Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/4510-324/15/PC
z 7 kwietnia 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 5 grudnia 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 22 grudnia 2014 r.), uzupełnionym 18 i 24 marca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania dla celów podatkowych:

  • kosztów wymienionych w pkt 2, 3, 4 i 6 grupy B w dacie ich poniesienia, a w przypadku gdy dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą – jest nieprawidłowe,
  • pozostałych kosztów wymienionych w grupie B w dacie ich poniesienia, a w przypadku gdy dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania dla celów podatkowych:

  • kosztów wymienionych w pkt 2, 3, 4 i 6 grupy B w dacie ich poniesienia, a w przypadku gdy dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą,
  • pozostałych kosztów wymienionych w grupie B w dacie ich poniesienia, a w przypadku gdy dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 9 marca 2015 r. Znak: IBPBI/2/423-1508/14/PC, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 18 i 24 marca 2015 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest komplementariuszem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej „Spółka”), zgodnie z umową Wnioskodawca uczestniczy w zysku Spółki w wysokości 1%, komplementariusz zwolniony jest od udziału w stratach spółki, a komandytariusz uczestniczy w stratach jedynie do wartości wniesionego wkładu.

Spółka jest spółką celową, która planuje realizację przedsięwzięcia deweloperskiego polegającego na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz z częścią usługową oraz miejscami parkingowymi. Po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego lokale mieszkalne i część miejsc parkingowych zostaną sprzedane nabywcom. Lokale użytkowe i pozostałe miejsca parkingowe prawdopodobnie również zostaną sprzedane nabywcom, ale istnieje możliwość, że zostaną przeznaczone na wynajem. Przedsięwzięcie deweloperskie będzie finansowane z kredytu bankowego oraz pożyczek uzyskanych od jednostek powiązanych. Spółka planuje zakup gruntu dla celów przedsięwzięcia deweloperskiego.

Specyfika działalności deweloperskiej polega na tym, że projekty budowlane realizowane są w długim okresie czasu. W ramach prowadzonego przedsięwzięcia deweloperskiego Spółka ponosi szereg kosztów; przychody zaś zostaną osiągnięte dopiero w momencie sprzedaży lokali i miejsc parkingowych. Spółka na etapie planowania przedsięwzięcia deweloperskiego przeprowadza szczegółową analizę przyszłych kosztów, aby w momencie faktycznego poniesienia kosztów dokonywać odpowiedniej ich kwalifikacji.

Koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP, w dacie ich poniesienia. W przypadku gdy koszty dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Do kosztów uzyskania przychodów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami Spółka planuje zaliczyć następujące wydatki określone jako grupa B:

1.Koszty usług w zakresie pośrednictwa w sprzedaży lokali mieszkalnych i użytkowych.

2.Wynagrodzenie notariusza za wszystkie czynności wykonywane w związku

z zawieraniem umów deweloperskich, umów przedwstępnych, umów sprzedaży, w tym także wypisów aktu notarialnego wydawanych przy zawarciu umów deweloperskich, umów przedwstępnych, umów sprzedaży oraz koszty sądowe w postępowaniu wieczystoksięgowym.

3.Koszty ochrony mienia terenu przedsięwzięcia deweloperskiego.

4.Koszty przygotowania dokumentacji dotyczącej wniosku o kredyt bankowy na sfinansowanie przedsięwzięcia deweloperskiego.

5.Projekt strony internetowej zawierającej informacje o przedsięwzięciu deweloperskim.

6.Koszty wykonania kopii faktur na potrzeby przygotowania dla banku raportów okresowych dotyczących prawidłowego wykorzystania kredytu zaciągniętego w celu finansowania przedsięwzięcia deweloperskiego.

7.Koszty reklamy wielkoformatowej reklamującej przedsięwzięcie deweloperskie.

8.Koszty ulotek reklamowych dotyczących przedsięwzięcia deweloperskiego.

9.Podatek od nieruchomości od gruntu, na którym realizowane będzie przedsięwzięcie deweloperskie.

10.Koszty usług marketingowych związanych z przedsięwzięciem deweloperskim.

11.Koszty reklamy przedsięwzięcia deweloperskiego w Internecie.

12.Koszty wynagrodzeń z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło dotyczące wykonania fotografii cyfrowych przedsięwzięcia deweloperskiego.

13.Koszty wynagrodzeń z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło dotyczące wykonania logotypu dla przedsięwzięcia deweloperskiego.

Wszystkie wyżej wymienione koszty stanowią koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, tj. ponoszone są w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 17 marca 2015 r. (wpływ do tut. Organu 24 marca 2015 r.) Spółka wskazała, że kredyt bankowy został zaciągnięty przez Spółkę wyłącznie w celu sfinansowania budowy wielorodzinnego budynku mieszkalnego wraz z częścią usługową oraz miejscami parkingowymi.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka postąpi prawidłowo rozpoznając dla celów podatkowych koszty wymienione w grupie B w dacie ich poniesienia, a w przypadku gdy dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP. Moment ujęcia kosztów w kosztach uzyskania przychodów zależy natomiast od bezpośredniego lub pośredniego związku z osiąganymi przychodami.

Spółka stoi na stanowisku, że koszty wymienione w grupie B stanowią koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami i zgodnie z art. 15 ust. 4d są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeśli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Koszty z grupy B w sposób ogólny będą przyczyniać się do powstania przychodów ze sprzedaży lokali mieszkalnych, lokali użytkowych i miejsc parkingowych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Konstrukcja tego przepisu daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 updop), pod warunkiem, że wykaże istnienie związku przyczynowego pomiędzy ich poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu. Dotyczy to zarówno takich wydatków, które bezpośrednio przekładają się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i tych, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako zmierzające do ich osiągnięcia.

Kosztem uzyskania przychodów jest wyłącznie taki koszt, który spełnia kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1 updop, czyli:

  • został poniesiony przez podatnika,
  • jest definitywny, a więc bezzwrotny,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • jego poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania; w momencie ponoszenia wydatku podatnik mógł, obiektywnie oceniając, oczekiwać skutku w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła,
  • nie został wyłączony z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 updop,
  • został właściwie udokumentowany.

Updop przewiduje dwie kategorie kosztów:

  • koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,
  • koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, czyli takie których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Ww. ustawa nie definiuje pojęć „koszty bezpośrednio związane z przychodami” oraz „ koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami”. Jednakże sens tych pojęć można ustalić posługując się ich językowym znaczeniem. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło/wpłynie bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu.

Kosztami zaś innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika są koszty związane z jego funkcjonowaniem.

Przepis powyższy nie określa terminu, kiedy – dla ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu – należy potrącić koszty. Sposób, w jaki należy rozliczyć koszty uzyskania przychodów jest uzależniony od stopnia ich powiązania z uzyskiwanymi przychodami, tj. od tego, czy dany wydatek można zakwalifikować do kosztów bezpośrednio, czy też innych niż bezpośrednio związanych z przychodami.

Kwestia związana z momentem potrącalności bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów została uregulowana w przepisach art. 15 ust. 4-4c updop.

Jak wynika z art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 4b updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

  • sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
  • złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

  • są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Art. 15 ust. 4c updop stanowi z kolei, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Generalną zasadą podatkowego rozliczania kosztów bezpośrednich jest ujęcie (potrącenie) w rachunku podatkowym kosztu bezpośrednio związanego z przychodem w roku jego związania z odpowiadającym mu przychodem, chyba że koszt bezpośredni został poniesiony po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego po zakończonym roku podatkowym – w takim przypadku jest on potrącalny w roku podatkowym następującym po roku, którego dotyczy. Koszty bezpośrednie należy więc ujmować podatkowo w momencie wykazania odpowiadających im przychodów.

Natomiast moment potrącenia kosztów pośrednich wynika z art. 15 ust. 4d ustawy, który stanowi, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane

z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się natomiast dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ww. ustawy). Z powyższego wynika zatem, że pod pojęciem „dzień poniesienia kosztu” należy rozumieć dzień, na który Spółka uwzględniła koszt w prowadzonych przez siebie księgach rachunkowych, za wyjątkiem kosztów ujętych jako rezerwy bądź bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka jest spółką celową, która planuje realizację przedsięwzięcia deweloperskiego polegającego na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz z częścią usługową oraz miejscami parkingowymi. Po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego lokale mieszkalne i część miejsc parkingowych zostaną sprzedane nabywcom. Lokale użytkowe i pozostałe miejsca parkingowe prawdopodobnie również zostaną sprzedane nabywcom, ale istnieje możliwość, że zostaną przeznaczone na wynajem. Przedsięwzięcie deweloperskie będzie finansowane z kredytu bankowego oraz pożyczek uzyskanych od jednostek powiązanych. Spółka planuje zakup gruntu dla celów przedsięwzięcia deweloperskiego.


Specyfika działalności deweloperskiej polega na tym, że projekty budowlane realizowane są w długim okresie czasu. W ramach prowadzonego przedsięwzięcia deweloperskiego Spółka ponosi szereg kosztów; przychody zaś zostaną osiągnięte dopiero w momencie sprzedaży lokali i miejsc parkingowych. Spółka na etapie planowania przedsięwzięcia deweloperskiego przeprowadza szczegółową analizę przyszłych kosztów, aby w momencie faktycznego poniesienia kosztów dokonywać odpowiedniej ich kwalifikacji.

Do kosztów uzyskania przychodów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami Spółka planuje zaliczać następujące wydatki określone jako grupa B:

1.Koszty usług w zakresie pośrednictwa w sprzedaży lokali mieszkalnych i użytkowych.

2.Wynagrodzenie notariusza za wszystkie czynności wykonywane w związku z zawieraniem umów deweloperskich, umów przedwstępnych, umów sprzedaży, w tym także wypisów aktu notarialnego wydawanych przy zawarciu umów deweloperskich, umów przedwstępnych, umów sprzedaży oraz koszty sądowe w postępowaniu wieczystoksięgowym.

3.Koszty ochrony mienia terenu przedsięwzięcia deweloperskiego.

4.Koszty przygotowania dokumentacji dotyczącej wniosku o kredyt bankowy na sfinansowanie przedsięwzięcia deweloperskiego.

5.Projekt strony internetowej zawierającej informacje o przedsięwzięciu deweloperskim.

6.Koszty wykonania kopii faktur na potrzeby przygotowania dla banku raportów okresowych dotyczących prawidłowego wykorzystania kredytu zaciągniętego w celu finansowania przedsięwzięcia deweloperskiego.

7.Koszty reklamy wielkoformatowej reklamującej przedsięwzięcie deweloperskie.

8.Koszty ulotek reklamowych dotyczących przedsięwzięcia deweloperskiego.

9.Podatek od nieruchomości od gruntu, na którym realizowane jest przedsięwzięcie deweloperskie.

10.Koszty usług marketingowych związanych z przedsięwzięciem deweloperskim.

11.Koszty reklamy przedsięwzięcia deweloperskiego w Internecie.

12.Koszty wynagrodzeń z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło dotyczące wykonania fotografii cyfrowych przedsięwzięcia deweloperskiego.

13.Koszty wynagrodzeń z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło dotyczące wykonania logotypu dla przedsięwzięcia deweloperskiego.

W związku z powyższym, Spółka zastanawia się czy postąpi prawidłowo rozpoznając dla celów podatkowych koszty wymienione w grupie B w dacie ich poniesienia, a w przypadku gdy dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Należy zauważyć, że ww. wydatki, oprócz wydatków wymienionych w punkcie 2, 3, 4 i 6, powinny być traktowane dla celów podatkowych - co do zasady - jako tzw. koszty pośrednie, bowiem w sposób ogólny będą wpływać na przychody i zgodnie z art. 15 ust. 4d updop powinny być potrącone w dacie ich poniesienia.

Natomiast wydatki w postaci wynagrodzenia notariusza za wszystkie czynności wykonywane w związku z zawieraniem umów deweloperskich, umów przedwstępnych, umów sprzedaży, w tym także wypisów aktu notarialnego wydawanych przy zawarciu umów deweloperskich, umów przedwstępnych, umów sprzedaży oraz koszty sądowe w postępowaniu wieczystoksięgowym wykazują bezpośredni związek z przychodami osiąganymi ze sprzedaży poszczególnych produktów/towarów handlowych, jakim będą dla Spółki lokale mieszkalne, użytkowe i miejsca parkingowe. Za koszty bezpośrednie należy również uznać koszty ochrony mienia terenu przedsięwzięcia deweloperskiego, bowiem wykazują ścisły związek z prowadzoną inwestycją i nie doszłoby do ich poniesienia gdyby nie realizowano przedsięwzięcia budowlanego. W opinii tut. Organu, kosztami bezpośrednimi są również koszty przygotowania dokumentacji dotyczącej wniosku o kredyt bankowy na sfinansowanie przedsięwzięcia deweloperskiego oraz koszty sporządzenia kopii faktur na potrzeby przygotowania dla banku raportów okresowych dotyczących prawidłowości wykorzystania kredytu. Wskazać należy, że sam Wnioskodawca w stanowisku do pytania Nr 1 ujętego we wniosku o interpretację zakwalifikował jako koszty bezpośrednio związane z przychodem m.in. koszty prowizji za rozpatrzenie wniosku kredytowego, jak również koszty raportów okresowych sporządzanych dla banku, tym samym koszty dokumentacji sporządzonej dla ww. potrzeb powinny stanowić koszty bezpośrednio związane z przychodem. W związku z tym, ww. wydatki (wskazane w pkt 2, 3, 4 i 6) będą stanowić koszty bezpośrednio związane z przychodami w rozumieniu art. 15 ust. 4 updop i powinny być potrącane w okresie, w którym wystąpi przychód. Uwzględniając przepisy art. 15 ust. 4 updop, wydatki te należy rozpoznać jako koszty uzyskania przychodu w momencie uzyskania przychodów ze sprzedaży lokali i miejsc parkingowych.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, nie można uznać stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe w pełnym zakresie, gdyż nie sposób zgodzić się ze Wnioskodawcą, że wszystkie wydatki kwalifikowane przez nią do grupy B będą stanowiły koszty inne niż bezpośrednio związane z związane z przychodami i że postąpi ona prawidłowo rozpoznając dla celów podatkowych koszty wymienione w grupie B w dacie ich poniesienia, a w przypadku gdy dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie rozpoznania dla celów podatkowych:

  • kosztów wymienionych w pkt 2, 3, 4 i 6 grupy B w dacie ich poniesienia, a w przypadku gdy dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą – jest nieprawidłowe.
  • pozostałych kosztów wymienionych w grupie B w dacie ich poniesienia, a w przypadku gdy dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest prawidłowe.

Należy jednak mieć na uwadze, że weryfikacja sposobu alokacji kosztów do przychodów jest możliwa wyłącznie w toku postępowania podatkowego, w którym możliwe jest przeanalizowanie całokształtu okoliczności oraz dokumentów związanych z zawartymi przez Spółkę umowami.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj