2016.12.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP1.4512.653.2016.2.MG
z 8 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 sierpnia 2016 r. (data wpływu 30 sierpnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z 3 listopada 2016 r. (data wpływu 8 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zapłaty kwoty wynikającej z zawartej ugody – jest prawidłowe,
terminu obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zapłaty kwoty wynikającej z zawartej ugody sądowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zapłaty kwoty wynikającej z zawartej ugody sądowej oraz terminu do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zapłatą tej kwoty .

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 3 listopada 2016 r. (data wpływu 8 listopada 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 31 października 2016 r. znak 2461-IBPP1.4512.653.2016.1.MG.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca rozlicza podatek VAT w miesięcznych okresach rozliczeniowych. Spółka nie prowadzi działalności zwolnionej z podatku VAT.

Na przełomie 2012 r. i 2013 r. w ramach prowadzonej działalności Spółka nawiązała współpracę z firmą informatyczną, która miała wykonać na jej rzecz określone dzieło, polegające na wdrożeniu w przedsiębiorstwie Spółki systemu informatycznego S., mającego na celu pomoc w usprawnieniu działalności firmy, polegającej na pełnym zintegrowaniu oprogramowania i procesów biznesowych we wszystkich obszarach przedsiębiorstwa (dalej System). Po otrzymaniu oferty, Spółka przyjęła warunki cenowe dotyczące wdrożenia u niej Systemu (cena usługi miała wynieść 598.416,35 zł), przedstawione przez kontrahenta i zgodziła się na wykonanie u niej analizy przedwdrożeniowej. Analiza ta miała na celu m.in. doprecyzowanie właściwych potrzeb Spółki i doprecyzowanie kosztów, które miałyby zostać poniesione w związku z realizacją projektu, jak również ustalenie czy oferowany przez firmę informatyczną System spełnia wszystkie wymagania stawiane przez Spółkę, biorąc pod uwagę przede wszystkim specyfikę prowadzonego przedsiębiorstwa. Zlecenie przez Spółkę wykonania Systemu miało zatem związek z prowadzoną działalnością opodatkowaną podatkiem VAT Spółki. Zgodnie z postanowieniami stron, ostateczna umowa na realizację całego projektu miała zostać zawarta po zaakceptowaniu przez obie strony dokumentu analizy przedwdrożeniowej. Dokonując czynności usługi przedwdrożeniowej firma informatyczna przesłała Spółce w formie e-mail do podpisania zamówienie na usługi eksperckie, opłatę maintenance oraz 6 licencji SAP wraz z umową licencyjną, określającą warunki użytkowania (E.), pomimo tego iż strony nie umawiały się pierwotnie na zawarcie tego rodzaju umów. Pracownik kontrahenta zapewniał, iż jest to niezbędne do przeprowadzenia analizy i są to wyłącznie licencje testowe, zaś umowa (E.) jest konieczna aby je użytkować zgodnie z prawem podczas przeprowadzanej analizy przedwdrożeniowej. Z uwagi na tego rodzaju zapewnienia Spółka podpisała i odesłała zamówienie i umowę. W trakcie analizy przedwdrożeniowej okazało się, że zaproponowany przez firmę informatyczną system nie spełnia wszystkich wymagań Spółki i nie zawiera wszystkich właściwości, o których zapewniała go firma informatyczna (zawierała część z tych wymagań). W związku z tym 12 kwietnia 2013 r. Spółka złożyła firmie informatycznej oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o świadczenie usług przedwdrożeniowych, które miało na celu jednocześnie poinformowanie powoda o zrezygnowaniu z podjęcia współpracy w zakresie wdrożenia systemu. Jako podstawę prawną odstąpienia od umowy wskazano art. 644 k.c.

Przed złożeniem oświadczenia o wypowiedzeniu umowy kontrahent przesłał Spółce fakturę VAT wystawioną w dniu 31 marca 2013 r., nr …., na kwotę 35.257,95 zł brutto. Na fakturze wskazano iż obejmuje ona płatność za licencje.

Z uwagi na odstąpienie od umowy firma informatyczna zażądała od Spółki zapłaty wynagrodzenia za wykonaną usługę w łącznej wysokości 491.069 zł brutto, w tym kwoty podatku VAT w wysokości 91.825,95 zł. Wystawiła na rzecz Spółki faktury VAT, w dniu 30 kwietnia 2013 r., nr … na kwotę 713,56 zł brutto, która zgodnie z opisem obejmowała opłatę serwisową oraz fakturę VAT z dnia 22 maja 2013 r., nr … na kwotę 455.097,44 zł brutto obejmującą płatność za usługi zgodnie z umową. Obie faktury Spółka otrzymała w maju 2013 r. Wszystkie powyżej wskazane faktury zostały przez Spółkę odesłane kontrahentowi bez księgowania. W związku z zakwestionowaniem ww. faktur VAT Spółka nie dokonała odliczenia wskazanej na nich kwoty podatku VAT naliczonego.

Zdaniem Spółki zażądana przez firmę informatyczną cena znacząco przewyższała wartość zrealizowanych prac.

W 2013 r. firma informatyczna przesłała Wnioskodawcy zawiadomienie o dokonaniu korekty podatku VAT należnego zgodnie z dyspozycją art. 89a ust. 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w 2013 r.

Wobec braku uregulowania przez Spółkę należności z tego tytułu firma informatyczna wystąpiła do sądu z powództwem o zapłatę wskazanej powyżej kwoty. Z uwagi na złożony pozew Sąd Okręgowy w P. Wydział Gospodarczy w dniu … 2013 r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym zasądził od Spółki na rzecz firmy informatycznej żądaną w pozwie kwotę 491.068,95 zł wraz z kosztami postępowania. Wnioskodawca wniósł sprzeciw od wydanego nakazu, co skutkowało rozpoczęciem sporu sądowego o zapłatę powyżej wskazanej kwoty. Spór ten trwał od października 2013 r. Ostatecznie strony zdecydowały się zakończyć go poprzez zawarcie ugody przed sądem (w dniu 30 maja 2016 r), na mocy której Spółka zobowiązała się do zapłaty na rzecz firmy informatycznej kwoty 90.000,00 zł netto (słownie: dziewięćdziesiąt tysięcy złotych) oraz podatku VAT w wysokości 20.700,00 zł (dwadzieścia tysięcy siedemset złotych), a więc łącznie 110.700,00 zł (sto dziesięć tysięcy siedemset złotych) za tą część usług, która została wykonana.

Uzgodniona przez strony kwota z ugody została wpłacona na rzecz firmy informatycznej na podstawie faktur VAT wystawionych w 2013 r. oraz korekt do tych faktur wystawionych w czerwcu i lipcu 2016 r., uwzględniających kwoty wskazane w ugodzie, tj. w trzech ratach:

1 rata w wysokości … zł plus VAT do dnia 15 czerwca 2016 r.

2 rata w wysokości … zł plus VAT do dnia 10 lipca 2016 r.

3 rata w wysokości … zł plus VAT do dnia 31 lipca 2016 r.

Kwoty objęte ugodowym harmonogramem płatności były regulowane w terminie (odpowiednio w każdym miesiącu, w którym przypadał termin płatności rat).

Zgodnie z postanowieniami zawartej ugody, każda ze stron poniosła we własnym zakresie koszty zastępstwa procesowego.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1.Na pytanie tut. organu: „Czy a jeśli tak to kiedy konkretnie została zawarta umowa między Wnioskodawcą a firmą informatyczną na świadczenie usługi analizy przedwdrożeniowej? Jakie były konkretnie postanowienia tej umowy? W szczególności czy z umowy tej wynikał zakres świadczonej usługi i sposób ustalenia wynagrodzenia za wykonaną analizę przedwdrożeniową? Czy Wnioskodawca te warunki zaakceptował?”, Wnioskodawca odpowiedział, że usługi te miały zostać wykonane na podstawie oferty przedstawionej przez firmę informatyczną zaakceptowanej przez Wnioskodawcę. Zgodnie z ofertą analiza przedwdrożeniowa miała poprzedzić wykonanie usługi głównej, tj. wdrożenia odpowiednio dostosowanego systemu informatycznego u Wnioskodawcy. Strony nie sporządziły na piśmie odrębnego dokumentu zawierającego ostateczną treść umowy o wykonanie projektu. Umowa została zawarta w drodze czynności konkludentnych, gdzie strony odbyły kilka spotkań negocjacyjnych, uzgodniono konkretną cenę i zakres usług (cena była podana w treści prezentacji oferty cenowej poszczególnych etapów wdrożenia całego systemu).

Zgodnie z ustaleniami stron, przed zakończeniem negocjacji dotyczących wdrożenia całego systemu, usługodawca rozpoczął analizę przedwdrożeniową. Wnioskodawca zgodził się na przeprowadzenie tych prac, gdyż miały one wykazać, czy i w jakim zakresie system informatyczny będzie odpowiadać potrzebom Wnioskodawcy. Po uzgodnieniu warunków dotyczących przeprowadzenia analizy przedwdrożeniowej Wnioskodawca dopuścił pracowników usługodawcy do wykonywania czynności związanych z analizą. Zakres dalszych czynności został opisany w treści wniosku o wydanie interpretacji.

2.Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy z umowy wynikała cena usługi analizy przedwdrożeniowej ustalona między stronami na moment świadczenia tej usługi?”, Wnioskodawca odpowiedział tak – na moment zawarcia umowy analizy przedwdrożeniowej – znana była cena analizy przedwdrożeniowej.

3.W odpowiedzi na pytanie tut. organu „Czego konkretnie dotyczył spór sądowy między Wnioskodawcą a firmą informatyczną, czy spór dotyczył samej zapłaty (wysokości wynagrodzenia) za wykonaną na rzecz Wnioskodawcy część usługi analizy przedwdrożeniowej natomiast samo wykonanie usługi i jej zakres nie był przez strony kwestionowany, a jeśli był to w jakim zakresie?”, Wnioskodawca wskazał, że spór sądowy dotyczył rozliczenia za wszystkie wykonane usługi. Usługodawca prezentował pogląd, w myśl którego pomiędzy stronami doszło do zawarcia kompleksowej umowy wdrożenia (a więc nie tylko analizy przedwdrożeniowej, ale i wdrożenia systemu komputerowego). Powołując się na art. 644 KC, usługodawca domagał się zasądzenia od Wnioskodawcy jego wynagrodzenia (które wywodził z treści materiałów negocjacyjnych) pomniejszonego o wartość tego, co usługodawca zaoszczędził dzięki temu, że nie musiał (wskutek odstąpienia) realizować dalszej części wdrożenia. Zgodnie bowiem z art. 644 KC – Dopóki dzieło nie zostało ukończone, zamawiający może w każdej chwili od umowy odstąpić płacąc umówione wynagrodzenie. Jednakże w takiej sytuacji zamawiający może odliczyć to, co przyjmujący zamówienie oszczędził z powodu niewykonania dzieła.

W przedmiotowym sporze Wnioskodawca pierwotnie stał na stanowisku, że pomiędzy stronami doszło wyłącznie do zawarcia umowy o wykonanie analizy przedwdrożeniowej i wspomniana powyżej zasada, wynikająca z art. 644 KC mogłaby mieć zastosowanie co najwyżej do kwoty uzgodnionej za wykonanie analizy przedwdrożeniowej. Jednakże, w toku prowadzonego postępowania Wnioskodawca, po ponownym przeprowadzeniu szczegółowej analizy sprawy, uwzględniając cały zebrany materiał dowodowy doszedł do wniosku, że w ramach usługi została wykonana nie tylko usługa analizy przedwdrożeniowej ale także wykonano część usługi wdrożeniowej. W związku z tym w toku wzajemnych negocjacji strony uzgodniły ostatecznie, że wartość wszystkich wyświadczonych przez usługodawcę usług wyniosła 90.000,00 zł netto.

4.Na pytanie tut. organu „Jakie było dokładne orzeczenie sądu w sprawie powyższego sporu? Czy sąd stwierdził, że roszczenie firmy informatycznej o zapłatę kwoty 491.068,95 zł nie było zasadne, gdyż firma informatyczna wykonała tylko część usług?”, Wnioskodawca odpowiedział, że w przedmiotowej sprawie Sąd Okręgowy w P. Wydział … … 2013 r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał Wnioskodawcy zapłatę całości żądanej przez firmę informatyczną kwoty, tj. 491.068,95 zł. W związku z otrzymanym nakazem zapłaty Wnioskodawca wniósł sprzeciw od ww. nakazu, w związku z czym nakaz zapłaty utracił moc i rozpoczął się spór sądowy między stronami. W wyniku toczącego się postępowania strony zawarły przed Sądem Okręgowym w K. ugodę, o następujące treści:

UGODA (…)

1.działająca w imieniu i na rzecz pozwanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w J. radca prawny K.N.-W. oświadcza, że celem całkowitego zaspokojenia roszczeń powódki … spółki ograniczoną odpowiedzialnością w Z. objętych pozwem z dnia 2 sierpnia 2013 r. w ramach ugody pozwana zobowiązuje się zapłacić na rzecz powódki kwotę 90.000,00 zł (dziewięćdziesiąt tysięcy złotych) plus podatek od towarów i usług VAT tj. łącznie kwotę 110.700,00 zł (sto dziesięć tysięcy siedemset złotych) według następującego harmonogramu spłat:

pierwsza rata w wysokości 40.000,00 zł (czterdzieści tysięcy złotych) plus podatek od towarów i usług VAT tj. łącznie 49.200,00 zł (czterdzieści dziewięć tysięcy dwieście złotych) płatna do dnia 15 czerwca 2016 r.,
druga rata w wysokości 25.000,00 zł (dwadzieścia pięć tysięcy złotych) plus podatek od towarów i usług VAT tj. łącznie 30.750,00 zł (trzydzieści tysięcy siedemset pięćdziesiąt złotych) płatna do dnia 10 lipca 2016 r.,
trzecia rata w wysokości 25.000,00 zł (dwadzieścia pięć tysięcy złotych) plus podatek od towarów i usług VAT tj. łącznie 30.750,00 zł (trzydzieści tysięcy siedemset pięćdziesiąt złotych) płatna do dnia 31 lipca 2016 r., wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat;

2.powyższe kwoty wpłacane będą przez pozwaną przelewem bankowym na następujący rachunek bankowy powódki:

….,

przy czym za dzień zapłaty uznaje się datę uznania rachunku bankowego wierzyciela (powódki) wymaganą kwotą;

3.działający w imieniu i na rzecz powódki … spółki ograniczoną odpowiedzialnością w Z. aplikant adwokacki oświadcza, że zapłata przez pozwaną całości zadłużenia - zgodnie z przyjętym w ust. 1 harmonogramem spłaty, wyczerpuje całość jej roszczeń objętych niniejszym postępowaniem. Każda ze stron ponosi koszty zastępstwa adwokackiego we własnym zakresie;

4.uchybienie terminowi płatności którejkolwiek z rat, powoduje natychmiastową wymagalność całego długu w wysokości opisanej w ust. 1 niniejszej ugody;

5.jednocześnie powódka oświadcza, iż dokona stosownej korekty faktur objętych pozwem z dnia … sierpnia 2013 r., na co pozwana wyraża zgodę.

Po zawarciu ugody Sąd wydał (zgodnie z postanowieniami art. 355 KPC) - postanowienie o umorzeniu postępowania w tej sprawie.

5.W odpowiedzi na pytanie zadane w wezwaniu „Czy usługi o odliczenie których Wnioskodawca pyta służą Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jeśli tak to jakich i w jakim zakresie?”, Wnioskodawca wskazał, że skorzystał z wyników świadczonej przez usługodawcę usługi. Posłużyły one do dobrego przygotowania się do negocjacji z kolejną firmą, a także przyczyniły się do przyspieszenia kompleksowego i ostatecznego wdrożenia systemu informatycznego przez nową firmę informatyczną (…S.A.). Obecnie system tego rodzaju funkcjonuje i służy Wnioskodawcy do prowadzenia działalności w zakresie czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego z prowadzonej działalności o kwotę podatku naliczonego z tytułu zapłaty kwoty wynikającej z zawartej ugody?
Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie pozytywna, to w deklaracji VAT za który okres rozliczeniowy (miesiąc) Wnioskodawca może dokonać odliczenia podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy może on dokonać obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, uiszczoną na rzecz firmy informatycznej w związku z zawartą ugodą sądową.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawne,
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powyższych przepisów wynika, iż każda dostawa towarów i świadczenie usług na terytorium kraju co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przedmiotowym stanie faktycznym czynność, za którą Wnioskodawca uiścił kwotę wymienioną w ugodzie należy rozpatrywać w kontekście odpłatnego świadczenia usług. Przedmiotowe świadczenie jako wynagrodzenie za wykonane częściowo usługi przez firmę informatyczną na rzecz Spółki jest opodatkowane podatkiem VAT. Wykonane usługi zostały natomiast nabyte i wykorzystane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych, gdyż Spółka nabyła je w celu usprawnienia systemu księgowego wykorzystywanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Tak więc nabycie usług miało bezpośredni związek z prowadzoną działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy. Prawo do odliczenia przysługuje na podstawie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy VAT.

Ugoda została zawarta w związku z toczącym się sporem dotyczącym wypłaty faktycznego wynagrodzenia na rzecz firmy informatycznej. Samo zawarcie ugody nie zmienia jednak przeznaczenia usług, do których ta ugoda się odnosi, dlatego też zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, iż wartość wskazaną w ugodzie należy odnosić do świadczonej przez firmę informatyczną usługi, która wykorzystana została przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a więc była ona wykorzystywana do czynności opodatkowanych. Tak więc zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT zdaniem Wnioskodawcy zapłacona przez niego kwota podatku VAT naliczonego, wynikająca z zawartej ugody sądowej, będzie obniżała kwotę podatku VAT należnego, który Wnioskodawca ma obowiązek odprowadzać z tytułu prowadzonej działalności opodatkowanej.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, uiszczonego z tytułu uregulowania kwoty wynikającej z ugody odpowiednio w kolejnych miesiącach, w których kwota ta została faktycznie wpłacona na rzecz firmy informatycznej, tj. w okresach czerwcu i lipcu 2016 r. Stanowisko oparte jest na tym, że kontrahent wystawiający faktury skorzystał z tzw. ulgi na złe długi. W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca powinien stosować przepisy obowiązujące w dniu wystawienia faktur VAT w 2013 r., a więc powinien dokonać odliczenia zgodnie z dyspozycją art. 89b ust. 4 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym na dzień wykonania usługi. Należność wynikająca z faktur VAT wystawionych przez firmę informatyczną w 2013 r. została uregulowana w części uzgodnionej ugodą sądową w czerwcu i lipcu 2016 r. w odpowiedniej części wynikającej z ugody, zgodnie z otrzymanymi fakturami korektami, a kwota wskazana na fakturach z 2013 r. nigdy nie została przez Wnioskodawcę odliczona. Wobec tego zdaniem Wnioskodawcy spełnione zostały warunki do odliczenia podatku VAT naliczonego w okresach czerwcu i lipcu 2016 r., na podstawie art. 89b ust. 4 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w dniu wystawienia faktur z 2013 r. Zdaniem Wnioskodawcy przepis ma zastosowanie pomimo tego, że Wnioskodawca nie odliczył VAT w momencie otrzymania faktur w 2013 r., które następnie odesłał bez księgowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

za prawidłowe w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zapłaty kwoty wynikającej z zawartej ugody,
za prawidłowe w zakresie terminu obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zapłaty kwoty wynikającej z zawartej ugody sądowej.

Podstawowe zasady dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego zostały zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, zgodnie z którym w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r.), kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

z tytułu nabycia towarów i usług,
potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

-z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ww. ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Stosownie do art. 88 ust. 3a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 26 stycznia 2011 r. do 31 marca 2013 r., nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującym:

wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii;

transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tą samą sprzedaż;
wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;

faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
zaświadczenie, o którym mowa w art. 86 ust. 5, zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym;
wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. do 31 grudnia 2013 r., nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
2. (uchylona)
transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
(uchylony)
wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;
faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
(uchylony)
wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności

W myśl art. 88 ust. 3a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
(uchylona)

transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
(uchylony)
wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;

faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
(uchylony)
wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Na mocy art. 88 ust. 3b ustawy o VAT przepis ust. 3a stosuje się odpowiednio do duplikatów faktur.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zapłaty kwoty wynikającej z zawartej ugody sądowej.

Aby zatem stwierdzić, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia usług, za które dokonano zapłaty w kwocie wynikającej z zawartej ugody sądowej koniecznym jest ustalenie czego konkretnie dotyczy przedmiotowa kwota.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nabył od firmy informatycznej usługi informatyczne tj. usługę analizy przedwdrożeniowej oraz część usługi wdrożeniowej. Natomiast kwota wynikająca z zawartej ugody sądowej stanowi wynagrodzenie za nabyte przez Wnioskodawcę od firmy informatycznej usługi.

Odnosząc się zatem do prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu kwoty wynikającej z zawartej ugody sądowej stanowiącej zapłatę za nabyte usługi należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego bowiem Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym i nie prowadzi działalności zwolnionej z VAT i jednocześnie z wniosku wynika, że Spółka nabyła usługi w celu usprawnienia systemu księgowego wykorzystywanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca podał, że system informatyczny miał na celu pomoc w usprawnieniu działalności firmy polegającej na pełnym zintegrowaniu oprogramowania i procesów biznesowych we wszystkich obszarach przedsiębiorstwa. Zlecenie przez Spółkę wykonania systemu miało zatem związek z prowadzoną działalnością opodatkowaną podatkiem VAT Spółki. Wnioskodawca podał również, ze skorzystał z wyników świadczonej przez usługodawcę usługi. Posłużyły one do dobrego przygotowania się do negocjacji z kolejną firmą, a także przyczyniły się do przyspieszenia kompleksowego i ostatecznego wdrożenia systemu informatycznego przez nową firmę informatyczną (…S.A.). Obecnie system tego rodzaju funkcjonuje i służy Wnioskodawcy do prowadzenia działalności w zakresie czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem należy uznać, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w takim zakresie w jakim nabyte usługi informatyczne tj. usługa przedwdrożeniowa oraz część usługi wdrożeniowej były przez Wnioskodawcę wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że może on dokonać obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, uiszczoną na rzecz firmy informatycznej w związku z zawartą ugodą sądową, należało uznać za prawidłowe.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia terminu, w którym Wnioskodawca może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zapłaty kwoty wynikającej z zawartej ugody sądowej.

Terminy, w których podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego, ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-18 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

W myśl art. 86 ust. 10a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, o której mowa w art. 29 ust. 4a lub 4c, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę korektę faktury otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ww. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do 86 ust. 10b pkt 1 ww. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

W myśl art. 86 ust. 11 ww. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Zgodnie z art. 86 ust. 19a ustawy o VAT w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na zasady dotyczące rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, które zostały określone w przepisach art. 89a i 89b ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 605) o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo zamówień publicznych, do wierzytelności powstałych przed dniem 1 lipca 2015 r., których nieściągalność zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy wymienionej w art. 1 została uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r., mogą mieć zastosowanie przepisy art. 89a i art. 89b ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ustawy o VAT, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na mocy art. 89a ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. do 30 czerwca 2015 r. przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
(uchylony)
na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:

wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

(uchylony)
od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.
(uchylony)

Jak stanowi art. 89a ust. 3 ustawy o VAT korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do art. 89a ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność zastała uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części.

W myśl art. 89a ust. 6 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r., podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

Na podstawie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W myśl art. 89b ust. 1a ustawy o VAT przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności.

Na mocy art. 89b ust. 1b ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., przepisu ust. 1 nie stosuje się również w przypadku, gdy dłużnik w ostatnim dniu miesiąca, w którym upływa 150 dzień od dnia upływu terminu płatności, jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Zgodnie z art. 89b ust. 2 ustawy o VAT w przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Na podstawie art. 89b ust. 4 ustawy o VAT w przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.

Jak stanowi art. 89b ust. 6 ustawy o VAT w przypadku stwierdzenia, że podatnik naruszył obowiązek określony w ust. 1, naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 30% kwoty podatku wynikającego z nieuregulowanych faktur, który nie został skorygowany zgodnie z ust. 1. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.

Powyższe przepisy mają na celu uregulowanie sytuacji, do których dochodzi często w obrocie gospodarczym, a mianowicie, gdy kontrahent pomimo wcześniejszego zobowiązania nie uiszcza zapłaty za dostarczony towar czy też wykonaną usługę. Jest to sytuacja niekorzystna dla sprzedawcy, ponieważ nie tylko nie otrzymuje on pieniędzy za towar/usługę, ale również jest zobowiązany do zapłaty należnego VAT, jaki powstał z tytułu dokonanej transakcji. Jednocześnie nabywca towaru lub usługi ma możliwość odliczenia podatku naliczonego.

Racjonalny ustawodawca wprowadził tę regulację prawną pozwalającą na zminimalizowanie negatywnych skutków jakie powstają dla sprzedawcy w sytuacji, gdy nabywca nie zapłaci za towar lub też wykonaną usługę. Mowa tu o instytucji noszącej nazwę „ulga na złe długi”. Skorzystanie z ulgi na złe długi przez podatnika-sprzedawcę i skorygowanie przezeń podatku należnego wiąże się bowiem z obowiązkami w zakresie korekty podatku naliczonego przez podatnika-nabywcę. Zastosowanie trybu korekty podatku powoduje de facto, że konstrukcyjnie przestaje istnieć podatek należny, przez co przestaje też faktycznie istnieć podatek naliczony, który można by odliczyć. Stąd też konieczna jest korekta podatku naliczonego. Element ten realizuje podstawową cechę podatku od towarów i usług, jaką jest jego neutralność. Tak więc warunkiem skorzystania z ulgi na złe długi jest po prostu istnienie długu.

Z opisu sprawy wynika, że przed złożeniem w kwietniu 2013 r. oświadczenia o wypowiedzeniu umowy kontrahent przesłał Wnioskodawcy fakturę VAT wystawioną w dniu … marca 2013 r., nr …, na kwotę 35.257,95 zł brutto. Na fakturze wskazano iż obejmuje ona płatność za licencje. Z uwagi na odstąpienie od umowy firma informatyczna zażądała od Spółki zapłaty wynagrodzenia za wykonaną usługę w łącznej wysokości 491.069 zł brutto, w tym kwoty podatku VAT w wysokości 91.825,95 zł. Wystawiła na rzecz Wnioskodawcy faktury VAT, w dniu … kwietnia 2013 r., nr …. na kwotę 713,56 zł brutto, która zgodnie z opisem obejmowała opłatę serwisową oraz fakturę VAT z dnia … maja 2013 r., nr … na kwotę 455.097,44 zł brutto obejmującą płatność za usługi zgodnie z umową. Obie faktury Wnioskodawca otrzymał w maju 2013 r. Wszystkie powyżej wskazane faktury zostały przez Wnioskodawcę odesłane kontrahentowi bez księgowania. W związku z zakwestionowaniem ww. faktur VAT Wnioskodawca nie dokonał odliczenia wskazanej na nich kwoty podatku VAT naliczonego. W 2013 r. firma informatyczna przesłała Wnioskodawcy zawiadomienie o dokonaniu korekty podatku VAT należnego zgodnie z dyspozycją art. 89a ust. 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w 2013 r. Wobec braku uregulowania przez Wnioskodawcę należności z tego tytułu firma informatyczna wystąpiła do sądu z powództwem o zapłatę wskazanej powyżej kwoty. Z uwagi na złożony pozew Sąd Okręgowy w P. Wydział Gospodarczy w dniu … września 2013 r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w który zasądził od Spółki na rzecz firmy informatycznej żądaną w pozwie kwotę 491.068,95 zł wraz z kosztami postępowania. Wnioskodawca wniósł sprzeciw od wydanego nakazu, co skutkowało rozpoczęciem sporu sądowego o zapłatę powyżej wskazanej kwoty. Spór ten trwał od października 2013 r. Ostatecznie strony zdecydowały się zakończyć go poprzez zawarcie ugody przed sądem w dniu … maja 2016 r., na mocy której Spółka zobowiązała się do zapłaty na rzecz firmy informatycznej kwoty 90.000,00 zł oraz podatku VAT w wysokości 20.000,00 zł, a więc łącznie 110.700,00 zł za tą część usług, która została wykonana.

1 rata w wysokości 40000,00 zł plus VAT do dnia 15 czerwca 2016 r.,

2 rata w wysokości 25000,00 zł plus VAT do dnia 10 lipca 2016 r.,

3 rata w wysokości 25000,00 zł plus VAT do dnia 31 lipca 2016 r.

Kwoty objęte ugodowym harmonogramem płatności były regulowane w terminie (odpowiednio w każdym miesiącu, w którym przypadał termin płatności).

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz przywołane przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zapłaconego w związku z uregulowaniem kwoty wynikającej z zawartej ugody sądowej odpowiednio w kolejnych miesiącach, w których kwota ta została faktycznie wpłacona na rzecz firmy informatycznej, tj. w miesiącu czerwcu i lipcu 2016 r. Należy podkreślić, że podmiot świadczący na rzecz Wnioskodawcy w 2013 r. usługę informatyczną z uwagi na nieuregulowanie płatności z tytułu wystawionych faktur w myśl art. 89b ustawy o VAT skorygował podatek należny i podstawę opodatkowania, o czym również zawiadomił Wnioskodawcę. Ponadto należy zaznaczyć, że Wnioskodawca w 2013 r. nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem usług informatycznych. Natomiast uregulowanie przez Wnioskodawcę należności z tytułu świadczonych na jego rzecz usług informatycznych nastąpiło w czerwcu i lipcu 2016 r. w związku z zawarciem ugody sądowej. Skoro zatem do przedmiotowych należności została w 2013 r. zastosowana procedura określona w art. 89a ustawy o VAT to Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 89b ust. 4 ustawy o VAT w rozliczeniu za okres, w którym tę należność uregulowano tj. odpowiednio w miesiącu czerwcu oraz lipcu 2016 r.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że Spółka będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego, uiszczonego z tytułu uregulowania kwoty wynikającej z ugody odpowiednio w kolejnych miesiącach, w których kwota ta została faktycznie wpłacona na rzecz firmy informatycznej, tj. w okresach czerwcu i lipcu 2016 r. a oparte jest na tym, że kontrahent wystawiający faktury skorzystał z tzw. ulgi na złe długi, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednak zaznaczyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin