Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB5.4510.25.2017.1.AJ
z 14 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2017 r. (data wpływu 27 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• określenia wartości przychodu w związku z promocyjną sprzedażą mieszkań przez Spółkę komandytową – jest prawidłowe,
• określenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości nabytych elementów wykończenia i wyposażenia mieszkań sprzedawanych przez Spółkę komandytową w promocyjnej cenie – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia wartości przychodu w związku z promocyjną sprzedażą mieszkań przez Spółkę komandytową oraz w zakresie określenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości nabytych elementów wykończenia i wyposażenia mieszkań sprzedawanych przez Spółkę komandytową w promocyjnej cenie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest komplementariuszem X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: „SKom”). Zgodnie z umową spółki komandytowej udział Wnioskodawcy w zyskach SKom wynosi 0,02%. Jako komplementariusz SKom, Wnioskodawca posiada status podatnika podatku dochodowego od przychodów osiąganych z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (Spółka - dla celów podatku dochodowego od osób prawnych - przychody i koszty generowane przez SKom łączy ze swoimi przychodami i kosztami proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku SKom).

SKom jest właścicielem nieruchomości (dalej: „Nieruchomość”), obejmującej grunt (działkę) i postawiony na nim budynek mieszkalny (kamienicę), wybudowany w 1893 r. SKom przeprowadza remont, modernizację i częściową rozbudowę budynku, a także prowadzi sprzedaż lokali znajdujących się w kamienicy. Po zakończeniu prac zdecydowaną większość powierzchni budynku zajmować będę lokale mieszkalne. Znajdą się w nim również miejsca parkingowe, zaś na parterze przewidziane są 2 lokale użytkowe.

W ramach prowadzonej przez siebie działalności deweloperskiej, SKom sprzedaje mieszkania w remontowanym, rozbudowywanym i modernizowanym budynku. Lokale mogą być sprzedawane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, lub podmiotów prowadzących taką działalność, w tym spółek prawa handlowego. Wśród mieszkań oferowanych przez SKom znajdują się zarówno lokale o powierzchni użytkowej do 150 m², jak i większe.

Lokale w budynku oferowane będą klientom, co do zasady, w stanie deweloperskim. Standard ten obejmie także klimatyzację, trójfazową instalację elektryczną, instalację IT - światłowód, dźwiękoszczelne i termoizolacyjne, drewniane okna, a także zachowane i odrestaurowane istniejące detale o charakterze zabytkowym, np. piece kaflowe czy sztukaterie.

Na życzenie klienta możliwe jednak jest także wykończenie lokalu „pod klucz”. Oferowany przez SKom standard wykończenia i wyposażenia lokali obejmować może takie elementy, jak: malowanie pomieszczeń, ułożenie podłóg, zamontowanie drzwi wewnętrznych, wykończenie łazienek łącznie z zamontowaniem mebli, armatury i tzw. „białego montażu”, wykonanie szaf garderobianych, wykonanie zabudowy kuchennej wraz z zamontowaniem zlewozmywaka i baterii oraz instalacją sprzętu AGD, montaż oświetlenia, akcesoria łazienkowe, rolety i zasłony, położenie okładzin na ścianach, montaż osprzętu elektrycznego wraz z oprawami (gniazdka). Szczegółowy sposób wykończenia lub wyposażenia może być zmodyfikowany i dostosowany do oczekiwań konkretnego klienta. Co do zasady klient ponosi koszt takich prac wykonywanych zgodnie z jego życzeniem - uzgadniane jest dodatkowe wynagrodzenie dla SKom.

Nabywane towary i usługi wykorzystywane do wytworzenia wskazanego powyżej wykończenia i wyposażenia lokali, służą SKom wyłącznie do wykończenia i wyposażenia lokali oferowanych do sprzedaży w ramach działalności gospodarczej SKom.

Konkurencja na rynku nieruchomości, na którym działa SKom, jest bardzo duża i rynek ten w sposób wrażliwy odczuwa wszelkie zmiany sytuacji gospodarczej. Biorąc pod uwagę fakt, że wybudowanie obiektów budownictwa mieszkaniowego wymaga dużego nakładu środków finansowych, deweloperzy dążą do uzyskania jak najszybszego zwrot inwestycji. Dlatego też w swojej strategii marketingowej starają się dobierać środki zapewniające możliwie najszybsze znalezienie nabywców na lokale mieszkalne.

Elementem strategii marketingowej SKom, nakierowanej na możliwe najszybsze znalezienie nabywców na lokale, mogą być organizowane przez SKom promocje, w ramach których klienci, którzy dokonają zakupu mieszkania w określonym czasie (alternatywnie spełniającego równocześnie dodatkowe warunki, np. co do wielkości powierzchni użytkowej), mieliby możliwość nabycia części wykończenia i/lub wyposażenia lokalu powyżej standardu deweloperskiego w promocyjnej cenie, np. 1.000 zł.

Dla przeprowadzanej promocji SKom każdorazowo opracowywać będzie regulamin, określający szczegółowo warunki zakupu przez klienta wykończenia i wyposażenia w cenie promocyjnej, okres obowiązywania promocji, itd.

Klienci uprawnieni do skorzystania z promocji, których dotyczy niniejszy wniosku, nie będą podmiotami powiązanymi ze Spółką lub SKom w świetle art. 11 ustawy o CIT lub art. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm; dalej: „ustawa o PIT”)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy na gruncie ustawy o CIT przychodem Spółki z tytułu promocyjnej sprzedaży części wykończenia i wyposażenia mieszkania przez SKom, będzie część przyjętej przez SKom promocyjnej ceny wykończenia i wyposażenia lokalu (np. 1.000 zł), odpowiadająca udziałowi Spółki w zysku Skom ?
2. Czy Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów część, odpowiadającą udziałowi Spółki w zysku SKom, z całości wydatków poniesionych przez SKom na nabycie elementów wykończenia i wyposażenia mieszkania oferowanych klientom przez SKom w promocyjnej cenie ?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”), przychodem Spółki z tytułu promocyjnej sprzedaży przez SKom części wykończenia i wyposażenia mieszkania będzie część przyjętej przez SKom promocyjnej ceny tego wykończenia i wyposażenia mieszkania (np. 1.000 zł), odpowiadająca udziałowi Spółki w zysku Skom.

SKom, jako osobowa spółka prawa handlowego nie posiada osobowości prawnej. Z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej jest uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. W sytuacji, w której wspólnikiem Skom jest osoba prawna, to jej dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o CIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 5 ust. 2 ustawy o CIT, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 3 ustawy o CIT, jeżeli działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie ust. 1, uznaje się za przychody z działalności gospodarczej.

Art. 14 ust. 1 ustawy o CIT stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Przy czym, gdy bez uzasadnionej przyczyny odbiega ona od wartości rynkowej, wówczas organ podatkowy może określić wartość przychodu z tytułu zbycia tych rzeczy i/lub praw w ich wartości rynkowej.

Zgodnie z ust. 2 tego przepisu, wartość rynkową określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jednocześnie, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ustawa o CIT nie zawiera definicji pojęcia „bonifikaty”, czy „skonta”. Dlatego też pojęcie to należy rozmieć zgodnie z jego potocznym znaczeniem. Jak zaś podaje „Uniwersalny słownik języka polskiego” (red. prof. Stanisław Dubisz, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003, tom 1, str. 303) „bonifikata” to „zniżka, odstępstwo od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę albo w celach reklamowych: opust, rabat”.

W ocenie Spółki należy uznać, że oferowana przez SKom obniżona cena wykończenia i wyposażenia mieszkania „pod klucz” stanowiła będzie właśnie efekt udzielonej przez nią bonifikaty, w ramach realizowanej SKom strategii biznesowej, mającej na celu pozyskanie jak największej ilości nabywców w jak najkrótszym czasie i tym samym jak najszybszy zwrot inwestycji. Jest to zatem działanie w pełni racjonalne i ekonomicznie uzasadnione. Stąd, w ocenie Spółki, promocyjną cenę wykończenia i wyposażenia lokalu oferowaną przez SKom należy uznać za cenę rynkową. W okresie prowadzonej przez SKom promocji, wykończenie oraz wyposażenie mieszkania będzie bowiem oferowane po obniżonej cenie wszystkim potencjalnym klientom w tym samym okresie na tych samych zasadach. Ponadto zasady omawianej promocji zostaną szczegółowo opisane w opracowanych przez SKom regulaminach określających warunki zakupu przez klienta wykończenia i wyposażenia mieszkania w cenie promocyjnej, okres obowiązywania promocji etc.

Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych, np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 maja 2011 r., nr IBPBI/2/423-173/11/AK, w której organ ten uznał, iż: „czynności podejmowane przez Spółkę mają na celu zwiększenie wolumenu sprzedaży produktów Spółki i są uzasadnione ekonomicznie i gospodarczo. W związku ze sprzedażą promocyjną Spółka dla celów podatku dochodowego od osób prawnych będzie rozpoznawać przychód w wysokości odpowiadającej cenie promocyjnej wykazanej na fakturze łub paragonie fiskalnym. Przykładowo, w przypadku sprzedaży towaru za 1 PLN netto, Spółka rozpozna przychód podatkowy w wysokości 1 PLN” oraz Jeżeli (...) udzielenie bonifikaty będzie wynikało z przejrzyście i sprawdzalnie zastosowanych przez Spółkę zasad umownych, brak będzie podstaw do kwestionowania zastosowania zróżnicowanych cen.”

Analogicznie uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, potwierdzając stanowisko Wnioskodawcy, który stwierdził, że: „sprzedaż towarów na rzecz uprawnionych osób po preferencyjnej cenie 1,22 zł na gruncie podatku dochodowego do osób prawnych należy kwalifikować jako sprzedaż, a kwota 1,00 zł netto jest podatkowym przychodem” (interpretacja indywidualna z dnia 21 marca 2008 r., nr IP-PB3-423-60/08-3/JG). Tożsame stanowisko zajął również m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (interpretacja indywidualna z dnia 2 maja 2008 r., nr ILPB3/423-116/08-4/HS). W interpretacji indywidualnej nr ILPB3/423-83/09-4/JG z dnia 8 kwietnia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu potwierdził, że: „cena danego produktu jest wypadkową wielu czynników, często może ona odbiegać od jej wartości rynkowej, jeżeli istnieją uzasadnione przyczyny. Fakt, iż Sprzedawca, przy osiągnięciu przez Klientów odpowiednio wysokiego pułapu obrotu, sprzeda inny towar za 1 zł, nie oznacza, że towar ten jest wydawany bez odpłatności.”

Stanowisko analogiczne z powyższym stanowiskiem Wnioskodawcy potwierdzone zostało także w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 listopada 2013 r., nr IBPB1/2/423-1000/13/AK, w której organ podatkowy zauważył: „Wnioskodawca sprzedaje mieszkania w stanie wykończonym. W najbliższym czasie Wnioskodawca, w celu uatrakcyjnienia swojej oferty zamierza wprowadzić w życie strategię marketingową w ramach której klienci, którzy dokonają zakupu mieszkania w określonym czasie, mają możliwość nabycia wykończenia i wyposażenia lokalu w promocyjnej cenie istotnie odbiegającej od wartości rynkowej świadczenia (np. 1 zł) (...) przychodem z tytułu promocyjnej sprzedaży jest przychód w wysokości ceny netto po jakiej Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wykończenia.

Podobnie w interpretacji z 30 grudnia 2015 r. (sygn. ILPB3/4510-1-466/15-5/AO) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu potwierdził stanowisko podatnika, iż „w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem jest ich wartość, wyrażona w cenie określonej w umowie. Zgodnie z uzgodnieniami dokonywanymi pomiędzy Spółką i jej kontrahentami, sprzedaż towarów promocyjnych będących przedmiotem sprzedaży premiowej następuje po cenie 1 PLN brutto. Zatem cenę promocyjną należy uznać za cenę określoną w umowie, która zgodnie z przytoczonym przepisem odpowiada wysokości przychodu z tytułu sprzedaży rzeczy. W konsekwencji, w opinii Spółki, przychód podatkowy powinien zostać rozpoznany w wysokości ceny promocyjnej netto wskazanej na fakturze sprzedaży.” Analogiczne wnioski wypływają też z interpretacji indywidualnej z 4 lutego 2013 r. nr IPPB5/423-1172/12-2/KS).

Również w interpretacji indywidualnej z 25 lipca 2014 r., wydanej w odniesieniu do analogicznego przypadku, działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za prawidłowe stanowisko spółki występującej o interpretację, iż podlegającym opodatkowaniu przychodem spółki kapitałowej, będącej wspólnikiem spółki komandytowej, z tytułu promocyjnej sprzedaży przez tę spółkę komandytową części wykończenia i wyposażenia mieszkania, albo miejsca postojowego w garażu podziemnym, będzie część przyjętej przez spółkę komandytową promocyjnej ceny tego wykończenia i wyposażenia mieszkania lub miejsca postojowego w garażu, odpowiadająca udziałowi spółki- wspólnika w zysku spółki komandytowej (sygn. IPPB3/423-554/14-2/GJ).

Podejście takie aprobowane jest także przez doktrynę prawa podatkowego. Jak czytamy w komentarzu do ustawy o CIT: „Cena rynkowa musi uwzględniać wiele czynników, a w szczególności fakt, że rynek wymusza stosowanie rabatów oraz niekiedy nieoczekiwanych i znacznych upustów” (G. Dźwigała, Z. Huszcz, P. Karwat, R. Krasnodębski, M. Ślifirczyk, F. Świtała, Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wyd. LexisNexis, Warszawa 2007).

W konsekwencji, zdaniem Spółki, przychodem z tytułu promocyjnej sprzedaży części wykończenia i wyposażenia mieszkania oferowanego przez SKom będzie część, odpowiadająca udziałowi Spółki w zysku SKom, przyjętej przez SKom promocyjnej ceny netto wykończenia i wyposażenia lokalu (np. 1.000 zł).

Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż analizowana promocja jest skierowana wyłącznie do podmiotów niepowiązanych ze Spółką czy SKom, nie znajdzie zastosowania art. 11 ust. 1 ustawy o CIT. W rozpatrywanej sytuacji pomiędzy Spółką/SKom a nabywcami lokali mieszkalnych, wykończonych i wyposażonych „pod klucz", nie wystąpią bowiem powiązania określone w tym przepisie. W związku z powyższym, nie będzie możliwe określenia dochodu Spółki z tytułu tej transakcji w wysokości innej niż proporcjonalna do udziału Spółki w zysku SKom część przyjętej przez SKom ceny promocyjnej.

Ad. 2

Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w CIT część, odpowiadającą udziałowi Spółki w zysku SKom, z całości wydatków poniesionych przez SKom na nabycie elementów wykończenia i wyposażenia mieszkania.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem dany wydatek może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów jeżeli:

• pozostaje w związku z osiąganymi przez podatnika przychodami lub ma na celu zabezpieczenie ich źródła, oraz
• nie został wymieniony w katalogu znajdującym się w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym przypadku oba warunki zostaną niewątpliwie spełnione. Wydatki poniesione przez SKom na zakup odsprzedawanych promocyjnie elementów wykończenia i wyposażenia mieszkania będą kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów podlegających opodatkowaniu CIT łącznie z przychodami jej wspólników, tj. w celu dokonania sprzedaży zgodnie z przyjętymi przez SKom warunkami promocji oraz zwiększenia zainteresowania ofertą SKom, która ma się przełożyć na zwiększoną sprzedaż lokali wykończonych „pod klucz” w okresie trwania promocji, a co za tym idzie wyższe przychody osiągane przez Spółkę, podlegające opodatkowaniu CIT.

Jednocześnie, art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie wskazuje, aby koszty związane ze sprzedażą dokonywaną na warunkach promocyjnych musiały być wyłączane z koszów uzyskania przychodów, albo ich zaliczenie do kosztów podatkowych było obwarowane specyficznymi warunkami.

Potwierdza to również stanowisko organów podatkowych prezentowane w wydawanych przez nie interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 września 2010 r. nr ILPB4/423-10/10-2/MC, uznane zostało za prawidłowe stanowisko podatnika, iż: „wydatki poniesione przez Spółkę na zakup towarów, które następnie będą przedmiotem sprzedaży premiowej w kwocie 1 zł brutto za sztukę, należy uznać za koszty uzyskania przychodu Spółki w miesiącu ich sprzedaży

Także powołana już wcześniej interpretacja z 25 lipca 2014 r. (sygn. IPFB3/423-554/14-2/GJ) potwierdziła, że w przypadku oferowania w cenach promocyjnych elementów wykończenia i wyposażenia lub miejsca w garażu podziemnym, możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów w CIT w części, odpowiadającej udziałowi spółki-wspólnika w zysku spółki komandytowej, wydatków poniesionych przez też spółkę komandytową na nabycie elementów wykończenia i wyposażenia mieszkania lub miejsca postojowego w garażu podziemnym.

W konsekwencji, wydatki ponoszone przez SKom na zakup poszczególnych elementów wyposażenia będą, w ocenie Spółki, stanowiły, w części odpowiadającej udziałowi Spółki w zysku SKom, kosztami uzyskania przychodów Wnioskodawcy jako wspólnika SKom.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie

• określenia wartości przychodu w związku z promocyjną sprzedażą mieszkań przez Spółkę komandytową – jest prawidłowe,
• określenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości nabytych elementów wykończenia i wyposażenia mieszkań sprzedawanych przez Spółkę komandytową w promocyjnej cenie – jest prawidłowe.
  
  

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy (w zakresie pytań oznaczonych nr 1-2).

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.