Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP2.4512.818.2016.2.AM
z 22 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2016 r. (data wpływu 24 października 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 listopada 2016 r. (data wpływu 5 grudnia 2016 r.) na wezwanie Organu z dnia 23 listopada 2016 r. znak sprawy 1462- IPPP2.4512.818.2016.1.AM (skutecznie doręczone 29 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Niniejszy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 listopada 2016 r. (data wpływu 5 grudnia 2016 r.) na wezwanie Organu z dnia 23 listopada 2016 r. znak sprawy 1462- IPPP2.4512.818.2016.1.AM (skutecznie doręczone 29 listopada 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca reprezentowany przez doradcę podatkowego, którego pełnomocnictwo ogólne wpisane zostało do Centralnego Rejestru Pełnomocnictw Ogólnych w dniu 18 października 2016 r. jest Spółką, nieposiadającą siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny w Polsce. Wnioskodawca prowadzi za pomocą portalu internetowego sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie dysponuje w Polsce żadnymi lokalami, nie zatrudnia pracowników, nie posiada żadnej infrastruktury ani zasobów technicznych, a sprzedaż towarów dokonana jest jedynie z zagranicy.

Dodatkowo stan faktyczny został uzupełniony pismem z dnia 30 listopada 2016 r. na wezwanie Organu. W uzupełnieniu tym Wnioskodawca wskazał, że:

1. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż wysyłkowa odzieży i akcesoriów za pośrednictwem portalu internetowego odbiorcom indywidualnym.
2. Transport towarów będących przedmiotem sprzedaży wysyłkowej z terytorium państwa członkowskiego (Francja) na terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia wysyłanych towarów (Polska) dokonywany jest przez przedsiębiorstwa świadczące usługi kurierskie na zlecenie Wnioskodawcy.
3. Zapłata za zakupione towary jest dokonywana podczas końcowego etapu składania zamówienia za pośrednictwem bankowych płatności on-line.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących zgodnie z art. 111 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy dokonywana przez niego sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie podlega obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, ale wyłącznie sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 24 ustawy o VAT. „Sprzedaż” i „sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju” są to dwa odrębne pojęcia, indywidualnie zdefiniowane w ustawie o VAT. Oznacza to, że obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są wyłącznie podatnicy dokonujący sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, a nie podatnicy dokonujący sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju w rozumieniu art. 2 pkt 24 ustawy o VAT .

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje poparcie w interpretacji wydanej w imieniu Ministra Finansów nr IPPP2/443-1271/13-5/DG z dnia 21 lutego 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdził, że: „Definicja „sprzedaży” uregulowana w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT nie obejmuje swoim zakresem „sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju”, gdyż dokonywane przez Spółkę dostawy nie stanowią „odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju”, ponieważ towary te Wnioskodawca transportuje każdorazowo z terytorium innego państwa UE niż Polska.

(...) Zatem Wnioskodawca w tak opisanym zdarzeniu przyszłym nie będzie podlegał obowiązkowi ewidencjonowania dokonywanej dostawy przy zastosowaniu kasy rejestrującej, gdyż realizowana przez niego sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju nie podlega ww. ewidencji, tj. za pomocą kasy.”

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, nie podlega on obowiązkowi ewidencjonowania sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju na rzecz osób fizycznych przy pomocy kasy rejestrującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy).

Stosownie do art. 2 pkt 11 ustawy, przez podatek od wartości dodanej rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Podatek od towarów i usług ma charakter terytorialny, gdyż opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium kraju tj. Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 2 pkt 24 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju - rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem, że dostawa jest dokonywana na rzecz:

1. podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem w rozumieniu art. 15, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
2. innego niż wymieniony w lit. a podmiotu, niebędącego podatnikiem w rozumieniu art. 15 i niemającego obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.
   
   

Jak wynika z art. 24 ust. 1 ustawy, w przypadku sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 i 4 ustawy, w przypadku sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną poza terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe, wysyłanych lub transportowanych z tego samego państwa członkowskiego na terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w roku podatkowym kwoty 160.000 zł. Podatnicy podatku od wartości dodanej, do których ma zastosowanie ust. 2, mogą wybrać miejsce opodatkowania określone w ust. 1 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z tego wyboru (opcji).

Natomiast art. 24 ust. 5 ustawy stanowi, że zawiadomienie, o którym mowa w ust. 4, składa się co najmniej na 30 dni przed datą dostawy, począwszy od której podatnik wybiera opcję, o której mowa w ust. 4.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest Spółką nieposiadającą siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny w Polsce. Wnioskodawca prowadzi za pomocą portalu internetowego sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż wysyłkowa odzieży i akcesoriów za pośrednictwem portalu internetowego odbiorcom indywidualnym. Transport towarów będących przedmiotem sprzedaży wysyłkowej z terytorium państwa członkowskiego (Francja) na terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia wysyłanych towarów (Polska) dokonywany jest przez przedsiębiorstwa świadczące usługi kurierskie na zlecenie Wnioskodawcy. Zapłata za zakupione towary jest dokonywana podczas końcowego etapu składania zamówienia za pośrednictwem bankowych płatności on-line.

Wnioskodawca nie dysponuje w Polsce żadnymi lokalami, nie zatrudnia pracowników, nie posiada żadnej infrastruktury ani zasobów technicznych, a sprzedaż towarów dokonana jest jedynie z zagranicy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego sprzedaży wysyłkowej towarów realizowanej na terytorium kraju przy użyciu kas rejestrujących.

W rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że dokonywane przez Spółkę dostawy towarów opisane we wniosku należy uznać, zgodnie z art. 2 pkt 24 ustawy o VAT, za sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju, gdyż spełnione są wszystkie przesłanki uregulowane w tym przepisie. Jak wskazał Wnioskodawca dostawy są realizowane przez zarejestrowanego dla potrzeb VAT w Polsce podatnika podatku od wartości dodanej (tj. Wnioskodawcę), który wybrał opcję opodatkowania w Polsce sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

Ponadto towary będące przedmiotem dostawy są w związku z tą dostawą transportowane przez tego podatnika z terytorium innego niż Polska państwa UE (Francja) na terytorium Polski (kraju). Dostawa dokonywana jest na rzecz osób fizycznych, które nie są podatnikami (tzn. z tego tytułu nie będą zobowiązani do rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów).

Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, ale dokonuje wyłącznie sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 24 ustawy o VAT. „Sprzedaż” i „sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju” są to dwa odrębne pojęcia, indywidualnie zdefiniowane w ustawie o VAT.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z treści art. 111 ust. 1 ustawy – który stanowi, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jak wskazał wyżej tut. Organ, dokonywaną przez Wnioskodawcę dostawę towarów należy uznać za sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju, w myśl przepisu art. 2 pkt 24 ustawy o VAT.

Definicja „sprzedaży” uregulowana w art. 2 pkt 22 ustawy nie obejmuje swoim zakresem „sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju”. Dokonywane przez Wnioskodawcę dostawy nie stanowią „odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju”, ponieważ towary te Wnioskodawca transportuje każdorazowo z terytorium innego państwa UE niż Polska. Ponadto Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników na terytorium Polski, nie posiada żadnych lokali, infrastruktury ani zasobów technicznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Cała sprzedaż towarów realizowana jest z zagranicy.

Zatem Wnioskodawca w przedstawionej we wniosku sytuacji, nie będzie miał obowiązku ewidencjonowania dokonywanej dostawy przy użyciu kasy rejestrującej, gdyż realizowana przez Wnioskodawcę sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju nie podlega ewidencjonowaniu za pomocą kasy rejestrującej.

Należy zwrócić uwagę, że wymóg prowadzenia sprzedaży przy wykorzystaniu kas rejestrujących znajduje zastosowanie w odniesieniu do podatników realizujących sprzedaż fizycznie na terytorium Polski.

Zgodnie z artykułem 111 ust. 3a pkt 2, 3, 4 i 10 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kas rejestrujących są obowiązani m.in.:

• dokonywać niezwłocznego zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w ich pracy;
  

• udostępniać kasy rejestrujące do kontroli stanu ich nienaruszalności i prawidłowości pracy na każde żądanie właściwych organów;
  

• zgłaszać kasy rejestrujące do obowiązkowego przeglądu technicznego właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących;
  

• dokonać zgłoszenia kasy rejestrującej do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego kasy.
  
  
  

Z konstrukcji ustawy o VAT wynika zatem, że wymienione czynności mogą odbywać się wyłącznie w przypadku, gdy kasa rejestrująca umiejscowiona jest na terytorium Polski. Natomiast Wnioskodawca dostarcza towary klientom zamieszkałym w Polsce w ramach sprzedaży wysyłkowej z zagranicy, nie będąc przy tym w żaden sposób fizycznie obecny na terytorium Polski.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie, obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy pomocy kasy rejestrującej sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju towarów dokonywanej przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie znajdzie zastosowania.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.