Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-495/14-3/JBB
z 8 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko  przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2014r. (data wpływu: 5 maja 2014 r.), uzupełnione w dniu 4 sierpnia 2014 r. (data wpływu: 6 sierpnia 2014 r.), na podstawie wezwania organu z dnia 23 lipca 2014r. (data nadania: 24 lipca 2014r., data doręczenia: 28 lipca 2014r.) w zakresie wyczerpującego przedstawienia zdarzenia przyszłego, o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

• czy w przypadku gdy Bank otrzyma od Ubezpieczyciela odszkodowanie, stanowiące spłatę ubezpieczonego kredytu, Bank będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego w dacie otrzymania odszkodowania oraz,
  
• czy wydatki poniesione na nabycie wierzytelności z tytułu kredytów zabezpieczonych hipotecznie będą potrącane w roku podatkowym, w którym powstaną odpowiadające im przychody, tj. przychody z tytułu spłaty tych wierzytelności lub równoważne im przychody z tytułu odszkodowania wypłacanego przez Ubezpieczyciela, w razie zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego
  
• – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymanym ubezpieczeniem, w razie zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego, na nabyte wierzytelności z tytułu kredytów zabezpieczonych hipotecznie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Wnioskodawca”) jest podmiotem prowadzącym działalność na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o listach zastawnych i bankach (Dz. U. z 2003r., nr 99, poz. 919 ze zm., dalej: „ustawa o listach zastawnych i bankach hipotecznych”). Bank hipoteczny jest wyspecjalizowanym typem banku, który może wykonywać czynności wymienione w ustawie o listach zastawnych i bankach hipotecznych. Zgodnie z art. 12 tej ustawy do podstawowych czynności banku hipotecznego należy m.in. udzielanie kredytów zabezpieczonych hipoteką, nabywanie wierzytelności innych banków z tytułu udzielonych przez nie kredytów zabezpieczonych hipoteką oraz emitowanie hipotecznych listów zastawnych, których podstawę stanowią nabyte lub udzielone wierzytelności z tytułu kredytów zabezpieczonych hipoteką.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca zamierza nabyć od powiązanego z nim banku uniwersalnego z siedzibą w Polsce (dalej: „Bank”) portfel wierzytelności z tytułu kredytów zabezpieczonych hipoteką. Nabyte od Banku wierzytelności będą następnie stanowiły, zgodnie z powołanym wyżej przepisem, podstawę emisji hipotecznych listów zastawnych przez Wnioskodawcę.

W celu zabezpieczenia przed ryzykiem niespłacenia nabytych kredytów Wnioskodawca planuje zawarcie z innym podmiotem będącym powiązanym zakładem ubezpieczeń z siedzibą w Polsce (dalej:„Ubezpieczyciel”) umowy ubezpieczenia (dalej: „Umowa”). Umowa będzie przewidywać, że w razie wystąpienia określonego zdarzenia związanego z ryzykiem niespłacalności nabytego kredytu (dalej:„zdarzenie ubezpieczeniowe”) Ubezpieczyciel wypłaci Wnioskodawcy odszkodowanie stanowiące spłatę tego kredytu, a sam wstąpi w prawa zaspokojonego wierzyciela w odniesieniu do spłaconej przez siebie wierzytelności. W konsekwencji, wskutek zawarcia Umowy Wnioskodawca zostanie objęty ochroną ubezpieczeniową w zakresie ryzyka niespłacalności nabytych kredytów.

W uzupełnieniu do wniosku na wezwanie tutejszego organu podatkowego, Wnioskodawca wyjaśnił:

1. Co do zasady, odszkodowanie otrzymane przez Wnioskodawcę od Ubezpieczyciela na skutek wystąpienia zdarzenia ubezpieczeniowego związanego z ryzykiem niespłacalności nabytego kredytu będzie pokrywać niespłaconą część kredytu wraz z naliczonymi odsetkami, tj. wartość nominalną kapitału kredytu oraz naliczonych odsetek na moment wystąpienia tego zdarzenia.
   
2. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji przepisów podatkowych, którego dotyczy wezwanie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 lipca 2014r., (sygn. IPPB3/423-495/14-2/JBB), nie jest kwestia ustalenia wysokości wydatków na nabycie wierzytelności kredytowej, którą Wnioskodawca będzie uprawniony zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli otrzymane odszkodowanie nie pokryje w całości niespłaconej części kredytu wraz z naliczonymi odsetkami. Niemniej, Wnioskodawca niniejszym odpowiada na pytanie organu podatkowego:
   
   Jeżeli otrzymane odszkodowanie nie pokryje w całości niespłaconej części kredytu wraz z nabytymi odsetkami naliczonymi od dnia nabycia wierzytelności kredytowej, Wnioskodawca zamierza rozpoznać wydatki na nabycie tej wierzytelności jako koszt uzyskania przychodów w takiej proporcji, w jakiej pozostaje kwota otrzymanego odszkodowania do wartości nominalnej nabytej wierzytelności kredytowej (obejmującej wartość nominalną części kapitałowej oraz nabyte odsetki naliczone do dnia nabycia wierzytelności).
   
   Mając na uwadze, że zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane odszkodowanie stanowi spłatę nabytych wierzytelności, odpowiedź Wnioskodawcy na pytanie organu jest zgodna ze stanowiskiem Wnioskodawcy przedstawionym w odrębnym wniosku o wydanie interpretacji przepisów podatkowych dotyczącym rozliczenia podatkowego częściowych spłat nabytych wierzytelności kredytowych. Tym samym aktualność w powyższym zakresie zachowuje uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy zawarte w tym odrębnym wniosku.
   
3. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że przedmiotem wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych, którego dotyczy wezwanie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 lipca 2014r., (sygn. IPPB3/423-495/14-2/JBB), nie jest rozliczenie podatkowe pozostałej części wydatków na nabycie wierzytelności kredytowej, jeżeli otrzymane odszkodowanie nie pokryje w całości niespłaconej części kredytu wraz z naliczonymi odsetkami. Niemniej, Wnioskodawca niniejszym odpowiada na pytanie organu podatkowego:
   
   Jeżeli otrzymane odszkodowanie nie pokryje w całości niespłaconej części kredytu wraz z nabytymi odsetkami naliczonymi do dnia nabycia wierzytelności kredytowej, Wnioskodawca nie zamierza rozpoznawać w kosztach uzyskania przychodów pozostałej części wydatków na nabycie tej wierzytelności, tj. wydatków na nabycie wierzytelności kredytowej w części przekraczającej wartość wynikającą z proporcji, w jakiej pozostaje kwota otrzymanego odszkodowania do wartości nominalnej nabytej wierzytelności kredytowej (obejmującej wartość nominalną części kapitałowej oraz nabyte odsetki naliczone do dnia nabycia wierzytelności).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku, gdy na skutek zdarzenia ubezpieczeniowego, Wnioskodawca otrzyma od Ubezpieczyciela odszkodowanie stanowiące spłatę ubezpieczonego kredytu, Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego w dacie otrzymania odszkodowania?
   
2. Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie wierzytelności z tytułu kredytów zabezpieczonych hipotecznie będą, zgodnie z art. 15 ust. 4 updop, potrącalne w roku podatkowym, w którym powstaną odpowiadające im przychody, tj. przychody z tytułu spłaty tych wierzytelności lub równoważne im przychody z tytułu odszkodowania wypłacanego przez Ubezpieczyciela w razie zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do pytania pierwszego), w przypadku, gdy na skutek zdarzenia ubezpieczeniowego, Wnioskodawca otrzyma od Ubezpieczyciela odszkodowanie stanowiące spłatę ubezpieczonego kredytu, Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego w dacie otrzymania odszkodowania.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop przychodem są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Z kolei w myśl art. 12 ust. 3 updop za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Mając na uwadze, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy mieści się m.in. nabywanie wierzytelności z tytułu kredytów zabezpieczonych hipotecznie, należy uznać, że zarówno ubezpieczenie ryzyka niespłacenia takich kredytów jak i odszkodowanie wynikające z tego ubezpieczenia mają związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

W myśl art. 12 ust. 3a updop, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3 tego przepisu, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności, zaś na podstawie ust. c, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Zważywszy, że w związku z otrzymaniem odszkodowania nie dojdzie do zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi przez Wnioskodawcę, należy uznać, że zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 3e updop, zgodnie z którym w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty. W konsekwencji kwota odszkodowania otrzymana od Ubezpieczyciela, stanowiąca spłatę ubezpieczonego kredytu będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód podatkowy w dacie otrzymania.

Powyższe znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 15 grudnia 2011r. (sygn. ITPB3/423-499/11/MK) stwierdził, że: „w przypadku odszkodowań (...) trudno jednak uznać, że mamy do czynienia z wydaniem towaru lub świadczeniem usługi. Podmiot, któremu przysługuje takie świadczenie, niewątpliwie nie dokonuje bowiem z tego tytułu żadnego świadczenia na rzecz dłużnika. Oznacza to, że przychody z tego tytułu należy zakwalifikować, jako pozostałe świadczenia, o których mowa to art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wobec powyższego, odszkodowanie (...) będzie stanowiło przychód podatkowy (...) w dniu jego faktycznego otrzymania”. Z kolei Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 28 września 2012 r. (sygn. IBPBI/2/423-792/12/JD) uznał za prawidłowe w pełnym zakresie stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „biorąc pod uwagę, że otrzymana kwota odszkodowania (...) nie stanowi wydania rzeczy, zbycia praw majątkowych ani wykonania usług, a zatem nie mają zastosowania przepisy art. 12 ust. 3a, ust. 3c i 3d tej ustawy, to omawianej sytuacji datę powstania przychodu ustala się na podstawie art. .12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W myśl tego przepisu, w przypadkach innych niż świadczenie usług, wydanie towarów oraz zbycie praw majątkowych, za dzień powstania przychodu uważa się dzień otrzymania zapłaty a zatem również otrzymania pieniędzy z tytułu odszkodowania.”

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do pytania drugiego), wydatki poniesione przez niego na nabycie wierzytelności z tytułu kredytów zabezpieczonych hipotecznie będą, zgodnie z art. 15 ust. 4 updop, potrącalne w roku podatkowym, w którym powstaną odpowiadające im przychody, tj. przychody z tytułu spłaty tych wierzytelności lub równoważne im przychody z tytułu odszkodowania wypłacanego przez Ubezpieczyciela w razie zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że ubezpieczenie spłaty nabytych wierzytelności z tytułu kredytów hipotecznych wpisuje się w założenia jego modelu biznesowego. Specyfika banków hipotecznych polega bowiem między innymi na szczególnie wysokich ustawowych wymogach dotyczących bezpieczeństwa banku i środków powierzonych mu przez nabywców wyemitowanych przez niego listów zastawnych. Jak słusznie wskazuje się w doktrynie (M. Spyra, Komentarz do zmiany art. 11(a) ustawy o listach zastawnych i bankach hipotecznych wprowadzonej przez Dz.U. z 2002 r. Nr 126 poz. 1070, LEX/el., 2002), „konstrukcja listów zastawnych jako instrumentu rynku papierów wartościowych o szczególnie niskim ryzyku wymaga ograniczenia zakresu działalności banków hipotecznych w ten sposób, aby wysoki standard bezpieczeństwa gwarantowany zasadami emisji listów zastawnych nie był obniżany poprzez ryzyko niewypłacalności emitenta”. Ubezpieczenie spłaty nabytych wierzytelności, jako czynnik zmniejszający ryzyko niewypłacalności Wnioskodawcy, jest zatem istotnym elementem zwiększającym jego wiarygodność, wyjątkowo istotną w działalności o takim charakterze.

Zgodnie z art. 828 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U, z 1964 r., nr 16, poz. 93 ze zm., dalej: „kodeks cywilny”), jeżeli nie umówiono się inaczej, z dniem zapłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę przechodzi z mocy prawa na ubezpieczyciela do wysokości zapłaconego odszkodowania. Tym samym, w analizowanym zdarzeniu przyszłym Ubezpieczyciel wstąpi w prawa zaspokojonego wierzyciela w odniesieniu do spłaconej przez siebie wierzytelności.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy wypłatę odszkodowania przez Ubezpieczyciela należy traktować jako spłatę ubezpieczanej wierzytelności. W przepisach podatkowych nie zawarto bowiem ograniczeń dotyczących kręgu podmiotów, które mogą dokonać spłaty wierzytelności kredytowej. Wnioskodawca, ponosząc koszt z tytułu nabycia przedmiotowych wierzytelności, obejmuje zamiarem osiągnięcia przychodów zarówno przychody z tytułu spłaty wierzytelności przez kredytobiorców jak i otrzymywane w przypadku braku spłaty przychody z tytułu odszkodowania wypłaconego przez Ubezpieczyciela. Z perspektywy Wnioskodawcy nie ma przy tym znaczenia, czy wierzytelność zostanie spłacona przez kredytobiorcę, czy też przez inny podmiot. W obydwu przypadkach dług zostanie zaspokojony, a więc spełniony zostanie ekonomiczny cel nabycia wierzytelności przez Wnioskodawcę. Ponadto, z uwagi na wstąpienie Ubezpieczyciela w prawa zaspokojonego wierzyciela, wierzytelność nie będzie już przysługiwać Wnioskodawcy - tak samo jak w razie spłaty wierzytelności przez kredytobiorcę. Otrzymanie odszkodowania od Ubezpieczyciela jest zatem dla Wnioskodawcy równoważne z otrzymaniem spłaty tej wierzytelności od dłużnika.

Powyższe znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2013 r. (sygn. ILPB3/423-82/13-2/JG) stwierdził, że „(...) wypłata odszkodowania przez ubezpieczyciela w celu zaspokojenia wierzytelności Spółki powinna by potraktowana jako zapłata należności. (...) w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma znaczenia, kto dokonał spłaty zobowiązania”. Tożsame stanowisko zajęli m.in.:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacjach indywidualnych z dnia 2 czerwca 2010 r. (sygn. ILPB3/423-228/10-2/DS) oraz z dnia 22 lutego 2011 r. (sygn. ILPB3/423-928/10-2/JG),
  
• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacjach indywidualnych z dnia 18 lipca 2012 r. (sygn. IPTPB3/423-148/12-4/KJ) oraz z dnia 11 maja 2012 r. (sygn. IPTPB3/423-95/12- 2/PM),
  
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach indywidualnych z dnia 22 marca 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-1636/09/CzP) oraz z dnia 29 marca 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-73/10/SD),
  
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 5 lutego 2010 r. (sygn. ITPB3/423-707/09/DK).
  
  

Co więcej, powyższe stanowisko ma charakter utrwalonej od lat linii interpretacyjnej organów podatkowych. Już bowiem w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 17 lipca 2006 r. (sygn. 1472/ROP1/423-183/229/06/MC) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdził, że „(...) wypłata przez ubezpieczyciela odszkodowania powinna zostać potraktowana jaka zapłata należności. Na skutek bowiem wypłaty Spółce przez ubezpieczyciela odszkodowania wierzytelność Spółki w stosunku bowiem wypłaty Spółce przez ubezpieczyciela odszkodowania, wierzytelność Spółki w stosunku do należności w stosunku do kontrahentów Spółki”. Analogicznie wypowiedział się także Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w postanowieniach w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 13 stycznia 2006r. (sygn. 1471/DPD2/423-133/05/MS/2), z dnia 27 marca 2007r. (sygn.1471/DPR1/423-2/07/KK) oraz z dnia 21 sierpnia 2007r. (sygn. 1471/DPR1/423-67/07/KK).

Prawidłowość wskazanego stanowiska w odniesieniu do wierzytelności pożyczkowych potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 28 września 2011 r. (sygn. ILPBI/423-222/11-2/ŁM), uznając za prawidłowe w pełnym zakresie stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „(...) wypłata odszkodowania stanowi spłatę kapitału pożyczki. Dla Spółki bowiem bez znaczeniu pozostaje fakt, iż spłata dokonywana jest przez inny podmiot.”

Podsumowując, mając na uwadze przytoczone przepisy, argumentację Wnioskodawcy oraz praktykę organów podatkowych wypłatę odszkodowania przez Ubezpieczyciela Wnioskodawca powinien potraktować jako spłatę ubezpieczanej wierzytelności.

Wobec powyższej konkluzji konsekwencje podatkowe otrzymania odszkodowania przez Wnioskodawcę odszkodowania w związku z zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego należy oceniać tak, jakby nabyta wierzytelność została spłacona przez kredytobiorcę. Przepisy updop nie zawierają szczególnych postanowień w zakresie rozpoznawania kosztu nabycia wierzytelności. Tym samym zastosowanie znajdą zasady ogólne.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Wydatki na nabycie wierzytelności z tytułu kredytów hipotecznych są ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z jego działalnością gospodarczą oraz, że służą one osiągnięciu przychodów ze spłaty tych wierzytelności (lub równoważnych im przychodów z tytułu odszkodowania wypłacanego przez Ubezpieczyciela w razie zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego). Ponadto koszty nabycia wierzytelności nie znajdują się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 updop. Tym samym, wobec spełnienia ustawowych przesłanek, należy uznać, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie od Banku wierzytelności z tytułu kredytów hipotecznych będą stanowiły koszty podatkowe.

Przepisy podatkowe różnicują moment rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w zależności od tego, czy zostaną one uznane za koszty bezpośrednio związane z przychodami, czy też koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami. Zdaniem Wnioskodawcy przez koszty bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te wydatki, które pozostają w bezpośrednim związku z osiągnięciem konkretnych przychodów. Takie stanowisko zajął też Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 sierpnia 2005 r. (sygn. FSK 2039/04), stwierdzając, że „koszty bezpośrednie obejmujące wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z danymi przychodami, jaki osiąga podmiot gospodarczy”.

Uwzględniając powyższe w ocenie Wnioskodawcy wydatki na nabycie wierzytelności należy uznać za koszty bezpośrednio związane z przychodami. Nie ulega bowiem wątpliwości, że przedmiotowe wydatki można przyporządkować konkretnym przychodom, tj. przychodom z tytułu spłaty tych wierzytelności (lub równoważnym im przychodów z tytułu odszkodowania wypłacanego przez Ubezpieczyciela w razie zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego). Ponadto, poniesienie tych wydatków stanowi warunek sine qua non osiągnięcia wskazanych przychodów.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 21 sierpnia 2013 r. (sygn. ILPB3/423-244/13-4/AO) stwierdził, że: „(...) otrzymywanie spłat wierzytelności jest bezpośrednią konsekwencją uprzedniego odpłatnego nabycia tej wierzytelności przez Spółkę. Koszty nabycia wierzytelności stanowią tym samym koszty bezpośrednio związane z przychodami z tytułu jej spłaty.” Tożsame zajął także m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 13 września 2011r. (sygn. ITPB3/423-292a/11/MT). Na ścisły związek pomiędzy kosztem nabycia wierzytelności, a otrzymaniem odszkodowania z tytułu braku jej spłaty zwrócił z kolei uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 7 listopada 2013 r. (sygn. IPPB3/423-586/13-2/PK1), uznając, że: „Spółka w momencie otrzymania odszkodowania winna wykazać przychód podatkowy. Skoro odszkodowanie rekompensuje Spółce brak spłaty przez dłużnika klienta Spółki, należy je powiązać z kwotą wydatkowaną przez Spółkę przy zakupie wierzytelności. A zatem tu w kosztach uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 updop, Spółka uwzględni wysokość środków wypłaconych faktorantowi za nabyte wierzytelności. Należy podkreślić, że otrzymane odszkodowanie ściśle wiąże się z nabytymi wierzytelnościami. Gdyby Spółka nie nabyła wierzytelności nie zawarłaby umowy ubezpieczenia należności. Skoro ubezpieczyciel ma obowiązek wypłacić odszkodowanie, gdy Spółka nie otrzyma zapłaty należności z tytułu nabytych wierzytelności, w ocenie organu istnieje związek przyczynowo-skutkowy między odszkodowaniem a zapłatą za nabyte wierzytelności”.

W myśl art. 15 ust. 4 updop koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy jego wydatki na nabycie wierzytelności będą potrącalne w roku podatkowym, w którym powstaną związane z nimi przychody, tj. przychody z tytułu spłaty tych wierzytelności lub równoważne im przychody z tytułu odszkodowania wypłacanego przez Ubezpieczyciela w razie zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późń. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.