Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-500/15-2/PS
z 5 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2015 r. (data wpływu 26 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconego przez Spółkę podatku u źródła od płatności odsetkowych wynikających z zawarcia umowy depozytu i pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconego przez Spółkę podatku u źródła od płatności odsetkowych wynikających z zawarcia umowy depozytu i pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

P. Sp. z o.o., (dalej: „Spółka" lub Wnioskodawca"), jest polskim rezydentem podatkowym prowadzącym działalność gospodarczą, głównie w zakresie sprzedaży preparatów farmaceutycznych i ziół. Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce.

Spółka zamierza przystąpić do grupowego, międzynarodowego systemu zarządzania płynnością finansową, (dalej: „System"), którego ramy prawne wyznaczają postanowienia trzech umów:

• umowy konsolidacji sald (Target Balancing Agreement), poddanej prawu polskiemu,
  
• umowa globalnej konsolidacji sald (Global Target Balancing Agreement), poddanej prawu brytyjskiemu,
  
• umowy pożyczki i depozytu (Combined Loan and Deposit Agreement), poddanej prawu amerykańskiemu.
  
  

W Systemie, poza Spółką, będą uczestniczyć:

• B. S.A. (dalej: „B."), jako podmiot prowadzący rachunki Spółki w Polsce,
  
• C. rezydent podatkowy Stanów Zjednoczonych Ameryki, posiadający oddział (permanent establishment) w Wielkiej Brytanii (dalej: „Bank"), jako podmiot prowadzący wszystkie rachunki bankowe uczestniczące w Systemie, poprzez - londyński oddział Banku i wykonujący czynności techniczne związane z transferami środków pomiędzy tymi rachunkami.
  Na podstawie załącznika nr 5 do umowy globalnej konsolidacji sald (Global Target Balancing Agreement), Bank jest upoważniony do działań związanych z wykonaniem umowy konsolidacji sald (Target Balancing Agreement). Bank nie jest podmiotem powiązanym ze Spółką,
  
• P. (dalej: „P."), irlandzki rezydent podatkowy, odpowiedzialny za zarządzanie płynnością; uczestników Systemu w grupie P., który posiada rachunek w londyńskim oddziale Banku. P. nie posiada na terenie Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.
  
  
  

Spółka w związku z uczestnictwem w strukturze zarządzania płynnością, będzie posiadała trzy rachunki:

• rachunek podstawowy (source account), prowadzony przezB., wykorzystywany m.in. do obsługi bieżących zobowiązań i należności Spółki związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  
• rachunek lustrzany (header account), prowadzony przez londyński oddział Banku, służący do transferu środków pieniężnych pomiędzy rachunkiem podstawowym i rachunkiem depozytowo-kredytowym w procedurze dziennej,
  
• rachunek depozytowo - pożyczkowy (call account), prowadzony przez londyński oddział Banku jako wydzielone subkonto Spółki w P.
  
  
  

Konsolidacja finansowa (zarządzanie płynnością finansową) w ramach Systemu będzie dotyczyło rachunków Spółki w PLN. Poniżej Spółka przedstawia szczegóły funkcjonowania tego Systemu:

1. na koniec każdego dnia roboczego:
   • Bank będzie dokonywał faktycznego (rzeczywistego) przelewu środków pieniężnych pomiędzy rachunkiem podstawowym (source account), a rachunkiem lustrzanym (header account) Spółki - jeżeli saldo w rachunku podstawowym (source account) będzie dodatnie, a następnie będą wykonywane przez Bank kolejne (rzeczywiste) przelewy środków pieniężnych pomiędzy rachunkiem lustrzanym (header account), a rachunkiem depozytowo- kredytowym (call account) Spółki w P., albo
     
   • Bank będzie dokonywał faktycznego (rzeczywistego) przelewu środków pieniężnych pomiędzy rachunkiem depozytowo- kredytowym (call account), a rachunkiem lustrzanym (header account) Spółki - jeżeli saldo rachunku podstawowego (source account) będzie ujemne, a następnie będą wykonywane przez Bank rzeczywiste przelewy środków pieniężnych pomiędzy rachunkiem lustrzanym (header account), a rachunkiem podstawowym (source account) Spółki.
2. efektem transferów dziennych będzie odpowiednio zwiększenie/zmniejszenie kwoty depozytu lub pożyczki:
   • salda dodatnie, transferowane w procedurze dziennej z rachunku podstawowego (source account) Spółki w B., za pośrednictwem jej konta lustrzanego (header account) w Banku na rachunek depozytowo - pożyczkowy (call account) w P., będą powodować zwiększenie depozytu Spółki na tym rachunku, bądź zmniejszenie jej zadłużenia,
     
   • salda ujemne na rachunku podstawowym (source account) Spółki w B., będą skutkować transferem w procedurze dziennej wymaganej wysokości środków z rachunku depozytowo-pożyczkowego (call account) Spółki w P., za pośrednictwem jej konta lustrzanego (header account) w Banku, aby „wyzerować" stan jej konta na rachunku podstawowym (source account) w B., co będzie powodować zmniejszenie depozytu/zwiększenie pożyczki na rachunku depozytowo-pożyczkowym Spółki w P.
3. w wyniku tych transakcji w procedurze dziennej:
   • zerowaniu będą podlegały zarówno salda rachunku podstawowego (sourceaccount), jaki rachunku lustrzanego (header account),
     
   • zmianom będzie podlegać stan rachunku depozytowo- kredytowego (cali account) w P., przy czym saldo dodatnie będzie oznaczało depozyt Spółki w P., natomiast saldo ujemne zaciągnięcie pożyczki P.
4. każdy kolejny dzień Spółka rozpocznie z saldem równym zeru na rachunku podstawowym,
   co oznacza, iż nie będzie dokonywało się „zwrotnych" transferów kolejnego dnia;
   
5. w przypadku, gdy rachunek podstawowy (source account) Spółki w B. będzie wymagał w dłuższym okresie czasu codziennego zasilania, poprzez rachunek depozytowo-pożyczkowego Spółki w P. przewidziana jest możliwość zaciągnięcia przez Spółkę poza Systemem odrębnej umowy pożyczki w P.
   
   
   

Transfery środków pieniężnych pomiędzy kontem podstawowym (source account) Spółki, jej kontem lustrzanym (header account) i rachunkiem depozytowo-pożyczkowym (call account) w P., będą wynikały z postanowień umowy konsolidacji sald (Target Batancing Agreement) oraz umowy globalnej konsolidacji sald (Global Target Balancing Agreement). Jednakże, tytuł prawny do wzajemnych transferów środków pieniężnych pomiędzy kontem lustrzanym (header account) Spółki, a jej rachunkiem depozytowo-pożyczkowym (cali account) w P. będzie wynikał z odrębnej umowy depozytu i pożyczki (Combined Loan and Deposit Agreement), zawartej pomiędzy Spółką a P., którejB./Bank nie będzie stroną. Skutkiem tych transferów będzie zmiana salda rachunku depozytowo-pożyczkowego Spółki na koniec każdego dnia roboczego, co oznacza, iż codziennie będzie ulegała zmianie kwota depozytu Spółki w P., bądź kwota udzielonej pożyczki przez P.

Rolą B. / Banku będzie utrzymywanie struktury rachunków bankowych i dokonywanie przelewów pieniężnych, zgodnie z powyższymi regułami. Z tytułu zawarcia umowy konsolidacji sald (Target Balancing Agreement) jak i globalnej umowy konsolidacji sald (Global Target Balancing Agreement) oraz z tytułu uczestnictwa Spółki w Systemie, B. / Bankowi będzie przysługiwało od Spółki określone wynagrodzenie przewidziane w/w umowami.

Z kolei, zadaniem P. będzie konsolidowanie środków Spółki (środków uczestników) na rachunku rozliczeniowym w Banku oraz zapewnianie płynności finansowej Spółki (uczestników), poprzez bilansowanie dodatnich i ujemnych sald na ich rachunkach podstawowych (source account). P. będzie odpowiedzialna również za rozliczanie „odsetek" wynikających z przepływów środków dokonywanych w ramach umowy depozytu i pożyczki (Combined Loan and Deposit Agreement) w oparciu o monitorowaną na bieżąco pozycję każdego uczestnika Systemu.

W wyniku zawarcia umowy pożyczki i depozytu (Combined Loan and Deposit Agreement), płynność finansowa Spółki będzie zarządzana przez P. w taki sposób, aby lokowane przez Spółkę nadwyżki wolnych środków finansowych były wyżej oprocentowane, niż oprocentowanie jakie można byłoby uzyskać w banku, zaś otrzymane pożyczki będą miały niższą stopę procentową w stosunku do pożyczek bankowych.

Odsetki wynikające z umowy pożyczki i depozytu będą kalkulowane odrębnie przez P. na bazie dziennej i rozliczane na koniec każdego okresu rozliczeniowego. Ich wartość w kwocie netto, tj. po potrąceniu wzajemnych wierzytelności i zobowiązań z tytułu tych odsetek, będzie kapitalizowana na rachunku depozytowo-kredytowym Spółki w P., prowadzonym w PLN, zwiększając/zmniejszając odpowiednio kwotę depozytu lub pożyczki. Możliwy jest również, na zasadzie odstępstwa od tej generalnej zasady, fizyczny transfer odsetek w kwocie netto na rachunek podstawowy (source account) Spółki w B. lub fizyczna płatność z tego rachunku kwoty odsetek netto na rachunek call account Spółki (rachunek depozytowo-kredytowy) w P.

Zgodnie z warunkami umowy pożyczki i depozytu (Combined Loan and Deposit Agreement) odsetki od pożyczek udzielonych przez P. są należne w kwocie brutto, co oznacza, iż ekonomiczny ciężar zapłaty na rzecz Urzędu Skarbowego podatku u źródła z tytułu tych odsetek obciąża Spółkę, stanowiąc dla niej dodatkowy element wynagrodzenia na rzecz P. z tytułu udostępnionego kapitału, niezależnie od tego, czy do zapłaty odsetek należnych P. dochodzi w wyniku potrącenia wzajemnych wierzytelności z tytułu odsetek od depozytów i kredytów, czy też Spółka będzie dokonywała fizycznej płatności tych odsetek na rzecz P.

Spółka nie będzie wykonywać żadnych czynności w ramach systemu zarządzania płynnością finansową. Uczestnictwo Spółki w strukturze polegało będzie na „udostępnianiu" posiadanych przez nią wolnych środków finansowych poprzez składanie depozytów w P. na wyodrębnionym rachunku bankowym. Tymi środkami (oraz środkami innych spółek z grupy P.) zarządzać będzie P., finansując na koniec dnia niedobory uczestników Systemu. Z drugiej zaś strony, w przypadku gdy Spółka wykaże saldo debetowe na rachunku podstawowym (source account) w B., będzie mogła skorzystała z dostępnej „puli środków w formie depozytów" zgromadzonych na rachunku P. przez pozostałe spółki uczestniczące w Systemie.

Wynagrodzeniem płaconym przez Spółkę na rzecz P. będą wyłącznie należne odsetki od udzielanych pożyczek w ramach rachunku depozytowo-pożyczkowego. Jednakże, Spółka poza zestawieniami obrotów na rachunku depozytowo- kredytowym oraz dodatkowymi raportami w zakresie kalkulacji odsetek od depozytów/pożyczek, nie będzie otrzymywała od P. innych dokumentów dotyczących należnego jej wynagrodzenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zapłacony przez Spółek podatek u źródła od płatności odsetkowych wynikających z zawarcia umowy depozytu i pożyczki (Combined Loan and Deposit Agreement) z P., jeżeli postawienia tej umowy nakładają na Spółkę obowiązek zapłaty tych odsetek w kwocie brutto?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zapłacony przez Spółkę podatek u źródła od płatności odsetkowych wynikających z zawarcia umowy depozytu i pożyczki (Combined Loan and Deposit Agreement) z P., której postawienia nakładają na Spółkę obowiązek zapłaty tych odsetek w kwocie brutto, gdyż jest to element wynagrodzenia jaki Spółka musi ponieść z tytułu uzyskania pożyczki.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej updop) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby tub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W art. 3 ust. 2 updop, wyrażona jest więc zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której Polska, jako państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowym w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych przychodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności, będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 updop.

W art. 21 updop wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła", ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 updop.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1 updop, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

Przepisy art. 21 i 21 updop stosuje się jednakże z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. Zastosowanie zaś stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych, co potwierdza uzyskany od niego certyfikat rezydencji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji podatkowej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać celowość wydatku, tj. istnienie związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę nie tylko potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Zatem aby zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione następujące warunki:

• został on poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  
• został właściwie udokumentowany,
  
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  
  

W konsekwencji, w stosunku do przychodów uzyskiwanych przez P. z tytułu odsetek, na Spółce (jako na pożyczkobiorcy) ciąży obowiązek naliczenia, potrącenia i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego. Jednocześnie zgodnie z warunkami umowy pożyczki i depozytu (Combined Loan and Deposit Agreement), dalej: „Umowa" odsetki od pożyczek udzielonych przez P. są należne w kwocie brutto, co oznacza, iż ekonomiczny ciężar zapłaty na rzecz Urzędu Skarbowego podatku u źródła z tytułu tych odsetek obciąża Spółkę, stanowiąc dla niej dodatkowy element wynagrodzenia na rzecz P. z tytułu udzielonych pożyczek, niezależnie od tego, czy do zapłaty odsetek należnych P. dochodzi w wyniku potrącenia wzajemnych wierzytelności z tytułu odsetek od depozytów i kredytów, czy też Spółka będzie dokonywała fizycznej płatności tych odsetek na rzecz P..

Nadmienić w tym miejscu należy, że zapłata odsetek na rzecz P. będzie dokonywana z reguły w formie potrącenie wzajemnych wierzytelności (fizyczna płatność będzie występowała incydentalnie, jeżeli w ogóle), co w praktyce uniemożliwia Spółce potrącenie zryczałtowanego podatku dochodowego zgodnie z art. 26 ust.1 updop. Nie zmienia to jednakże faktu, że Spółka zobowiązana jest do zapłaty podatku do urzędu skarbowego i pomimo technicznej przeszkody jaką jest przyjęta metoda rozliczenia płatności odsetek, obowiązek taki nadal istnieje. W takiej sytuacji Spółka zobowiązana jest pokryć koszty niepobranego podatku z własnych środków i odprowadzić go do właściwego urzędu skarbowego.

W rzeczywistości na wynagrodzenie należne P. z tytułu udzielonych Spółce pożyczek składają się więc zarówno potrącone wierzytelności (zapłacone kwoty) z tytułu odsetek od pożyczek/kredytów, jak i płacony przez Spółkę podatek u źródła. Tym samym w ocenie Spółki, naturalnym jest, że zapłacony przez nią podatek u źródła jako element wynagrodzenia z tytułu udzielonych pożyczek, stanowi w pełnej kwocie koszt uzyskania przychodów Spółki.

W ramach prowadzonej działalności, podmioty gospodarcze niejednokrotnie korzystają z zewnętrznych źródeł jej finansowania. Jeżeli środki pieniężne otrzymane tytułem pożyczek służą finansowaniu działalności umożliwiającej osiągnięcie przychodów, to wydatki związane z ich pozyskaniem, stanowią koszt uzyskania przychodów.

Spółka pragnie przy tym podkreślić, że wszelkie środki pożyczane w ramach systemu są przeznaczone na finansowanie prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, a zatem kwoty podatku u źródła, do zapłaty których zobowiązuje Spółkę przedmiotowa Umowa, są wydatkiem zapewniającym uzyskanie środków finansowych i powinny być traktowana jak inne wydatki związane z uzyskaniem pożyczek wykorzystywanych w działalności gospodarczej.

Warto przy tym nadmienić, że pod względem formalnym, kwoty podatku u źródła jakie Spółka będzie zgodnie z Umową zobowiązana uiszczać do Urzędu Skarbowego, są niczym innym, jak dodatkową kwotą odsetek, które Spółka jest zobowiązana zapłacić na rzecz P. jako pożyczkodawcy. Tym samym wydatek taki będzie dla Spółki kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop.

Jednocześnie wskazać należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie znajduje zastosowania żaden z przepisów art. 16 ust. 1 updop, a w szczególności art. 16 ust. 1 pkt 15, który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych przepisach. Zakres tego przepisu dotyczy wyłącznie tego podatku dochodowego, który jest uiszczany przez podatnika. W przedstawionym stanie faktycznym Spółka jest natomiast płatnikiem, a nie podatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego; wypełnia obowiązki płatnika nałożone przez przepisy updop.

Spółka pragnie również zwrócić uwagę na fakt, że stanowisko zgodne z zaprezentowanym powyżej poglądem Spółki znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 maja 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 1985/07), w którym Sąd podzielając pogląd skarżącej, przyznał, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 15 Ustawy o CIT„(...) dotyczy podatku dochodowego należnego od podatnika tego podatku. Tylko bowiem podatnik obowiązany jest uiszczać podatek dochodowy. Płatnik podatku tego nie płaci. Jak słusznie zauważył Dyrektor Izby Skarbowej odprowadza on do urzędu skarbowego „cudzy podatek". Jeżeli zaś płatnik nie wykona ciążących na nim obowiązków, to na mocy decyzji wydanej w oparciu o art. 30 § 4 Ordynacji podatkowej będzie zobowiązany do uiszczenia kwoty należności z tytułu niepobranego lub pobranego, a niewypłaconego podatku (...). W sytuacji, gdy równowartość podatku u źródła (obliczonego od konkretnej kwoty) staje się elementem przewidzianego w umowach pożyczek wynagrodzenia, jakie Skarżąca obowiązana jest zapłacić, to tak jak drugi z elementów tego wynagrodzenia (oprocentowanie od kwot pożyczek), wydatek ten jest jej wydatkiem. Najkrócej rzecz ujmując - całe wynagrodzenie pożyczkodawcy jakie obowiązana jest zapłacić Skarżąca stanowi jej wydatek związany z uzyskaniem pożyczek. Zarówno bowiem odsetki, jak i prowizje, marże i inne tego rodzaju należności są elementem wynagrodzenia związanego z pożyczką (kredytem)".

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, przykładowo:

• w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z: 28 maja 2014 r. (sygn. IPPB3/423-370/14-2/JBB; 14 marca 2013 r. (sygn. IPPB5/423-1149/12-4/MW),
  
• w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z: 12 sierpnia 2013 r. (sygn. IBPBI/2/423-590/13/JS); 7 lipca 2011 r. (sygn. IBPBI/2/423-400/11/AK),
  
• w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 lutego 2011 r. (sygn. ILPB3/423-936/10-2/MM).
  
  
  

Reasumując, zdaniem Spółki płacony przez nią zryczałtowany podatek dochodowy (podatek u źródła) jako element wynagrodzenia, które Spółka jest zobowiązana zapłacić pożyczkodawcy z tytułu udzielonych pożyczek, stanowi w pełnej kwocie koszt uzyskania przychodów Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.