2015.11.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4513-131/15/BP
z 19 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 5 października 2015 r. (data wpływu 13 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia „samochodu rajdowego” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2015 r. został złożony do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia „samochodu rajdowego”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zakupił samochód rajdowy, który wykorzystywany jest w prowadzonej działalności gospodarczej do celów świadczenia usług marketingowych.

Samochód jest przeznaczony wyłącznie do udziału w rajdach. Porusza się on wyłącznie po zamkniętych torach wyścigowych. Na miejsca rajdów samochód transportowany jest na lawecie.

Samochód jest wyposażony w klatkę bezpieczeństwa. Klatka ta jest elementem konstrukcyjnym typowym dla samochodów rajdowych i mającym na celu zapewnienie bezpieczeństwa kierowcy. Samochód posiada stały napęd na cztery koła i 6 - biegową skrzynię biegów. Samochód jest wyposażony w silnik czterocylindrowy, z 16 zaworami i momentem obrotowym 300 Nm. Moc silnika to 310 koni mechanicznych. Samochód posiada świadectwo homologacji dla klatki bezpieczeństwa oraz dla zbiornika paliwa, które potwierdzają bezpieczeństwo konstrukcyjne tych elementów pozwalające na ich użycie w warunkach rajdowych.

Samochód ten, jako samochód rajdowy, nie posiada numeru VIN (tzw. numeru nadwozia), ani też homologacji. Także wyposażanie samochodu jest związane z jego rajdowym przeznaczeniem, ponieważ auto nie posiada:

świateł drogowych (w tym świateł sygnalizacji zmiany kierunku jazdy),
tłumików (co może powodować przekroczenie dopuszczalnych norm hałasu),
katalizatora (co może powodować przekroczenie norm emisji spalin),
licznika przebiegu pojazdu,
zamków do drzwi.

Samochód został zakupiony od sprzedawcy (będącego jednocześnie producentem) ze Szwecji. Samochód był przedmiotem wewnątrzwspólnotowęj dostawy towarów w Szwecji i wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru w Polsce. Umowa ze sprzedawcą zawiera oświadczenie producenta o tym, że samochód został zaprojektowany i zbudowany do startu w zawodach odbywających się wyłącznie na zamkniętych torach wyścigowych. Natomiast kupujący oświadczył w umowie, że znany jest mu stan techniczny samochodu wynikający z celu do jakiego został on zaprojektowany i zbudowany i nie wnosi w związku z tym żadnych zastrzeżeń. Kupujący ponadto oświadczył, że przyjął do wiadomości iż samochód nie spełnia warunków pozwalających na dopuszczenie go do ruchu publicznego w wyniku czego nie można poruszać się nim po drogach publicznych.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Samochód jest, i będzie w przyszłości, wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Cena zakupu samochodu jest wyższa niż 20 000 euro.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wewnątrzwspólnotowe nabycie opisanego samochodu rajdowego podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (dalej w skrócie u.p.a.) w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Przez nabycie wewnątrzwspólnotowe, zgodnie z art. 2 pkt 9 u.p.a. rozumie się przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

W art. 100 ust. 4 u.p.a. zawarta została definicja samochodu osobowego: „Samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym”.

Z powyższej definicji wynika, że samochody wyścigowe, podobnie jak samochody objęte pozycją CN 8703 mieszczą się co do zasady w definicji samochodu osobowego na potrzeby podatku akcyzowego. Jednak z zakresu samochodów osobowych zostały wyłączone pojazdy samochodowe, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Aby określić, czy samochód podlega rejestracji konieczne jest odwołanie się do zapisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku - Prawo o ruchu drogowym (dalej w skrócie u.p.r.d.).

U.p.r.d. w sposób dość ogólny reguluje kwestię rejestracji samochodów. Właściciel pojazdu sprowadzonego z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej jest obowiązany zarejestrować pojazd na terytorium Polski w terminie 30 dni od dnia jego sprowadzenia (art. 71 ust. 7 u.p.r.d.). Dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe (art. 71 ust. 1 u.p.r.d.).

Z powyższych regulacji u.p.r.d. wynika zatem, że rejestracja i dopuszczenie do ruchu dotyczy tylko „pojazdów”/„pojazdów samochodowych” w rozumieniu u.p.r.d.. Aby zatem ustalić czy przedmiotowy samochód wymaga czy nie wymaga rejestracji zgodnie z u.p.r.d. należy w pierwszej kolejności ustalić czy spełnia on definicję „pojazdu samochodowego” zgodnie z u.p.r.d. Pojęcia te zostały zdefiniowane w art. 2 u.p.r.d. Pojazd samochodowy to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h (art. 2 pkt 33 u.p.r.d.). Pojazd silnikowy to z kolei pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego (art. 2 pkt 32 u.p.r.d.). Natomiast sam pojazd to środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane” (art. 2 pkt 32 u.p.r.d.).

W konsekwencji przedmiotowy samochód rajdowy może być uznany za pojazd w rozumieniu u.p.r.d. jeżeli będzie środkiem transportu przeznaczonym do poruszania się po drodze lub maszyną/urządzeniem do tego przystosowaną. Samochód rajdowy niewątpliwie jest środkiem transportu, natomiast dla uznania go za pojazd kluczowa jest weryfikacja czy jest przeznaczony lub przystosowany do poruszania się po drodze. Droga to „wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt” (art. 2 pkt 1 u.p.r.d.). Natomiast jezdnia to „część drogi przeznaczoną do ruchu pojazdów; określenie to nie dotyczy torowisk wydzielonych z jezdni” (art. 2 pkt 6 u.p.r.d.).

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca uważa, że samochód rajdowy, który zakupił nie jest pojazdem w rozumieniu u.p.r.d., ponieważ nie jest przeznaczony albo przystosowany do poruszania się po drodze. Samochód rajdowy jest przeznaczony do poruszania się po zamkniętym torze wyścigowym. Tor wyścigowy nie jest oczywiście jezdnią, czyli częścią drogi przeznaczoną do ruchu pojazdów. Samochód rajdowy nie jest także przystosowany do poruszania się po drogach, ponieważ nie ma szeregu elementów wymaganych do tego (np. świateł drogowych, w tym świateł sygnalizacji zmiany kierunku jazdy). Tym samym samochód rajdowy nie może być uznany za pojazd, a w konsekwencji również za pojazd silnikowy i pojazd samochodowy w rozumieniu u.p.r.d. W związku z tym nie będą miały do niego zastosowania zapisy art. 71 u.p.r.d. o rejestracji, które dotyczą tylko pojazdów. Dodatkowo można wskazać, że samochód rajdowy nie posiada numeru VIN (tzw. numeru nadwozia), który jest jedną z informacji podawanych przy rejestracji i wpisywanych do dowodu rejestracyjnego samochodu. Brak tego numeru uniemożliwia zarejestrowanie omawianego samochodu rajdowego. Podsumowując ten fragment uzasadnienia, Wnioskodawca uważa, że samochód rajdowy nie mieści się w definicji „pojazdu” zawartej w u.p.r.d., a tym samym nie podlega rejestracji na podstawie przepisów u.p.r.d.

Powyższe stanowisko, że samochód wyścigowy przeznaczony tylko do użytku na torach wyścigowych nie spełnia definicji „pojazdu" a w konsekwencji także definicji „pojazdu samochodowego” na gruncie u.p.r.d., potwierdzają także organy podatkowe w wydawanych indywidualnych interpretacjach oraz sądy administracyjne: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 marca 2013 roku (sygn. IBPP4/443-568/12/LG), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 31 października 2012 roku (sygn. ILPP4/443-341/12-2/BA), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 3 lipca 2012 roku (sygn. 1PPP3/443-615/11/12-6/S/KB) oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 1 lutego 2012 roku (sygn. VIII SA/Wa 1010/11). W takim wypadku, zgodnie z u.p.r.d. nie podlega on rejestracji i dopuszczeniu do ruchu drogowego.

Ponadto zgodnie z art. 71 ust. 2 u.p.r.d. „Pojazdy określone w ust. 1 są dopuszczone do ruchu, jeżeli odpowiadają warunkom określonym w art. 66 oraz są zarejestrowane i zaopatrzone w zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne, a w przypadku pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, w nalepkę kontrolną”. Wśród warunków jakim muszą odpowiadać samochody art. 66 ust. 1 u.p.r.d. wskazano, że pojazd uczestniczący w ruchu ma być tak zbudowany, wyposażony i utrzymany, aby korzystanie z niego:

nie zagrażało bezpieczeństwu osób nim jadących lub innych uczestników ruchu, nie naruszało porządku ruchu na drodze i nie narażało kogokolwiek na szkodę;
nie zakłócało spokoju publicznego przez powodowanie hałasu przekraczającego poziom określony w przepisach szczegółowych;
nie powodowało wydzielania szkodliwych substancji w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach szczegółowych;
nie powodowało niszczenia drogi;
zapewniało dostateczne pole widzenia kierowcy oraz łatwe, wygodne i pewne posługiwanie się urządzeniami do kierowania, hamowania, sygnalizacji i oświetlenia drogi przy równoczesnym jej obserwowaniu;
nie powodowało zakłóceń radioelektrycznych w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach szczegółowych.

W przypadku przedmiotowego samochodu rajdowego niemożliwe jest spełnienie wszystkich tych warunków. Jak wskazano w stanie faktycznym samochód rajdowy nie jest wyposażony w tłumiki, co może powodować przekroczenie dopuszczalnych norm hałasu, a tym samym naruszenie art. 66 ust. 1 pkt 2 u.p.r.d. Samochód rajdowy nie posiada też katalizatora, co z kolei może powodować przekroczenie norm emisji spalin i naruszać art. 66 ust. 1 pkt 3 u.p.r.d. Wynika to oczywiście z przeznaczenia samochodu rajdowego, który nie uczestniczy w ruchu drogowym i nie służy do przewożenia ludzi i rzeczy (służy do ścigania się na wyznaczonych torach). Jeśli zgodnie z art. 71 ust. 2 u.p.r.d. warunkiem dopuszczenia samochodu do ruchu jest spełnienie wszystkich wymogów określonych w art. 66 u.p.r.d., to samochód rajdowy nie spełniający tych wymogów nie może być dopuszczony do ruchu i nie podlega rejestracji.

Ponadto zgodnie z art. 70zn ust. 1 u.p.r.d. „Spełnienie odpowiednich warunków lub wymagań technicznych danego pojazdu, potwierdza się dopuszczeniem jednostkowym pojazdu”. Natomiast zgodnie z art. 70zn ust. 3 u.p.r.d. „Nowy pojazd zaprojektowany i zbudowany do użytku przede wszystkim na placach budowy, w kamieniołomach, w obiektach portowych lub w portach lotniczych, pojazd wolnobieżny, pojazd kategorii M1 przeznaczony do zawodów sportowych nie podlega obowiązkowi uzyskania dopuszczenia jednostkowego pojazdu (...)”. Z powyższego wynika, że spełnianie warunków i wymogów technicznych samochodu potwierdza się dopuszczeniem do ruchu. Natomiast samochody sportowe (w tym samochody wyścigowe) nie podlegają obowiązkowi uzyskania dopuszczenia jednostkowego pojazdu. Nie ma zatem obowiązku przeprowadzania procedury, która potwierdziłaby spełnianie warunków lub wymogów technicznych stawianych samochodom dopuszczonym do ruchu po drogach.

Wnioskodawca dokonał zakupu samochodu rajdowego od sprzedawcy będącego jednocześnie producentem tego samochodu. Jest to podmiot, który ma najpełniejszą wiedzę na temat konstrukcji i zastosowania samochodu rajdowego. Producent ponosi też, w pewnym zakresie, odpowiedzialność za wskazanie właściwego przeznaczenia produkowanego samochodu. W związku z tym umowa sprzedaży stwierdza, że samochód jest przeznaczony do startu w zawodach odbywających się wyłącznie na zamkniętych torach wyścigowych oraz że samochód nie spełnia warunków pozwalających na dopuszczenie go do ruchu na drogach publicznych. Takie stwierdzenia zawarte w umowie, wynikające z wiedzy jaką posiada producent samochodu rajdowego wskazują dodatkowo, że omawiany samochód rajdowy nie jest przeznaczony do poruszania się po drogach i w związku z tym nie podlega rejestracji w Polsce.

Wnioskodawca chciałby wskazać, że jego stanowisko znalazło potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 lipca 2011 roku (sygn. IPPP3/443-615/11-3/KB), która dotyczyła bardzo zbliżonego stanu faktycznego. W interpretacji uznano, iż nabyty wewnątrzwspólnotowo „pojazd wyścigowy” nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, ponieważ nie można go uznać za samochód osobowy w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. W jej uzasadnieniu czytamy: „Biorąc pod uwagę powyższe należy zauważyć, że przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Jednakże w myśl art. 100 ust. 4 za samochody osobowe nie uważa się pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. A zatem, skoro Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowy pojazd nie podlega rygorom przepisów o ruchu drogowym, tj. nie podlega rejestracji, to nie można go uznać za samochód osobowy podlegający opodatkowaniu akcyzą. Reasumując, nabyty wewnątrzwspólnotowo „pojazd wyścigowy” nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, ponieważ nie można go uznać za samochód osobowy w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe”.

Niemal identyczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 8 września 2015 r. (sygn. ILPP3/4513-1-31/15-4/TK), w której stan faktyczny jest bardzo zbliżony.

Reasumując: Wnioskodawca uważa, że opisany samochód rajdowy nie jest samochodem osobowym w rozumieniu art. 100 ust. 4 u.p.a., a tym samym jego wewnątrzwspólnotowe nabycie nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Samochód rajdowy nie spełnia definicji samochodu osobowego z u.p.a., ponieważ samochód ten nie podlega rejestracji. Samochód rajdowy, w świetle przepisów o ruchu drogowym nie jest bowiem pojazdem tzn. nie jest środkiem transportu przeznaczonym do poruszania się po drogach, a jego konstrukcja i wyposażenie nie spełniają warunków technicznych umożliwiających dopuszczenie do poruszania się po drogach, a tym samym nie może być w Polsce zarejestrowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2014r., poz. 752 ze zm.) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Na mocy art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej „WIA”, stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie (art. 3 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
1. wyprodukowanego na terytorium kraju,
2. od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.

Z kolei nabycie wewnątrzwspólnotowe – stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy – to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Natomiast, w myśl art. 100 ust. 4 ustawy samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zatem samochodem osobowym podlegającym akcyzie jest pojazd spełniające następujące cechy:

jest pojazdem przeznaczonym zasadniczo do przewozu osób i został objęty kodem CN 8703 oraz
podlega obowiązkowi rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 101 ust. 2 ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;
nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;
złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.

Na mocy art. 102 ust. 1 ustawy, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlega m.in. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodów osobowych niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, które należy rozumieć jako czynność polegająca na przemieszczeniu samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Nabycie wewnątrzwspólnotowe stanowi więc samo fizyczne przemieszczenie samochodów osobowych na terytorium kraju z terytorium państwa członkowskiego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zakupił samochód rajdowy, który wykorzystywany jest w prowadzonej działalności gospodarczej do celów świadczenia usług marketingowych. Samochód jest przeznaczony wyłącznie do udziału w rajdach. Porusza się on wyłącznie po zamkniętych torach wyścigowych. Na miejsca rajdów samochód transportowany jest na lawecie.

świateł drogowych (w tym świateł sygnalizacji zmiany kierunku jazdy),
tłumików (co może powodować przekroczenie dopuszczalnych norm hałasu),
katalizatora (co może powodować przekroczenie norm emisji spalin),
licznika przebiegu pojazdu,
zamków do drzwi.

Biorąc pod uwagę powyższe należy zauważyć, że przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Jednakże w myśl art. 100 ust. 4 za samochody osobowe nie uważa się pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Jeżeli zatem, co wynika ze złożonego wniosku, „samochód rajdowy” będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia nie podlega rygorom przepisów o ruchu drogowym (nie jest środkiem transportu przeznaczonym do poruszania się po drogach) i nie podlega rejestracji, to nie można go uznać za samochód osobowy podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Reasumując, nabyty wewnątrzwspólnotowo „samochód rajdowy” nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, ponieważ nie można go uznać za samochód osobowy w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin