Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-652/15/JKT
z 15 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 11 września 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 września 2015 r.), uzupełnionym 30 października i 4 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie określenia momentu, w którym wypłata nagrody z zysku stanowi koszt uzyskania przychodu (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie określenia momentu, w którym wypłata nagrody z zysku stanowi koszt uzyskania przychodu. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 27 października 2015 r. Znak: IBPB-1-3/4510-427/15/JKT wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 30 października i 4 listopada 2015 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i prowadzi działalność gospodarczą polegającą na uzdatnianiu i rozprowadzaniu wody oraz odbiorze i oczyszczaniu ścieków. Na podstawie podjętej Uchwały Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników część wypracowanego przez Spółkę zysku netto za rok 2014 została przeznaczona na nagrody dla pracowników. Od nagród tych naliczone i odprowadzone zostały składki na ZUS, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Źródłem pokrycia składek był również zysk netto. Wysokość nagrody z zysku dla poszczególnych pracowników uzależniona została od przepracowanego w 2014 r. czasu pracy, pomniejszając go również za czas choroby. Wypłata nagród nastąpiła w czerwcu 2015 r., natomiast odprowadzenie składek w miesiącu lipcu 2015 r.

Istotne elementy stanu faktycznego, zostały ujęte we własnym stanowisku, w którym stwierdzono, że Nagroda została przyznana na podstawie Uchwały Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników podjętej 1 czerwca 2015 r. W przedmiotowej uchwale termin wypłaty został określony na 10 czerwca 2015 r. i w tym terminie dokonano wypłaty nagrody dla pracowników.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W którym momencie wypłata nagrody z zysku stanowi koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacona nagroda z zysku netto stanowi koszt uzyskania przychodu w miesiącu czerwcu 2015 r. w oparciu o art. 15 ust. 4g ustawy o PDOP, tj. w miesiącu, za który jest należna pod warunkiem, że została wypłacona lub postawiona do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa. Nagroda została przyznana na podstawie Uchwały Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników podjętej 1 czerwca 2015 r. W przedmiotowej uchwale, termin wypłaty został określony na 10 czerwca 2015 r. i w tym terminie Wnioskodawca dokonał wypłaty nagrody dla pracowników Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851, ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Wśród kosztów uznawanych za koszty uzyskania przychodów są także tzw. koszty pracownicze obejmujące m.in. świadczenia wypłacane na rzecz pracowników wraz z narzutami.

Zgodnie z art. 15 ust. 4g ww. ustawy, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 57 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz.U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

Zatem, dla celów podatkowych wynagrodzenia pracowników stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony.

W przypadku niedotrzymania przez pracodawcę tego terminu do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57 updop, co oznacza, że podlegać one będą zaliczeniu do kosztów w miesiącu, w którym zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji pracownika.

Z wniosku wynika, że na podstawie Uchwały Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników z 1 czerwca 2015 r., część wypracowanego przez Spółkę zysku netto za 2014 r. została przeznaczona na nagrody dla pracowników. W uchwale tej, termin wypłaty został określony na 10 czerwca 2015 r. i w tym terminie dokonano wypłaty nagrody dla pracowników Spółki.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że wydatki na wypłatę nagrody mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów w czerwcu 2015 r.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto informuje się, że w zakresie przedstawionych we wniosku pytań oznaczonych nr 1 i 2 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.