Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/4513-1-31/15-4/TK
z 8 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 sierpnia 2015 r. (data wpływu 28 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu rajdowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu rajdowego. Wniosek uzupełniono pismem dnia 24 sierpnia 2015 r. (data wpływu 28 sierpnia 2015 r.) w zakresie wskazania, którego zdarzenia przyszłego dotyczy wpłacona kwota lub uzupełnienie opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje zakup samochodu rajdowego, który będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej do celów świadczenia usług marketingowych. Samochód będzie przeznaczony wyłącznie do udziału w rajdach. Będzie się on poruszał wyłącznie po zamkniętych torach wyścigowych. Na miejsca rajdów będzie on transportowany na lawecie. Samochód będzie wyposażony w klatkę bezpieczeństwa. Klatka ta jest elementem konstrukcyjnym typowym dla samochodów rajdowych i mającym na celu zapewnienie bezpieczeństwa kierowcy. Samochód będzie posiadał stały napęd na cztery koła i 6-biegową skrzynię biegów. Samochód będzie wyposażony w silnik czterocylindrowy, z 16 zaworami i momentem obrotowym 300 Nm. Moc silnika to 310 koni mechanicznych. Samochód będzie posiadał świadectwo homologacji dla klatki bezpieczeństwa oraz dla zbiornika paliwa, które potwierdzają bezpieczeństwo konstrukcyjne tych elementów pozwalające na ich użycie w warunkach rajdowych.

Samochód ten, jako samochód rajdowy, nie będzie posiadał numeru VIN (tzw. numeru nadwozia), ani też homologacji. Także wyposażanie samochodu będzie związane z jego rajdowym przeznaczeniem, ponieważ auto nie będzie posiadało:

• świateł drogowych (w tym świateł sygnalizacji zmiany kierunku jazdy);
• tłumików (co może powodować przekroczenie dopuszczalnych norm hałasu);
• katalizatora (co może powodować przekroczenie norm emisji spalin);
• licznika przebiegu pojazdu;
• zamków do drzwi.
  
  

Samochód byłby zakupiony od sprzedawcy (będącego jednocześnie producentem) ze Szwecji. Samochód byłby przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w Szwecji i wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce. Umowa ze sprzedawcą zawierać będzie oświadczenie producenta o tym, że samochód został zaprojektowany i zbudowany do startu w zawodach odbywających się wyłącznie na zamkniętych torach wyścigowych. Natomiast kupujący będzie oświadczał w umowie, że znany jest mu stan techniczny samochodu wynikający z celu do jakiego został on zaprojektowany i zbudowany i nie wnosi w związku z tym żadnych zastrzeżeń. Kupujący będzie ponadto oświadczał, że przyjął do wiadomości, że samochód nie spełnia warunków pozwalających na dopuszczenie go do ruchu publicznego w wyniku czego nie można poruszać się nim po drogach publicznych.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Samochód byłby wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Cena zakupu będzie wyższa niż 20 000 euro.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wewnątrzwspólnotowe nabycie opisanego samochodu rajdowego podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (dalej w skrócie u.p.a.) w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Przez nabycie wewnątrzwspólnotowe, zgodnie z art. 2 pkt 9 u.p.a. rozumie się przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

W art. 100 ust. 4 u.p.a. zawarta została definicja samochodu osobowego: „Samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym”.

Z powyższej definicji wynika, że samochody wyścigowe, podobnie jak samochody objęte pozycją CN 8703 mieszczą się co do zasady w definicji samochodu osobowego na potrzeby podatku akcyzowego. Jednak z zakresu samochodów osobowych zostały wyłączone pojazdy samochodowe, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Aby określić, czy samochód podlega rejestracji konieczne jest odwołanie się do zapisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (dalej w skrócie u.p.r.d.).

U.p.r.d. w sposób dość ogólny reguluje kwestię rejestracji samochodów. Właściciel pojazdu sprowadzonego z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej jest obowiązany zarejestrować pojazd na terytorium Polski w terminie 30 dni od dnia jego sprowadzenia (art. 71 ust. 7 u.p.r.d.). Dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe (art. 71 ust. 1 u.p.r.d.).

Z powyższych regulacji u.p.r.d. wynika zatem, że rejestracja i dopuszczenie do ruchu dotyczy tylko „pojazdów”/„pojazdów samochodowych” w rozumieniu u.p.r.d.. Aby zatem ustalić czy przedmiotowy samochód wymaga czy nie wymaga rejestracji zgodnie z u.p.r.d. należy w pierwszej kolejności ustalić czy spełnia on definicję „pojazdu”/„pojazdu samochodowego” zgodnie z u.p.r.d. Pojęcia te zostały zdefiniowane w art. 2 u.p.r.d. Pojazd samochodowy to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h (art. 2 pkt 33 u.p.r.d.). Pojazd silnikowy to z kolei pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego (art. 2 pkt 32 u.p.r.d.). Natomiast sam pojazd to „środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane” (art. 2 pkt 32 u.p.r.d.).

W konsekwencji przedmiotowy samochód rajdowy będzie uznany za pojazd w rozumieniu u.p.r.d. jeżeli będzie środkiem transportu przeznaczonym do poruszania się po drodze lub maszyną/urządzeniem do tego przystosowaną. Samochód rajdowy niewątpliwie jest środkiem transportu, natomiast dla uznania go za pojazd kluczowa jest weryfikacja czy jest przeznaczony lub przystosowany do poruszania się po drodze. Droga to „wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt” (art. 2 pkt 1 u.p.r.d.). Natomiast jezdnia to „część drogi przeznaczona do ruchu pojazdów; określenie to nie dotyczy torowisk wydzielonych z jezdni” (art. 2 pkt 6 u.p.r.d.).

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca uważa, że samochód rajdowy którego zakup jest planowany nie jest pojazdem w rozumieniu u.p.r.d., ponieważ nie jest przeznaczony albo przystosowany do poruszania się po drodze. Samochód rajdowy jest przeznaczony do poruszania się po zamkniętym torze wyścigowym. Tor wyścigowy nie jest oczywiście jezdnią, czyli częścią drogi przeznaczoną do ruchu pojazdów. Samochód rajdowy nie jest także przystosowany do poruszania się po drogach, ponieważ nie ma szeregu elementów wymaganych do tego (np. świateł drogowych, świateł sygnalizacji zmiany kierunku jazdy). Tym samym samochód rajdowy nie może być uznany za pojazd, a w konsekwencji również za pojazd silnikowy i pojazd samochodowy w rozumieniu u.p.r.d. w związku z tym nie będą miały do niego zastosowania zapisy art. 71 u.p.r.d. o rejestracji, które dotyczą tylko pojazdów. Dodatkowo można wskazać, że samochód rajdowy nie będzie posiadał numeru VIN (tzw. numeru nadwozia), który jest jedną z informacji podawanych przy rejestracji i wpisywanych do dowodu rejestracyjnego samochodu. Brak tego numeru uniemożliwia zarejestrowanie omawianego samochodu rajdowego. Podsumowując ten fragment uzasadnienia, Wnioskodawca uważa, że samochód rajdowy nie mieści się w definicji „pojazdu” zawartej w u.p.r.d., a tym samym nie podlega rejestracji na podstawie przepisów u.p.r.d.

Powyższe stanowisko, że samochód wyścigowy przeznaczony tylko do użytku na torach wyścigowych nie spełnia definicji „pojazdu” a w konsekwencji także definicji „pojazdu samochodowego” na gruncie u.p.r.d., potwierdzają także organy podatkowe w wydawanych indywidualnych interpretacjach oraz sądy administracyjne: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 marca 2013 r. (sygn. IBPP4/443-568/12/LG), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 31 października 2012 r. (sygn. ILPP4/443-341/12-2/BA), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 3 lipca 2012 r. (sygn. IPPP3/443-615/11/12-6/S/KB) oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 1 lutego 2012 r. (sygn. VIII SA/Wa 1010/11). W takim wypadku, zgodnie z u.p.r.d. nie podlega on rejestracji i dopuszczeniu do ruchu drogowego.

Ponadto zgodnie z art. 71 ust. 2 u.p.r.d. „Pojazdy określone w ust. 1 są dopuszczone do ruchu, jeżeli odpowiadają warunkom określonym w art. 66 oraz są zarejestrowane i zaopatrzone w zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne, a w przypadku pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, w nalepkę kontrolną”. Wśród warunków jakim muszą odpowiadać samochody art. 66 ust. 1 u.p.r.d. wskazano, że pojazd uczestniczący w ruchu ma być tak zbudowany, wyposażony i utrzymany, aby korzystanie z niego:

1. nie zagrażało bezpieczeństwu osób nim jadących lub innych uczestników ruchu, nie naruszało porządku ruchu na drodze i nie narażało kogokolwiek na szkodę;
2. nie zakłócało spokoju publicznego przez powodowanie hałasu przekraczającego poziom określony w przepisach szczegółowych;
3. nie powodowało wydzielania szkodliwych substancji w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach szczegółowych;
4. nie powodowało niszczenia drogi;
5. zapewniało dostateczne pole widzenia kierowcy oraz łatwe, wygodne i pewne posługiwanie się urządzeniami do kierowania, hamowania, sygnalizacji i oświetlenia drogi przy równoczesnym jej obserwowaniu;
6. nie powodowało zakłóceń radioelektrycznych w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach szczegółowych.
   
   

W przypadku przedmiotowego samochodu rajdowego niemożliwe jest spełnienie wszystkich tych warunków. Jak wskazano w stanie faktycznym samochód rajdowy nie będzie wyposażony w tłumiki, co może powodować przekroczenie dopuszczalnych norm hałasu, a tym samym naruszenie art. 66 ust. 1 pkt 2 u.p.r.d.

Samochód rajdowy nie będzie też posiadał katalizatora, co z kolei może powodować przekroczenie norm emisji spalin i naruszać art. 66 ust. 1 pkt 3 u.p.r.d. Wynika to oczywiście z przeznaczenia samochodu rajdowego, który nie będzie uczestniczył w ruchu drogowym i nie będzie służył do przewożenia ludzi i rzeczy (będzie służył do ścigania się na wyznaczonych torach). Jeśli zgodnie z art. 71 ust. 2 u.p.r.d. warunkiem dopuszczenia samochodu do ruchu jest spełnienie wszystkich wymogów określonych w art. 66 u.p.r.d., to samochód rajdowy nie spełniający tych wymogów nie może być dopuszczony do ruchu i nie podlega rejestracji. Ponadto zgodnie z art. 70zn ust. 1 u.p.r.d. „Spełnienie odpowiednich warunków lub wymagań technicznych danego pojazdu, potwierdza się dopuszczeniem jednostkowym pojazdu”. Natomiast zgodnie z art. 70zn ust. 3 u.p.r.d. „Nowy pojazd zaprojektowany i zbudowany do użytku przede wszystkim na placach budowy, w kamieniołomach, w obiektach portowych lub w portach lotniczych, pojazd wolnobieżny, pojazd kategorii M1 przeznaczony do zawodów sportowych nie podlega obowiązkowi uzyskania dopuszczenia jednostkowego pojazdu (...)”. Z powyższego wynika, że spełnianie warunków i wymogów technicznych samochodu potwierdza się dopuszczeniem do ruchu. Natomiast samochody sportowe (w tym samochody wyścigowe) nie podlegają obowiązkowi uzyskania dopuszczenia jednostkowego pojazdu. Nie ma zatem obowiązku przeprowadzania procedury, która potwierdziłaby spełnianie warunków lub wymogów technicznych stawianych samochodom dopuszczonym do ruchu po drogach. Wnioskodawca planuje dokonać zakupu samochodu rajdowego od sprzedawcy będącego jednocześnie producentem tego samochodu. Jest to podmiot, który ma najpełniejszą wiedzę na temat konstrukcji i zastosowania samochodu rajdowego. Producent ponosi też, w pewnym zakresie, odpowiedzialność za wskazanie właściwego przeznaczenia produkowanego samochodu. W związku z tym umowa będzie stwierdzała, że samochód jest przeznaczony do startu w zawodach odbywających się wyłącznie na zamkniętych torach wyścigowych oraz że samochód nie spełnia warunków pozwalających na dopuszczenie go do ruchu na drogach publicznych. Takie stwierdzenia zawarte w umowie, wynikające z wiedzy jaką posiada producent samochodu rajdowego wskazują dodatkowo, że omawiany samochód rajdowy nie jest przeznaczony do poruszania się po drogach i w związku z tym nie podlega rejestracji w Polsce. Wnioskodawca chciałby wskazać, że jego stanowisko znalazło potwierdzenie w interpretacji Detektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 lipca 2011 r. (sygn. IPPP3/443-615/11-3/KB). która dotyczyła bardzo zbliżonego stanu faktycznego w interpretacji uznano, że nabyły wewnątrzwspólnotowo „pojazd wyścigowy” nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, ponieważ nie można go uznać za samochód osobowy w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym w jej uzasadnieniu czytamy „Biorąc pod uwagę powyższe należy zauważyć, ze przedmiotem opodatkowania akcyzą jest min nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Jednakże w myśl art. 100 ust. 4 za samochody osobowe nie uważa się pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym a zatem, skoro Wnioskodawca wskazał, ze przedmiotowy pojazd nie podlega rygorom przepisów o ruchu drogowym, tj. nie podlega rejestracji, to nie można go uznać za samochód osobowy podlegający opodatkowaniu akcyzą. Reasumując, nabyty wewnątrzwspólnotowo „pojazd wyścigowy” nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, ponieważ nie można go uznać za samochód osobowy w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe”.

Reasumując – Wnioskodawca uważa, ze opisany samochód rajdowy nie jest samochodem osobowym w rozumieniu art. 100 ust. 4 u.p.a. Tym samym jego wewnątrzwspólnotowe nabycie nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Samochód rajdowy nie spełnia definicji samochodu osobowego z u.p.a., ponieważ samochód ten nie podlega rejestracji. Samochód rajdowy, w świetle przepisów o ruchu drogowym nie jest bowiem pojazdem, tzn. nie jest środkiem transportu przeznaczonym do poruszania się po drogach, a jego konstrukcja i wyposażenie nie spełniają warunków technicznych umożliwiających dopuszczenie do poruszania się po drogach, a tym samym nie może być w Polsce zarejestrowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. Nr 752, z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
   1. wyprodukowanego na terytorium kraju,
   2. od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.
   
   

Natomiast, w myśl art. 100 ust. 4 ustawy, samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Z powyższych przepisów wynika, że samochody wyścigowe, podobnie jak samochody objęte pozycją CN 8703 mieszczą się co do zasady w definicji samochodu osobowego na potrzeby podatku akcyzowego. Z zakresu samochodów osobowych zostały jednak wyłączone pojazdy samochodowe, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje zakup na cele prowadzonej działalności gospodarczej „samochodu rajdowego”, który będzie przeznaczony tylko do udziału w rajdach. Na miejsce rajdów będzie on transportowany na lawecie. Samochód byłby zakupiony od sprzedawcy (będącego jednocześnie producentem) za Szwecji oraz byłby przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru w Polsce. Przedmiotowy samochód będzie przeznaczony do poruszania się po zamkniętym torze wyścigowym, który nie jest drogą lub jezdnią w rozumieniu ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz nie jest także przystosowany do poruszania się po drogach, ponieważ nie ma szeregu elementów wymaganych do tego (np. świateł drogowych, świateł sygnalizacji zmiany kierunku jazdy). Samochód rajdowy nie będzie posiadał numeru VIN oraz nie będzie podlegał rejestracji.

Biorąc pod uwagę powyższe należy zauważyć, że przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Jednakże w myśl art. 100 ust. 4 ustawy, za samochody osobowe nie uważa się pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Jeżeli zatem, co wynika ze złożonego wniosku, „samochód rajdowy” będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia nie podlega rygorom przepisów o ruchu drogowym (nie jest środkiem transportu przeznaczonym do poruszania się po drogach), tj. nie podlega rejestracji, to nie można go uznać za samochód osobowy podlegający opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Reasumując, nabyty wewnątrzwspólnotowo „samochód rajdowy” nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, ponieważ nie można go uznać za samochód osobowy w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informuje się, że w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) oraz w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia w terminie późniejszym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.