Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB1.4511.60.2017.1.KS1
z 26 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia z dnia 26 stycznia 2017 r. (data wpływu 27 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• ustalenia źródła przychodów z nagród oraz nagród dodatkowych otrzymywanych przez Wnioskodawcę jako właściciela koni - jest prawidłowe,
  
• ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu utrzymania koni, przygotowania koni do startu w wyścigach oraz w związku z udziałem w wyścigach a także ustalenia momentu ujęcia tych kosztów – jest prawidłowe,
• skutków podatkowych sprzedaży koni wykorzystywanych w działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe,
  
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów zakupu koni oraz kosztów poniesionych w związku z zakupem tych koni – jest prawidłowe,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów utrzymania koni, przygotowania koni do startu w wyścigach oraz udziału w wyścigach w przypadku zakupu koni z zagranicznej hodowli – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów z nagród oraz nagród dodatkowych otrzymywanych przez Wnioskodawcę jako właściciela koni, ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu utrzymania koni, przygotowania koni do startu w wyścigach oraz w związku z udziałem w wyścigach a także ustalenia momentu ujęcia tych kosztów, skutków podatkowych sprzedaży koni wykorzystywanych w działalności gospodarczej, możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów zakupu koni oraz kosztów poniesionych w związku z zakupem tych koni oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów utrzymania koni, przygotowania koni do startu w wyścigach oraz udziału w wyścigach w przypadku zakupu koni z zagranicznej hodowli.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego (PKD 71.12.Z). Wnioskodawca jest właścicielem koni z polskiej hodowli, które zakupił poza prowadzoną działalnością gospodarczą (do majątku prywatnego). W związku z tym, iż Wnioskodawca zamierza wykorzystywać konie w prowadzonej działalności gospodarczej poprzez udział w wyścigach konnych, od grudnia 2016 r. rozszerzył zakres prowadzonej działalności o Pozostałą działalność związaną ze sportem (PKD 93.19.Z), która to podklasa obejmuje: „Działalność stajni wyścigowych”. Wydatków na zakup koni Wnioskodawca nie rozpoznał jako kosztu uzyskania przychodu w prowadzonej działalności. Działalność z zakresu inżynierii oraz związaną ze sportem Wnioskodawca rozlicza na podstawie jednej podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Podatek dochodowy Wnioskodawca rozlicza na zasadzie podatku liniowego według stawki 19%.

Wyścigi konne, w których biorą udział konie Wnioskodawcy są organizowane zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 24 marca 2016 r. w sprawie ustalenia regulaminu wyścigów konnych (Dz. U. z 2016 r. poz.536 ze zm.) oraz na podstawie Regulaminu (dalej: „Regulamin”) wydanego przez Organizatora Wyścigów Konnych na każdy sezon wyścigowy (dalej: „Organizator”).

Regulamin określa m.in. dopuszczalną liczbę koni w gonitwie, zasady zapisywania i wycofywania koni z gonitw oraz zmian jeźdźców, wysokość i sposób uiszczania opłat za zapis i wycofanie koni oraz liczbę płatnych miejsc i zasady podziału nagród wyścigowych.

Zgodnie z Regulaminem, Organizator wypłaca nagrody pieniężne na, rzecz jeźdźców, trenerów i właścicieli koni, które w wyścigach konnych zajęły jedno z nagradzanych miejsc (dalej: „Nagroda”). Wysokość nagrody dla każdej gonitwy ogłaszana jest w oficjalnym programie wyścigów konnych i wypłacana jest przez Organizatora według następującego klucza:

• 85% nagrody otrzymuje właściciel konia,
  

• 10% nagrody otrzymuje trener konia,
  

• 5% nagrody otrzymuje jeździec.
  
  
  

Ponadto na podstawie Zarządzenia Prezesa Polskiego Klubu Wyścigów Konnych (wydawanego na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych (Dz.U. z 2001, Nr 18, poz. 86 ze zm.)) - dalej „Zarządzenie” - Polski Klub Wyścigów Konnych przyznaje koniom z polskiej hodowli biorącym udział w gonitwach na wszystkich torach wyścigowych w Polsce nagrody dodatkowe (dalej: „Nagrody dodatkowe”) na określony sezon. Zarządzenie określa wysokość Nagród oraz zasady ich przyznawania. Zgodnie z obecnie obowiązującym zarządzeniem Nagrody dodatkowe przyznawane są jedynie koniom polskiej hodowli oraz wypłacane na rzecz właściciela pod warunkiem ukończenia w sposób ważny określonej w Zarządzeniu liczby gonitw. Ponadto (poza ww. Nagrodą dodatkową) kolejna Nagroda dodatkowa wypłacana jest dla właścicieli koni, które zajęły najlepsze miejsca w Rankingu Koni Hodowli Polskiej. Uzyskanie najlepszej pozycji w rankingu jest uzależnione od liczby uzyskanych punktów za zajęcie najwyższych miejsc w gonitwach w danym sezonie.

Biorąc pod uwagę powyższe w związku z udziałem w wyścigach jako właściciel koni z polskiej hodowli biorących w nich udział Wnioskodawca będzie otrzymywał Nagrody (jeśli koń w gonitwie zajmie jedno z nagradzanych miejsc) oraz Nagrody dodatkowe. Zdobywanie Nagród przez konie przyczyni się również do zwiększenia ich rynkowej wartości.

W związku z utrzymaniem koni, przygotowaniem koni do startu w wyścigach oraz w związku z udziałem w wyścigach Wnioskodawca ponosi wiele kosztów, np. koszty utrzymania koni (w tym koszty usług weterynaryjnych, obowiązkowych szczepień, ubezpieczenia koni, najmu boksów i pożywienia), koszty tresury i oceny wartości użytkowej koni ras szlachetnych, opłaty za zapis konia do sezonu wyścigowego, opłaty za rejestrację barw wyścigowych, ubrań dla jeźdźca (w czasie gonitwy jeździec jedzie w określonych dla właściciela barwach), opłaty za transport koni na wyścigi, opłaty za zapis do gonitw, koszty wyjazdów Wnioskodawcy na wyścigi poza tor wyścigowy na warszawskim Służewcu.

W przyszłości Wnioskodawca planuję sprzedaż koni, których jest obecnie właścicielem oraz zakup kolejnych koni co będzie się wiązało z poniesieniem kosztu zakupu koni oraz z innymi kosztami związanymi z tym zakupem, np. kosztami wyjazdów na wystawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Nagrody otrzymywane przez Wnioskodawcę jako właściciela koni z tytułu udziału w wyścigach na zasadach określonych przez Organizatora w Regulaminie wyścigów będą opodatkowane jako przychód z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej?
2. Czy Nagrody dodatkowe otrzymywane przez Wnioskodawcę jako właściciela koni z tytułu udziału w wyścigach na zasadach określonych w Zarządzeniu będą opodatkowane jako przychód z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej?
3. Czy koszty poniesione z tytułu utrzymania koni, przygotowania koni do startu w wyścigach oraz w związku z udziałem w wyścigach stanowią koszty uzyskania przychodów?
4. W przypadku uzyskania pozytywnej odpowiedzi na pytanie 3, czy koszty poniesione z tytułu utrzymania koni, przygotowania koni do startu w wyścigach oraz w związku z udziałem w wyścigach stanowią koszty bezpośrednio czy pośrednio związane z przychodem?
5. Czy przychód uzyskany ze sprzedaży koni, których zakup nie stanowił kosztu uzyskania przychodu (zakup nastąpił do majątku prywatnego) będzie stanowił przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej?
6. Czy koszty zakupu koni oraz koszty poniesione w związku z zakupem koni, np. koszty wyjazdów na wystawy będą stanowiły koszty uzyskania przychodu?
7. Czy w przypadku zakupu koni z zagranicznej hodowli i brakiem prawa do Nagród dodatkowych koszty poniesione z tytułu utrzymania koni, przygotowania koni do startu w wyścigach oraz w związku z udziałem w wyścigach będą stanowiły koszty uzyskania przychodu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad 1.

W opinii Wnioskodawcy Nagrody otrzymywane przez Wnioskodawcę jako właściciela koni z tytułu udziału w wyścigach na zasadach określonych przez Organizatora w Regulaminie wyścigów będą podlegały opodatkowaniu jako przychód z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ad. 2.

W opinii Wnioskodawcy Nagrody dodatkowe otrzymywane przez Wnioskodawcę jako właściciela koni z tytułu udziału w wyścigach na zasadach określonych w Zarządzeniu będą podlegały opodatkowaniu jako przychód z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ad.3.

W opinii Wnioskodawcy koszty poniesione z tytułu utrzymania koni, przygotowania koni do startu w wyścigach oraz w związku z udziałem w wyścigach stanowią koszty uzyskania przychodów.

Ad. 4

W opinii Wnioskodawcy koszty poniesione z tytułu utrzymania koni, przygotowania koni do startu w wyścigach oraz w związku z udziałem w wyścigach stanowią koszty pośrednio związane z przychodem.

Ad. 5

W opinii Wnioskodawcy przychód uzyskany ze sprzedaży koni, których zakup nie stanowił kosztu uzyskania przychodu (zakup nastąpił do majątku prywatnego) nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ad. 6

W opinii Wnioskodawcy koszty zakupu koni oraz koszty poniesione w związku z zakupem koni, np. koszty wyjazdów na wystawy będą stanowiły koszty uzyskania przychodu.

Ad. 7.

W opinii Wnioskodawcy w przypadku zakupu koni z zagranicznej hodowli i brakiem prawa do Nagród dodatkowych koszty poniesione z tytułu utrzymania koni, przygotowania koni do startu w wyścigach oraz w związku z udziałem w wyścigach będą stanowiły koszty uzyskania przychodu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1

Ustawa o PIT zakłada, że przychody osób fizycznych podlegające opodatkowaniu przyporządkowane są do źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy. Źródło przychodów w postaci pozarolniczej działalności gospodarczej wskazuje pkt 3 art. 10 ust. 1 ww. ustawy. Każde źródło przychodów ma przypisane zasady opodatkowania. Opodatkowanie dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej regulują przepisy art. 9a ust. 1 i 2 ustawy. Dochody te są opodatkowane na ogólnych zasadach określonych w art. 27 ustawy, czyli według skali podatkowej, podatnik może złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym lub też podatnik może wybrać liniową formę opodatkowania według 19% stawki podatku.

Przy czym stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową: wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9.

Za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług (art. 14 ust. 1 ustawy o PIT).

Odnosząc się do zdarzenia przyszłego przedstawionego powyżej należy zauważyć, iż przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest m.in. „Pozostałą działalność związaną ze sportem (PKD 93.19.Z), która to podklasa obejmuje: Działalność stajni wyścigowych.” W ramach ww. działalności konie Wnioskodawcy będą brały udział w wyścigach konnych i jako ich właściciel Wnioskodawca będzie otrzymywał Nagrody od Organizatora wyścigów, które zostały wskazane w Regulaminie, jeśli koń zajmie jedno z nagradzanych miejsc. Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy otrzymywane przez Wnioskodawcę jako właściciela koni Nagrody w wyścigach będą stanowiły przychód z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej i opodatkowane według zasad opodatkowania przewidzianych dla działalności gospodarczej. W przypadku Wnioskodawcy podatkiem liniowym w wysokości 19% dochodu.

Powyższy pogląd popierają organy podatkowe. Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 26 stycznia 2016 r., nr ILPB1/4511-1-1537/15-2/AA czytamy:

„Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wartość nagrody uzyskanej w ramach promocji w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, należy zakwalifikować do źródła przychodu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej. W konsekwencji wartość wygranej nagrody Wnioskodawca powinien doliczyć do swoich przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej i opodatkować ją razem z innymi dochodami (przychodami) uzyskanymi z tego źródła, zgodnie ze stosowaną formą opodatkowania.”

Podobnie z interpretacji indywidualnej z 12 stycznia 2016 r., sygn. DD9.8220.2.150.2015.JQP wydanej przez Ministra Finansów (jest to interpretacja zmieniająca interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 4 września 2013 r. nr ITPB1/415-731a/13/AD), w której czytamy:

„Biorąc pod uwagę przedstawiony zaistniały stan faktyczny stwierdza się, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wygrana nagroda rzeczowa w loterii promocyjnej (samochód), w której Wnioskodawca wziął udział jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, kwalifikowana jest do źródła przychodu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, tj. pozarolnicza działalność gospodarcza. Dochód (przychód) z tytułu wygranej podlega opodatkowaniu według tych samych zasad jak dochód z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. W takim przypadku nie ma zastosowania przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy, przewidujący 10% zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową.”

Ad. 2

Tak jak Wnioskodawca wskazał w uzasadnieniu do pytania 1 - ustawa o PIT zakłada, że przychody osób fizycznych podlegające opodatkowaniu przyporządkowane są do źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy. Każde źródło przychodów ma przypisane zasady opodatkowania. Opodatkowanie dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej regulują przepisy art. 9a ust. 1 i 2 ustawy. Dochody te są opodatkowane na ogólnych zasadach określonych w art. 27 ustawy, czyli według skali podatkowej, podatnik może złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym lub też podatnik może wybrać liniową formę opodatkowania według 19% stawki podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 Ustawy PIT, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym, na podstawie Zarządzenia Polski Klub Wyścigów Konnych przyznaje koniom z polskiej hodowli biorącym udział w gonitwach na wszystkich torach wyścigowych w Polsce nagrody dodatkowe (dalej: „Nagrody dodatkowe”) na określony sezon. Zarządzenie określa wysokość Nagród oraz zasady ich przyznawania.

Zgodnie z obecnie obowiązującym zarządzeniem Nagrody dodatkowe przyznawane są jedynie koniom polskiej hodowli oraz wypłacane na rzecz właściciela pod warunkiem ukończenia w sposób ważny określonej w Zarządzeniu liczby gonitw. Ponadto (poza ww. Nagrodą dodatkową) kolejna Nagroda dodatkowa wypłacana jest dla właścicieli koni, które zajęły najlepsze miejsca w Rankingu Koni Hodowli Polskiej. Uzyskanie najlepszej pozycji w rankingu jest uzależnione od liczby uzyskanych punktów za zajęcie najwyższych miejsc w gonitwach w danym sezonie.

Biorąc pod uwagę powyższe w związku z udziałem w wyścigach jako właściciel koni z polskiej hodowli biorących w nich udział Wnioskodawca będzie otrzymywał Nagrody dodatkowe.

Z uwagi na to, iż:

• przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest m.in. „Pozostałą działalność związaną ze sportem (PKD 93.19.Z), która to podklasa obejmuje: Działalność stajni wyścigowych”,
  
• w ramach ww. działalności konie Wnioskodawcy z polskiej hodowli będą brały udział w wyścigach konnych i jako ich właściciel Wnioskodawca będzie otrzymywał Nagrody dodatkowe,
  
  

w ocenie Wnioskodawcy otrzymywane przez Wnioskodawcę jako właściciela koni Nagrody dodatkowe będą stanowiły przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej i opodatkowane według zasad opodatkowania przewidzianych dla działalności gospodarczej. W przypadku Wnioskodawcy podatkiem liniowym w wysokości 19% dochodu.

Ad. 3

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1.

Jak więc wynika z powyższego, aby uznać wydatek za koszt podatkowy w rozumieniu powyższych przepisów muszą być spełnione łącznie następujące przesłanki:

• koszt musi zostać „poniesiony”;
  

• poniesienie kosztu musi zostać dokonane w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów;
  

• koszt, który został poniesiony nie może być wymieniony w katalogu kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT.
  
  
  

Inaczej mówiąc, z powyższego przepisu wynika, że wszystkie poniesione wydatki, (niewymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT) stanowią koszty uzyskania przychodu jeśli pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, czyli są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, należy więc ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu.

Mając na uwadze powyższe oraz okoliczności przedstawione w stanie faktycznym wskazujące, iż z tytułu udziału w wyścigach Wnioskodawca będzie otrzymywał jako właściciel startujących koni Nagrody oraz Nagrody dodatkowe (ponieważ konie są z polskiej hodowli) należy uznać, iż ponoszone przez Wnioskodawcę koszty poniesione z utrzymaniem koni, z przygotowaniem koni do startu w wyścigach oraz w związku z udziałem w wyścigach jak, np. koszty utrzymania koni (w tym koszty usług weterynaryjnych, obowiązkowych szczepień, ubezpieczenia koni, najmu boksów i pożywienia), koszty tresury i oceny wartości użytkowej koni ras szlachetnych, opłaty za zapis konia do sezonu wyścigowego, opłaty za rejestrację barw wyścigowych, ubrań dla jeźdźca (w czasie gonitwy jeździec jedzie w określonych dla właściciela barwach), opłaty za transport koni na wyścigi, opłaty za zapis do gonitw, koszty wyjazdów na wyścigi poza tor wyścigowy na warszawskim Służewcu są celowe i zasadne oraz związane z osiągnięciem przychodu. Związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesieniem ww. kosztów a uzyskaniem przychodu również jest jasny i bezsprzeczny. Możliwość osiągnięcia przychodu również jest niemal pewna, ponieważ jedyny warunek otrzymania Nagrody dodatkowej to ukończenie przez konie Wnioskodawcy w sposób ważny określonej w Zarządzeniu liczby gonitw. Ponadto zdobywanie Nagród przez konie przyczyni się również do zwiększenia ich rynkowej wartości. Tym samym, biorąc pod uwagę powyższe w ocenie Wnioskodawcy ww. koszty stanowią koszty uzyskania przychodów.

Ad. 4

Ustawa o PIT w art. 22 wyróżnia koszty bezpośrednio i pośrednio związane z przychodami i stanowi odmienne zasady rozpoznawania tych kosztów w czasie. Jednocześnie ustawodawca nie wprowadził definicji tych kosztów.

Z uwagi na to, iż ustawa nie definiuje tych pojęć należałoby odwołać się do znaczenia wyrażeń „bezpośredni”, „bezpośrednio związany”. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (http://sjp.pwn.pl), „bezpośredni” oznacza „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”. Zgodnie z ugruntowanym poglądem organów podatkowych, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest zakup towarów handlowych.

Koszty pośrednie zaś to takie koszty, których nie można powiązać bezpośrednio z uzyskaniem konkretnego przychodu, lecz ich poniesienie służy całokształtowi prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej (np. koszty administracyjne).

Zasady potrącalności kosztów bezpośrednich i pośrednich w czasie reguluje art. 22 ust. 5-5c ustawy o PIT. Zgodnie z art. 22 ust. 5 ustawy o PIT: „U podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 22 ust. 5a ustawy o PIT).

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 5a pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane jest zeznanie (art. 22 ust. 5b ustawy o PIT).

Stosownie do art. 22 ust. 5c ustawy o PIT koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z powyższych przepisów wynika, iż koszty bezpośrednie potrącalne są co do zasady w momencie uzyskania przychodu, z którym ich poniesienie było związane. Koszty pośrednie pomniejszają zaś przychód w dacie ich poniesienia.

Biorąc pod uwagę, iż w związku z przygotowaniem koni do startu w wyścigach oraz w związku z udziałem w wyścigach Wnioskodawca ponosi wiele kosztów, np. koszty utrzymania koni (w tym koszty usług weterynaryjnych, obowiązkowych szczepień, ubezpieczenia koni, najmu boksów i pożywienia), koszty tresury i oceny wartości użytkowej koni ras szlachetnych, opłaty za zapis konia do sezonu wyścigowego, opłaty za rejestrację barw wyścigowych, ubrań dla jeźdźca (w czasie gonitwy jeździec jedzie w określonych dla właściciela barwach), opłaty za transport koni na wyścigi, opłaty za zapis do gonitw, koszty wyjazdów na wyścigi poza tor wyścigowy na warszawskim Służewcu w ocenie Wnioskodawcy wszystkie ww. koszty poniesione z tytułu przygotowania koni do startu w wyścigach oraz w związku z udziałem w wyścigach stanowią koszty pośrednio związane z przychodem. W ocenie Wnioskodawcy żaden z ww. kosztów nie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów z Nagród i Nagród dodatkowych. Jednocześnie poniesienie tych kosztów służy całokształtowi prowadzonej przez Wnioskodawce działalności gospodarczej związanej ze sportem (działalności stajni wyścigowej). Tym samym, koszty poniesione z tytułu utrzymania koni, przygotowania koni do startu w wyścigach oraz w związku z udziałem w wyścigach stanowią koszty pośrednio związane z przychodem.

Ad. 5.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług (art. 14 ust. 1 ustawy o PIT).

W art. 10 ust. 1 ustawa o PIT wymienia zaś poszczególne źródła przychodów, wymieniając w pkt 3 przychód z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT źródłem przychodu jest także odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa, do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Jednocześnie powyższego ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia:

1. na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy;
2. w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;
   
3. składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3 (który nie ma w tej sytuacji zastosowania), nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
   
   

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT przychodem z działalności gospodarczej są również:

1. przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
   1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
      
   2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
      
   3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
      
   4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej (z zastrzeżeniem ust. 2c, który nie ma tej sprawie zastosowania). Przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy zauważyć, że w niniejszej sprawie zakup koni miał miejsce przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie stajni wyścigowej. Obecnie w związku z rozszerzeniem działalności gospodarczej konie będą wykorzystywane w tej działalności. Jednocześnie wydatek poniesiony na zakup koni nie stanowił kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności. Mając na uwadze powyżej cytowane przepisy należy uznać że skoro zakupione konie nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej to przychód z ich sprzedaży również nie będzie stanowił przychodu z tej działalności.

W ocenie Wnioskodawcy w tym przypadku znajdzie zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o PIT, który stanowi, że źródłem przychodów jest odpłatne zbycie innych rzeczy (…), przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W konsekwencji powyższego, przychód uzyskany ze sprzedaży koni, które były zakupione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej (do majątku prywatnego) i wydatek na ich zakup nie stanowił kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej, to przychód z ich sprzedaży, również nie będzie stanowił przychodu z tej działalności. Jednocześnie jeśli sprzedaż konia nastąpi po upływie pół roku od jego nabycia, wówczas w ogóle nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko popierają również organy podatkowe. Przykładowo w interpretacji Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z 9 stycznia 2007 r., nr. II US.I/415-9/07 czytamy:

„Ponieważ zakup konia nie byt ujęty w żadnej ewidencji i nie stanowił kosztu uzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej, to przychód z jego sprzedaży nie stanowi przychodu z tej działalności. Podatnik dokona sprzedaży takiego konia jako osoba fizyczna. Przepisy art. 10 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określają specyfikę źródeł przychodów, jednak nie wymieniają przychodu ze sprzedaży zwierząt.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 21.08.1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2003 r., Nr 106, poz. 1022 ze zm.), zwierzę jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Jednocześnie w ust. 2 tego przepisu ustawodawca wskazał, iż w sprawach nieuregulowanych w ustawie do zwierząt stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rzeczy. Powyższe znajduje potwierdzenie w piśmie Ministerstwa Finansów z dnia 08.09.2006 r., sygn. PL-830-18/BG/06/265. Ustawa o ochronie zwierząt nie reguluje kwestii obrotu zwierzętami, w tym umów sprzedaży zwierząt. W tym zakresie znajdują zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego. Znajdzie tu zatem zastosowanie art. 10 ust. 1 piet 8 lit d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że źródłem przychodów jest odpłatne zbycie innych rzeczy (...), przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

(...) A zatem w myśl postanowień cyt. wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód uzyskany ze sprzedaży takiego konia (po upływie pół roku od jego nabycia mającego miejsce jeszcze przed rozpoczęciem prowadzenia działalności) nie podlega podatkowi dochodowemu.”

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż pomimo znacznego upływu czasu od wydania ww. interpretacji przepisy mające zastosowanie w sprawie nie zmieniły się, więc interpretacja zachowuje swoją aktualność.

Ad. 6

Jak Wnioskodawca wskazał w uzasadnieniu do pytania 3 zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1. Wydatek może więc stanowić koszt uzyskania przychodu jeśli jest celowy i zasadny oraz pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, czyli jest uzasadniony z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie jego poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów, w tym służy zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe wydatki poniesione na zakup nowych koni i związane z tym zakupem, np. koszty wyjazdów na wystawy będą w sposób oczywisty i bezsporny związane będą z osiąganiem przychodów w postaci Nagród i/lub Nagród dodatkowych. Zdobywanie Nagród przez konie przyczyni się również do zwiększenia ich rynkowej wartości. Zakup nowych koni przyczyni się więc do zwiększenia przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie działalności stajni wyścigowej. Koszty zakupu koni oraz koszty poniesione w związku z zakupem koni, np. koszty wyjazdów na wystawy będą więc stanowiły koszty uzyskania przychodu.

Ad. 7

Jak wskazał Wnioskodawca w uzasadnieniu do pytania 3 i 6 zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1. Wydatek może więc stanowić koszt uzyskania przychodu jeśli jest celowy i zasadny oraz pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, czyli jest uzasadniony z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie jego poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów, w tym służy zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe wydatki poniesione na zakup nowych koni, nawet z zagranicznej hodowli i koszty poniesione z tytułu utrzymania koni, przygotowania koni do startu w wyścigach oraz w związku z udziałem w wyścigach w sposób oczywisty i bezsporny związane będą ponoszone w celu osiągnięcia przychodów w postaci Nagród. Zdobywanie Nagród przez konie przyczyni się również do zwiększenia ich rynkowej wartości. Zakup nowych koni przyczyni się więc do zwiększenia przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie działalności stajni wyścigowej. W przypadku zakupu koni z zagranicznej hodowli i nawet brakiem prawa do Nagród dodatkowych koszty poniesione z tytułu utrzymania koni, przygotowania koni do startu w wyścigach oraz w związku z udziałem w wyścigach będą poniesione w celu osiągnięcia przychodu i będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie:

• ustalenia źródła przychodów z nagród oraz nagród dodatkowych otrzymywanych przez Wnioskodawcę jako właściciela koni - jest prawidłowe,
  
• ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu utrzymania koni, przygotowania koni do startu w wyścigach oraz w związku z udziałem w wyścigach a także ustalenia momentu ujęcia tych kosztów – jest prawidłowe,
• skutków podatkowych sprzedaży koni wykorzystywanych w działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe,
  
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów zakupu koni oraz kosztów poniesionych w związku z zakupem tych koni – jest prawidłowe,
  
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów utrzymania koni, przygotowania koni do startu w wyścigach oraz udziału w wyścigach w przypadku zakupu koni z zagranicznej hodowli – jest prawidłowe.
  
  

Ad. 1, 2, 3, 4, 6, 7

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 5

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
  

• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
     
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
     
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
     
  4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
   
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
   
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
   
2. składnikami majątku, o którym mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
   
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
   
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegając ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c, przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

Powołane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują wprost zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży składników majątku nie spełniających kryteriów wymienionych w cyt. art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy. Dokonując jednak wykładni przepisów ww. ustawy w tym zakresie stwierdzić należy, iż zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą. Art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Należy zatem przyjąć, iż sprzedaż każdego składnika majątku (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych), wykorzystywanego w działalności gospodarczej, stanowi przychód z tej działalności na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, dla zakwalifikowania przychodu ze sprzedaży składnika majątku do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej bez znaczenia pozostaje częstotliwość wykorzystywania danego składnika majątku w tej działalności.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest właścicielem koni z polskiej hodowli, które zakupił poza prowadzoną działalnością gospodarczą (do majątku prywatnego). W związku z tym, iż Wnioskodawca zamierza wykorzystywać konie w prowadzonej działalności gospodarczej poprzez udział w wyścigach konnych. Wnioskodawca od grudnia 2016 r. rozszerzył zakres prowadzonej działalności o Pozostałą działalność związaną ze sportem (PKD 93.19.Z), która to podklasa obejmuje: „Działalność stajni wyścigowych”. Wydatków na zakup koni Wnioskodawca nie rozpoznał jako kosztu uzyskania przychodu w prowadzonej działalności. W przyszłości Wnioskodawca planuję sprzedaż koni, których jest obecnie właścicielem.

Stosowanie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2013 r., poz. 856 z późn. zm.) zwierzę jako istota zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Jednocześnie w ust. 2 tego przepisu ustawodawca wskazał, iż w sprawach nieuregulowanych w ustawie do zwierząt stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rzeczy.

W tym miejscu należy wskazać, że na gruncie prawa podatkowego koń, jako inwentarz żywy nie stanowi rzeczowego składnika majątku trwałego podatnika. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, definiując pojęcie środków trwałych nie objęły jego zakresem zwierząt (art. 22a ust. 1 tej ustawy).

W przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże zastosowanie znajdzie ogólny przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży koni wykorzystywanych w ramach prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej będzie przychodem ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej, pomimo iż zakup tych koni nie stanowił dla Wnioskodawcy kosztu uzyskania przychodu.

Należy jednocześnie wskazać, że zgodnie z ogólną zasadą ustalania kosztów uzyskania przychodów wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca mógł ująć wydatki faktycznie poniesione na nabycie koni, wynikające z zawartych umów sprzedaży, powiększone o ewentualne koszty związane z tym zakupem w momencie przekazania koni na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. W przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca tego nie uczynił, co jednak nie ma wpływu na zakwalifikowanie przychodu ze sprzedaży koni do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe nie można zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, w myśl którego przychód ze sprzedaży koni, których zakup nie stanowił kosztu uzyskania przychodu (zakup nastąpił do majątku prywatnego Wnioskodawcy) nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie Tut. Organ wskazuje, iż aktualnie obowiązującą w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późń. zm.).

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.