnomocnictwa szczególnego udzielonego mu przez dostawcę jest dopuszczalne w świetle polskich regulacji w zakresie VAT,

• faktura wystawiona przez nabywcę na rzecz dostawcy, zaakceptowana przez pracownika nabywcy na podstawie udzielonego mu przez dostawcę pełnomocnictwa będzie upoważniać Spółkę do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na takiej fakturze.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, co do zasady suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu,

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Ustawodawca umożliwił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych tj. faktu, iż zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z ograniczeń wskazano w art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego.

Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia, nabywcy towarów i usług od podatnika, o którym mowa w § 4 ust. 1, mogą wystawiać faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług oznaczone jako "FAKTURA VAT", w tym również faktury, o których mowa w § 10, jeżeli nabywca towarów lub usług:

1. jest podatnikiem zarejestrowanym, jako podatnik VAT czynny;
2. ma zawartą z dokonującym dostawy towarów lub świadczącym usługi umowę odpowiadającą warunkom wymienionym w ust. 2, upoważniającą do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów - w imieniu i na rachunek dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy;
3. w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy, o której mowa w pkt 2, dostarczy właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemną informację o zawarciu takiej umowy, zawierającą w szczególności:
   1. dane dotyczące dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, z którym zawarł tę umowę,
   2. datę zawarcia umowy,
   3. okres obowiązywania umowy.
   
   
   

W myśl § 6 ust. 2 ww. rozporządzenia, umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać:

1. postanowienia, że podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi:
   1. upoważnia nabywcę do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów, w jego imieniu i na jego rachunek,
   2. poinformuje nabywcę w trybie natychmiastowym w przypadku wykreślenia go z rejestru jako podatnika VAT czynnego lub o zbyciu przedsiębiorstwa;
2. postanowienia, że podatnik dokonujący nabycia towarów lub usług:
   1. będzie wystawiał faktury, faktury korygujące i duplikaty zgodnie z obowiązującymi przepisami,
   2. będzie przedstawiał drugiej stronie umowy oryginał i kopię faktury do jej akceptacji w formie podpisu, zwanej dalej „akceptacją”, z tym że termin przedstawienia do akceptacji oryginału faktury ma tak być określony w umowie, aby było możliwe dokonanie terminowego rozliczenia podatku przez dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi; kopia faktury pozostaje u dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi,
   3. poinformuje drugą stronę w trybie natychmiastowym w przypadku wykreślenia go z rejestru jako podatnika VAT czynnego lub o zbyciu przedsiębiorstwa;
3. określenie terminu jej obowiązywania, z tym że termin ten nie może być dłuższy niż 2 lata;
4. określenie towarów lub usług, w odniesieniu do których nabywca będzie wystawiał faktury w imieniu i na rzecz dokonującego dostawy lub usługodawcy w okresie obowiązywania umowy.
   
   

W myśl § 6 ust. 3 rozporządzenia, faktura wystawiana na zasadach określonych w ust. 1 i 2 powinna dodatkowo zawierać informację, kto był wystawcą faktury i że wystawił ją w imieniu i na rachunek podatnika wymienionego w fakturze jako sprzedawca.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Spółka świadczy usługi transportowe oraz logistyczne zarówno na rzecz polskich i zagranicznych kontrahentów. Z uwagi na fakt, iż charakter działalności Spółki polega na nabywaniu dużej ilości usług od kontrahentów, Wnioskodawca zawiera z niektórymi dostawcami umowy upoważniające go do wystawiania faktur, faktur korygujących i ich duplikatów w imieniu i na rzecz swojego dostawy. Umowy spełniają wszelkie przesłanki zawarte w § 6 ww. rozporządzenia.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi fakt, czy akceptacja faktur VAT, faktur korygujących oraz duplikatów faktur wystawianych w ramach umowy upoważniającej nabywcę do wystawiania faktur, faktur korygujących i ich duplikatów w imieniu i na rachunek dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy, może zostać dokonana przez pracownika Spółki na podstawie udzielonego mu przez dostawcę szczególnego pełnomocnictwa do podpisywania (akceptacji) w jego imieniu faktur VAT, faktur korygujących oraz duplikatów faktur oraz czy podpisane w powyższy sposób faktury VAT, faktury korygujące oraz duplikaty faktur będą upoważniać Spółkę do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na takich fakturach.

Należy zauważyć, iż przepisy prawa podatkowego nie zawierają wyłączenia możliwości udzielenia odrębnego pełnomocnictwa do dokonywania akceptacji faktur VAT przez pracownika nabywcy towarów i usług. W związku z tym do oceny dopuszczalności takich czynności należy stosować przepisy dotyczące pełnomocnictwa. Kwestia udzielenia pełnomocnictw uregulowana jest w Kodeksie cywilnym (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm.). Stosownie do art. 98 pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności. Zgodnie z art. 99 § 1 jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego przepisu pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Jednakże w myśl art. 108 Kodeksu cywilnego pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Zgodnie z treścią wskazanego przepisu pełnomocnik może być drugą stroną czynności prawnej w sytuacji, gdy możliwość taka wynika z treści pełnomocnictwa albo jeżeli ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy.

Należy uznać, że obie powyższe przesłanki w przedmiotowej sprawie zostały spełnione. Pełnomocnictwo odrębne szczególne udzielone przez dostawcę, jednoznacznie wskazuje, iż upoważnia on pracownika swojego kontrahenta do podpisywania faktur VAT, faktur korygujących oraz duplikatów faktur. W związku z powyższym nie można mówić o naruszeniu interesów mocodawcy, w przypadku gdy jest on dokładnie poinformowany o działaniach nabywcy i wyraża na to swoją zgodę.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, iż akceptacja faktur, faktur korygujących oraz duplikatów faktur przez pracownika Spółki nabywającej usługi lub towary od dostawcy na podstawie pełnomocnictwa szczególnego udzielonego mu przez dostawcę, wypełnia dyspozycje określone w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r.

W konsekwencji, faktury VAT, faktury korygujące oraz duplikaty faktur wystawione przez Spółkę w ramach umowy o samofakturowanie i zaakceptowane przez pracownika Spółki na podstawie udzielonego mu przez dostawcę szczególnego pełnomocnictwa do akceptowania faktur VAT, faktur korygujących oraz duplikatów faktur, spełniającego wymogi pełnomocnictwa określone w kodeksie cywilnym, stanowią podstawę do odliczania podatku naliczonego przez Spółkę w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tym samym stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.