Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPB2.4510.89.2016.1.PS
z 8 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2016 r. (data wpływu 12 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka ze 100% udziałem Gminy zgodnie z:

• postanowieniami wewnętrznego Regulaminu Wynagradzania Pracowników,
• uchwałami Zgromadzenia Wspólników w sprawie podziału zysku netto Spółki za dany rok, wypłaca nagrody dla pracowników Spółki wraz ze składkami ZUS wynikające z podziału zysku netto Spółki za dany rok obrotowy.
  
  

Wypłat takich Spółka dokonała:

• w 2016 r. uwzględniając podział zysku netto za rok 2015,
• w 2015 r. uwzględniając podział zysku netto za rok 2014,
• w 2014 r. uwzględniając podział zysku netto za rok 2013,
• w 2013 r. uwzględniając podział zysku netto za rok 2012,
• w 2012 r. uwzględniając podział zysku netto za rok 2011,
• w 2011 r. uwzględniając podział zysku netto za rok 2010.
  
  

Wypłaty nagród z zysku i składki ZUS nie były dotychczas uwzględniane przez Spółkę jako koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie z obowiązującym w Spółce regulaminem wynagradzania, pracownikom przysługuje nagroda z zysku za rok obrotowy, jeżeli Zgromadzenie Wspólników w podziale zysku uwzględni na ten cel środki finansowe. O przeznaczeniu wypracowanego zysku Spółki na nagrody dla pracowników decyduje Zgromadzenie Wspólników, podejmując w tym zakresie stosowną uchwałę o podziale zysku za poprzedni rok obrotowy. Zgromadzenie Wspólników odbywa się zawsze w następnym roku obrotowym po roku, którego podział zysku dotyczy (może to nastąpić w terminie nie późniejszym niż 6 miesięcy od dnia bilansowego, po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego o czym stanowi art. 53 ustawy o rachunkowości jak art. 231 Kodeksu spółek handlowych). W Spółce terminy te były dochowane. Rok obrotowy pokrywa się w Spółce z rokiem kalendarzowym. Podjęcie uchwały w sprawie przeznaczenia części zysku netto na wypłaty nagród z zysku dla pracowników precyzuje ich wysokość i dopiero wówczas wypłata ich staje się należna. Wypłaty nagród z zysku w roku 2016 jak i w latach wymienionych w stanie faktycznym wypłacane były z zachowaniem powyższych zasad. Nagrodę z zysku otrzymują pracownicy zgodnie z załącznikiem do regulaminu wynagradzania, który określa zasady i tryb przyznawania tej nagrody.

Spółka wskazuje, że:

• nagrody z zysku za rok 2015, były należne pracownikom w roku 2016,
• nagrody z zysku za rok 2014, były należne pracownikom w roku 2015,
• nagrody z zysku za rok 2013, były należne pracownikom w roku 2014,
• nagrody z zysku za rok 2012, były należne pracownikom w roku 2013,
• nagrody z zysku za rok 2011, były należne pracownikom w roku 2012,
• nagrody z zysku za rok 2010, były należne pracownikom w roku 2011.
  
  

Podjęte Uchwały Zgromadzenia Wspólników jak też obowiązujące w Spółce zasady wypłat nagród z zysku nie konstytuują odrębnego terminu dla wypłaty nagród z zysku. Wypłat dokonywano niezwłocznie po podjęciu Uchwał Zgromadzenia Wspólników w sprawie podziału zysku i przeznaczeniu ich na wypłaty dla pracowników i terminy te były następujące:

Data podjęcia Uchwały Data wypłaty nagród z zysku:

Zgromadzenia Wspólników:

Podział zysku netto za 2015 r. 12 maja 2016 r. wypłata nagród z zysku 16 maja 2016 r.

Podział zysku netto za 2014 r. 19 maja 2015 r. wypłata nagród z zysku 19 maja 2015 r.

Podział zysku netto za 2013 r. 12 maja 2014 r. wypłata nagród z zysku 13 maja 2014 r.

Podział zysku netto za 2012 r. 9 maja 2013 r. wypłata nagród z zysku 10 maja 2013 r.

Podział zysku netto za 2011 r. 5 czerwca 2012 r. wypłata nagród z zysku 8 czerwca 2012 r.

Podział zysku netto za 2010 r. 30 maja 2011 r. wypłata nagród z zysku 1 czerwca 2011 r.

Takie okoliczności pozwalają na stwierdzenie, że Spółka nie uchybiała terminom wypłaty nagród z zysku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonane w 2016 roku wypłaty na rzecz pracowników nagród pochodzących z zysku netto po opodatkowaniu za rok 2015 oraz wypłaty dokonane w latach minionych, zgodnie z postanowieniami Regulaminu Wynagradzania oraz podjętymi uchwałami Zgromadzenia Wspólników z zachowaniem zasad podziału nagród z zysku obowiązującymi w Spółce, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w momencie ich wypłaty, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 4g ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonane w 2016 r., wypłaty na rzecz pracowników nagród pochodzących z zysku netto po opodatkowaniu za rok 2015 oraz wypłaty dokonane w latach minionych, zgodnie z postanowieniami Regulaminu Wynagradzania oraz podjętymi uchwałami Zgromadzenia Wspólników z zachowaniem zasad podziału nagród z zysku obowiązującymi w Spółce, mogą zostać zaliczone w koszty uzyskania przychodu w momencie ich wypłaty, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 4g ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: updop).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Jak wynika z powyższego przepisu, aby wydatek mógł stanowić koszt podatkowy, jego poniesienie powinno mieć związek z działalnością Spółki oraz nie może być wydatek wymieniony w negatywnym katalogu kosztów, wskazanym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Nagrody roczne wypłacane pracownikom z zysku mogą zaliczone do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, gdyż tego rodzaju wydatki nie zostały wymienione w katalogu kosztów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione oraz definitywnie poniesione, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła, związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą, a więc spełniają warunki określone w art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Nagrody z zysku są jednym z elementów wynagrodzenia pracownika, które jest przyznawane pod warunkiem uzyskania dochodu przez Spółkę, które to wynagrodzone jednak nie stanowi dywidendy. Dywidenda przysługuje jedynie właścicielowi.

Płace zasadnicze oraz wszelkiego rodzaju premie, dodatki, wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych spełniają definicję podatkowego kosztu uzyskania przychodów. Ponoszone są one w celu uzyskania przychodów. W szczególności premie dla pracowników, które motywują ich do pracy bezpośrednio wpływają na efekty finansowe pracodawcy. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów jedynie składek na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i na inne fundusze celowe utworzone na podstawo odrębnych ustaw – od nagród i premii wypłaconych w gotówce lub w papierach wartościowych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Wyłączenie to wskazuje, jaki zamysł przyświecał prawodawcy w odniesieniu do prawnopodatkowego charakteru nagród z dochodu po opodatkowaniu. Należy uznać, że gdyby ustawodawcy chodziło o wyłączenie z kosztów całej nagrody wraz z pochodnymi, to by tak postanowił. Skoro natomiast w tym przepisie odwołał się tylko do składek na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i na inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw, to tylko te wypłaty z kosztów uzyskania przychodów są wyłączone.

Mając na uwadze powyższe w analizowanym stanie zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym należności pracownicze stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony.

Analogiczne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądowym. Dla przykładu wyrok NSA z 2 maja 2012 r. (sygn. II FSK 2275/10); wyrok NSA z 29 kwietnia 2014 r. (sygn. akt II FSK 1220/12), wyrok NSA z 3 grudnia 2014, (sygn. II FSK 3618/13) – potwierdzają, że wypłaty nagród i premii z zysku netto po opodatkowaniu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Definitywne rozstrzygnięcie powyższego problemu znalazło się w uchwale siedmiu sędziów NSA z 22 czerwce 2015 r., sygn. akt. II FPS 3/15, w myśl której kosztami uzyskania przychodów są wypłaty nagród z zysku po opodatkowaniu, gdyż mają ona związek z przychodem i zabezpieczeniem jego źródła, a więc spełniają przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych.

1 lutego 2016 r. NSA w składzie siedmiu sędziów (sygn. akt II FPS 5/15) rozpatrzył przedstawione mu zagadnienie prawne: czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przekazane wypłaty (bez składki ZUS obciążającej pracodawcę) z podziału wyniku finansowego netto, (dochodu po opodatkowaniu) w miesiącu ich wypłaty można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, uznając, że wypłacane pracownikom nagrody i premie z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych w miesiącu ich wypłaty potwierdzając stanowisko innego składu 7 sędziów z 22 czerwca 2011 r. (sygn. akt II FPS 3/15).

Reasumując, w przedstawionym faktycznym, zdaniem Spółki, wypłacone nagrody z zysku (bez składek ZUS obciążających pracodawcę) mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w poszczególnych latach (począwszy od 2011 do 2016), w momencie wypłaty tych świadczeń na rzecz pracowników, mając na uwadze uregulowania wynikająca z art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że – zdaniem Organu – tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.