INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20.04.2011 r. (data wpływu 26.04.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia „pojazdu wyścigowego” oraz odliczenia całości podatku naliczonego z tego tytułu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26.04.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia „pojazdu wyścigowego” oraz odliczenia całości podatku naliczonego z tego tytułu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firma prowadzi działalność od 1989 r. w zakresie 45.20 konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, 45.32 sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do samochodów osobowych i furgonetek, 45.11 sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek, 77.11 wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek, 29.10 produkcja silników do pojazdów samochodowych, 29.10 produkcja samochodów osobowych 29.20 produkcja nadwozi do pojazdów silnikowych, 73.11 działalność agencji reklamowych, 28.99 produkcja pozostałych maszyn specjalnego przeznaczenia gdzie indziej nie sklasyfikowana.

Na cele prowadzonej działalności gospodarczej zakupiono „pojazd wyścigowy” czyli maszynę poruszającą się tylko po wydzielonych torach wyścigowych. Zakup został dokonany od firmy czeskiej - podatnika podatku VAT, zarejestrowanego dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w Czechach. Na każde zawody „pojazd” ten przewożony jest na lawecie (zarejestrowanej przyczepie). Pojazd ten nie podlega również rygorom przepisów o ruchu drogowym - nie podlega rejestracji. Mimo, iż wygląda jak samochód osobowy nie służy do przewozu osób - jest w nim miejsce tylko dla kierowcy. Pozostałą część zajmuje specjalna konstrukcja wzmacniająca (klatka bezpieczeństwa) oraz urządzenia sterujące. Pojazd został sklasyfikowany pod nr PKWiU 34.10.5. Przedmiotowy pojazd nie podlega rejestracji i będzie użytkowany wyłącznie na terenach zamkniętych, jest napędzany silnikiem o pojemności 1600 cm3, data dopuszczenia pojazdu do użytku to 11-04-2011 r., pojazd jest eksploatowany na godziny pracy silnika, a więc nie można określić przebiegu pojazdu, moc silnika wynosi 220 KM.

Firma czeska wystawiła fakturę VAT w EURO w kwocie netto. Wnioskodawca wystawił fakturę wewnętrzną przeliczając wartość w złotych według kursu NBP po kursie z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego. Wnioskodawca naliczył 23% VAT i wpłacił na konto Urzędu Skarbowego oraz złożył informację VAT-23. Za właściwy okres rozliczeniowy wykaże w deklaracji VAT-7 za miesiąc kwiecień podatek należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru. tj. środka transportu oraz w tej samej wysokości podatek naliczony obniżający podatek należny. Zainteresowany nie zastosował ograniczenia podatku naliczonego zawartego w art. 86 ust. 3 ponieważ dotyczą one pojazdów samochodowych podlegających rejestracji tj. dopuszczonych do ruchu na drogach publicznych. Wpłacony uprzednio do urzędu podatek będzie pomniejszał wykazany w deklaracji podatek należny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zakupiony pojazd stanowi środek transportu, a co za tym idzie czy Wnioskodawca powinien do 14 dni odprowadzić podatek VAT, czy też powinien zakup potraktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i rozliczyć podatek naliczony i należny w deklaracji VAT-7 i VAT UE oraz czy Wnioskodawcy przysługuje pełne odliczenie podatku naliczonego czy tylko częściowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie można w/w pojazdu uznać za samochód osobowy ponieważ nie podlega rejestracji i nie będzie jeździł po drogach publicznych, a jedynie w obiektach zamkniętych gdzie będzie dowożony na lawecie. Dokonując pełnego odliczenia VAT Wnioskodawca kierował się tymi kryteriami. Natomiast stosując art. 103 ust. 3 i 4 ustawy Zainteresowany uznał przedmiotowy „pojazd wyścigowy” jako środek transportu w rozumieniu podatku od towarów i usług.

W dniu 20.07.2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną znak IPPP3/443-615/11-2/KB, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za:

• prawidłowe - w zakresie rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia „pojazdu wyścigowego”,
• nieprawidłowe - w zakresie odliczenia całości podatku naliczonego z tytułu nabycia „pojazdu wyścigowego”.
  
  

W uzasadnieniu tut. Organ wskazał, że w sposób uprawniony skarżący dokonał rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia nowego środka transportu, tj. dokonał obliczenia i wpłacił podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego. Podniósł bowiem, że w zaistniałym stanie faktycznym przedmiotowy pojazd spełnił kryteria określone w definicji nowego środka transportu (art. 2 pkt 10 lit. a).

Organ nie zgodził się natomiast ze stanowiskiem Wnioskodawcy w zakresie skorzystania z możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowego „pojazdu wyścigowego”. Powołując się na art. 86 ust. 1 ustawy o VAT określającego prawo podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wskazał jednocześnie, że zasady odliczania tego podatku związanego z nabyciem oraz użytkowaniem samochodów osobowych i pojazdów samochodowych w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2012 r. regulują odpowiednio zapisy art. 3, art. 4 i art. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652, dalej: „ustawa nowelizująca”). W konsekwencji organ wyprowadził wniosek, że „pojazd wyścigowy” w przedstawionym przez skarżącego stanie faktycznym jest pojazdem samochodowym, do którego będzie miało zastosowanie ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, z uwagi na niespełnienie przez ten pojazd warunków określonych w ust. 2 tego przepisu, czyli skarżący był uprawniony do odliczenia jedynie 60% kwoty podatku określonej w fakturze wewnętrznej, nie więcej jednak niż 6 000 zł.

Pismem z dnia 01.08.2011 r. (data wpływu 03.08.2011 r.) Strona wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie do usunięcia naruszenia prawa wynikającego z wydanej interpretacji indywidualnej. W odpowiedzi na powyższe wezwanie pismem nr IPPP3/443-615/11-5/KB z dnia 02.09.2011 r. (data doręczenia 08.09.2011 r.) tut. Organ stwierdził brak podstaw do zmiany przedmiotowej interpretacji.

W dniu 26.09.2011 r. (data wpływu 29.09.2011 r.) wniesiono skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na ww. interpretację. WSA w Warszawie, rozpatrując skargę, w wyroku z dnia 01.02.2012 r. sygn. akt VII SA/Wa 1010/11 uchylił zaskarżoną interpretację.

Sąd stwierdził, że skoro samochód jest przeznaczony do użytku tylko na specjalnych torach wyścigowych, nie będących drogami ani strefami zamieszkania bądź strefami ruchu w rozumieniu przepisów ustawy prawo o ruchu drogowym, to tym samym nie jest pojazdem w rozumieniu art. 2 pkt 31) tej ustawy, a w konsekwencji nie jest też ani pojazdem silnikowym w rozumieniu art. 2 pkt 32 czy też pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy p.r.d.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, oraz biorąc pod uwagę rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 2 pkt 10 lit. a ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o nowych środkach transportu - rozumie się przez to przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata, jeżeli przejechały nie więcej niż 6 000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zakupił na cele prowadzonej działalności gospodarczej „pojazd wyścigowy” czyli maszynę poruszającą się tylko po wydzielonych torach wyścigowych. Zakup został dokonany od firmy czeskiej - podatnika podatku VAT, zarejestrowanego dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w Czechach. Pojazd ten nie podlega rygorom przepisów o ruchu drogowym - nie podlega rejestracji. Mimo, iż wygląda jak samochód osobowy nie służy do przewozu osób - jest w nim miejsce tylko dla kierowcy. Pozostałą część zajmuje specjalna konstrukcja wzmacniająca (klatka bezpieczeństwa) oraz urządzenia sterujące. Przedmiotowy pojazd nie podlega rejestracji i będzie użytkowany wyłącznie na terenach zamkniętych (torach wyścigowych). Jak wskazał Wnioskodawca pojazd jest napędzany silnikiem o pojemności 1600 cm3, a data dopuszczenia go do użytku to 11.04.2011 r. Ponadto, pojazd jest eksploatowany na godziny pracy silnika, a więc nie można określić przebiegu pojazdu, moc silnika wynosi 220 KM.

A zatem, mając na uwadze wyżej wskazany przepis art. 2 pkt 10 lit. a ustawy i opis stanu faktycznego, należy stwierdzić, że przedmiotowy pojazd spełnia kryteria określone w definicji nowego środka transportu, ponieważ:

• służy on do transportu osób (co prawda tylko kierowcy);
• posiada silnik o pojemności skokowej 1600 m3, a więc większej niż 48 cm3;
• pojazd został dopuszczony do użytku 11 kwietnia 2011 r., a więc od momentu dopuszczenia go do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy.
  
  

Jak stanowi art. 99 ust. 10 ustawy w przypadku gdy podatnicy, o których mowa w art. 15, oraz podmioty niebędące podatnikami wymienionymi w art. 15, niemające obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub w ust. 8, dokonują jedynie wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu, deklarację podatkową w zakresie nabywanych nowych środków transportu składa się w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu.

Zgodnie z art. 103 ust. 3 ustawy w przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Z kolei, w myśl ust. 4 tego artykułu przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że skoro opisany we wniosku „pojazd wyścigowy”, w myśl definicji zawartej w ustawie, jest nowym środkiem transportu to do transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowego pojazdu będzie mieć zastosowanie art. 103 ust. 3 ustawy. W konsekwencji, Wnioskodawca jest obowiązany do obliczenia i wpłacenia podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Natomiast odnosząc się do pytania Wnioskodawcy w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego należy zwrócić uwagę na art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Należy ponadto zauważyć, iż w art. 88 tej ustawy wskazane zostały sytuacje, w przypadku wystąpienia których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Z kolei, zasady odliczenia podatku związanego z nabyciem oraz użytkowaniem samochodów osobowych i pojazdów samochodowych w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. regulują odpowiednio zapisy art. 3, art. 4 i art. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy nowelizujacej, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, powyższy przepis nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   
   

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Jak stanowi art. 4 powołanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie tejże ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojazdu samochodowego należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 20.06.1997 r. Prawo o ruchu drogowym (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 108 poz. 908. ze zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy, reguluje ona zasady ruchu na drogach publicznych, w strefach zamieszkania oraz w strefach ruchu. Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1 ww. ustawy droga to wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdujących się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt, zaś zgodnie z art. 2 pkt 31 ww. ustawy pojazd to środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszyna lub urządzenie do tego przystosowane.

Według definicji zawartych w art. 2 pkt 32 i 33 ww. ustawy, pojazd silnikowy to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego, natomiast pojazd samochodowy to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

W świetle powołanych definicji pojazdu silnikowego i pojazdu samochodowego, warunkiem uznania przedmiotowego samochodu wyścigowego za pojazd silnikowy lub pojazd samochodowy jest uznanie go w pierwszej kolejności za pojazd w świetle przepisów tej ustawy. Aby samochód wyścigowy był uznany za pojazd musi spełniać dwie cechy:

1. być środkiem transportu,
2. być przeznaczony do poruszania się po drodze (lub strefie ruchu bądź zamieszkania w rozumieniu art. 2 pkt 16 i 16a ww. ustawy), przy czym powinna to być droga w rozumieniu art. 2 ust. 1.
   
   

O ile poza sporem jest, że przedmiotowy samochód to środek transportu, to jednak nie można uznać, że jest on przeznaczony do poruszania się po drodze w ustawowym rozumieniu drogi lub strefie ruchu lub strefie zamieszkania w rozumieniu art. 2 pkt 16 i 16a ww. ustawy. Zatem skoro przedmiotowy samochód wyścigowy jest przeznaczony do użytku tylko na specjalnych torach wyścigowych, nie będących drogami ani strefami zamieszkania bądź strefami ruchu w rozumieniu przepisów ustawy prawo o ruchu drogowym, to tym samym nie jest pojazdem w rozumieniu art. 2 pkt 31 tej ustawy, a w konsekwencji nie jest też ani pojazdem silnikowym w rozumieniu art. 2 pkt 32 ww. ustawy czy też pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ww. ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że „pojazd wyścigowy” zakupiony przez Wnioskodawcę nie jest pojazdem samochodowym. Co oznacza, że do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu przedmiotowego pojazdu nie ma zastosowania ograniczenie, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej. A zatem, z uwagi na fakt, że „pojazd wyścigowy” będzie wykorzystywany do działalności opodatkowanej Wnioskodawca będzie miał prawo odliczyć podatek naliczony zawarty w fakturze wewnętrznej, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, przy założeniu, że nie zaistnieją wyłączenia wskazane w art. 88 ustawy.

Reasumując, do transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowego pojazdu będzie mieć zastosowanie art. 103 ust. 3 ustawy, a zatem Wnioskodawca jest obowiązany do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego. Ponadto, Wnioskodawca będzie miał prawo odliczyć podatek naliczony z tytułu nabycia przedmiotowego „pojazdu wyścigowego”.

Nadmienia się, iż przedmiot niniejszej interpretacji stanowi rozstrzygnięcie w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast rozstrzygnięcie w zakresie podatku akcyzowego zostało zawarte w odrębnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.