2015.06.16 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-194/15-2/TK
z 16 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności wydzierżawiania stacji uzdatniania wody na rzecz Spółki za świadczenie usług opodatkowane podstawową stawką VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności wydzierżawiania stacji uzdatniania wody na rzecz Spółki za świadczenie usług opodatkowane podstawową stawką VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej również jako: VAT, podatek).

W latach 2014-2015 Gmina ponosi wydatki na realizację inwestycji w zakresie budowy stacji uzdatniania wody (dalej: stacja uzdatniania wody, obiekt). Przedmiotowe wydatki obejmują przede wszystkim sporządzenie kosztorysów, roboty budowlane, w tym budowę układu technologicznego oraz usługi nadzoru budowlanego. Wydatki na przedmiotową inwestycję są zasadniczo udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę. Gmina finansuje budowę stacji uzdatniania wody częściowo ze środków własnych, a częściowo z dofinansowania do kwoty netto wydatków z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 (dalej: PROW). Inwestycja będzie stanowić dla Gminy środek trwały o wartości przekraczającej kwotę netto 15 tys. PLN.

W dniu 5 lutego 2015 r. Gmina ogłosiła przetarg nieograniczony na budowę stacji uzdatniania wody. W wyniku przeprowadzonego postępowania dokonano wyboru najkorzystniejszej oferty, tj. oferty złożonej przez Sp. z o.o. (dalej: Spółka, SPK), a w konsekwencji Gmina podpisała ze Spółką umowę na wykonanie robót budowlanych. Zgodnie z treścią § 2 umowy, termin zakończenia robót będących przedmiotem umowy ustalono nie później niż 30 kwietnia 2015 r.

Od początku prowadzenia prac budowlanych Gmina zamierzała udostępnić stację uzdatniania wody odpłatnie na rzecz Spółki, będącej spółką komunalną utworzoną przez Gminę, celem powierzenia jej zadań Gminy w zakresie świadczenia usług komunalnych na terenie Gminy, w tym przede wszystkim zadań własnych Gminy dotyczących wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych. Spółka powstała na mocy uchwały Rady Miejskiej z marca 2014 r. w sprawie utworzenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Całość udziałów w Spółce objęła Gmina pokrywając je na moment zawiązania Spółki wkładem pieniężnym. W dniu 24 kwietnia 2014 r. Spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w trakcie kolejnych kilku tygodni również dla celów statystycznych, otrzymując numer REGON oraz dla celów podatkowych, w tym dla celów VAT, otrzymując numer NIP. Od czerwca 2014 r. Spółka rozpoczęła regularną działalność w zakresie świadczenia usług użyteczności publicznej.

Gmina po zakończeniu prac budowlanych związanych z budową stacji uzdatniania wody, zamierza przyjąć obiekt na stan środków trwałych dokumentem OT. Zakończenie realizacji całej inwestycji planowane jest na przełomie II/III kwartału 2015 r.

Gmina zamierza oddać stację uzdatniania wody w odpłatne użytkowanie Spółki w drodze umowy dzierżawy, którą planuje zawrzeć ze Spółką niezwłocznie po uzyskaniu zgody instytucji finansującej (PROW) na tzw. przeniesienie posiadania dofinansowanego obiektu (które następuje na podstawie umowy dzierżawy). W wyniku zawarcia umowy dzierżawy, Gmina będzie obciążać Spółkę stałą miesięczną bądź kwartalną kwotą czynszu. Gmina będzie ujmować przedmiotową sprzedaż w swoich ewidencjach sprzedaży VAT, deklarować ją w składanych deklaracjach VAT i będzie odprowadzać z tego tytułu podatek VAT należny do urzędu skarbowego.

Na podstawie zawartej umowy dzierżawy, Gmina przekaże Spółce stację uzdatniania wody do korzystania w celu wykonywania działalności opodatkowanej VAT w postaci świadczenia usług wodnokanalizacyjnych na terenie Gminy. Spółka zna i akceptuje intencję Gminy w tym zakresie. Strony zamierzają zawrzeć tzw. list intencyjny na moment oddania stacji uzdatniania wody do użytkowania, w którym pisemnie potwierdzą zgodny zamiar zawarcia umowy dzierżawy i sprecyzują warunki przyszłego stosunku dzierżawnego.

Jednocześnie już w trakcie realizacji inwestycji w budowę obiektu (ewentualnie na moment ukończenia inwestycji – jeżeli zasady programu nie pozwolą na skierowanie pisma wcześniej), Gmina wystąpi do instytucji finansującej z wnioskiem o wyrażenie zgody na przeniesienie posiadania stacji uzdatniania wody na Spółkę na podstawie umowy dzierżawy (załączając do wniosku wzór umowy dzierżawy, która ma być zawarta). Zgodnie z dotychczasową praktyką Gminy, instytucja finansująca wyraża zgodę na zawarcie umowy dzierżawy dopiero po całkowitym rozliczeniu dofinansowanej inwestycji, tj. w praktyce w okresie kilku miesięcy od dnia oddania stacji uzdatniania wody do użytkowania (powinno to nastąpić najprawdopodobniej w IV kwartale 2015 r.).

Tym samym, zawarcie pisemnej umowy dzierżawy w czasie późniejszym niż moment oddania stacji uzdatniania wody na stan środków trwałych Gminy oraz przekazania jej do korzystania Spółce będzie spowodowane wyłącznie czynnikami zewnętrznymi związanymi z procedurą wynikającą z aspektów prawnych związanych z uzyskaniem pisemnej zgody PROW na zawarcie umowy. W szczególności bowiem, przed formalnym podpisaniem umowy dzierżawy ze Spółką, konieczne jest otrzymanie zgody od instytucji finansującej na odpłatne udostępnienie stacji uzdatniania wody na rzecz Spółki (inny sposób działania wiązałby się z naruszeniem zasad zawartej przez Gminę umowy o dofinansowanie). W konsekwencji, okres bezumownego korzystania przez Spółkę z obiektu nie będzie wynikał z braku woli Gminy i Spółki do zawarcia porozumienia regulującego odpłatność za świadczone przez Gminę na rzecz Spółki usługi dzierżawy, ale z okoliczności zewnętrznych niezależnych od obu Stron.

Podsumowując powyższe, Gmina planuje zaraz po oddaniu do użytkowania stacji uzdatniania wody udostępnić ją na rzecz Spółki i podpisać ze Spółką list intencyjny, który potwierdzi formalnie zamiar udostępnienia tego obiektu docelowo na podstawie umowy dzierżawy. Jednak dopiero po uzyskaniu formalnej zgody instytucji finansującej Gmina będzie mogła potwierdzić istniejący stan rzeczy w drodze podpisania umowy dzierżawy ze Spółką. Zawarta umowa będzie regulowała zasady świadczonej usługi, a także jej cenę – w tym również w okresie od momentu oddania do użytkowania obiektu do faktycznego podpisania umowy dzierżawy.

Tym samym, na moment podpisania umowy dzierżawy Gmina zamierza dokonać jednorazowego obciążenia Spółki za okres tzw. bezumownego korzystania ze stacji uzdatniania wody, tj. za okres od oddania stacji uzdatniania wody do użytkowania i korzystania przez Spółkę do miesiąca poprzedzającego formalne zawarcie umowy dzierżawy i jednocześnie momentu rozpoczęcia regularnego, comiesięcznego (bądź cokwartalnego) wystawienia faktur z tytułu czynszu dzierżawnego. Za okres bezumownego korzystania Gmina rozumie okres, w którym Spółka będzie korzystała ze stacji uzdatniania wody do prowadzenia działalności gospodarczej w postaci dostarczania wody, w którym jednocześnie nie zawarto pisemnej umowy dzierżawy pomiędzy Gminą a Spółką, a jedynie z podpisanego listu intencyjnego i złożonego wniosku do instytucji finansującej o zgodę na tzw. przeniesienie posiadania obiektu na rzecz Spółki w drodze umowy dzierżawy będzie wynikało, że umowa ta ma być formalnie zawarta w najbliższej przyszłości. Tym samym, bezumowne korzystanie będzie stanowiło w praktyce korzystanie przez Spółkę ze stacji uzdatniania wody bez podpisania formalnej umowy i otrzymywania faktur dokumentujących wynagrodzenie Gminy w tym zakresie. W tym czasie bowiem Gmina będzie oczekiwała na zgodę instytucji finansującej.

Gmina nie zamierza zmieniać w żaden sposób użytkowania stacji uzdatniania wody w przyszłości, w szczególności w okresie kilku najbliższych lat.

Dotychczas Gmina nie dokonała odliczenia VAT od wydatków inwestycyjnych na budowę stacji uzdatniania wody. Zanim Gmina dokona wdrożenia przedstawionego scenariusza w postaci obciążenia za usługę świadczoną w okresie bezumownego korzystania, Gmina chciałaby potwierdzić kwalifikację takiego obciążenia na gruncie ustawy o VAT w drodze niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Ministra Finansów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odpłatne wydzierżawienie stacji uzdatniania wody na rzecz SPK będzie stanowić po stronie Gminy świadczenie usług opodatkowane podstawową stawką VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne wydzierżawienie stacji uzdatniania wody na rzecz SPK będzie stanowić po stronie Gminy świadczenie usług opodatkowane podstawową stawką VAT.

Uzasadnienie stanowiska Gminy:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina jest wyposażona w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w związku z czym należy uznać, że w określonych sytuacjach spełnia zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. W szczególności, w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez Gminę, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych, Gmina jest podatnikiem VAT.

Jak wskazano w opisie sprawy, Gmina zamierza zawrzeć z SPK umowę dzierżawy, na podstawie której Gmina odpłatnie udostępni stację uzdatniania wody na rzecz Spółki na cel wykonywania usług użyteczności publicznych. Zawarcie umowy dzierżawy nastąpi niezwłocznie po uzyskaniu zgody instytucji finansującej (PROW) na tzw. przeniesienie posiadania dofinansowanego obiektu na Spółkę.

Umowa dzierżawy jest umową cywilnoprawną uregulowaną w Kodeksie cywilnym w art. 693 § 1 tej ustawy, w świetle którego przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Mając na uwadze powyższe, dzierżawa obiektu na rzecz SPK będzie dla Gminy czynnością wykonywaną w reżimie cywilnoprawnym, a w związku z tym Gmina będzie realizowała ją jako podatnik VAT.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Dzierżawa stacji uzdatniania wody na rzecz SPK nie przeniesie prawa do rozporządzania obiektem przez SPK jak właściciel, w związku z czym będzie stanowiła z perspektywy ustawy o VAT odpłatne świadczenie usług.

W konsekwencji, w ocenie Gminy odpłatne udostępnienie stacji uzdatniania przez Gminę na rzecz SPK należy uznać za odpłatne świadczenie usług opodatkowane VAT. Przedmiotowe stanowisko zostało przykładowo potwierdzone w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 czerwca 2013 r., w której Minister Finansów podkreślił, że „jak wynika zatem z cywilistycznych definicji, zarówno dzierżawa jak i najem mają charakter zobowiązaniowy. Dzierżawca (najemca) otrzymuje określoną rzecz do używania i pobierania pożytków, a wydzierżawiający (wynajmujący) umówioną kwotę czynszu. Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dzierżawa, najem oraz umowy o podobnym charakterze wpisują się w definicję usługi zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegają opodatkowaniu VAT”.

Odpłatne udostępnienie obiektu podlega w ocenie Gminy opodatkowaniu podstawową stawką VAT na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT (obecnie 23%). Nie ma bowiem w ustawie o VAT przepisu, który pozwoliłby skorzystać w tym przypadku ze stawki obniżonej. Jednocześnie, zdaniem Gminy transakcja ta nie będzie korzystała ze zwolniona z opodatkowania VAT, gdyż ani ustawa o VAT, ani też rozporządzenia wykonawcze nie przewidują w takim przypadku zwolnienia od podatku.

W szczególności przepis § 3 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. 2013, poz. 1722, z późn. zm.), zwalnia od podatku usługi świadczone pomiędzy: i) jednostkami budżetowymi, ii) samorządowymi zakładami budżetowymi, iii) jednostkami budżetowymi i samorządami budżetowymi – z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy (tj. usług użyteczności publicznej innych niż usługi, o których mowa w opisie sprawy) oraz usług komunikacji miejskiej. Jednakże w ocenie Gminy ww. przepisy nie znajdują zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż świadczone odpłatne usługi umowy dzierżawy będą wynikiem relacji pomiędzy jednostką samorządu terytorialnego – Gminą a spółką komunalną. Tym samym przedmiotowe świadczenie nie mieści się w katalogu czynności zwolnionych z VAT na podstawie ww. przepisów rozporządzenia.

Reasumując, odpłatne wydzierżawienie stacji uzdatniania wody na rzecz SPK będzie stanowić po stronie Gminy świadczenie usług opodatkowane podstawową stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1, z późn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Do zakresu działania gminy – w oparciu o art. 6 ust. 1 ww. ustawy – należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności, zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

W celu wykonywania zadań – na podstawie art. 9 ust. 1 ww. ustawy, gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (ust.2).

Na podstawie art. 9 ust. 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

Zasady i formy gospodarki komunalnej jednostek samorządu terytorialnego, polegające na wykonywaniu przez te jednostki zadań własnych, w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej – uregulowano w ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236).

Na mocy art. 2 cytowanej ustawy, gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego, w szczególności w formach: samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ww. ustawy, jednostki samorządu terytorialnego mogą tworzyć spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, a także mogą przystępować do takich spółek.

Na podstawie art. 9 ust. 2 cyt. ustawy o gospodarce komunalnej, jednostki samorządu terytorialnego mogą także tworzyć spółki komandytowe lub komandytowo-akcyjne, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym.

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że zarówno Gmina, jak i utworzony przez nią samorządowy zakład budżetowy lub spółka prawa handlowego, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działają w charakterze podatników podatku VAT.

Z powyższego wynika, że wyłączenie z podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, ponosi wydatki na realizację inwestycji w zakresie budowy stacji uzdatniania wody. Przedmiotowe wydatki obejmują przede wszystkim sporządzenie kosztorysów, roboty budowlane, w tym budowę układu technologicznego oraz usługi nadzoru budowlanego. Wydatki te są udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę. Gmina finansuje budowę stacji uzdatniania wody częściowo ze środków własnych, a częściowo z dofinansowania do kwoty netto wydatków z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. Inwestycja będzie stanowić dla Gminy środek trwały o wartości przekraczającej kwotę netto 15 tys. PLN.

W dniu 5 lutego 2015 r. Gmina ogłosiła przetarg nieograniczony na budowę stacji uzdatniania wody. W wyniku przeprowadzonego postępowania dokonano wyboru oferty złożonej przez Sp. z o.o. – Gmina podpisała ze Spółką umowę na wykonanie robót budowlanych. Zgodnie z treścią umowy, termin zakończenia robót ustalono nie później niż do 30 kwietnia 2015 r.

Od początku prowadzenia prac budowlanych Gmina zamierzała udostępnić stację uzdatniania wody odpłatnie na rzecz Spółki, będącej spółką komunalną utworzoną przez Gminę celem powierzenia jej zadań Gminy w zakresie świadczenia usług komunalnych na terenie Gminy, w tym przede wszystkim zadań własnych Gminy dotyczących wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych. Spółka powstała na mocy uchwały Rady Miejskiej w sprawie utworzenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Całość udziałów w Spółce objęła Gmina. Od czerwca 2014 r. Spółka rozpoczęła regularną działalność w zakresie świadczenia usług użyteczności publicznej.

Gmina po zakończeniu prac budowlanych związanych z budową stacji uzdatniania wody zamierza przyjąć obiekt na stan środków trwałych dokumentem OT. Zakończenie realizacji całej inwestycji planowane jest na przełomie II/III kwartału 2015 r.

Gmina zamierza oddać stację uzdatniania wody w odpłatne użytkowanie Spółce w drodze umowy dzierżawy, którą planuje zawrzeć ze Spółką niezwłocznie po uzyskaniu zgody instytucji finansującej (PROW) na tzw. przeniesienie posiadania dofinansowanego obiektu (które następuje na podstawie umowy dzierżawy). W wyniku zawarcia umowy dzierżawy, Gmina będzie obciążać Spółkę stałą miesięczną bądź kwartalną kwotą czynszu.

Podsumowując, Gmina planuje zaraz po oddaniu do użytkowania stacji uzdatniania wody udostępnić ją na rzecz Spółki i podpisać ze Spółką list intencyjny, który potwierdzi formalnie zamiar udostępnienia tego obiektu docelowo na podstawie umowy dzierżawy. Jednak dopiero po uzyskaniu formalnej zgody instytucji finansującej Gmina będzie mogła potwierdzić istniejący stan rzeczy w drodze podpisania umowy dzierżawy ze Spółką. Zawarta umowa będzie regulowała zasady świadczonej usługi, a także jej cenę – w tym również w okresie od momentu oddania do użytkowania obiektu do faktycznego podpisania umowy dzierżawy.

Gmina nie zamierza zmieniać w żaden sposób użytkowania stacji uzdatniania wody w przyszłości, w szczególności w okresie kilku najbliższych lat.

Dotychczas Gmina nie dokonała odliczenia VAT od wydatków inwestycyjnych na budowę stacji uzdatniania wody.

W niniejszej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy odpłatne wydzierżawienie stacji uzdatniania wody na rzecz Spółki będzie stanowić po stronie Gminy świadczenie usług opodatkowane podstawową stawką VAT.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, że w analizowanej sprawie najistotniejszym elementem, który zdecyduje o opodatkowaniu czynności polegającej na odpłatnym udostępnieniu przez Gminę stacji uzdatniania wody na rzecz Spółki z o.o. będzie to, że czynność ta będzie wykonywana na podstawie umowy cywilnoprawnej. Tym samym czynność ta realizowana będzie przez Gminę w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Odnosząc powołane przepisy do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że wskazane wyżej czynności są realizowane przez Gminę na rzecz podmiotu będącego odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług (SPK) na podstawie umowy cywilnoprawnej. Ponadto czynności te są wykonywane odpłatnie i mieszczą się w szerokiej definicji usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, w konsekwencji czego podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w oparciu o art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W świetle powyższych argumentów, w analizowanej sprawie odpłatne wydzierżawianie stacji uzdatniania wody na rzecz SPK będzie stanowić po stronie Gminy świadczenie usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%,
stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2 wynosi 7%,
stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Zatem zastosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnienie od podatku możliwe jest tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Świadczenie usług udostępniania opisanej we wniosku stacji uzdatniania wody na podstawie umowy cywilnoprawnej, nie zostało przez ustawodawcę wymienione wśród usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych obniżoną stawką podatku, w konsekwencji będzie podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT.

Podsumowując, odpłatne wydzierżawianie stacji uzdatniania wody na rzecz SPK będzie stanowić po stronie Gminy świadczenie usług opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie uznania czynności wydzierżawiania stacji uzdatniania wody na rzecz Spółki za świadczenie usług opodatkowane podstawową stawką VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Wniosek w zakresie uznania, czy jednorazowe obciążenie Spółki za okres tzw. bezumownego korzystania ze stacji uzdatniania wody będzie stanowić dla Gminy wynagrodzenie za świadczenie usług na rzecz SPK związane z odpłatnym udostępnieniem obiektu i będzie podlegać opodatkowaniu podstawową stawką VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) w zdarzeniu przyszłym został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 16 czerwca 2015 r. nr ILPP1/4512-1-194/15-3/TK.

Natomiast wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur zakupowych dotyczących budowy stacji uzdatniania wody (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 16 czerwca 2015 r. nr ILPP1/4512-1-194/15-4/TK.

Z kolei w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie uznania, czy w odniesieniu do kwot wynagrodzenia z tytułu czynszu dzierżawnego i jednorazowego obciążenia za okres bezumownego korzystania, o których mowa w pytaniach nr 1 i nr 2, będą miały zastosowanie regulacje zawarte w art. 32 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) wydano interpretację indywidualną w dniu 16 czerwca 2015 r. nr ILPP1/4512-1-194/15-5/TK.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin