2017.04.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.58.2017.1.MT
z 28 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2017 r. (data wpływu 22 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących w związku ze zwolnieniem wynikającym z poz. 38 załącznika do Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących w związku ze zwolnieniem wynikającym z poz. 38 załącznika do Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka M GmbH (dalej: „M DE”, „Wnioskodawca”, „Spółka”, „Podatnik”) z siedzibą w Niemczech jest jednym z przedsiębiorstw grupy M. Grupa zajmuje się produkcją oraz dystrybucją wysokiej jakości odzieży, a zasięg jej działalności obejmuje rynki 30 krajów świata. M DE jako podmiot zagraniczny, prowadzi działalność gospodarczą również na terenie Polski poprzez swój oddział pod nazwą „M Gmbh” Sp. z o. o. Oddział w Polsce (dalej: „oddział”).

Jedną z form dystrybucji produktów grupy M jest ich sprzedaż poprzez sklep internetowy. Spółka planuje w przyszłości udostępnić platformę internetową również dla polskich klientów, umożliwiającą zakup towarów i produktów marki M właśnie drogą internetową.

Obsługa platformy oraz dokonywanie czynności związanych z obsługą zamówień (jak: magazynowanie towarów, realizacja zamówień, kontakt z klientem, wysyłka towarów, realizacja reklamacji) zostanie powierzona niepowiązanemu przedsiębiorstwu z Niemiec (dalej: „dystrybutor”), związanego umową o współpracę z Wnioskodawcą. Wnioskodawca podkreśla, że w tej formie działalności - obsłudze sprzedaży internetowej dokonywanej na rzecz polskich konsumentów - nie będzie brał udziału ani pośredniczył polski oddział spółki. Stąd też oddział w Polsce nie osiągnie przychodów i nie poniesie kosztów związanych z obsługą sprzedaży wysyłkowej, a obrót i zysk ze sprzedaży wysyłkowej przypisany będzie Wnioskodawcy i będzie podlegał opodatkowaniu w Niemczech. Taką formę dystrybucji Wnioskodawca zastosował również w obrocie z innymi krajami.

W założeniu Wnioskodawcy transakcja będzie miała następujący przebieg

Zapłata za zamówione towary dokonywana będzie podczas końcowego etapu składania zamówienia poprzez ściągnięcie środków z karty płatniczej (kredytowej) klientów i przelanie ich na określony w danym kraju rachunek bankowy Spółki lub dystrybutora. Spółka umożliwi również składanie zamówień w ramach tzw. „przesyłki za pobraniem”, w której płatność za zamówiony towar nastąpi dopiero przy odbiorze przesyłki, a otrzymaną kwotę następnie dystrybutor/firma kurierska wpłaci na konto Wnioskodawcy.

Z powyższego wynika, że w obrocie w ramach sprzedaży towaru do polskich klientów nie będzie miał miejsca obrót gotówkowy. Każdorazowa zapłata za zamówione towary odbędzie się za pomocą elektronicznych środków płatniczych. Przy tym, z ewidencji dowodów dokumentujących zapłatę przekazywanych przez dystrybutora jednoznacznie będzie wynikało, jakiej konkretnie dostawy towarów dotyczy, przez kogo i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy towaru, w tym jego adres). Nabywcą towarów będą jedynie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej z Polski.

Transakcje dokonywane w ramach sprzedaży internetowej na rzecz polskich konsumentów przez dystrybutora w imieniu Wnioskodawcy, będą spełniać na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 r. nr 54 poz. 535 ze zm„ dalej: „ustawa o VAT”) definicję zawartą w art. 2 ust. 24 powyższego aktu prawnego dot. sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju, przez którą rozumie się „(…) dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (tu: Niemcy) na terytorium kraju (tu Polska), które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa jest dokonywana na rzecz:

podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem w rozumieniu art. 15, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
innego niż wymieniony w lit. a podmiotu, niebędącego podatnikiem w rozumieniu art. 15 i niemającego obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9”.

W zależności od wysokości uzyskanego obrotu z takiej sprzedaży wysyłkowej, jej opodatkowanie początkowo będzie miało miejsce w Niemczech, a potem w Polsce. Wynika to art. 24 w ustępie 1 i 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym: (...) w przypadku sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju (...)”, z zastrzeżeniem, że jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe, wysyłanych lub transportowanych z tego samego państwa członkowskiego na terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w roku podatkowym kwoty 160.000 zł, opodatkowanie ma miejsce w kraju wysyłki towaru. Stąd też do momentu dokonania transakcji która przekroczy ustawowy limit, opodatkowanie sprzedaży wysyłkowej będzie miało miejsce w Niemczech.

Ponieważ prognozowany obrót ze sprzedaży wysyłkowej na rzecz klientów polskich przekroczy powyższy limit, to od tego momentu dokonywana sprzedaż wysyłkowa na rzecz osób nieprowadzących działalności będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce. Wnioskodawca, który jest zarejestrowanym dla potrzeb VAT w Polsce podatnikiem podatku od wartości dodanej, będzie dokumentował takie transakcje fakturą realizując obowiązek nałożony na niego w art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Niezależnie od powyższego limitu, podatnicy podatku od wartości dodanej mogą, zgodnie z art. 24 ust. 4 i ust. 5 ustawy o VAT, wybrać Polskę jako miejsce opodatkowania takich dostaw. Warunkiem jest jednak pisemne zawiadomienie naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z tego wyboru. Zawiadomienie składa się przynajmniej na 30 dni przed datą dostawy, począwszy od której podatnik wybiera opcję opodatkowania dostaw w Polsce. Wnioskodawca nie wyklucza również złożenia takiego wniosku w celu opodatkowania wg polskiego prawa podatkowego całości dokonanej sprzedaży wysyłkowej z Niemiec do Polski.

W związku z tym, że sprzedaż wysyłkowa będzie realizowana właśnie na rzecz podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej, pojawia się jednak wątpliwość, czy wobec Wnioskodawcy, wystąpi również obowiązek ewidencji każdej z tych transakcji na kasie rejestrującej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży wysyłkowej z Niemiec do Polski dokonywanej na rzecz podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej przy użyciu kas rejestrujących?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonywanie przez niego sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju (tu: Polska) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, nie będzie podlegało obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących w Polsce.

Przemawiają za tym następujące argumenty:

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, Ustawodawca nałożył na podatników obowiązek ewidencji sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z definicją sprzedaży ujętą w art. 2 ust. 22 ustawy o VAT, obejmuje ona „(...) odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów”.

Należy zwrócić uwagę, że w katalogu tej definicji nie została wskazana bezpośrednio sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju. Nie spełnia ona również kryterium „odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju”, ponieważ Wnioskodawca transportuje te towary każdorazowo z innego kraju członkowskiego Unii Europejskiej niż kraj przeznaczenia. Ponadto pojęcia „sprzedaż” i „sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju” zostały osobno zdefiniowane w ustawie o VAT. dlatego tez należy je odrębnie traktować. Takie stanowisko wyraził również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2016 roku, 1462-IPPP2.4512.818.2016.2.AM.

Kolejnym argumentem potwierdzającym stanowisko Wnioskodawcy jest art. 111 ust. 8 ustawy o VAT, który stanowi, że: „(...) minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku. (...), oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny w szczególności sytuację budżetu państwa”.

Na mocy tej delegacji, z dniem 1 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r. poz. 2177, dalej „Rozporządzenie”).

Pod pozycją 38 załącznika do tego rozporządzenia, wśród czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, została wskazana dostawa towarów po kompletnym spełnieniu następujących warunków

dostawa towaru następuje w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi),
dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),
z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres),
przedmiotem dostawy nie są towary wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia.

Wynika z tego, że jedynie spełnienie łącznie wszystkich powyższych warunków umożliwia zwolnienie sprzedaży wysyłkowej z obowiązku ewidencji na kasie rejestrującej.

System wysyłkowy

Z przytoczonego opisu stanu przyszłego wynika, że Wnioskodawca będzie dokonywał transakcje stanowiące dostawę towarów w systemie wysyłkowym, gdyż realizacja dostaw odbywa się poprzez transport towarów do miejsca wskazanego przez klienta w Polsce za pośrednictwem przedsiębiorstw kurierskich lub krajowego operatora pocztowego. Wprawdzie transport zlecany jest przez dystrybutora ale jest on dokonywany w imieniu Wnioskodawcy i każdorazowa wysyłka towaru będzie miała miejsce z Niemiec.

Formy zapłaty

Zarówno dokonanie zapłaty przez klientów w ramach „przesyłki za pobraniem” jak i zapłata za pomocą karty kredytowej za zamówione towary spełniają przesłankę uznania, że zostały dokonane za pośrednictwem banku na rachunek bankowy Podatnika.

Analogicznie do przelewu bankowego, zapłata kartą płatniczą (debetową czy kredytową) zawiera się w grupie elektronicznych instrumentów płatniczych których dokonanie wymaga posiadania rachunku bankowego przez dokonującego zapłatę jak i otrzymującego. Zgodnie bowiem z definicją zawartą w art. 2 pkt 4 ustawy z dnia z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych (Dz.U. 2002 Nr 169 poz. 1385) elektroniczny Instrument płatniczy stanowi: „(...) każdy instrument płatniczy w tym z dostępem do środków pieniężnych na odległość, umożliwiający posiadaczowi dokonywanie operacji przy użyciu informatycznych nośników danych lub elektroniczna identyfikację posiadacza niezbędna do dokonania operacji, w szczególności karlę płatniczą lub instrument pieniądza elektronicznego”.

W interpretacji indywidualnej z dnia 25 czerwca 2014 r. IPPP2/443-271/14-4/RR Dyreklor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził iż powyższe formy płatności stanowią zapłatę za pośrednictwem rachunku bankowego i tym samym uznał za prawidłowe stanowisko wnioskującej spółki, przy spełnieniu dodatkowych warunków z poz. 38 załącznika do Rozporządzenia, o zwolnieniu z obowiązku ewidencji sprzedaży internetowej za pomocą kas rejestrujących.

Kolejnym potwierdzeniem iż płatność dokonywana za pomocą kart płatniczych stanowi zapłatę za pośrednictwem rachunku bankowego jest obowiązująca od 1 stycznia 2017 r. ustawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 780).

Zwracając uwagę na wprowadzone zmiany w art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Ustawodawca określił w nim limit 15.000 PLN dla jakiego w wyszczególnionych przypadkach, (...) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy (...). Zgodnie z definicją rachunku płatniczego zawarta w art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz.U. 2011 Nr 199 poz. 1175) jednym z jego rodzajów jest właśnie rachunek bankowy.

W indywidualnej interpretacji z dnia 25 października 2016 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 2461-IBPB-1-2.4510.803.2016.1.MW, organ podatkowy potwierdził za stanowiskiem spółki wnioskującej o wydanie interpretacji, że zapłata kartą płatniczą stanowi formę płatności bezgotówkowej powiązanej z rachunkiem bankowym „(...) Również w odniesieniu do regulacji zobowiązań przy pomocy kart płatniczych trudno uznać, iż ta forma płatności nie spełnia przesłanki zapłaty bez pośrednictwa rachunku płatniczego. Zapłata kartą płatniczą jest obecnie powszechnie stosowaną formą bezgotówkowego regulowania zobowiązań pomimo iż służyć może również do wpłaty i wypłaty gotówki (…). Rozliczenie transakcji uregulowanych kartą płatniczą następuje na podstawie wyciągu bankowego, na którym zarejestrowany jest wpływ środków pieniężnych z tytułu sprzedaży (...)”. Tym samym organ podatkowy uznał, że dokonywanie zapłaty kartą płatniczą jest formą płatności bezgotówkowej poprzez rachunek płatniczy przedsiębiorcy, którym jest też rachunek bankowy, dlatego też nie ma powodów, dla których transakcję zapłaty kartą kredytową należałoby uznawać za bezgotówkową dla celów podatkow dochodowych a gotówkową dla celów podatku od towarów i usług. Żadna z ustaw podatkowych nie zawiera definicji tej płatności ani też regulacji uzasadniających takie rozróżnienie.

Również zapłata realizowana poprzez przelew bankowy przez pośrednika na konto Wnioskodawcy w ramach tzw. przesyłki za pobraniem, w której odbiorca towaru przekazuje gotówkowo należność kurierowi, spełnia warunki wskazane w Rozporządzeniu, o czym świadczy indywidualna interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 stycznia 2014 r. ILPP2/443-994/13-5/MN.

Stąd też dokonywane przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej zapłaty za zamówione towary spełniają warunek zastosowania zwolnienia z poz. 38 pkt 2 załącznika do Rozporządzenia.

Identyfikacja płatności z dostawą

Ponadto dokonanie płatności w wymienionych powyżej formach poprzez rachunek bankowy Wnioskodawcy zarowno w formie zapłaty kartą kredytową jak i przelewów dokonywanych przez pośrednika, umożliwiają jednoznaczna identyfikację każdorazowej dostawy z odpowiadającą jej zapłatą.

Przedmiot dostawy

Ponieważ przedmiotem produkcji grupy M jest odzież tym samym Wnioskodawca poprzez platformę internetową dokonuje dostawy towarów, które nie zostały wyłączone ze zwolnienia z obowiązku ewidencji sprzedaży na kasie rejestrującej w ramach poz. 38 pkt 4 załącznika do Rozporządzenia.

Spełnienie przez Wnioskodawcę łącznie wszystkich 4 warunków wynikających z ww. Rozporządzenia jest wystarczające, aby skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencji sprzedaży wysyłkowej dokonywanej na rzecz klientów polskich za pomocą kas rejestrujących, co zostało również potwierdzone w:

w interpretacji indywidualnej z dnia 13 stycznia 2017 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (2461-IBPP4.4512.113.2016.1.LG);
w interpretacji indywidualnej z dnia 30 listopada 2016 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowei w Bydgoszczy (0461-ITPP1.4512.711.16.1 AJ);
w interpretacji indywidualnej z dnia 30 sierpnia 2016 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (IBPP3/4512-351/16-1/ASZ).

Warto podkreślić, że zgodnie z wykładnią celowościową, obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej na podstawie Rozporządzenia objęta jest przede wszystkim sprzedaż detaliczna w żaden inny sposób nieudokumentowana. Natomiast w przypadku sprzedaży wysyłkowej, każda transakcja jest identyfikowalna z jednej strony poprzez wpływy na rachunek bankowy, z drugiej, poprzez obowiązek udokumentowania każdej transakcji sprzedaży wysyłkowej fakturą VAT.

Jak stanowi art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotów innych niż „(...) innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem”. Będzie to obligować Wnioskodawcę, który jest podatnikiem VAT czynnym w Polsce, do wystawienia faktur zgodnie z polskimi przepisami dokumentujących każdorazową dostawę towarów z Niemiec do Polski klientom nieprowadzącym działalności gospodarczej, od momentu podlegania opodatkowaniu w Polsce, czyli po przekroczeniu limitu sprzedaży wysyłkowej na terytorium Polski w wysokości 160.000 PLN lub po właściwym zawiadomieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego o opodatkowaniu całości sprzedaży wysyłkowej w Polsce. W założeniu Wnioskodawcy również w przypadku sprzedaży wysyłkowej nieopodatkowanej w Polsce będą wystawiane każdorazowo faktury zgodne z przepisami niemieckimi.

Z założenia przepisy dotyczące obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej dotyczą sprzedaży, która nie jest objęta żadną ewidencją. Jeśli dystrybutor w imieniu Wnioskodawcy będzie fakturował każdą dostawę w tej procedurze i załączał ją do dostawy, stąd zdaniem Wnioskodawcy nie jest konieczne podwójne rejestrowanie transakcji wysyłkowej na rzecz osób fizycznych fakturą VAT oraz na kasie rejestrującej.

Z powyższej argumentacji wynika, że w tak opisanym zdarzeniu przyszłym wnioskodawca nie będzie podlegał obowiązkowi ewidencjonowania sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju na rzecz osób fizycznych przy pomocy kasy rejestrującej.

Podstawą do takiego stwierdzenia jest zarówno spełnienie przez Wnioskodawcę łącznie warunków z Rozporządzenia do zastosowania zwolnienia przedmiotowego, jak i istota sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju określona w ustawie o VAT która traktuje ją odrębnie od sprzedaży krajowej (tym samym nie podlegając pod obowiązek zastosowania kasy z tytułu sprzedaży z art. 111 ust. 2 ustawy) oraz dodatkowo nakłada obowiązek dokumentowania każdej sprzedaży w jej ramach faktura VAT co z kolei nie daje podstaw, aby podwójnie ją rejestrować, również za pomocą kasy.

Wnioskodawca jest świadomy że prawo do stosowania zwolnienia z ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dla dokonywanej sprzedaży wysyłkowej na podstawie załącznika do Rozporządzenia przysługuje jedynie do dnia 31 grudnia 2017 r. Tym samym swoje stanowisko podpiera rownież argumentami wynikającymi z samej istoty sprzedaży wysyłkowej na gruncie ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 2 pkt 11 ustawy o VAT, przez podatek od wartości dodanej rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Podatek od towarów i usług ma charakter terytorialny, gdyż opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium kraju tj. Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 2 pkt 24 ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju - rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem, że dostawa jest dokonywana na rzecz:

podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem w rozumieniu art. 15, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
innego niż wymieniony w lit. a podmiotu, niebędącego podatnikiem w rozumieniu art. 15 i niemającego obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.

Jak wynika z art. 24 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 i 4 ustawy o VAT, w przypadku sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną poza terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe, wysyłanych lub transportowanych z tego samego państwa członkowskiego na terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w roku podatkowym kwoty 160.000 zł. Podatnicy podatku od wartości dodanej, do których ma zastosowanie ust. 2, mogą wybrać miejsce opodatkowania określone w ust. 1 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z tego wyboru (opcji).

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z treści art. 111 ust. 1 ustawy o VAT - który stanowi, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca z siedzibą w Niemczech zajmuje się produkcją oraz dystrybucją wysokiej jakości odzieży, a zasięg jej działalności obejmuje rynki 30 krajów świata. Wnioskodawca jako podmiot zagraniczny, prowadzi działalność gospodarczą również na terenie Polski poprzez swój oddział. Jedną z form dystrybucji produktów grupy jest ich sprzedaż poprzez sklep internetowy. Wnioskodawca planuje w przyszłości udostępnić platformę internetową również dla polskich klientów, umożliwiającą zakup towarów i produktów marki drogą internetową. Obsługa platformy oraz dokonywanie czynności związanych z obsługą zamówień zostanie powierzona niepowiązanemu przedsiębiorstwu z Niemiec - dystrybutorowi, związanego umową o współpracę z Wnioskodawcą. Wnioskodawca podkreśla, że w obsłudze sprzedaży internetowej dokonywanej na rzecz polskich konsumentów - nie będzie brał udziału ani pośredniczył polski oddział spółki, który nie osiągnie przychodów i nie poniesie kosztów związanych z obsługą sprzedaży wysyłkowej, a obrót i zysk ze sprzedaży wysyłkowej przypisany będzie Wnioskodawcy i będzie podlegał opodatkowaniu w Niemczech. Taką formę dystrybucji Wnioskodawca zastosował również w obrocie z innymi krajami.

Całą obsługą sprzedaży wysyłkowej będzie zajmował się dystrybutor. Po złożeniu zamówienia przez polskiego klienta i uiszczeniu zapłaty, dystrybutor będzie zlecał wysyłkę towaru z terytorium Niemiec do ostatecznego klienta dokonującego odbiór towaru na terytorium Polski. Transport zamówionych towarów z Niemiec do Polski dokonywany będzie przez przedsiębiorstwa świadczące usługi kurierskie na zlecenie dystrybutora. Zapłata za zamówione towary dokonywana będzie podczas końcowego etapu składania zamówienia poprzez ściągnięcie środków z karty płatniczej (kredytowej) klientów i przelanie ich na określony w danym kraju rachunek bankowy Spółki lub dystrybutora. Spółka umożliwi również składanie zamówień w ramach tzw. „przesyłki za pobraniem”, w której płatność za zamówiony towar nastąpi dopiero przy odbiorze przesyłki, a otrzymaną kwotę następnie dystrybutor/firma kurierska wpłaci na konto Wnioskodawcy. Nabywcą towarów będą jedynie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej z Polski. Transakcje dokonywane w ramach sprzedaży internetowej na rzecz polskich konsumentów przez dystrybutora w imieniu Wnioskodawcy, będą spełniać na gruncie ustawy o VAT definicję zawartą w art. 2 ust. 24 powyższego aktu prawnego dot. sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

W zależności od wysokości uzyskanego obrotu z takiej sprzedaży wysyłkowej, jej opodatkowanie początkowo będzie miało miejsce w Niemczech, a potem w Polsce. Stąd też do momentu dokonania transakcji która przekroczy ustawowy limit, opodatkowanie sprzedaży wysyłkowej będzie miało miejsce w Niemczech. Ponieważ prognozowany obrót ze sprzedaży wysyłkowej na rzecz klientów polskich przekroczy powyższy limit, to od tego momentu dokonywana sprzedaż wysyłkowa na rzecz osób nieprowadzących działalności będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce. Wnioskodawca, który jest zarejestrowanym dla potrzeb VAT w Polsce podatnikiem podatku od wartości dodanej, będzie dokumentował takie transakcje fakturą. Wnioskodawca nie wyklucza również złożenia takiego wniosku w celu opodatkowania wg polskiego prawa podatkowego całości dokonanej sprzedaży wysyłkowej z Niemiec do Polski.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, czy w związku z prowadzoną sprzedażą wysyłkową z terytorium Niemiec do Polski odzieży jest zobowiązana ewidencjonować ich dostawę z zastosowaniem kasy rejestrującej.

Definicja „sprzedaży” uregulowana w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT nie obejmuje swoim zakresem „sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju”. Należy zauważyć, że dokonywane przez Wnioskodawcę dostawy odzieży nie będą stanowiły „odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju”, ponieważ Wnioskodawca będzie prowadzić sprzedaż wysyłkową z terytorium Niemiec na terytorium Polski na rzecz klientów - osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał, że jako podmiot zagraniczny prowadzi działalność gospodarczą również na terenie Polski poprzez swój oddział, jednakże w obsłudze sprzedaży internetowej dokonywanej na rzecz polskich konsumentów nie będzie brał udziału ani pośredniczył ww. polski oddział Wnioskodawcy. Istotnym w niniejszej sprawie jest to, że Wnioskodawca pomimo posiadania swojego oddziału w Polsce nie dokonuje za jego pośrednictwem dostaw odzieży wysyłanych z Niemiec na rzecz polskich klientów. Należy zaznaczyć, że cała sprzedaż realizowana będzie z zagranicy. Jak wynika z opisu sprawy towary będą transportowane przez przedsiębiorstwa świadczące usługi kurierskie na zlecenie dytrybutora, bezpośrednio z Niemiec do klientów w Polsce. Wnioskodawca wskazał, że oddział w Polsce nie osiągnie przychodów i nie poniesie kosztów związanych z obsługą sprzedaży wysyłkowej, a obrót i zysk ze sprzedaży wysyłkowej przypisany będzie Wnioskodawcy i będzie podlegał opodatkowaniu w Niemczech. Wnioskodawca również wskazał, że transakcje dokonywane w ramach sprzedaży internetowej na rzecz polskich konsumentów przez dystrybutora w imieniu Wnioskodawcy będą stanowić sprzedaż wysyłkową odzieży w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 24 ustawy o VAT. Zatem Wnioskodawca, w przedstawionej we wniosku sytuacji, nie będzie miał obowiązku ewidencjonowania dokonywanej dostawy przy zastosowaniu kasy rejestrującej, gdyż realizowana przez Wnioskodawcę sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju nie jest objęta tym obowiązkiem.

Dodatkowym argumentem przemawiającym za uznaniem braku obowiązku ewidencjonowania dokonywanych dostaw towarów za pomocą kasy rejestrującej jest przepis art. 111 ust. 3a ustawy o VAT. Z treści punktu 2, 3 i 4 tego artykułu wynika, że podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać niezwłocznego zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w pracy kasy, udostępniać kasy rejestrujące do kontroli stanu ich nienaruszalności i prawidłowości pracy na każde żądanie właściwych organów, zgłaszać kasy rejestrujące do obowiązkowego przeglądu technicznego właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących.

Z konstrukcji ustawy o VAT wynika, że wymienione czynności mogą odbywać się wyłącznie w przypadku, gdy kasa rejestrująca umiejscowiona jest na terytorium Polski. Natomiast Wnioskodawca będzie dostarczał towary klientom zamieszkałym w Polsce w ramach sprzedaży wysyłkowej z zagranicy (Niemiec), nie wykorzystując do tych czynności swojego oddziału w Polsce. Zatem, w przedmiotowej sprawie, obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy pomocy kasy rejestrującej sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju towarów dokonywanej przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie znajdzie zastosowania.

W konsekwencji, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że nie będzie On zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży wysyłkowej z Niemiec do Polski dokonywanej na rzecz podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej przy użyciu kasy rejestrującej, jednakże wynika to z samej istoty sprzedaży wysyłkowej określonej w ustawie o VAT, a nie ze zwolnienia zawartego w pozycji 38 załącznika do Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r., poz. 2177).

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym z tytułu sprzedaży wysyłkowej przysługuje Wnioskodawcy zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania wynikające z ww. rozporządzenia należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin