Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.172.2017.1.BJ
z 18 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 czerwca 2017 r. (data wpływu 30 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wskazane we wniosku wydatki związane z procesem połączenia, będą stanowiły dla Wnioskodawcy, jako Spółki Przejmującej, podatkowe koszty uzyskania przychodów potrącalne w momencie ich poniesienia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wskazane we wniosku wydatki związane z procesem połączenia, będą stanowiły dla Wnioskodawcy, jako Spółki Przejmującej, podatkowe koszty uzyskania przychodów potrącalne w momencie ich poniesienia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również jako: „Spółka” lub „Spółka Przejmująca”) jest spółką kapitałową działającą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca jest jedynym wspólnikiem (udziałowcem) w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Spółka B” lub „Spółka Przejmowana”), posiadając całość udziałów Spółki B w jej kapitale zakładowym. Spółka Przejmowana jest spółką kapitałową, działającą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka B pełni funkcję spółki holdingowej, tj. posiada większościowy (ale nie całościowy, bliski jednak 100% kapitału zakładowego) pakiet udziałów w innej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (w której to spółce Wnioskodawca również posiada niewielki, mniejszościowy pakiet udziałów). Jednocześnie Spółka B praktycznie nie osiąga przychodów z tytułu sprzedaży towarów i usług (które w ostatnich latach podatkowych/obrotowych oscylują na poziomie kilku tysięcy złotych rocznie).

Wnioskodawca rozważa przeprowadzenie częściowej konsolidacji w zakresie grupy kapitałowej, do której należy, poprzez restrukturyzację działalności obu ww. spółek (tj. Wnioskodawcy i Spółki B) polegającą na ich połączeniu na podstawie art. 492 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej jako: „k.s.h.”). Połączenie będzie polegało na przeniesieniu całego majątku Spółki B (Spółki Przejmowanej) na Wnioskodawcę (Spółkę), który aktualnie (tak jak to zostało wskazane wyżej) jest 100% właścicielem (udziałowcem) Spółki B (dalej jako: „Połączenie”). W związku z planowanym Połączeniem, nie będą dokonywane jakiekolwiek dopłaty.

Planowana operacja Połączenia polegająca na fuzji Spółki (jako Spółki Przejmującej) oraz Spółki B (jako Spółki Przejmowanej) poprzez przeniesienie całego majątku Spółki Przejmowanej na Spółkę (łączenie się przez przejęcie), doprowadzi do istotnego uproszczenia (zintegrowania) oraz uzyskania wewnętrznej spójności struktury grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca, skutkującego m.in. koncentracją majątku, obniżeniem (redukcją) kosztów działalności oraz racjonalizacją prowadzonej działalności. Koszty prowadzonej działalności zostaną obniżone (zredukowane) w szczególności poprzez spowodowany Połączeniem, brak konieczności prowadzenia odrębnej obsługi księgowo-rachunkowej dla Spółki Przejmowanej, brak obowiązku przystosowania (utworzenia) systemu informatycznego Spółki Przejmowanej do sprawozdawczości w ramach struktur Jednolitego Pliku Kontrolnego, czy też odpadnięciem konieczności ponoszenia kosztów z tytułu najmu powierzchni biurowej oraz z tytułu utrzymywania rachunku bankowego (itp.).

W wyniku rozważanego Połączenia nie dojdzie do podwyższenia kapitału zakładowego Spółki Przejmującej, gdyż planowane Połączenie dotyczy przejęcia przez spółkę dominującą (tj. przez Spółkę) swojej spółki zależnej (tj. Spółki B).

W toku procesu Połączenia Spółka może ponieść następujące wydatki związane z Połączeniem: opłaty związane z ogłoszeniem planu połączenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, opłaty notarialne, opłaty sądowe i opłaty skarbowe.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki w procesie Połączenia (takie jak: opłaty związane z ogłoszeniem planu połączenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, opłaty notarialne, opłaty sądowe i opłaty skarbowe), będą stanowiły dla Wnioskodawcy (jako Spółki Przejmującej) podatkowe koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki w procesie Połączenia (takie jak: opłaty związane z ogłoszeniem planu połączenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, opłaty notarialne, opłaty sądowe i opłaty skarbowe), będą stanowiły dla Wnioskodawcy (jako Spółki Przejmującej) podatkowe koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 zdanie 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W rezultacie do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Rzecz jest bowiem w tym, że konstrukcja powołanego przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W konsekwencji należy stwierdzić, że aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim, a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Z uwagi na powyższe należy uznać, że zaprezentowane w opisie zdarzenia przyszłego wydatki, tj. wydatki poniesione przez Spółkę Przejmującą w procesie Połączenia spółek takie jak opłaty związane z ogłoszeniem planu połączenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, opłaty notarialne, opłaty sądowe i opłaty skarbowe, nie są bezpośrednio związane z określonymi przychodami. Należy je zaliczyć do tzw. pośrednich kosztów uzyskania przychodów, gdyż nie jest możliwe przypisanie ich do określonych przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. W myśl natomiast art. 15 ust. 4e ustawy CIT, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w licznych wypowiedziach organów podatkowych, sformułowanych w wydawanych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego. Jako przykład można w tym miejscu wskazać na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 czerwca 2014 r. Znak IBPB1/2/423-322/14/MS.

W rezultacie odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że Wnioskodawca (Spółka Przejmująca) będzie uprawiony do ujęcia w podatkowych kosztach uzyskania przychodów wydatków poniesionych w procesie Połączenia, takich jak: opłaty związane z ogłoszeniem planu połączenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, opłaty notarialne, opłaty sądowe i opłaty skarbowe. Wydatki te będą stanowiły dla Wnioskodawcy pośrednie koszty uzyskania przychodów potrącalne w dacie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

W świetle powyższych przepisów, podstawowe znaczenie dla rozstrzygnięcia momentu ujęcia kosztów przez Spółkę ma zatem ustalenie, czy dany wydatek ma pośredni, czy też bezpośredni związek z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika.

Kosztami będą, zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnych definicji ww. pojęć. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest „zidentyfikowanie” wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów, bądź usług.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z tych wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Jednocześnie istotne znaczenie ma również określenie momentu potrącalności kosztów uzyskania przychodów. Dla ustalenia momentu potrącalności kosztów konieczna jest przede wszystkim ocena charakteru związku przyczynowego pomiędzy wydatkami, a osiąganymi przychodami. Zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami i innych niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie) są odrębnie unormowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w art. 15 ust. 4, 4b-4d.

W myśl art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie) – w myśl art. 15 ust. 4d updop są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Stosownie do art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zasady łączenia spółek kapitałowych regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1578, dalej: „KSH”). Stosownie do treści art. 491 § 1 KSH, spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.

Artykuł 492 § 1 KSH stanowi z kolei, że połączenie może być dokonane:

1. przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie),
2. przez zawiązanie spółki kapitałowej, na którą przechodzi majątek wszystkich łączących się spółek za udziały lub akcje nowej spółki (łączenie się przez zawiązanie nowej spółki).
   
   

W tym miejscu wskazać należy, że z podatkowego punktu widzenia w przypadku połączenia spółek istotne jest, czy połączenie to nastąpiło z, czy też bez podwyższenia kapitału zakładowego. Kodeks spółek handlowych przewiduje bowiem taką możliwość, stanowiąc w art. 515 § 1 KSH, że połączenie może być przeprowadzone bez podwyższenia kapitału zakładowego, jeżeli spółka przejmująca ma udziały lub akcje spółki przejmowanej albo udziały lub akcje nabyte lub objęte, zgodnie z przepisami art. 200 lub art. 362 oraz w przypadkach, o których mowa w art. 366.

Regulacja powyższa istotna jest o tyle, że zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 updop, do przychodów nie zalicza się m.in. przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego. Skoro więc przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje przeprowadzenie częściowej konsolidacji w zakresie grupy kapitałowej, do której należy, poprzez restrukturyzację działalności spółek (tj. Wnioskodawcy i Spółki B) polegającą na ich połączeniu na podstawie art. 492 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych. Połączenie będzie polegało na przeniesieniu całego majątku Spółki B (Spółki Przejmowanej) na Wnioskodawcę (Spółkę), który jest 100% właścicielem (udziałowcem) Spółki B. W związku z planowanym Połączeniem, nie będą dokonywane jakiekolwiek dopłaty. W wyniku planowanego Połączenia nie dojdzie do podwyższenia kapitału zakładowego Spółki Przejmującej, gdyż planowane Połączenie dotyczy przejęcia przez spółkę dominującą (tj. przez Spółkę) swojej spółki zależnej (tj. Spółki B). W toku procesu Połączenia Spółka może ponieść następujące wydatki związane z Połączeniem: opłaty związane z ogłoszeniem planu połączenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, opłaty notarialne, opłaty sądowe i opłaty skarbowe.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że Wnioskodawca (spółka przejmująca) będzie uprawniony do ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wydatków niezbędnych w procesie połączenia spółek takich jak koszty związane z ogłoszeniem planu połączenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, opłaty notarialne, opłaty sądowe i opłaty skarbowe. Powyższe wydatki związane są z ogólnym funkcjonowaniem Spółki i nie są bezpośrednio związane z określonymi przychodami, zatem na mocy art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki te będą stanowiły pośrednie koszty uzyskania przychodów potrącalne w dacie ich poniesienia.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.