2018.12.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.535.2018.2.AP
z 20 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2018 r. (data wpływu 19 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 listopada 2018 r. (data wpływu 5 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży nieruchomości zabudowanej Domem (…) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży nieruchomości zabudowanej Domem (…). Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 listopada 2018 r. o jednoznaczne stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nabył w 1994 r. aktem notarialnym nieodpłatnie prawo użytkowania wieczystego gruntu i własność budynków znajdujących się na gruncie, nieruchomości położonej w X. Grunt oddany został w użytkowanie wieczyste w celu wniesienia na nim budynków przeznaczonych na (…).

A wybudował na działce budynek zamieszkania zbiorowego – Dom (…) przy pomocy generalnego wykonawcy Spółki Y. W 2003 roku, protokołem w sprawie odbioru technicznego i przekazania w użytkowanie, A przejął przedmiotowy budynek od wykonawcy.

Przy nabyciu usługi budowlanej naliczony był podatek VAT, którego A nie odliczył, gdyż budynek nie był przeznaczony do prowadzenia działalności opodatkowanej a tylko do działalności statutowej. Budynek zamieszkania zbiorowego – Dom (…) był wykorzystywany przez wiele lat na potrzeby społeczności akademickiej – (…) nie tylko na potrzeby własne A, ale też na potrzeby Uniwersytetu (…).

W 2013 roku aktem notarialnym A nabyło od Gminy prawo własności gruntu, który był w użytkowaniu wieczystym uczelni, na którym znajduje się budynek – Dom (…). Od 1 października 2015 r. A zaczął wynajmować poszczególne mieszkania w tym budynku w przypadku wolnych lokali również osobom niezwiązanym z uniwersytetami. Był to wynajem na zasadach komercyjnych, gdzie każdorazowo była zawierana osobna umowa najmu pomiędzy A, a daną osobą określająca warunki zakwaterowania w Domu (…). Zgodnie z regulaminem korzystania z tymczasowego najmu w Domu (…) pierwszeństwo w najmie mają pracownicy naukowi i studenci i nabywają prawo do tymczasowego zamieszkiwania/najmu według ściśle określonych zasad. Dopiero gdy lokali jest więcej niż chętnych i dany lokal jest wolny jest on dopuszczony do najmu komercyjnego.

Stawki najmu dla osób spoza A pojawiły się w decyzji władz uczelni z dnia 28 sierpnia 2015 r. Usługi najmu podlegały opodatkowaniu VAT lecz z uwagi na fakt, że były to usługi mieszkaniowe były z podatku zwolnione. Zgodnie z zawartymi umowami najmu A odsprzedawał zamieszkującym w Domu (…) osobom media według indywidualnego zużycia stosując do tej sprzedaży 23% stawkę VAT. Media były odsprzedawane po cenie z faktur nabycia, energia i gaz według stawki VAT 23%, a woda i ścieki według stawki VAT 8%. Należy nadmienić, że budynek nie był modernizowany przez A, a nawet jeśli jakieś prace były na nim wykonywane, to raczej miały charakter remontowy i nie było możliwości aby przekroczyły one 30% wartości początkowej budynku. Wnioskodawca zamierza w bieżącym roku sprzedać nieruchomość zabudowaną Domem (…) i chciałby się upewnić co do skutków podatkowych takiej sprzedaży w podatku od towarów i usług – VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości zabudowanej Domem (…) przez A z uwagi na przedstawiony stan faktyczny będzie dostawą podlegającą zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 30 listopada 2018 r.), dostawa nieruchomości zabudowanej w postaci Domu (…) korzystała będzie ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W rozumieniu ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Ustawodawca przewidział opodatkowanie czynności podlegających pod VAT stawką podstawową 23%, stawkami obniżonymi bądź dla niektórych czynności przewidział zwolnienie od podatku. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania, czy też opodatkowanie stawką podstawową należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem przedmiotowej nieruchomości nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Zwolnienia tego nie można zastosować w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Wskazać również należy, iż kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec tego przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt niejako dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się taką samą stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem zarówno grunt będący własnością podatnika jak i grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Ze względu na fakt, iż kluczową kwestią jest wyjaśnienie wątpliwości dotyczących rozumienia pojęcia „pierwsze zasiedlenie” trzeba sięgnąć nie tylko do prawa krajowego co zostało przeanalizowane powyżej ale i międzynarodowego – Dyrektywy VAT UE nr 112 (zwanej dalej: Dyrektywa VAT UE lub Dyrektywa 112).

Dyrektywa VAT UE posługuje się pojęciem „pierwsze zasiedlenie” lecz go nie definiuje i nie wprowadza też dodatkowych warunków go określających. Artykuł 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 112 przewiduje możliwość określenia przez państwo członkowskie szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, a mianowicie przebudowy budynków (co potwierdził w swoim wyroku TS J.J. Komen en Zonen Beheer I-Ieerhugowaard BV, C-326/1 1, EU:C:2012:46l, pkt 36). Jest to o tyle zrozumiałe, że w praktyce mogą zaistnieć trudności z określeniem momentu w jakim będziemy mieli do czynienia z pierwszym zasiedleniem w sytuacji przebudowy budynku.

W przedstawionym stanie faktycznym jednak chodzi wyłącznie o rozumienie rzeczonej definicji w odniesieniu do tej części budynku, która po jego wybudowaniu była użytkowana przez A do celów działalności statutowej a potem komercyjnej i nie były dokonywane ulepszenia, o których mowa w polskiej ustawie o VAT.

Interpretację pojęcia pierwszego zasiedlenia niezbyt ostro określonego w przepisach krajowych w odniesieniu do własnej działalności dokonał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE). W swoim orzecznictwie TSUE (jakkolwiek niedotyczącym stricte zdefiniowania ww. pojęcia) nie miał wątpliwości, że mamy do czynienia z pierwszym zasiedleniem w sytuacji, gdy mówimy o podmiocie, który wybudował budynek na własnym gruncie i wykorzystywał go dla celów własnej działalności (por. wyrok TS Gemeente „sHertogenbosch, CLJ92/1 3, EU:C:2014:21 88).

Jak zauważył rzecznik generalny pracujący dla TSUE pan F.G. Jacobs w swojej opinii w sprawie Blasi (EU:C: 1997:432, pkt 15 i 16) dostawa nowego budynku wskazuje na koniec procesu produkcji. Natomiast późniejsze opodatkowanie VAT każdej dostawy takiej nieruchomości nie byłoby usprawiedliwione. Używana już nieruchomość nie jest rezultatem procesu produkcyjnego. Po początkowym uzbrojeniu terenu i wzniesieniu budynku korzystanie z nieruchomości z reguły następuje w sposób pasywny i nie powstaje tu żadna wartość dodana. Z tego powodu jedynie pierwotne nabycie uzbrojonej nieruchomości budowlanej oraz budynku przed pierwszym oddaniem go do użytku jest opodatkowane VAT, natomiast dalsze przeniesienie własności takiego budynku oraz jego wynajem nie są objęte tym podatkiem (por. też opinię rzecznika generalnego Vericy Trstenjak do sprawy RLRE Teilmer Property sro, (EU:C:2008:697, pkt 50).

W oparciu o powyższe można stwierdzić, że definicja pierwszego zasiedlenia zawarta w Dyrektywie VAT ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT UE, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy VAT UE czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji „pierwszego zasiedlenia” wynikające z ustawy o VAT i Dyrektywy VAT UE należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa Dyrektywy VAT UE wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Zdaniem A, w odniesieniu do nieruchomości – działki oraz posadowionego na nim Domu (…) – możliwe jest zastosowanie zwolnienia z opodatkowania zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Nieruchomość była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności statutowej na mieszkania dla społeczności akademickiej oraz w części była wynajmowana podmiotom zewnętrznym. Nie poniesiono też wydatków na ulepszenie budynku, które przekraczałyby 30% wartości początkowej.

Tym samym, poprzez rozpoczęcie użytkowania budynku od 2003 roku najpierw wyłącznie na własne potrzeby, a później poprzez najem, została spełniona definicja pierwszego zasiedlenia oraz od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży budynku minie co najmniej okres dwóch lat.

W konsekwencji przez Wnioskodawcę zostaną spełnione obie przesłanki warunkujące zwolnienie, co oznacza, że dostawa nieruchomości (budynków, budowli lub ich części) będzie korzystać ze zwolnienia w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Powyższe twierdzenia znalazły również odzwierciedlenie w ostatnio wydawanych interpretacjach Krajowej Informacji Skarbowej. Jedna z tych interpretacji była wydana w bardzo podobnym stanie faktycznym, gdyż dotyczyła również Uniwersytetu z tym, że Uniwersytet dokonywał nakładów i ulepszeń na nieruchomości przewyższających 30% wartości początkowej. Nawet w takim stanie faktycznym KIS potwierdził, że sprzedaż nieruchomości zostanie zwolniona z VAT: interpretacja indywidualna 0111-KDIB3-2.40l2.544.20l8.l.AZ z 3 września 2018 r. Inne podobne interpretacje z tego roku to np.: interpretacja indywidualna 0114-KDIP1-3.4012.405.2018.1.SM z 6 września 2018 r., czy interpretacja indywidualna 0114-KDIP1-1.4012.368.2018.2.JO z 4 września 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość, zarówno gruntowa, jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających określone w tych przepisach warunki.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części – co do zasady – jest zwolniona od podatku od towarów i usług. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W myśl art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Według art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W praktyce oznacza to, że dostawa gruntu będzie opodatkowana stawką właściwą dla dostawy budynków, a gdy dostawa budynków będzie zwolniona od podatku VAT, wówczas zwolnienie ma zastosowanie do pełnej wartości transakcji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył w 1994 r. aktem notarialnym nieodpłatnie prawo użytkowania wieczystego gruntu i własność budynków znajdujących się na tym gruncie. Grunt oddany został w użytkowanie wieczyste w celu wniesienia na nim budynków przeznaczonych na (…). Wnioskodawca wybudował na działce budynek zamieszkania zbiorowego – Dom (…) przy pomocy generalnego wykonawcy Spółki Y. W 2003 roku, protokołem w sprawie odbioru technicznego i przekazania w użytkowanie, Wnioskodawca przejął przedmiotowy budynek od wykonawcy. Nieruchomość była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności statutowej na mieszkania dla społeczności akademickiej oraz w części była wynajmowana podmiotom zewnętrznym. Przy nabyciu usługi budowlanej naliczony był podatek VAT, którego Wnioskodawca nie odliczył, gdyż budynek nie był przeznaczony do prowadzenia działalności opodatkowanej a tylko do działalności statutowej. Budynek zamieszkania zbiorowego – Dom (…) był wykorzystywany od 2003 r. najpierw wyłącznie na własne potrzeby, a później poprzez najem. W 2013 roku aktem notarialnym Wnioskodawca nabył od Gminy prawo własności gruntu, który był w użytkowaniu wieczystym uczelni, na którym znajduje się budynek – Dom (…). Od 1 października 2015 r. Zainteresowany zaczął wynajmować poszczególne mieszkania w tym budynku w przypadku wolnych lokali również osobom niezwiązanym z uniwersytetami. Był to wynajem na zasadach komercyjnych, gdzie każdorazowo była zawierana osobna umowa najmu pomiędzy Wnioskodawcą a daną osobą określająca warunki zakwaterowania w Domu (…). Zgodnie z regulaminem korzystania z tymczasowego najmu w Domu (…) pierwszeństwo w najmie mają pracownicy naukowi i studenci i nabywają prawo do tymczasowego zamieszkiwania/najmu według ściśle określonych zasad. Dopiero gdy lokali jest więcej niż chętnych i dany lokal jest wolny jest on dopuszczony do najmu komercyjnego. Stawki najmu dla osób spoza A pojawiły się w decyzji władz uczelni z dnia 28 sierpnia 2015 r. Usługi najmu podlegały opodatkowaniu VAT lecz z uwagi na fakt, że były to usługi mieszkaniowe były z podatku zwolnione. Zgodnie z zawartymi umowami najmu Wnioskodawca odsprzedawał zamieszkującym w Domu (…) osobom media według indywidualnego zużycia stosując do tej sprzedaży 23% stawkę VAT. Media były odsprzedawane po cenie z faktur nabycia, energia i gaz według stawki VAT 23%, a woda i ścieki według stawki VAT 8%. Budynek nie był modernizowany przez Wnioskodawcę, a nawet jeśli jakieś prace były na nim wykonywane, to raczej miały charakter remontowy i nie było możliwości aby przekroczyły one 30% wartości początkowej budynku.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej Domem (…).

Odnosząc się do powyższych wątpliwości wskazać należy, że z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT albo będzie opodatkowana w zależności od daty pierwszego zasiedlenia.

Zauważyć w tym miejscu należy, że przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji, zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się również NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa Dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

W świetle powyższego należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do zbycia tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto w dniu 16 listopada 2017 r. Trybunał Sprawiedliwości odpowiedział na pytanie prejudycjalne Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczące wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia. TSUE w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r., C-308/16 przyznał rację spółce uznając, że pierwsze zasiedlenie w sprawie będącej przedmiotem postępowania głównego, nie musi być związane z czynnością opodatkowaną, gdyż takie stanowisko nie znajduje oparcia w treści przepisów Dyrektywy 2006/112/WE.

Trybunał potwierdził, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku. Przy czym, TSUE jednakowo traktuje pierwsze zasiedlenie po wybudowaniu obiektu, jak i po jego ulepszeniu. W obu przypadkach Trybunał twierdzi, że do pierwszego zasiedlenia wystarczy rozpoczęcie jego użytkowania

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że w przypadku budynku Domu (…) doszło do pierwszego zasiedlenia.

Jak wynika z wniosku, w 2003 r. protokołem w sprawie odbioru technicznego i przekazania w użytkowanie Wnioskodawca przejął przedmiotowy budynek od wykonawcy. Budynek zamieszkania zbiorowego – Dom (…) był wykorzystywany przez wiele lat na potrzeby społeczności akademickiej – (…) nie tylko na potrzeby własne A, ale też na potrzeby Uniwersytetu (…). Od 1 października 2015 r. A zaczął wynajmować poszczególne mieszkania w tym budynku w przypadku wolnych lokali również osobom niezwiązanym z uniwersytetami. Był to wynajem na zasadach komercyjnych, gdzie każdorazowo była zawierana osobna umowa najmu pomiędzy A, a daną osobą określająca warunki zakwaterowania w Domu (…). Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, nie poniesiono wydatków na ulepszenie budynku, które przekraczałyby 30% jego wartości początkowej.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że do dostawy budynku Domu (…) zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT zdefiniowane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Bowiem ww. transakcja nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem przedmiotowego budynku, a jego dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

Ponadto w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy, również sprzedaż gruntu, na którym posadowiony jest ww. budynek korzysta ze zwolnienia od podatku VAT w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż nieruchomości zabudowanej Domem (…) korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, należy wskazać, że niniejszego rozstrzygnięcia dokonano przy uwzględnieniu przyjętej przez Wnioskodawcę wykładni definicji pierwszego zasiedlenia. W związku z rozstrzygnięciem zawartym w orzeczeniu TSUE w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection podatnik ma bowiem prawo do zastosowania obowiązujących norm prawa krajowego albo może bezpośrednio zastosować przepisy Dyrektywy z uwzględnieniem wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia przedstawionego w orzecznictwie sądowym, w tym w wyroku C-308/16.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu zawartego w opisie sprawy przedstawionym we wniosku, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin