2019.06.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.185.2019.1.SG
z 7 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 kwietnia 2019 r. (data wpływu 16 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy wynik (dochód albo strata) realizowany na pochodnych instrumentach finansowych będzie wpływał w całości jedynie na dochód/stratę z działalności operacyjnej oraz dochód/stratę z zysków kapitałowych realizowane przez Spółkę z tytułu działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych i nie będzie uwzględniany przy ustaleniu wyniku realizowanego przez Spółkę na działalności strefowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia, czy wynik (dochód albo strata) realizowany na pochodnych instrumentach finansowych będzie wpływał w całości jedynie na dochód/stratę z działalności operacyjnej oraz dochód/stratę z zysków kapitałowych realizowane przez Spółkę z tytułu działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych i nie będzie uwzględniany przy ustaleniu wyniku realizowanego przez Spółkę na działalności strefowej.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w branży AGD. Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja i sprzedaż elektrycznego i gazowego sprzętu grzejnego gospodarstwa domowego, a także sprzedaż innych produktów AGD.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”). Spółka posiada 3 zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE:

Zezwolenie z listopada 2011 r.,
Zezwolenie z kwietnia 2014 r.,
Zezwolenie z kwietnia 2017 r. (dalej łącznie: „Zezwolenia”).

Zakres przedmiotowy wszystkich ww. Zezwoleń obejmuje zasadniczy przedmiot działalności Spółki, z tytułu której uzyskuje ona przychody podlegające zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych, tj. działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie wytwarzanego na terenie SSE elektrycznego i gazowego sprzętu grzejnego gospodarstwa domowego.

Spółka osiąga zarówno dochody w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE, korzystające ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: „działalność strefowa”), jak i dochody opodatkowane na zasadach ogólnych (dalej: „działalność opodatkowana”).

Część sprzedaży jak i zakupów Spółki dokonywana jest w walutach obcych, co wiąże się z występowaniem ryzyka walutowego po stronie Spółki. W celu zabezpieczenia się m.in. przed ryzykiem związanym ze zmianami kursów wymiany walut, zmianami cen nabywanych usług oraz zmianami stóp procentowych Wnioskodawca korzysta z pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu art. 4a pkt 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „ustawa o PDOP”), w tym przede wszystkim z kontraktów typu swap towarowy, kontraktów walutowych - typu forward, jak również kontraktów wymiany płatności odsetkowych - interest rate swap oraz currency interest swap (dalej: „Pochodne Instrumenty Finansowe”).

Swap towarowy stanowi transakcję, w której dwie strony - Spółka oraz bank - zobowiązują się do wymiany płatności w ustalonym dniu. Płatności te naliczane są w oparciu o ustalone ilości określonego towaru i jego cenę. W ramach transakcji jedna ze stron zobowiązuje się płacić stałą cenę, natomiast druga cenę zmienną. Jednocześnie Spółka wskazuje, że między nią a bankiem nie dochodzi do fizycznej wymiany towarów będących przedmiotem transakcji.

Spółka pragnie wskazać, że zawierane przez nią transakcje typu swap towarów dotyczą zabezpieczenia transakcji dokonywanych przez Spółkę oraz podmioty zależne od Spółki. Zawarcie takich instrumentów finansowych ma na celu zabezpieczenie skonsolidowanego wyniku finansowego Grupy, do której należy Spółka oraz jej podmioty zależne, na który wpływ ma wynik finansowy spółek zależnych.

Spółka posiada również zadłużenie oprocentowane według zmiennej stopy procentowej, w związku z czym narażona jest na ryzyko stopy procentowej. W celu zabezpieczenia się przed tym rodzajem ryzyka, Spółka wykorzystuje m.in. instrumenty pochodne typu swap (swap odsetkowy oraz swap odsetkowo-walutowy).

Niektóre z Pochodnych Instrumentów Finansowych, w tym kontrakty wymiany płatności odsetkowych, mają charakter rzeczywisty - rozliczane są poprzez faktyczną dostawę waluty po ustalonym kursie (rozumianą jako dostawa przez drugą stronę - w przypadku kontraktu na zakup waluty lub dostawa przez podatnika - w przypadku kontraktu na sprzedaż waluty), część z nich ma natomiast charakter nierzeczywisty - rozliczane są jedynie w kwocie netto, tj. wynikiem na transakcji.

Ponadto część z Pochodnych Instrumentów Finansowych, z których korzysta Spółka, może mieć postać instrumentów zerokosztowych. W efekcie, przy zawarciu transakcji dotyczących instrumentów zerokosztowych ani Spółka, ani druga strona transakcji nie ponoszą efektywnych kosztów jej zawarcia. Ewentualne przysporzenie lub wydatek po stronie Spółki powstaje dopiero przy rozliczeniu transakcji (a nie w momencie zawarcia transakcji). Wynik uzyskany z tytułu realizacji instrumentów zerokosztowych, jest rozliczany poprzez zapłatę odpowiedniej różnicy z realizacji poszczególnych transakcji objętych tymi instrumentami przez jedną ze stron transakcji. Data rozliczenia jest jedynym momentem, w którym płatności z wykonania instrumentu będą wymagalne i w którym nastąpi faktyczny przepływ pieniężny z tego instrumentu.

Spółka prowadzi księgi rachunkowe oraz sporządza sprawozdanie finansowe zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF).

Dla celów bilansowych Pochodne Instrumenty Finansowe są kwalifikowane przez Spółkę, na podstawie zasad rachunkowości zabezpieczeń, jako:

zabezpieczenie wartości godziwej, zabezpieczające przed ryzykiem zmian wartości godziwej ujętego składnika aktywów lub zobowiązania,
zabezpieczenie przepływów środków pieniężnych, zabezpieczające przed zmianami przepływów środków pieniężnych, które przypisać można konkretnemu rodzajowi ryzyka związanego z ujętym składnikiem aktywów, zobowiązaniem lub prognozowaną transakcją,
zabezpieczenie udziałów w aktywach netto jednostek zagranicznych.

Spółka dokonuje okresowej wyceny (przeszacowania) wartości instrumentów pochodnych na dany dzień. Wycena odzwierciedla teoretyczną wartość tego instrumentu na dany dzień, a różnice z przeszacowania instrumentu (dodatnie lub ujemne) dla celów księgowych wpływają w danym okresie na wynik finansowy lub kapitał z aktualizacji wyceny, w zależności od przynależności do jednej z wymienionych wyżej grup oraz od cyklu życia powiązania zabezpieczającego. Wycena dokonywana jest kwartalnie.

Dla ustalania różnic kursowych przy rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka stosuje metodę określoną w art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP (tzw. metoda rachunkowa). Zgodnie z informacją przedstawioną przez audytora Spółki, różnice z przeszacowania opisanych powyżej instrumentów nie stanowią różnic kursowych w rozumieniu księgowym.

Spółka dla celów podatkowych ujmuje rozliczenia związane z realizacją Pochodnych Instrumentów Finansowych w ten sposób, że do kalkulacji podatku dochodowego od osób prawnych brany pod uwagę jest jedynie faktycznie zrealizowany wynik na tych instrumentach. Wyceny dotyczące Pochodnych Instrumentów Finansowych sporządzane przed zamknięciem danego instrumentu nie są zatem uwzględniane w kalkulacji podatku dochodowego od osób prawnych. Tym samym wszelkie różnice wynikające z przeszacowania wartości Pochodnych Instrumentów Podatkowych na gruncie prawa bilansowego nie mają wpływu na rozliczenia Spółki z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych. Dopiero faktyczna realizacja Pochodnych Instrumentów Finansowych wiąże się przepływem środków pieniężnych.

Powyższe transakcje zabezpieczające zawierane są w celu ograniczenia ponoszonego przez Spółkę ryzyka, jakie wiąże się z prowadzoną przez nią działalnością. W konsekwencji, wykorzystywane przez Spółkę instrumenty pochodne służą zabezpieczeniu Spółki przed ryzykiem związanym zarówno z działalnością strefową Spółki, jak i z działalnością opodatkowaną.

W związku z powyższym, Spółka nie jest w stanie przyporządkować wyniku zrealizowanego na poszczególnych transakcjach zabezpieczających do działalności strefowej lub działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych.

Opisane powyżej transakcje lub inne transakcje z wykorzystaniem instrumentów pochodnych Spółka zmierza zawierać także w przyszłości. Dodatkowo, Spółka wskazuje, że w związku z nowelizacją ustawy o PDOP (m.in. art. 7) od 1 stycznia 2018 r. Spółka zobowiązana jest do odrębnego określenia wysokości dochodu/straty osiągniętego z tytułu zysków kapitałowych (dalej: „dochód z zysków kapitałowych”) oraz dochodu/straty osiągniętego z pozostałych źródeł (dalej: „dochód z działalności operacyjnej”), co będzie mieć wpływ na podstawę opodatkowania PDOP.

Podstawowy zakres działalności gospodarczej Spółki, dla którego została powołana Spółka, obejmuje produkcję i sprzedaż elektrycznego i gazowego sprzętu grzejnego gospodarstwa domowego, a także sprzedaż innych produktów AGD. Dochody z tej działalności mieszczą się w zakresie dochodów z działalności operacyjnej. Dodatkowo, Spółka może uzyskiwać również dochody, które od 1 stycznia 2018 r. kwalifikowane są do dochodów z zysków kapitałowych, zdefiniowanych w art. 7b ust. 1 ustawy o PDOP.

Spółka dokonuje właściwej alokacji wyniku (dochodu albo straty) realizowanego na pochodnych instrumentach finansowych opisanych powyżej do odpowiedniego źródła: dochodu z zysków kapitałowych i dochodu z działalności operacyjnej.

Spółka wskazuje, że w przedmiotowym stanie faktycznym, z wyłączeniem kwestii swapu towarowego, otrzymała już interpretację indywidualną, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko w zakresie pytania oznaczonego Nr 2 (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 grudnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.440.2018.1.MM). Wnioskodawca składa niniejszą interpretację wyłącznie w celu potwierdzenia swojego stanowiska w zakresie skutków podatkowych z tytułu zastosowania swapu towarowego.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że jego intencją jest uzyskanie kompleksowej interpretacji, w której oprócz kwestii zaadresowanych w otrzymanych już interpretacjach, Spółka uzyska potwierdzenie swojego stanowiska w zakresie rozliczenia transakcji typu swap towarowy.

Przedmiotowy wniosek nie dotyczy tych Pochodnych Instrumentów Finansowych, które związane są z zakupem bądź wytworzeniem środków trwałych lub zakupem wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wynik (dochód albo strata) realizowany na pochodnych instrumentach finansowych, o których mowa w przedstawionym powyżej opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, będzie wpływał w całości jedynie na dochód/stratę z działalności operacyjnej oraz dochód/stratę z zysków kapitałowych realizowane przez Spółkę z tytułu działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych i nie będzie uwzględniany przy ustaleniu wyniku realizowanego przez Spółkę na działalności strefowej?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, wynik (dochód albo strata) realizowany na pochodnych instrumentach finansowych, o których mowa w przedstawionym powyżej opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, będzie wpływał w całości jedynie na dochód/stratę z działalności operacyjnej oraz dochód/stratę z zysków kapitałowych realizowane przez Spółkę z tytułu działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych i nie będzie uwzględniany przy ustaleniu wyniku realizowanego przez Spółkę na działalności strefowej.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „ustawa o PDOP”), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Jednocześnie, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy o PDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 16g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Jednocześnie art. 12 ust. 3f ustawy o PDOP stanowi, że za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw.

Zgodnie natomiast z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1010, winno być: t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 482, dalej: „ustawa o SSE”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP stanowi, że wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Jednocześnie z art. 17 ust. 4 ustawy o PDOP wynika, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy (…).

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, iż zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych zasadniczo podlegają dochody z działalności gospodarczej, która spełnia łącznie dwa zasadnicze warunki:

jest określona w zezwoleniu strefowym,
jest prowadzona na terenie SSE.

A contrario, jeżeli działalność gospodarcza nie jest prowadzona na terenie SSE, to nie będzie ona podlegała zwolnieniu z opodatkowania. Analogicznie, jeżeli dany rodzaj działalności gospodarczej nie jest wymieniony w treści zezwolenia, a także, jeżeli działalność taka nie jest działalnością pomocniczą, niezbędną do realizacji zakresu działalności gospodarczej wymienionej w zezwoleniu, to wynik na takiej działalności nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego, jako wynikający z działalności odrębnej niż wskazana w zezwoleniu.

Należy wskazać, że powyższe zwolnienie ma charakter przedmiotowy, odnosi się ono bowiem do dochodów uzyskanych z określonego źródła (działalności gospodarczej), z zastrzeżeniem, że działalność ta jest prowadzona w określonym miejscu i na podstawie zezwolenia, a więc w jego ramach oraz w granicach zakreślonych przedmiotem działalności gospodarczej ujętym w zezwoleniu. Oznacza to, że tylko i wyłącznie dochód z działalności gospodarczej Spółki określonej wyraźnie w posiadanym przez Spółkę zezwoleniu podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Tego rodzaju stanowisko było w przeszłości wielokrotnie prezentowane przez organy podatkowe. Dla przykładu Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w indywidualnej interpretacji z 11 grudnia 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.337.2017.2.ANK stwierdził, iż zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 uSSE). Oznacza to, że tylko dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu podlegać będzie zwolnieniu od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy wskazać, że zarówno w doktrynie jak i piśmiennictwie organów podatkowych utrwalił się pogląd, zgodnie z którym dochody z tzw. działalności pomocniczej powinny być kwalifikowane podobnie jak dochody z działalności, z którą dana działalność pomocnicza jest związana. W związku z powyższym, dochody i straty z działalności pomocniczej w stosunku do właściwej działalności strefowej również wpływają na wynik zwolniony z opodatkowania.

Przepisy ustawy o PDOP oraz przepisy regulujące prowadzenie działalności na terenie SSE nie definiują pojęcia działalności pomocniczej. Definicja działalności pomocniczej jest zawarta w Rozporządzeniu Rady (EWG) nr 696/93 z dnia 15 marca 1993 r. w sprawie jednostek statystycznych do celów obserwacji i analizy systemu produkcyjnego we Wspólnocie (Dz.U. UE. L 93.76.1, dalej: Rozporządzenie EWG). Zgodnie z zgodnie z pkt B pkt 1 Sekcji IV Rozporządzenia EWG, za działalność pomocniczą uznaje się taką działalność, która spełnia wszystkie następujące warunki:

służy tylko jednostce, do której się odnosi; innymi słowy wytworzone towary lub usługi nie mogą być sprzedawane w obrocie;
porównywalna działalność na podobną skalę realizowana jest w podobnych jednostkach produkcyjnych;
wytwarza usługi lub, wyjątkowo, dobra nietrwałe, które nie wchodzą w skład produktu końcowego jednostki (np. drobne narzędzia lub rusztowania);
wpływa na koszty bieżące samej jednostki, tzn. nie powoduje tworzenia środków trwałych brutto.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, należy jednak uznać, iż transakcje zabezpieczające zawierane przez Spółkę (opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym niemniejszego wniosku) w tym konkretnym przypadku nie spełniają wskazanych powyżej przesłanek pozwalających uznać daną działalność za działalność pomocniczą.

Przede wszystkim działalność Spółki w tym zakresie służy zarówno działalności strefowej (np. zapłata za zobowiązania wynikające z zakupu materiałów produkcyjnych), jak i działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych związanej np. z funkcjonowaniem samej Spółki (działalność nieobjęta treścią posiadanych przez Spółkę Zezwoleń i opodatkowana na zasadach ogólnych). Nie jest więc działalnością służącą wyłącznie działalności strefowej Spółki.

Ponadto zdaniem Spółki, pomimo faktu, iż instrumenty pochodne zyskują na popularności wśród polskich przedsiębiorców, jednak nadal ich wykorzystanie nie jest na tyle powszechne, aby uzasadnione było uznanie ich wykorzystywania za nieodzowną część działalności przedsiębiorstwa, jak np. funkcjonowanie w strukturach danego podmiotu różnorodnych funkcji wspólnych, jak np. dział marketingu, czy też działu zasobów ludzkich. Spółka nie posiada co prawda dokładnych danych na temat powszechności korzystania z tego typu instrumentów, jednakże, biorąc pod uwagę ogólnodostępne dane, można z całą pewnością założyć, iż obok podmiotów korzystających z instrumentów pochodnych jest także wiele spółek, które z różnych względów nie decydują się na taki ruch. Tym samym, w analizowanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym nie można uznać, iż spełniony został drugi z warunków zawartych powyżej, tj. że porównywalna działalność na podobną skalę realizowana jest w podobnych jednostkach produkcyjnych.

Co więcej, w ocenie Spółki za działalność pomocniczą można uznać wyłącznie takie działania i zdarzenia, które nie tylko pozostają w ścisłym związku z danym rodzajem działalności lub są jej bezpośrednim wynikiem, lecz również wpływają na możliwość lub efektywność jej prowadzenia. Tymczasem, działalność gospodarcza Spółki nie jest natomiast w prostej linii uzależniona od realizacji kontraktów terminowych. Transakcje na kontraktach terminowych nie warunkują również bezpośrednio realizacji produkcji, ani świadczenia usług przez Spółkę (jak np. działalność logistyczna, czy też działania osób odpowiedzialnych za dokonywanie zakupów materiałów). Wyłącznym celem podejmowania przez Spółkę działań związanych z transakcjami na instrumentach pochodnych nie jest również umożliwienie lub ułatwienie produkcji określonych towarów i usług na rzecz podmiotów trzecich.

Konsekwentnie można zatem stwierdzić, że zawieranie i realizacja transakcji na instrumentach pochodnych zabezpieczających Spółkę jako całość przed ryzykiem kursowym oraz przed ryzykiem stopy procentowej, stanowi odrębną formę aktywności Spółki, która nie jest objęta treścią posiadanych przez Spółkę Zezwoleń.

Wynik na transakcjach na instrumentach pochodnych nie jest zatem dochodem/stratą z działalności prowadzonej na terenie strefy objętym posiadanymi przez Spółkę Zezwoleniami lub działalności pomocniczej do tej działalności i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych.

Podkreślić przy tym należy, iż zaprezentowana powyżej interpretacja pojęcia działalności strefowej i pomocniczej znajduje oparcie w znanych Spółce stanowiskach organów podatkowych, np.:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 listopada 2016 r., Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.862.2016.1.IZ, w której organ podatkowy stwierdził, że dochody powstałe w wyniku ujęcia przychodów i kosztów wynikających z realizacji walutowych kontraktów terminowych finansowych nie są dochodami ze źródła przychodów, jakim jest działalność określona w zezwoleniu, lecz dochodami uzyskanymi na skutek dokonania określonych niezależnych operacji finansowych. Zatem, dochody te nie stanowią dochodów wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy. W konsekwencji, wykorzystanie instrumentów zabezpieczających, do których odnosi się przedmiotowe pytanie, uznać należy za przejaw wskazanej „dodatkowej" działalności finansowej przedsiębiorcy, nieokreślonej w treści zezwolenia, nie będącej jednocześnie działalnością pomocniczą względem działalności podstawowej korzystającej ze zwolnienia podatkowego. Tym samym, wynik realizowany na niniejszych instrumentach, generowany w ramach działalności finansowej, odrębnej od działalności określonej w zezwoleniu, podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych,
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 marca 2016 r., Znak: IBPB-1-3/4510-132/16/APO, w której organ podatkowy uznał, że (...) wykorzystanie instrumentów zabezpieczających, do których odnosi się przedmiotowe pytanie, uznać należy za przejaw wskazanej „dodatkowej” działalności finansowej przedsiębiorcy, nieokreślonej w treści Zezwolenia, nie będącej jednocześnie działalnością pomocniczą względem działalności podstawowej korzystającej ze zwolnienia podatkowego. Tym samym, wynik realizowany na niniejszych instrumentach, generowany w ramach działalności finansowej, odrębnej od działalności określonej w Zezwoleniu, podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, wynik na instrumentach pochodnych zawieranych przez Spółkę nie powinien być uwzględniany przy ustaleniu wyniku podatkowego na działalności realizowanej w oparciu o Zwolnienia związane z działalnością na terenie SSE.

Reasumując, mając na uwadze fakt, iż:

zawieranie transakcji na instrumentach pochodnych nie wchodzi w zakres działalności objętej treścią posiadanych przez Spółkę Zezwoleń,
zawieranie transakcji na instrumentach pochodnych nie stanowi działalności pomocniczej do działalności objętej posiadanymi przez Spółkę Zezwoleniami,
Spółka nie może i nie będzie mogła przyporządkować precyzyjnie przychodów i kosztów osiąganych/ponoszonych w związku z zawieranymi kontraktami do działalności strefowej lub opodatkowanej na zasadach ogólnych,

-należy stwierdzić, że wynik (odpowiednio dochód albo strata) zrealizowany na dokonywanych przez Spółkę transakcjach na instrumentach pochodnych w analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, będzie wpływał na:

dochód/stratę z działalności operacyjnej opodatkowane na zasadach ogólnych oraz
dochód/stratę z zysków kapitałowych opodatkowane na zasadach ogólnych.

Spółka dokona odpowiedniej alokacji wyniku na realizowanego na transakcjach na instrumentach pochodnych do działalności operacyjnej i zysków kapitałowych.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnioskuje o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego przez nią stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą tut. Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Nadmienić należy ponadto, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin