Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.554.2018.2.AKR
z 17 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2018 r. (data wpływu 14 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych podziału majątku wspólnego małżonków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od spadków i darowizn.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 27 lutego 2017 r. na skutek oddalenia przez Sąd Okręgowy apelacji pozwanego, uprawomocnił się wyrok Sądu Rejonowego z dnia 2 września 2015 r. w przedmiocie ustanowienia między Wnioskodawczynią i panem M. S. rozdzielności majątkowej z datą wsteczną, ustaloną na dzień 25 października 2014 r.

Następnie, w dniu 20 lipca 2017 r. na skutek wydania wyroku przez Sąd Apelacyjny uprawomocnił się wyrok Sądu Okręgowego z dnia 28 października 2016 r., rozwiązujący przez rozwód małżeństwo Wnioskodawczyni oraz pana S.

Obecnie pomiędzy Wnioskodawczynią a panem S. toczy się przed Sądem Rejonowym postępowanie o podział majątku wspólnego, nabytego w czasie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Mając na celu uchylenie stanu niepewności prawnej oraz polubowne zakończenie toczących się spraw, Wnioskodawczyni oraz pan S. planują zawarcie umowy ugody oraz podziału majątku wspólnego [dalej: Umowa].

W skład majątku wspólnego Wnioskodawczyni oraz pana S. według stanu na dzień 25 października 2014 r. wchodziły m.in.:

• nieruchomości;
  

• akcje oraz udziały w spółkach;
  

• certyfikaty inwestycyjne;
  

• środki pieniężne, zgromadzone na rachunkach bankowych;
  

• ruchomości znajdujące się w posiadaniu Wnioskodawczyni oraz pana S. na dzień 25 października 2014 r.
  
  

Na mocy Umowy, część aktywów wchodzących w skład majątku wspólnego zostanie bezwarunkowo przyznana odpowiednio Wnioskodawczyni oraz panu S.

Pozostała część majątku wspólnego zostanie przyznana panu S., pod warunkiem uiszczenia na rzecz Wnioskodawczyni dopłaty. Dopłata będzie najprawdopodobniej płatna w kilku transzach, niewykluczone jednak, że ww. dopłata będzie płatna jednorazowo.

W związku z dokonanym podziałem majątku wspólnego pan S. przejmie wszystkie wspólne zobowiązania wobec banków i ewentualnych innych wierzycieli osobistych i rzeczowych. W przypadki braku wyrażenia przez danego wierzyciela zgody na przejęcie długu Umowa wywoła skutki opisane w art. 521 § 2 w zw. z art. 392 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. − Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025; dalej: KC).

Pan S. przejmie nadto wszelkie ewentualne zobowiązania cywilnoprawne i publicznoprawne (w tym podatkowe), które mogły powstać w odniesieniu do małżonków lub ich majątku wspólnego zarządzanego przez pana S. z tytułu wszelkich czynności i transakcji podejmowanych przez pana S. w odniesieniu do majątku wspólnego do dnia zawarcia Umowy. Podział majątku dokonany na mocy Umowy będzie wyczerpywał wszelkie wzajemne roszczenia Wnioskodawczyni oraz pana S. Umowa zostanie zawarta w formie aktu notarialnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię w związku z zawarciem Umowy będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy z tytułu zawarcia Umowy na Wnioskodawczyni spoczywał będzie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?
3. Czy z tytułu zawarcia Umowy na Wnioskodawczyni będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 1, natomiast w zakresie pytania nr 2 i nr 3 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię w związku z zawarciem Umowy nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Tym samym, co do zasady wszelkie korzyści majątkowe uzyskane przez osobę fizyczną podlegają opodatkowaniu na gruncie ww. ustawy.

Z kolei, stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się w szczególności do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich. Przez przychód z podziału majątku wspólnego należy natomiast rozumieć wartość otrzymanego przez każdego z małżonków majątku, a także wartość spłat (dopłat) otrzymywanych przez jednego z małżonków z tytułu podziału majątku.

Zagadnienia związane ze stosunkami majątkowymi w małżeństwie zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682; dalej: KRO).

W myśl art. 31 § l KRO z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności. Żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może również rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego. Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym (art. 43 § 1 KRO).

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu m.in. na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 KRO) oraz na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 KRO).

Ustanie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału tego majątku.

Zgodnie z art. 1037 KC w związku z art. 46 KRO, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy wskazać, że wszelkie przychody uzyskane przez osobę fizyczną w związku z podziałem majątku wspólnego w drodze umowy podlegają wyłączeniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o czym expressis verbis stanowi art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z tytułu zawarcia Umowy − w szczególności w postaci składników majątkowych przyznanych Jej bezpośrednio oraz dopłat otrzymanych od pana S. − nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych.

Jako przykład wskazać można interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia:

• 5 kwietnia 2018 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.76.2018.3.MK, zgodnie z którą: „Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że otrzymanie przez Wnioskodawczynię w dniu 30 września 2017 r. środków pieniężnych tytułem spłaty wynikającej z podziału majątku wspólnego, w skład którego wchodziło prawo najmu lokalu komunalnego, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na wyłączenie stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania wspólności majątkowej, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni nie będzie miała obowiązku zapłaty z tego tytułu podatku dochodowego”,
  

• 21 marca 2018 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.402.2017.2.MZ, zgodnie z którą: „Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego sam podział majątku wspólnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na wyłączenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”,
  

• 15 marca 2018 r., nr 0111-KDIB2-2.4011.418.2017.3.HS, zgodnie z którą: „Uwzględniając przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przywołane uregulowania prawne stwierdzić należy, że otrzymanie przez Wnioskodawczynię składników majątku w wyniku podziału majątku wspólnego w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni otrzymała więcej niż jej małżonek i niezależnie od tego czy pomiędzy małżonkami wystąpiły dopłaty lub spłaty z tego tytułu - nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na mocy zacytowanego przepisu art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem bez znaczenia dla skutków podatkowych jest to, czy podział majątku wspólnego małżonków był ekwiwalentny czy nieekwiwalentny.”
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.