Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-625/14/SD
z 1 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 26 maja 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 27 maja 2014 r.), uzupełnionym 18 sierpnia 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rat leasingowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rat leasingowych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 7 sierpnia 2014 r. Znak: IBPBI/2/423-625/14/SD, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 18 sierpnia 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka powstała w 2009 r. Głównym profilem jej działalności jest opieka zdrowotna. Spółka jest podatnikiem i płatnikiem podatku VAT, lecz głównie jest to działalność zwolniona z VAT. Spółka posiada środki trwałe w tym samochody. Zarząd Spółki rozważa zakup samochodu, który znacznie przewyższa wartość 20.000 euro. Umowa leasingu operacyjnego ma być zawarta na okres co najmniej 4 lata (tj. 48 rat leasingowych).

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 14 sierpnia 2014 r. (wpływ do tut. BKIP 18 sierpnia 2014 r.), Spółka doprecyzowała przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego informując, że zgodnie z art. 4a pkt 9a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851), samochód którego zakup rozważa, spełnia definicje samochodu osobowego. Umowa leasingu, którą zamierza zawrzeć spełnia warunki określone w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. zostanie zawarta na czas określony stanowiący więcej niż 40% normatywnego okresu amortyzacji (zamierza zawrzeć umowę na 4 lata). W dniu zawarcia umowy, finansujący nie będzie korzystał z żadnych zwolnień w podatku dochodowym, o których mowa w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy cała rata leasingowa będzie kosztem uzyskania przychodu Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, może zaliczyć całą ratę leasingowa w koszty, ponieważ art. 16 ust.1 punkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyłącza z kosztów odpisy amortyzacyjne samochodów o wartości powyżej 20.000 euro. Spółka nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Spółka wykonuje usługi zwolnione z VAT, nie może odliczać podatku z faktury leasingowej, dlatego ma prawo ująć w koszty nieodliczony podatek z faktury tj. raty leasingowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że w uzupełnieniu wniosku z ujętym w piśmie z 14 sierpnia 2014 r. Spółka wskazała m.in., że „umowa leasingu, którą zamierza zawrzeć spełnia warunki określone w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. zostanie zawarta na czas określony stanowiący więcej niż 40% normatywnego okresu amortyzacji (zamierza zawrzeć umowę na 4 lata)”. W związku z powyższym, w niniejsej sprawie okoliczność, że umowa ta spełnia wszystkie warunki określone w art. 17b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851, dalej: „ustawa o pdop”), przyjęto za element opisu zdarzenia przyszłego.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy.

Zgodnie z art. 17a pkt 1 ustawy o pdop, ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Natomiast stosownie do art. 17b ust. 1 ustawy o pdop, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

1. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
2. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
3. suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 14 stosuje się odpowiednio.
   
   

Jeżeli jednak zgodnie z art. 17b ust. 2 ustawy o pdop, finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6,
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz.U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 101, poz. 1178)

-do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 17f-17h.

Aby dana umowa mogła zostać uznana za tzw. podatkową umowę leasingu muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

1. przedmiotem umowy mogą być wyłącznie rzeczy i prawa stanowiące środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, a także grunty,
2. jedna ze stron umowy oddaje drugiej przedmiot umowy do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków, za co druga ze stron obowiązana jest zapłacić.
   
   

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop, stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20 000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Powyższy przepis wprowadza zatem limit wartości odpisów amortyzacyjnych dot. samochodów osobowych (stanowiących środki trwałe podatnika), które mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych.

Samochód osobowy, zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 2 ustawy o pdop, zaliczany jest do środków trwałych podatnika, jeżeli stanowi jego własność lub współwłasność, został przez niego nabyty lub wytworzony we własnym zakresie, jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia go do używania, okres jego używania jest dłuższy niż rok oraz podatnik wykorzystuje go na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą lub oddaje do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o pdop.

Wyjątek od tej zasady wprowadza art. 16a ust. 2 pkt 3 ustawy o pdop, gdzie wskazano, że amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający - zwane także środkami trwałymi.

Zacytowany w zdaniu poprzednim przepis odnosi się zatem do takich składników majątku (w tym samochodów osobowych), które podatnik otrzymał do odpłatnego używania na podstawie podatkowej umowy leasingu określonej w art. 17f ust. 1 ustawy o pdop (zwanej również umową leasingu finansowego).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza „zakupić” samochód osobowy którego wartość znacznie przewyższa wartość 20.000 euro. Umowa leasingu, którą zamierza zawrzeć spełnia warunki określone w art. 17b ustawy o pdop. W dniu zawarcia umowy finansujący nie będzie korzystał z żadnych zwolnień w podatku dochodowym, o których mowa w art. 17b ustawy o pdop.

Mając powyższe na uwadze, w przypadku leasingu operacyjnego dotyczącego samochodu osobowego, użytkownik (leasingobiorca) nie zalicza tego samochodu do środków trwałych oraz nie dokonuje od niego odpisów amortyzacyjnych. Zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów podlegają opłaty leasingowe regulowane w związku z zawartą umową. W związku z tym, cytowany powyżej art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o pdop, nie znajdzie zastosowania w rozpatrywanej sprawie.

Zatem, jeżeli Spółka ma zamiar zawrzeć podatkową umowę leasingu, spełniającą warunki określone w art. 17b ust. 1 ustawy o pdop, to opłaty ustalone w tej umowie, ponoszone przez nią w podstawowym okresie umowy z tytułu używania samochodu osobowego, będą stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki (leasingobiorcy), bez ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o pdop.

Odnoszą się natomiast do możliwości ujęcia w kosztach uzyskania przychodu podatku VAT wynikającego z faktury dot. raty leasingowej należy wskazać na art. 16 ust. 1 pkt 46 lit a ustawy o pdop, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

• jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
• w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
  
  

W świetle powyższego, skoro Spółka wykonuje usługi zwolnione z VAT i w związku z tym nie może odliczyć podatku VAT dot. raty leasingowej, to podatek ten będzie stanowił koszt uzyskania przychodów Spółki.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.