Interpretacja Ministra Finansów
DD10/033/309/ZDA/14/RWPD-80562
z 28 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.; dalej: Ordynacja podatkowa) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną w dniu 19 grudnia 2007 r. znak: IP-PB3-423-222/07-2/GJ przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w ten sposób, iż stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2007 r. o wydanie interpretacji indywidualnej z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych dotyczące kwalifikacji wydatków ponoszonych na wykupienie pakietu świadczeń medycznych dla pracowników oraz członków ich rodzin – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Zgodnie z opisem stanu faktycznego przedstawionym we wniosku z dnia 19 września 2007 r. przez Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca), od 1 lipca 2007 r. pracownicy Spółki korzystają ze świadczeń zdrowotnych finansowanych przez Spółkę. Świadczenia te zapewnia L. S.A. Stosowna umowa o korzystanie pracowników ze świadczeń medycznych została zawarta w dniu 22 czerwca 2007 r. Wszyscy pracownicy korzystają ze świadczeń zdrowotnych, do zapewnienia których zobowiązują Spółkę przepisy Kodeksu pracy oraz inne obowiązujące przepisy, jak ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 1997 r. Nr 96 poz. 593 ze zm.) oraz Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie prowadzenia badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie Pracy (Dz. U. z 1996 r. Nr 69 poz. 332 ze zm.).

W ramach aneksu do umowy niektórzy pracownicy Spółki korzystają z tzw. pakietu diamentowego świadczeń zdrowotnych, w ramach którego zapewnione są tym pracownikom świadczenia zarówno te do których Spółka jest zobowiązana jako pracodawca w myśl ww. przepisów, jak i inne świadczenia medyczne, nie wchodzące w zakres medycyny pracy, do których świadczenia na rzecz pracowników nie obligują Wnioskodawcy obowiązujące przepisy.

Ponadto na podstawie umowy świadczenia zdrowotne w zakresie wynikającym z tej umowy mają zapewnione niektórzy członkowie rodzin pracowników objętych pakietem diamentowym, tj. dzieci do 25 roku życia pozostające na utrzymaniu tych pracowników oraz ich współmałżonek lub partner życiowy. Osoby te tj. członkowie rodziny – nie są pracownikami Spółki.

Co miesiąc Spółka przekazuje osobne listy: pracowników uprawnionych do świadczeń zdrowotnych w zakresie obowiązkowym dla pracodawcy – wynikającym z obowiązujących przepisów, osobną listę pracowników uprawnionych do pakietu diamentowego oraz osobną listę uprawnionych do świadczeń medycznych członków rodzin pracowników objętych pakietem diamentowym.

Umowa przewiduje ryczałtową odpłatność Spółki za ogół świadczeń otrzymywanych przez pracowników i członków rodzin w opisanym zakresie. Faktura otrzymywana co miesiąc opiewa na jedną kwotę za całość świadczeń, bez wyszczególnienia świadczeń obowiązkowo zapewnianych przez pracodawcę , świadczeń ponadobowiązkowych dla pracowników objętych pakietem diamentowym, jak również bez wyszczególnienia świadczeń dla członków rodzin pracowników objętych pakietem diamentowym. Wnioskodawca nie otrzymuje informacji o ilości i wartości świadczeń zdrowotnych, z jakich skorzystali w danym miesiącu poszczególni pracownicy i członkowie ich rodzin.

W związku z tym zadano m.in. pytanie czy zważywszy na ryczałtowy sposób odpłatności za świadczenia zdrowotne pełny koszt tych świadczeń ponoszony przez Spółkę stanowi koszt uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztem podatkowym jest pełny koszt świadczeń zdrowotnych ponoszony przez Spółkę.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), wydał w dniu 19 grudnia 2007 r. interpretację indywidualną nr IP-PB3-423-222/07-2/GJ, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważa, co następuje.

Na podstawie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może z urzędu zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów stanowiska wyrażonego w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 19 grudnia 2007 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (Nr IP-PB3-423-222/07-2/GJ), nie można uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, dalej: updop) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 57 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy za dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.; dalej: updof) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się także wartość pakietu świadczeń medycznych płaconego przez Spółkę za pracownika, do którego wykupienia pracodawca nie jest zobowiązany przepisami kodeksu pracy. Taką kwalifikację wykupionego dla pracownika pakietu świadczeń medycznych potwierdził także Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 24 października 2011 r. sygn. akt II FPS 7/10. Fakt, iż zakres świadczeń wykupionego przez Spółkę pakietu pozwala na skorzystanie przez pracownika z usług spółki medycznej także w odniesieniu do świadczeń dla członków jego rodziny nie wpływa na sposób rozpoznania przychodu na gruncie art. 12 ust. 1 updof.

Należy zauważyć, iż wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 57 updop podlegają tylko te należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 updof, które nie zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji. Zatem jeżeli pracownik jest uprawniony do skorzystania z określonych świadczeń medycznych zarówno w odniesieniu do siebie samego jak i członków swojej rodziny w ramach wykupionego przez pracodawcę pakietu świadczeń medycznych, należy uznać, że art. 16 ust. 1 pkt 57 updop nie ma zastosowania. W związku z tym wartość takiego pakietu stanowiąca przychód pracownika na podstawie art. 12 ust. 1 updof może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 updop w związku z art. 16 ust. 1 pkt 57 updop.

W konsekwencji należy uznać za prawidłowe stanowisko pełny koszt świadczeń zdrowotnych ponoszony przez Spółkę można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.