Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-595/14-2/MC
z 17 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów − jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą prawną – spółką akcyjną z siedzibą na terytorium Polski oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”).

Wnioskodawca będzie jedynym akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej (dalej: „Spółka”), w której komplementariuszem będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Rok obrotowy SKA rozpoczęty w 2013 r. zostanie zakończony w 2015 r. Do tego momentu na gruncie art. 4 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz.U. z 2013 r., poz. 1387) SKA nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. [Status podatkowy SKA stanowi element zdarzenia przyszłego i nie jest objęty przedmiotem zapytania Wnioskodawcy].

Wnioskodawca otrzyma od Spółki pożyczki (dalej: „Pożyczki”), które przeznaczy na finansowanie bieżącej działalności operacyjnej i/lub inwestycyjnej. Umowy Pożyczek zostaną zawarte na okres przekraczający rok podatkowy. Przed spłatą kapitału pożyczek Wnioskodawca dokona płatność odsetek z góry (dalej: „Odsetki”) za cały przewidywany okres trwania pożyczek. Faktyczna zapłata odsetek będzie miała miejsce przed uzyskaniem przez Spółkę podmiotowości podatkowej na gruncie podatku dochodowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania Odsetek od Pożyczek jako kosztu podatkowego jednorazowo w momencie zapłaty tychże Odsetek?

Zdaniem Wnioskodawcy będzie on uprawniony do rozpoznania Odsetek od Pożyczek jako kosztu podatkowego jednorazowo w momencie zapłaty tychże Odsetek.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Na gruncie przytoczonego przepisu, w celu ustalenia czy Wnioskodawca będzie uprawiony do zaliczenia odsetek od Pożyczki do kosztów podatkowych, należy przed wszystkim zweryfikować czy Odsetki wykazują związek z przychodami Wnioskodawcy.

Odnosząc się do kwestii związku Odsetek z przychodami Wnioskodawcy należy zwrócić uwagę, że w analizowanej sprawie Pożyczka zostanie zaciągnięta na finansowanie działalności operacyjnej i/lub inwestycyjnej. Tym samym nie powinno budzić wątpliwości, że Odsetki od Pożyczki będą ponoszone w celu osiągnięcia przychodów.

Jednocześnie istotne pozostaje brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Wyrażona w przytoczonym przepisie reguła zaliczenia odsetek do kosztów oznacza, że odsetki do momentu, w którym nie zostaną faktycznie zapłacone bądź też skapitalizowane, nie mogą zostać w ogóle znane za koszt uzyskania przychodów. Równocześnie, zdaniem Spółki, w oparciu o wykładnię a contrario wskazanej regulacji należy przyjąć, że odsetki stają się kosztem zawsze w momencie ich zapłaty (tzw. zasada kasowa rozliczania odsetek jako kosztu podatkowego).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do odsetek zastosowania nie znajdują przepisy art. 15 ust. 4-4e ustawy o CIT dotyczące zasad rozliczania kosztów w czasie. Powyższe wynika z faktu, iż w ocenie Wnioskodawcy art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT stanowi lex specialis w odniesieniu do art. 15 ust. 4-4e tejże ustawy.

Powyższa teza znajduje dodatkowe wsparcie w fakcie, iż na gruncie ustawy o CIT za równoznaczną z zapłatą uznaje się również kapitalizację odsetek. W przypadku skapitalizowania odsetek stają się one kosztem w momencie kapitalizacji i nie podlegają rozliczeniu w czasie (art. 16 ust. 1 pkt 10 ustawy o CIT).

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w orzecznictwie i wydawanych interpretacjach indywidualnych, w tym m.in.:

• Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2014.06.06 (IPPB3/423-305/14-2/MC), w której uznano za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, w którym stwierdzono m.in. że /.../ odnośnie momentu zaliczenia do kosztów podatkowych odsetek od Pożyczki nie mają zastosowania przepisy art. 15 ust. 4-4e Ustawy o PDOP dotyczące rozliczania kosztów w czasie, ponieważ art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o PDOP zawiera specyficzne dla odsetek postanowienia w tym zakresie (inaczej mówiąc, art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o PDOP stanowi lex specialis w odniesieniu do art. 15 ust. 4-4e ustawy o PDOP);
• Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 2014.02.21 (ITPB3/423-556a/13/PS), w której organ podatkowy stwierdził, że skoro zatem pożyczka została przeznaczona na cele bieżącej działalności Spółki i nie zostanie przeznaczona na zakup środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych, to jak słusznie wskazuje Wnioskodawca odsetki od tej pożyczki zapłacone z góry za cały okres, na który została udzielona pożyczka, będą stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty;
• Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2013.07.17 (ILPB3/423-187/13-4/JG), w której organ podatkowy stwierdził, że kapitalizowane odsetki są kosztem uzyskania przychodów w dacie ich kapitalizacji (bez względu na moment tej kapitalizacji), dokonanej zgodnie z warunkami umowy zawartej przez kontrahentów /.../ skapitalizowane z góry odsetki od pożyczki Spółka powinna zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich kapitalizacji, tj. dopisania do kwoty głównej pożyczki;
• Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2010.08.10 (ILPB3/423-441/10-3/KS), w której potwierdzono stanowisko Wnioskodawcy, iż /.../ odsetki od zaciągniętej pożyczki stanowią koszt uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji /.../;
• Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2008.10.13 (IBPB3/423-629/08/NG), w której Minister Finansów potwierdził, że zapłacone odsetki od pożyczki zaciągniętej na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika, stanowią koszt uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.