Interpretacja Ministra Finansów
DD6.8221.115.2016.MNX,DD6.8221.116.2016.MNX
z 30 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Zmiana Interpretacji Indywidualnej

Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 i § 2ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm. Dalej: Ordynacja podatkowa) Minister Rozwoju i Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłowe interpretacje indywidualne wydane w dniu 26 listopada 2013 r. Nr IPTPB3/423-320/13-5/MF i IPTPB3/423-320/13-6/MF przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, w ten sposób, iż stwierdza, że stanowisko …. Sp. z o.o. z siedzibą … przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2013 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie artykułów spożywczych spożywanych w trakcie spotkań z kontrahentami w siedzibie Spółki oraz udostępnianych w formie poczęstunku uczestnikom targów na stoisku firmowym - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16 sierpnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie napojów oraz drobnych przekąsek i posiłków (catering) spożywanych w trakcie spotkań z kontrahentami w siedzibie Spółki oraz produktów spożywczych udostępnianych w formie poczęstunku uczestnikom targów na stoisku firmowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

… Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej również jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji transformatorów energetycznych wysokiego i średniego napięcia. W ramach działań sprzedażowych oraz negocjacji warunków zawieranych umów, członkowie zarządu oraz rady nadzorczej spotykają się z aktualnymi oraz potencjalnymi kontrahentami. Spotkania te są organizowane w siedzibie Spółki i mają na celu przedstawienie kontrahentom warunków współpracy, negocjowanie szczegółów projektów umów, warunków dostawy produkowanych przez Spółkę towarów, warunków płatności, gwarancji i innych spraw.

Spółka ma także spotkania wewnętrzne zarządu oraz rady nadzorczej, na których nie są już obecni kontrahenci. Tego typu spotkania są organizowane w razie potrzeby omówienia kierunków rozwoju Spółki, kluczowych decyzji inwestycyjnych oraz innych spraw wymagających podjęcia rozstrzygnięć na wysokim szczeblu.

W czasie obu rodzajów spotkań spożywane są towary zakupione przez Spółkę w postaci napojów (woda mineralna, kawa, herbata, soki, itp.) oraz drobnych przekąsek (ciastka, paluszki, itp.). W wyjątkowych sytuacjach, w czasie trwania wielogodzinnych spotkań Spółka zamawia posiłki (catering).

Ponadto, z uwagi na specjalistyczny przedmiot działalności i chęć dotarcia do jak najszerszego grona odbiorców, Spółka bierze udział w targach. Na stoisku firmowym Spółki uczestnicy targów mogą skorzystać z drobnego poczęstunku zakupionego przez Spółkę (w formie cukierków, ciastek, itp.).

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że w przypadku spotkań zarządu i rady nadzorczej istotna jest optymalizacja czasu ich trwania poprzez zamawianie drobnych przekąsek i cateringu. Członkowie zarządu i rady nadzorczej nie musząc opuszczać miejsca posiedzenia są w stanie pracować bardziej wydajnie, jednocześnie nie poświęcają czasu na poszukiwanie miejsca, w którym mogliby posiłek zamówić i spożyć. Zatem powyższe wydatki jednoznacznie dodatnio wpływają na wydajność i efektywność pracy zarządu i rady nadzorczej, przez co przyczyniają się do zwiększenia przychodu całej Spółki.

Jednym z warunków prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę jest prowadzenie rozmów biznesowych (z dostawcami materiałów, klientami). Zapraszanie kontrahentów na rozmowy w siedzibie Spółki uznaje się za element powszechnie obowiązujących kanonów kultury. Podczas takich spotkań prowadzone są negocjacje, podpisywane umowy, zawierane kontakty oraz omawiane różnego rodzaju sprawy biznesowe.

W przypadku produktów spożywczych udostępnianych na stoisku firmowym podczas targów, mają one na celu przyciągnięcie potencjalnych nowych kontrahentów, a także zatrzymanie kontrahentów na dłużej przy stoisku Spółki.

W związku z powyższym, wydatki na ich nabycie należy interpretować jako poniesione z zamiarem uzyskania, wygenerowania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu ww. towarów?
2. Czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia wydatków na nabycie tych towarów do kosztów uzyskania przychodów?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2 w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie napojów oraz drobnych przekąsek i posiłków (catering) spożywanych w trakcie spotkań z kontrahentami w siedzibie Spółki oraz wydatków na nabycie produktów spożywczych udostępnianych w formie poczęstunku uczestnikom targów na stoisku firmowym. W zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie napojów, drobnych przekąsek i posiłków (catering) spożywanych podczas wewnętrznych spotkań zarządu i rady nadzorczej (pytanie nr 2) oraz w zakresie podatku od towarów i usług, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu zakupu towarów w postaci napojów (woda mineralna, kawa, herbata, soki, itp.), drobnych przekąsek (ciastka, paluszki, itp.) oraz posiłków zamówionych w czasie trwania wielogodzinnych spotkań wewnętrznych i z kontrahentami. Takiemu zaliczeniu będą podlegać również wydatki na drobny poczęstunek dostępny dla uczestników targów na stoisku firmowym Spółki.

Podczas spotkań z kontrahentami omawiane są dalsze formy współpracy, prezentowane są zmiany w ofercie produktów będącej przedmiotem dystrybucji, a także uzgadniane są warunki bieżącej sprzedaży, warunki dostawy produkowanych przez Spółkę towarów, warunki płatności, gwarancji i inne sprawy. Przedmiotem spotkań wewnętrznych są decyzje dotyczące kierunków rozwoju Spółki, kluczowych decyzji inwestycyjnych oraz innych spraw wymagających podjęcia rozstrzygnięć na wysokim szczeblu.

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki dotyczące tych spotkań spełniają zatem wszelkie przesłanki niezbędne, aby uznać je za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Są faktycznie ponoszone, mają charakter definitywny, pozostają w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, jak również są ponoszone w celu uzyskania przychodów oraz zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te są również właściwie udokumentowane.

Zdaniem Spółki, przedmiotowe wydatki nie podlegają wyłączeniu w związku z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiącym katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, w szczególności nie stanowią one wydatków na cele reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, reprezentacja to ogólnie okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną (Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. M. Szymczaka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998).

Reprezentacją będą zatem wszelkie wydatki, które w sposób ponadstandardowy kreują pozytywny wizerunek firmy, w tym wobec innych podmiotów, z którymi współpracuje. Nie będą reprezentacją wydatki poczynione na zapewnienie napojów, drobnych przekąsek i posiłków zamawianych w czasie wielogodzinnych spotkań z kontrahentami oraz wewnętrznych spotkań pracowników lub rady nadzorczej i zarządu Spółki, zwyczajowo przyjętych w obecnych realiach życia gospodarczego.

Wnioskodawca wskazuje, że powyższe stanowisko Spółki potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 września 2012 r. (sygn. akt II FSK 392/11), podkreślając, że „nie zawsze wydatek na zakup usług gastronomicznych, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych będzie uznawany za wydatek na cele reprezentacji. (...) Wydatki o charakterze reprezentacyjnym w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f. muszą kreować wizerunek firmy w sposób ”ponadstandardowy”, odbiegający od zwyczajowo przyjętego w określonego typu stosunkach gospodarczych”.

Zdaniem Wnioskodawcy, wymienienie jako przykładowych wydatków na usługi gastronomiczne, zakupu żywności i napojów w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki te nigdy nie będą kosztami. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Wnioskodawca uważa, że wydatki poczynione na zapewnienie napojów, drobnych przekąsek i posiłków zamawianych w czasie wielogodzinnych spotkań z kontrahentami oraz wewnętrznych spotkań pracowników lub rady nadzorczej i zarządu Spółki przyczyniają się do bardziej sprawnego prowadzenia prac oraz nie noszą znamion reprezentacji i pozostają w związku z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez Niego przychodami. Taki sam pogląd przedstawił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 maja 2012 r. (sygn. akt II FSK 2200/10), który w rozważaniach uznał, że: „wydatki na poczęstunek dla osób będących klientami, muszą być uznane za koszt uzyskania przychodów, nie ulega bowiem wątpliwości, że stworzenie właściwego klimatu dla prowadzonej działalności rodzi skutek w postaci zwiększenia przychodu. Pomiędzy poniesionym wydatkiem polegającym na serwowaniu w lokalu poczęstunku w postaci między innymi darmowych napoi, w tym alkoholu, a osiągniętym przychodem zachodzi związek przyczynowy”.

Wnioskodawca zaznacza, że prawidłowość kwalifikacji wydatków w przedstawionym w opisie stanu faktycznego, do kosztów uzyskania przychodów znajduje potwierdzenie także w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 6 marca 2013 r. (sygn. IPTPB3/423-433/12-4/MF), w której uznał, że: „Wydatków poniesionych przez Spółkę na poczęstunek podawany podczas wewnętrznych spotkań i szkoleń nie należy kwalifikować do wydatków na reprezentację, podlegających wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie wyżej analizowanego art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy. Wydatki te spełniają warunki zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych” oraz w odniesieniu do posiłków zamawianych podczas wielogodzinnych spotkań w siedzibie Spółki twierdząc, że: „wydatki na zakup artykułów spożywczych i usług cateringowych dla pracowników, do których ponoszenia pracodawca nie jest zobowiązany, mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów, pod warunkiem, że pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskiwanymi przychodami”.

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 11 sierpnia 2011 r. (sygn. ITPB3/423-235b/11/PST), który potwierdzając stanowisko Wnioskodawcy stwierdził, że: „w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup usług cateringowych obejmujących przygotowanie przekąsek (składających się przykładowo z zestawu kanapek, gorącej kawy i herbaty, owoców, sałatki) lub ciepłych posiłków dla potencjalnych czy też dotychczasowych kontrahentów w siedzibie Spółki lub jej jednostkach terenowych - mogą stanowić koszty podatkowe”.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów będą podlegać także wydatki związane z organizowaniem stoiska firmowego na targach, gdzie uczestnicy targów mogą skorzystać z drobnego poczęstunku zakupionego przez Spółkę. Zdaniem Wnioskodawcy udział w imprezie targowej jest działaniem marketingowym zmierzającym do reklamy Spółki, oferowanych przez Spółkę produktów, zachęcania do rozpoczęcia współpracy ze Spółką, a przez to pozyskania nowych kontrahentów Spółki, zacieśnienia współpracy z dotychczasowymi kontrahentami, co przyczynia się do wzrostu sprzedaży, a więc i przychodu Spółki. Takie działania są powszechną praktyką, a ich charakter trudno uznać za noszący znamiona reprezentacji. Takie stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2009 r. (sygn. IPPB5/423-274/09-2/DG), który przyznał, że: „Koszty posiłku, noclegu i transportu gości, jeżeli nie stanowią wydatku służącego konsumpcji, lecz realizacji celu organizacji targów a poza tym są zapewnione na zwyczajowo przyjętym poziomie mogą również stanowić koszty uzyskania przychodów. Wydatki te należy zaklasyfikować do wydatków Spółki, przeznaczonych na reklamę swojej działalności. Zatem, powyższe wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ma prawo zaliczenia wydatków poniesionych na nabycie produktów spożywczych i posiłków zużywanych podczas spotkań i narad zarządu oraz rady nadzorczej do kosztów uzyskania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby wydatek został uznany za koszt uzyskania przychodów, musi zostać poniesiony w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródeł przychodów. Wnioskodawca wskazał związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami poniesionymi na produkty spożywcze i catering serwowany podczas spotkań zarządu i rady nadzorczej Wnioskodawcy. Ponadto, wydatki te nie podlegają wyłączeniu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako koszty reprezentacji, ponieważ nie stanowią one wydatków o charakterze reprezentacyjnym.

Wnioskodawca wskazuje, że takie stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 11 lipca 2013 r. (sygn. ITPB3/423-167b/13/MK), który wskazał, że „wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie produktów spożywczych, w związku z organizowaniem narad i spotkań wewnętrznych pracowników (związanych z prowadzeniem działalności przedsiębiorstwa, odbywające się w siedzibie przedsiębiorstwa mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania (art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz wykazania, stosownie do omawianego art. 15 ww. ustawy, racjonalności dla osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zatem stanowisko Spółki w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na drobne poczęstunki dla pracowników Spółki – jest prawidłowe.”

Ponadto, Wnioskodawca stwierdza, że ma prawo zaliczenia kosztów poniesionych na nabycie produktów spożywczych i usług gastronomicznych zużywanych podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie Spółki.

Ustawodawca nie zdefiniował na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcia wydatku na reprezentację. Zgodnie z doktryną oraz orzecznictwem przy definiowaniu tego pojęcia należy posługiwać się definicją słownikową, a każdy wydatek spożywczy i gastronomiczny poniesiony przez Spółkę rozpatrywać osobno. Reprezentację w związku z tym należy traktować jako wydatek, który w sposób ponadstandardowy kreuje wizerunek firmy. A contrario wydatki na produkty spożywcze i usługi gastronomiczne, które zostały przyjęte jako zwyczajowe w obecnych realiach życia gospodarczego mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Podobne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r. (sygn. akt II FSK 702/11), w którym wskazał, że „w uzasadnieniach tych wyroków wyjaśniono, że reprezentację należy oceniać przez pryzmat definicji słownikowej, że reprezentacja to ogólnie: okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną, że reprezentacyjne będą wszelkie wydatki, które w sposób ponadstandardowy kreują pozytywny wizerunek firmy, w tym wobec innych podmiotów, z którymi współpracuje. Nie będzie reprezentacją wydatek poczyniony w restauracji na koszt posiłku zwyczajowo przyjętego w obecnych realiach życia gospodarczego. Wydatki te jednak muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, nie mogą odbiegać od standardów przyjętych w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości gospodarczej, a o zaliczeniu danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów decydować będzie konkretny stan faktyczny sprawy”.

Zatem, wnioskując a maiori ad minus, koszty poniesione na drobne przekąski serwowane podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie Spółki niewątpliwie zaliczają się do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca zauważa, że również takie stanowisko przyjęte przez Wnioskodawcę w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 lipca 2013 r. (sygn. ITPB3/423-167b/13/MK) zostało uznane za prawidłowe. Jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy: „Organizowane spotkania z kontrahentami opisane we wcześniejszej części mają charakter informacyjny i reklamowy a wydatki z nimi związane powinny zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ związane są z działalnością i funkcjonowaniem działalności gospodarczej. Dodatkowo należy podkreślić, że poruszone we wniosku wydatki w żadnym stopniu nie posiadają cech okazałości i wystawności a stanowią jedynie element zwykłej gościnności”.

Wnioskodawca uważa, że ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na produkty spożywcze udostępniane na stoisku firmowym podczas targów. Takie wydatki należy przyporządkować do wydatków związanych z reklamą, które nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2009 r. (sygn. IPPB5/423-274/09-2/DG), „koszty posiłku, noclegu i transportu gości, jeżeli nie stanowią wydatku służącego konsumpcji , lecz realizacji celu organizacji targów, a poza tym są zapewnione na zwyczajowo przyjętym poziomie, mogą również stanowić koszty uzyskania przychodów. Wydatki te należy zaklasyfikować do wydatków spółki przeznaczonych na reklamę swojej działalności”.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (pismo z dnia 11 stycznia 2010 r., sygn. ILPB3/423-970/09-2/AO): „wydatki na zakup usług gastronomicznych, w celu poczęstunku dla odwiedzających, będą stanowić koszty uzyskania przychodu, o ile nie mają charakteru wystawności lub okazałości, tj. o ile nie odbiegają od zasad ogólnie przyjętych w tego rodzaju przypadkach”.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca uważa, że zaprezentowana wyżej argumentacja wraz z przywołanym orzecznictwem w pełni potwierdzają prawidłowość przedstawionego na wstępie stanowiska, a wskazane wydatki stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając z upoważnienia Ministra Finansów na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w dniu 26 listopada 2013 r. wydał interpretacje indywidualne Nr IPTPB3/423-320/13-5/MF i IPTPB3/423-320/13-6/MF, w których uznał, że stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Rozwoju i Finansów zważył co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Rozwoju i Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Za wydatki wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań.

Dla kwalifikacji danych wydatków jako wydatków na reprezentację wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, świadczenia usług gastronomicznych. Nie bierze się także pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Nie ma bowiem możliwości skonstruowania miernika dla określenia poziomu wystawności, wytworności, okazałości czy przepychu jednakowego dla wszystkich podmiotów gospodarczych.

Wydatki na zakup artykułów spożywczych, drobnych przekąsek, posiłków spożywanych w trakcie spotkań z kontrahentami w siedzibie Spółki oraz zakup produktów spożywczych udostępnianych w formie poczęstunku uczestnikom targów na stosiku firmowym, o ile nie służą budowaniu korzystnego jej wizerunku stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podobne stanowisko w zakresie wydatków ponoszonych na poczęstunki podawane podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie firmy jak i poza nią wynika z interpretacji ogólnej z dnia 25 listopada 2013 r. nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521 (Dz. Urz. Min. Fin. poz. 45), wydanej przez Ministra Finansów na podstawie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej.

W konsekwencji za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki, zgodnie z którym wydatki na nabycie napojów oraz drobnych przekąsek i posiłków (catering) spożywanych w trakcie spotkań z kontrahentami w siedzibie Spółki oraz produktów spożywczych udostępnianych w formie poczęstunku uczestnikom targów na stoisku firmowym, powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ nie noszą cech wytworności, okazałości przepychu, itp. Spółki. Udostępnianie drobnych produktów spożywczych uczestnikom targów jest działaniem o charakterze marketingowym mającym na celu zwiększenie atrakcyjności stoiska firmowego i przyciągnięcie potencjalnych kontrahentów. Jest to zatem działanie, mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, ukierunkowane (pośrednio) na osiągnięcie przychodów.

Niniejsza zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy) na adres ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.