Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-21/15/KK
z 11 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2015 r. (data wpływu 14 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z realizacją projektu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z realizacją projektu.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2013 r. Wnioskodawca zlecił wyspecjalizowanej firmie zewnętrznej usługę opracowania dokumentacji aplikacyjnej dla projektu pn. „Modernizacja i rozbudowa miejskiej Oczyszczalni Ścieków w C.”.

Dokumentacja aplikacyjna jest niezbędna do prawidłowego złożenia wniosku o dofinansowanie realizacji projektu z Unii Europejskiej i obejmuje wniosek, studium wykonalności oraz dokumentację przetargową.

Na koszt wykonania usługi składają się następujące kwoty:

1. 30.000 zł netto za przygotowanie wniosku jako wydatek niekwalifikowany,
2. 50.000 zł netto za studium wykonalności jako koszt kwalifikowany,
3. 50.000 zł netto za dokumentację przetargową jako koszt kwalifikowany.

Należy nadmienić, że wyżej wymienione kwoty, poza poz. 1, nie były dotychczas zaliczane przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów.

Na etapie umowy zawartej pomiędzy WFOŚiGW w G. a Wnioskodawcą ustalono, że kosztami kwalifikowanymi będą wyłącznie roboty budowlane. W świetle powyższego kwota 100.000 zł wymieniona w pkt nr 2 i 3 stała się automatycznie wydatkiem niekwalifikowanym, który Wnioskodawca musi ponieść we własnym zakresie i nie będzie tym samym zwracać się o jego refundację. A zatem nie wystąpi tzw. podwójne dofinansowanie.

Wobec zaistniałej sytuacji rodzi się pytanie czy wydatki te są kosztami uzasadnionymi w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? Przy tym należy też dodać, że koszty te (wymienione w pkt 2 i 3 ) wg interpretacji indywidualnej nr ITPB3/423-232a/14 z 8 sierpnia 2014 r. wydanej na potrzeby Wnioskodawcy, nie wchodzą w skład kosztów budowy środka trwałego jakim jest „Modernizacja i rozbudowa miejskiej Oczyszczalni Ścieków w C.” a stanowią koszty działalności operacyjnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wydatki poniesione na usługę przygotowania studium wykonalności oraz dokumentacji przetargowej Projektu, na które Wnioskodawca nie będzie zwracać się o refundację z Funduszu Spójności a tym samym nie będzie zachodzić podwójne dofinansowanie, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na usługę przygotowania studium wykonalności oraz dokumentacji przetargowej Projektu stanowią koszty uzyskania przychodu, ponieważ nie Wnioskodawca nie będzie się zwracać o refundację tych kosztów, a co za tym idzie nie zajdzie podwójne dofinansowanie, ponieważ nastąpiła zamiana kosztów kwalifikowanych zgodnie z umową o dofinansowanie z WFOŚiGW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, iż wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  
• został właściwie udokumentowany,
  
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),
  
• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).
  

Jak wynika z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast w świetle art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Podkreślić należy jednak, że zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów zawarty w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma charakter zamknięty. Wśród wydatków nieuważnych za koszty uzyskania przychodów, ustawodawca wymienił m.in. wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, w 2013 r. Wnioskodawca zlecił wyspecjalizowanej firmie zewnętrznej usługę opracowania dokumentacji aplikacyjnej dla projektu pn. „Modernizacja i rozbudowa miejskiej Oczyszczalni Ścieków w C.”.

Dokumentacja aplikacyjna jest niezbędna do prawidłowego złożenia wniosku o dofinansowanie realizacji projektu z Unii Europejskiej i obejmuje wniosek, studium wykonalności oraz dokumentację przetargową.

Na koszt wykonania usługi składają się następujące kwoty:

1. 30.000 zł netto za przygotowanie wniosku jako wydatek niekwalifikowany,
2. 50.000 zł netto za studium wykonalności jako koszt kwalifikowany,
3. 50.000 zł netto za dokumentację przetargową jako koszt kwalifikowany.

Wyżej wymienione kwoty, poza poz. 1, nie były dotychczas zaliczane przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów. Na etapie umowy zawartej pomiędzy WFOŚiGW w G. a Wnioskodawcą ustalono, że kosztami kwalifikowanymi będą wyłącznie roboty budowlane. W świetle powyższego kwota 100.000 zł wymieniona w pkt nr 2 i 3 stała się automatycznie wydatkiem niekwalifikowanym, który Wnioskodawca musi ponieść we własnym zakresie i nie będzie tym samym zwracać się o jego refundację.

Odnosząc przedstawione okoliczności do przepisów prawa podatkowego uznać należy, że wydatki jakie Wnioskodawca poniósł na usługi opracowania dokumentacji aplikacyjnej w celu uzyskania dofinansowania, co do zasady może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jako koszty pośrednie zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 15 ust. 4e tej ustawy.

Pamiętać należy jednak, że do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca może zaliczyć tylko takie wydatki, które zostały przez Wnioskodawcę faktycznie poniesione, tj. tę wartość wydatków, która nie została Wnioskodawcy zwrócona.

Zauważyć należy więc, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.).

W konsekwencji wydatki jakie Wnioskodawca poniósł na usługę przygotowania studium wykonalności oraz dokumentacji przetargowej Projektu, w sytuacji kiedy nie uzyska ich refinansowania w ramach uzyskanego dofinansowania z Funduszu Spójności, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jako koszty pośrednie zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 15 ust. 4e tej ustawy,

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.