Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-651/14-2/JG
z 6 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z 3 grudnia 2014 r. (data wpływu 8 grudnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest producentem izolacji technicznych.

Spółka zawiera umowy z podmiotami uprawnionymi do badania sprawozdań finansowych (dalej jako: „Audytor”) o przeprowadzenie przeglądu danych do pakietu konsolidacyjnego Grupy X (dalej: „Grupa”), do której przynależy Spółka.

Przeglądy danych do pakietu konsolidacyjnego są przeprowadzane przez Audytora zgodnie z zasadami rachunkowości obowiązującymi w Grupie i mają na celu weryfikację danych prezentowanych w pakiecie konsolidacyjnym, który powinien przedstawiać prawidłowo i rzetelnie sytuację majątkową i finansową Wnioskodawcy z uwzględnieniem wymogów Grupy odnośnie układu i formatu danych finansowych. Audytor działa zgodnie z instrukcjami biegłego rewidenta Grupy. Raport powstały po zakończeniu przeglądu jest przekazywany biegłemu rewidentowi jednostki dominującej nad Spółką, zgodnie z wymaganiami Grupy. W związku z realizacją usług Audytora w powyższym zakresie, Spółka ponosi w całości koszty przeglądu danych do pakietu konsolidacyjnego.

Dodatkowo, informacja o wynikach przeprowadzonego przeglądu pozwala Wnioskodawcy m.in. na uzyskanie porównywalnych danych finansowych do danych finansowych pozostałych podmiotów z Grupy oraz spełnienie wymogów grupowych co do jakości danych do pakietu skonsolidowanego. Co więcej, dzięki informacjom uzyskanym w ramach przeglądu, Spółka może dokonać weryfikacji przychodów i kosztów Spółki w układzie narzuconym przez wymogi Grupy. Dodatkowo, informacje z przeglądu są istotne dla celów rachunkowości zarządczej i budżetowania. Przegląd do pakietu konsolidacyjnego umożliwia również weryfikację poprawności sprawozdań finansowych Spółki (zgodności z wymogami Grupy), jak również na dokonanie, w razie konieczności, stosownej korekty danych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki związane z przeprowadzeniem przeglądu do pakietu konsolidacyjnego są kosztami uzyskania przychodów Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z przeprowadzeniem przeglądu do pakietu konsolidacyjnego są kosztami uzyskania przychodów Spółki w rozumieniu art. 15 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie.

1. Koszty uzyskania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. l ustawy.

Z powyższego przepisu wynika zatem ogólna reguła stanowiąca, że wszystkie ponoszone przez podatnika wydatki, nie znajdujące się w ustawowym katalogu wyłączeń, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami osiąganymi przez podatnika lub w sposób pośredni służą zabezpieczeniu lub zachowaniu źródła przychodów. Oznacza to, że wydatki muszą być uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, a w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów, jak również zachowania, czy też zabezpieczenia źródła jego przychodów.

Zgodnie z literalnym brzmieniem regulacji art. 15 ust. l ww. ustawy, dany wydatek kwalifikowany jest do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli kumulatywnie spełnia następujące warunki:

• wydatek ten – bezpośrednio lub pośrednio – wpływa na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu podatnika,
• wydatek ten został poniesiony i jest definitywny oraz
• nie został wymieniony w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Uwzględniając powyższe, kosztami uzyskania przychodów będą zatem „wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zmierzającą do stworzenia, zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów”. Ponadto, wydatek taki powinien być dla podatnika definitywny, tj. poniesiony i niepodlegający zwrotowi. Oznacza to, że kosztem uzyskania przychodu będzie wyłącznie wydatek pokryty z zasobów majątkowych podatnika. Ostatni warunek uznania określonego wydatku za koszt uzyskania przychodu, który został wprost wymieniony w art. 15 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zakłada, iż taki wydatek nie może zostać wskazany w katalogu określonym w art. 16 ust. l ustawy (warunek negatywny). Ustawodawca w art. 16 ust. l ww. ustawy dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków, które nie będą, trwale lub przejściowo, stanowić kosztów uzyskania przychodu, nawet w sytuacji, gdy spełniają wyżej wskazane kryteria, tj. mają związek z osiągniętym przychodem oraz zostały faktycznie poniesione.

Łączne zbadanie spełnienia powyższych przesłanek w odniesieniu do określonego wydatku podatnika pozwala na rzetelną ocenę, czy dany wydatek jest dla podatnika kosztem uzyskania przychodu, czy też nie. Dodatkowo, ustalenie, czy w danym przypadku występuje związek kosztu z działalnością gospodarczą, wymaga analizy służącej odniesieniu się „do istniejących ewentualnie celów bądź też celu strategicznego dla danego podmiotu”.

2. Wydatki ponoszone na przeprowadzenie przeglądu do pakietu konsolidacyjnego a koszty uzyskania przychodów.

W ocenie Spółki, wydatki ponoszone przez nią na przeprowadzenie przeglądu do pakietu konsolidacyjnego Grupy, zgodnie z metodologią przyjętą przez biegłego rewidenta Grupy, do której należy Wnioskodawca, spełniają przesłanki zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów po stronie Spółki.

a) Związek wydatków z osiągnięciem (zachowaniem lub zabezpieczeniem) źródła przychodów Spółki.

Po pierwsze, należy wskazać związek przedmiotowych wydatków z osiągnięciem (zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła) przychodów przez Wnioskodawcę.

Analizując ekonomiczne uzasadnienie oraz racjonalność poniesienia tych wydatków przez Wnioskodawcę, Spółka pragnie wskazać, iż obowiązek przeprowadzenia przeglądu do pakietu konsolidacyjnego wynika z przynależności Wnioskodawcy do Grupy. W opinii Spółki – zaś przynależność do Grupy stanowi dla niej istotną korzyść (mającą związek z przychodami osiąganymi przez Spółkę), gdyż bezpośrednio przekłada się na rozpoznawalność marki Spółki i jej pozycję rynkową. Co więcej, poprzez wskazaną przynależność do Grupy, Wnioskodawca ma możliwość korzystania z doświadczeń pozostałych podmiotów w Grupie, co zmniejsza ryzyko błędów podejmowanych decyzji odnośnie działalności Spółki.

Zatem przynależność do Grupy ma niewątpliwy korzystny wpływ na poziom osiąganych przez Spółkę przychodów. Konsekwentnie, wydatki związane z funkcjonowaniem Spółki w Grupie, w tym wydatki ponoszone na przeprowadzenie przeglądu do pakietu konsolidacyjnego według standardów narzuconych przez Grupę, mają związek z przychodami Spółki. Dlatego też należy uznać, iż poniesienie przez Spółkę przedmiotowych wydatków znajduje przełożenie na kondycję finansową Spółki oraz jej pozycję rynkową, co przemawia za zaliczeniem tych wydatków do kosztów pośrednio związanych z osiąganymi przychodami.

Jednocześnie, zdaniem Spółki, nie można zatem wywieść wyłącznej korzyści podmiotu dominującego nad Wnioskodawcą z przeprowadzenia przeglądu do pakietu konsolidacyjnego. Wydatki na przeprowadzanie przeglądu do pakietów konsolidacyjnych znajdują bowiem gospodarcze uzasadnienie na poziomie Spółki. Należy zaznaczyć, iż przedmiotowe przeglądy umożliwiają Wnioskodawcy ocenę danych finansowych związanych z jej działalnością i pozwalają na dokonanie stosownej korekty tych danych w oparciu o uzyskane z raportu informacje. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, informacje z raportu są także istotne dla celów rachunkowości zarządczej i budżetowania oraz pozwalają na weryfikację osiąganych przychodów i ponoszonych kosztów działalności z perspektywy zgodności ich układu i formatu z wymogami grupowymi.

b) Poniesienie wydatków przez Spółkę.

W odniesieniu do przesłanki dotyczącej definitywnego poniesienia wydatku, celem zapewnienia możliwości zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów, należy zaznaczyć, iż to Wnioskodawca z własnych środków finansuje przeprowadzenie przeglądu do pakietu konsolidacyjnego.

Poniesienie kosztu z tego tytułu potwierdzane jest poprzez odpowiednio gromadzoną dokumentację, tj. stosowne umowy z Audytorem, których stroną jest Spółka, faktury wystawione przez Audytora obciążające Spółkę, a także potwierdzenia płatności za efekt finalny przeglądu, tj. raport Audytora.

Dlatego też – w ocenie Wnioskodawcy – bezsporne jest, że wydatki dotyczące przeglądu do pakietu konsolidacyjnego Grupy definitywnie obciążają Wnioskodawcę.

c) Brak wyłączenia wydatków na przeprowadzenie przeglądu do pakietu konsolidacyjnego z katalogu kosztów uzyskania przychodu.

Analizując spełnienie ostatniej przesłanki, tj. braku wyliczenia danego wydatku w katalogu wyłączeń z kosztów uzyskania przychodu należy stwierdzić, iż wydatki na przeprowadzenie przeglądu do pakietu konsolidacyjnego nie zostały przez ustawodawcę wskazane w art. 16 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dlatego też, ze względu na brak wyraźnej woli ustawodawcy do wyłączenia przedmiotowych wydatków z katalogu kosztów uzyskania przychodu, w ocenie Spółki, również analizowana przesłanka zostaje w przedmiotowej kwestii spełniona.

Kumulatywnie oceniając spełnienie wszystkich przesłanek zaliczenia ponoszonych przez Spółkę wydatków na przeprowadzenie przeglądu do pakietu konsolidacyjnego Grupy do kosztów uzyskania przychodów Spółki, należy zaznaczyć, iż w ocenie Wnioskodawcy, zostały one spełnione.

Zarówno gospodarcze uzasadnienie i związek przedmiotowych wydatków z przychodami Spółki, jak również fakt uszczuplenia majątku Wnioskodawcy w związku z ich poniesieniem, nie budzą bowiem wątpliwości. Co więcej, wydatki poddane analizie nie zostały przez ustawodawcę wyłączone z katalogu wydatków, które przy spełnieniu pozostałych przesłanek, stanowić mogą po stronie podatnika koszty uzyskania przychodu.

Uwzględniając powyższe rozważania, w ocenie Spółki, przedmiotowe wydatki są kosztami uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

3. Orzecznictwo sądowoadministracyjne oraz stanowisko organów podatkowych.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż przedmiotowa kwestia była przedmiotem rozstrzygnięć sądów administracyjnych.

Przykładowo, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 7 marca 2005 r. (sygn. I SA/Wr 1728/03) skład orzekający stwierdził, iż: „prawidłowo postąpiła strona skarżąca zaliczając w koszty uzyskania przychodów wynagrodzenie za badanie pakietu sprawozdawczego sporządzonego wg zasad Grupy F, który miał następnie służyć dla celów wydania opinii dla tej grupy przez jej audytora”.

Co więcej, w ocenie Sądu: „wydatek strony poniesiony na sporządzenie nieobowiązkowego (w świetle przepisów ustawy o rachunkowości) sprawozdania finansowego wg wymogów i zasad obowiązujących w międzynarodowej Grupie kapitałowej, której skarżąca jest członkiem, mimo, iż trudno jest przypisać go nawet potencjalnym przychodom, nie jest pozbawiony racjonalności. Nie ulega wątpliwości, że sporządzenie skonsolidowanego sprawozdania finansowego, opartego na przebadaniu jednostek organizacyjnych, które funkcjonują jako części międzynarodowych struktur pozwala na szybką ocenę kondycji finansowej poszczególnych firm i ich sytuacji ekonomicznej”.

Dodatkowo, kwestia związana z możliwością zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztu uzyskania przychodów była przedmiotem wydanych w imieniu Ministra Finansów indywidualnych interpretacji z zakresu prawa podatkowego, np.:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 kwietnia 2012 r. sygn. IPPB3/423-45/12-2/MC, w której organ podatkowy zgodził się z podatnikiem, że wydatki na badania przekształconych sprawozdań finansowych są kosztem uzyskania przychodu, ponieważ wnioskodawca wskazał, iż: „dane wykazane w sprawozdaniach, jak i wyliczone na ich podstawie wskaźniki, służą do przeprowadzania analiz i porównań wyników uzyskanych przez Spółkę z danymi innych firm telekomunikacyjnych w kraju i za granicą. Są podstawą do mierzenia pozycji Spółki na rynku, jej konkurencyjności i efektywności działań na tle innych operatorów”;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 4 stycznia 2011 r. sygn. IBPBI/2/423-1327/10/AP, w której organ podatkowy nadmienił, iż: „ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, co do zasady, nie wyklucza z kosztów uzyskania przychodów wydatków na badanie sprawozdań finansowych, które nie mają charakteru obligatoryjnego, nałożonego ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. z 2009 r. Dz. U. Nr 152 poz. 1223 ze zm.). Wydatki takie muszą jednak wypełnić generalną regułę wynikającą z art. 15 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W takim przypadku można je uznać za koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przez podatnika przychodami”;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 30 kwietnia 2010 r. sygn. ITPB3/423-141/10/DK, w której organ podatkowy stwierdził, iż jeśli przeprowadzenie badania sprawozdań finansowych „jest sporządzane w interesie Spółki i w celu uzyskania przez nią przychodów podatkowych, w związku z jej działalnością (a nie wyłącznie w interesie udziałowca) (...) poniesiony wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodów”;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 lipca 2009 r. sygn. IPPB3/423-204/09-3/JG, w której organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem podatnika, iż wydatki na badania sprawozdań finansowych „umożliwiają Spółce i jej udziałowcowi zapewnienie porównywalności własnych danych Spółki z danymi przedstawianymi przez inne podmioty z Grupy, zaś uczestnictwo w niej jest kluczowe dla osiąganych przez Spółkę przychodów, decyduje bowiem o możliwości bycia w Polsce wyłącznym dystrybutorem markowych produktów T. Pozwala to na analizę tych danych, m.in. w celu określenia rentowności, porównywalności kosztów i przychodów oraz wprowadzania stosownych korekt. Spółka pozyskuje informacje o jakości jej sprawozdań finansowych, jak również umożliwia podejmowanie decyzji zarządczych w oparciu o wiarygodne dane. Ponadto zweryfikowane dane umożliwiają Spółce porównywanie swoich wyników do wyników podobnych dystrybutorów w grupie i analizy oraz korygowania decyzji zarządczych”.
  
  

Uwzględniając tezy wynikające zarówno z orzecznictwa sądowoadministracyjnego, jak również ze stanowiska organów podatkowych w przedmiotowym zakresie, w kontekście wcześniej przedstawionej analizy i argumentacji Spółki, należy stwierdzić, iż wydatki ponoszone przez Spółkę na przeprowadzenie przeglądu do pakietu konsolidacyjnego stanowić będą dla niej koszt uzyskania przychodu, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

1. „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
2. „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
3. „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.
   
   

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka zawiera umowy z podmiotami uprawnionymi do badania sprawozdań finansowych (Audytor) o przeprowadzenie przeglądu danych do pakietu konsolidacyjnego Grupy X, do której przynależy Spółka.

Jak wskazał Wnioskodawca, przeglądy danych do pakietu konsolidacyjnego są przeprowadzane przez Audytora zgodnie z zasadami rachunkowości obowiązującymi w Grupie i mają na celu weryfikację danych prezentowanych w pakiecie konsolidacyjnym, który powinien przedstawiać prawidłowo i rzetelnie sytuację majątkową i finansową Wnioskodawcy z uwzględnieniem wymogów Grupy odnośnie układu i formatu danych finansowych. Audytor działa zgodnie z instrukcjami biegłego rewidenta Grupy. Raport powstały po zakończeniu przeglądu jest przekazywany biegłemu rewidentowi jednostki dominującej nad Spółką, zgodnie z wymaganiami Grupy. W związku z realizacją usług Audytora w powyższym zakresie, Spółka ponosi w całości koszty przeglądu danych do pakietu konsolidacyjnego.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka powzięła wątpliwość, czy wydatki związane z przeprowadzeniem przeglądu do pakietu konsolidacyjnego są kosztami uzyskania przychodów Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc zatem powyższe uregulowania prawne oraz przedstawione wyjaśnienia do opisu sprawy, należy stwierdzić, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, co do zasady, nie wyklucza opisanych we wniosku wydatków z kosztów uzyskania przychodów. Jednakże, aby tego rodzaju wydatki mogły stanowić koszty podatkowe muszą wypełniać generalną regułę art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Sam fakt braku wyłączenia tego rodzaju wydatków w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie daje podstaw do automatycznego zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Skoro więc – jak wskazała Spółka – przeprowadzenie przeglądu danych do pakietu konsolidacyjnego Grupy, do którego Spółka jest zobowiązana w związku z jej przynależnością do Grupy, pozwala także Wnioskodawcy m.in. na: uzyskanie porównywalnych danych finansowych do danych finansowych pozostałych podmiotów z Grupy oraz spełnienie wymogów grupowych co do jakości danych do pakietu skonsolidowanego, dokonanie weryfikacji przychodów i kosztów Spółki w układzie narzuconym przez wymogi Grupy, dokonanie weryfikacji poprawności sprawozdań finansowych Spółki (zgodności z wymogami Grupy) oraz – w razie konieczności – stosownej korekty danych oraz jest istotne dla celów rachunkowości zarządczej i budżetowania – to uznać należy, że poniesione przez Spółkę wydatki związane są z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i służą osiąganiu przychodów (zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów).

W konsekwencji, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na przeprowadzenie przeglądu danych do pakietu konsolidacyjnego mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie nadmienia się, że postępowanie w sprawie interpretacji indywidualnych jest postępowaniem szczególnym i w tym sensie ograniczonym np. w stosunku do postępowania podatkowego i kontrolnego, że nie może obejmować postępowania dowodowego. Powyższe wynika wprost z unormowania zawartego w art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi, że w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnej stosuje się odpowiednio przepisy art. 120, art. 121 § 1, art. 125, art. 126, art. 129, art. 130, art. 135-137, art. 140, art. 143, art. 165 § 3b, art. 165a, art. 168, art. 169 § 1-2, art. 170 i art. 171 oraz przepisy rozdziału 5, 6, 10 i 23 działu IV. W powołanym przepisie ustawodawca nie wymienia postępowania dowodowego, które regulują przepisy rozdziału 11 działu IV Ordynacji podatkowej.

I tak, w świetle powyższego, w procesie wydawania interpretacji indywidualnych właściwy organ nie dokonuje żadnych własnych ustaleń w ramach postępowania dowodowego, ale przedstawia wyłącznie ocenę stanowiska Wnioskodawcy na tle przedstawionego przez niego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Innymi słowy, podane przez Wnioskodawcę fakty nie podlegają weryfikacji ani konfrontacji z dokumentami źródłowymi, ponieważ w oparciu o wydaną w indywidualnej sprawie interpretację, Wnioskodawca uzyskuje jedynie informację o poglądzie organu w konkretnej, przedstawionej we wniosku sprawie.

Ustosunkowując się natomiast do powołanego w treści wniosku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego należy stwierdzić, że nie może ono wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że zdaniem organu podatkowego, teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Z kolei w odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych wydanych przez organy podatkowe stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami stanowiącymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.