INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2012r. (data wpływu 16 kwietnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 lipca 2012r. (data wpływu 10 lipca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przekazania Nieruchomości na rzecz Zarządcy Drogi bez odszkodowania za czynność, która na podstawie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przekazania Nieruchomości na rzecz Zarządcy Drogi bez odszkodowania za czynność, która na podstawie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 lipca 2012r. (data wpływu 10 lipca 2012r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2/443-373/12-2/AK z dnia 28 maja 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

T . Sp. z o.o. (dalej: T. lub Spółka) jest spółką należącą do grupy D, prowadzącej działalność w obszarze rozwoju i obsługi nieruchomości, w tym w szczególności centrów oraz parków handlowych. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce. T . jest aktualnie w trakcie realizacji inwestycji mieszkaniowej, do której powinna zostać doprowadzona droga gminna. Obowiązek doprowadzenia drogi gminnej (publicznej) wynika z przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (j.t. Dz. U. z 2007r. Nr 19, poz.115 ze zm.) i jego spełnienie jest realizowane przez Spółkę w porozumieniu z zarządcą drogi gminnej, którym w tym przypadku jest miasto (dalej: Zarządca Drogi) będące zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Zgodnie z odpowiednimi planami i mapami zagospodarowania przestrzennego, droga gminna powinna zostać doprowadzona do inwestycji realizowanej przez Spółkę przez nieruchomości, których właścicielem jest m.in. Spółka (nieruchomości te zostały w przeszłości nabyte przez Spółkę - Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT). W związku z tym konieczne jest zajęcie przez Zarządcę Drogi pod budowę drogi części nieruchomości Spółki.

Z uwagi na powyższe, na podstawie ustawy z 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (j.t. Dz. U. z 2008, Nr 193, poz. 1194 ze zm.) przez Prezydenta miasta wydana została decyzja administracyjna zatwierdzająca podział nieruchomości posiadanych przez Spółkę. Nieruchomości lub ich części, objęte przedmiotową decyzją, zgodnie z art. 11f ust. 1 pkt 6 ww. ustawy stały się z mocy prawa własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego, z dniem w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej staje się ostateczna. Decyzji tej został nadany rygor natychmiastowej wykonalności. Decyzja ta zobowiązuje Spółkę do niezwłocznego wydania nieruchomości i uprawnia do faktycznego ich objęcia przez Zarządcę Drogi.

Na rzecz Spółki z tytułu zajęcia przez Zarządcę Drogi jej nieruchomości, co do zasady należne było odszkodowanie (stanowiące jedyną płatność, jaką Spółka mogłaby otrzymać w związku z przedmiotową decyzją) na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 1997 r. Nr 115, poz. 741 ze zm.). Jednak Spółka oraz Zarządca Drogi (a także jeszcze jedna spółka z grupy D) zawarły umowę, zgodnie z którą T. wyraziła zgodę na zrzeczenie się prawa do odszkodowania za nieruchomości stanowiące własność Spółki niezbędne do realizacji drogi gminnej (publicznej).

W rezultacie, pomimo że nieruchomości Spółki zostały przejęte przez Zarządcę Drogi, to Spółka faktycznie nie otrzymała żadnego odszkodowania z tego tytułu.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 5 lipca 2012r. Strona wskazała, iż w zamian za zrzeczenie się przez T. odszkodowania za zajęcie nieruchomości przez Zarządcę Drogi, w ramach umowy zawartej pomiędzy TD. oraz Spółką, Zarządca Drogi nie zobowiązał się do spełnienia jakichkolwiek świadczeń na rzecz Spółki.

W ramach przedmiotowej umowy T. zrzekła się odszkodowania z tytułu zajęcia nieruchomości przez Zarządcę Drogi, która to nieruchomość stała się własnością Zarządcy Drogi w rezultacie jej zajęcia, nie otrzymując w zamian żadnego świadczenia.

Na nieruchomości przejętej przez Zarządcę Drogi, zgodnie z umową zawartą między Spółką, a Zarządcą Drogi, budowana jest przez Spółkę na jej koszt droga publiczna oraz infrastruktura niezbędna do obsługi osiedla. Celem wybudowania drogi publicznej oraz infrastruktury technicznej, Zarządca Drogi udostępnia Spółce teren, który zostanie wykorzystany przez Spółkę do realizacji tych prac budowlanych (co potwierdza treść zawartej umowy pomiędzy TD. oraz Zarządcą Drogi), zgodnie z powszechną praktyką rynkową w tym zakresie.

W rezultacie, jak wskazano powyżej, w związku ze zrzeczeniem się odszkodowania przez Spółkę za zajęcie nieruchomości Spółki przez Zarządcę Drogi, Spółka nie uzyskała (i zgodnie z treścią umowy nie jest uprawniona do uzyskania) żadnego świadczenia wzajemnego od Zarządcy Drogi z tego tytułu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Spółka wnioskuje o potwierdzenie, iż:

1. do przejęcia nieruchomości Spółki przez Zarządcę Drogi w przedmiotowym stanie faktycznym zastosowania nie znajdą art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 ustawy o VAT...
2. przejęcie nieruchomości Spółki przez Zarządcę Drogi za odszkodowaniem, którego formalnie Spółka się zrzeka nie musi być dokumentowane przez Spółkę fakturą VAT zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT.
   
   

Wniosek Spółki dotyczy jedynie regulacji, o których mowa w pytaniach. Spółka nie wnioskuje o wydanie interpretacji w zakresie innych przepisów ustawy o VAT mogących potencjalnie mieć zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

Zdaniem Wnioskodawcy do przejęcia nieruchomości Spółki przez Zarządcę Drogi za odszkodowaniem, którego formalnie Spółka się zrzeka nie znajdą zastosowania art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. W efekcie czynność ta nie będzie musiała zostać udokumentowania fakturą VAT.

Ad 1

Jak stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania danym towarem jak właściciel.

Z zestawienia powyższych przepisów wynika, że aby dana czynność podlegała opodatkowaniu VAT, jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, to muszą zostać łącznie spełnione dwa warunki:

1. przedmiotem czynności musi być towar,
2. czynność musi zostać dokonana za odpłatnością.
   
   

Warunek (a)

Nie ulega wątpliwości, że nieruchomość stanowi towar w rozumieniu przepisów w zakresie VAT (potwierdza to zresztą treść art. 2 pkt 6 ustawy o VAT), z tego też względu art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy o VAT mają zastosowanie do przedmiotowych nieruchomości. W efekcie, z uwagi na fakt, że przejęcie przez Zarządcę Drogi dotyczy nieruchomości posiadanych przez Spółkę, to do czynności tej mogłyby znaleźć zastosowanie art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Warunek (b)

W przedmiotowej sytuacji, Spółka zrzeka się jedynej i wyłącznej odpłatności, jaka jest jej należna w związku z przejęciem jej nieruchomości przez Zarządcę Drogi. W efekcie, Spółka nie otrzyma żadnej płatności za utratę przedmiotowej nieruchomości. W tym kontekście nie można więc mówić, iż przejęcie nieruchomości następuje za jakąkolwiek odpłatnością. Następuje bowiem bez wynagrodzenia (nieodpłatnie). W rezultacie, warunek (b) nie jest spełniony w przedmiotowym przypadku.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że z uwagi na brak odpłatności (brak ziszczenia się warunku (b) wskazanego powyżej) nie można uznać, iż do przejęcia nieruchomości Spółki przez Zarządcę Drogi zastosowanie znajdą art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Zapłata za dostawę towarów jest bowiem podstawą do uznania tej dostawy za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. W rezultacie Spółka nie powinna traktować przedmiotowej czynności, jako skutkującej konsekwencjami w zakresie VAT na gruncie art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Potwierdzenie takiego podejścia można również znaleźć w doktrynie. Przykładowo zdaniem Tomasza Michalika „nie podlega opodatkowaniu przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa, prawa własności towarów bez odszkodowania lub za inną niż odszkodowanie formą rekompensaty” (patrz: VAT. Komentarz, Tomasz Michalik 2012).

Trzeba również wskazać, iż powyższe stanowisko Spółki o braku zastosowania art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy o VAT do czynności przejęcia nieruchomości, w ramach której właściciel zrzeka się odszkodowania (odpłatności), znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Podobne stanowisko przedstawił bowiem Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 16 sierpnia 2010r., sygn. ITPP1/443-470/10/DM, czy Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 4 września 2009r., sygn. ILPP2/443-759/09-4/AD.

Ad 2

Fakturowanie

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Jednocześnie, przez pojęcie „sprzedaży”, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nie ulega wątpliwości, że Spółka jest podatnikiem VAT w rozumieniu ustawy o VAT. Niemniej jednak, jak wskazano powyżej, przejęcie nieruchomości Spółki przez Zarządcę Drogi nie stanowi odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, a tym bardziej nie stanowi odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, eksportu towarów czy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Skoro więc przejęcie nieruchomości Spółki przez Zarządcę Drogi nie stanowi odpłatnej dostawy towarów (nie spełnia hipotezy norm art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), to Spółka nie ma obowiązku dokumentowania takiej czynności fakturą VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ustawodawca przez towary rozumie rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 cyt. ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Z cyt. wyżej art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W treści art. 7 ust. 1 cyt. ustawy mowa jest bowiem o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności” lecz jako własność ekonomiczną.

Biorąc natomiast pod uwagę treść cyt. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podatkiem VAT dostawa towarów podlega wówczas, gdy jest dokonywana za odpłatnością.

Przy czym z przepisów nie wynika, że odpłatność za czynność dostawy towarów musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłatą może być inny towar lub usługa, albo mieszaną - zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż T. Sp. z o.o. jest aktualnie w trakcie realizacji inwestycji mieszkaniowej, do której powinna zostać doprowadzona droga gminna, który to obowiązek wynika z przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (j.t. Dz. U. z 2007r. Nr 19, poz.115 ze zm.) i jego spełnienie jest realizowane przez Spółkę w porozumieniu z zarządcą drogi gminnej, którym w tym przypadku jest miasto będące zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Zgodnie z odpowiednimi planami i mapami zagospodarowania przestrzennego, droga gminna powinna zostać doprowadzona do inwestycji realizowanej przez Spółkę przez nieruchomości, których właścicielem jest m.in. Spółka. W związku z tym konieczne jest zajęcie przez Zarządcę Drogi pod budowę drogi części nieruchomości Spółki.

Z uwagi na powyższe, na podstawie ustawy z 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (j.t. Dz. U. z 2008, Nr 193, poz. 1194 ze zm.) przez Prezydenta miasta wydana została decyzja administracyjna zatwierdzająca podział nieruchomości posiadanych przez Spółkę. Nieruchomości lub ich części, objęte przedmiotową decyzją, zgodnie z art. 11f ust. 1 pkt 6 ww. ustawy stały się z mocy prawa własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego - decyzja ta zobowiązuje Spółkę do niezwłocznego wydania nieruchomości i uprawnia do faktycznego ich objęcia przez Zarządcę Drogi.

Na rzecz Spółki z tytułu zajęcia przez Zarządcę Drogi jej nieruchomości, co do zasady należne było odszkodowanie (stanowiące jedyną płatność, jaką Spółka mogłaby otrzymać w związku z przedmiotową decyzją) na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 1997 r. Nr 115, poz. 741 ze zm.). Jednak Spółka oraz Zarządca Drogi (a także jeszcze jedna spółka z grupy D) zawarły umowę, zgodnie z którą T. wyraziła zgodę na zrzeczenie się prawa do odszkodowania za nieruchomości stanowiące własność Spółki niezbędne do realizacji drogi gminnej (publicznej).

W rezultacie Spółka faktycznie nie otrzymała żadnego odszkodowania z tego tytułu.

W zamian za zrzeczenie się przez T. odszkodowania za zajęcie nieruchomości przez Zarządcę Drogi, Zarządca Drogi nie zobowiązał się do spełnienia jakichkolwiek świadczeń na rzecz Spółki.

Na nieruchomości przejętej przez Zarządcę Drogi, zgodnie z umową zawartą między Spółką a Zarządcą Drogi, budowana jest przez Spółkę na jej koszt droga publiczna oraz infrastruktura niezbędna do obsługi osiedla. Celem wybudowania drogi publicznej oraz infrastruktury technicznej, Zarządca Drogi udostępnia Spółce teren, który zostanie wykorzystany przez Spółkę do realizacji tych prac budowlanych (co potwierdza treść zawartej umowy pomiędzy TD. oraz Zarządcą Drogi), zgodnie z powszechną praktyką rynkową w tym zakresie.

W związku ze zrzeczeniem się odszkodowania przez Spółkę za zajęcie nieruchomości Spółki przez Zarządcę Drogi, Spółka nie uzyskała (i zgodnie z treścią umowy nie jest uprawniona do uzyskania) żadnego świadczenia wzajemnego od Zarządcy Drogi z tego tytułu.

Zauważyć należy, iż w oparciu o treść art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega również stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania. W sytuacji zatem przeniesienia prawa własności części nieruchomości gruntowej na rzecz gminy – Zarządcę Drogi, w zamian za odszkodowanie, które należałoby traktować jak wynagrodzenie (za przeniesienie własności towarów), miałaby miejsce dostawa towarów. Jednakże z okoliczności sprawy wynika, iż Spółka zrzeknie się przysługującego jej odszkodowania, nie otrzymując w zamian od gminy – żadnego świadczenia. W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie nie nastąpi odpłatna dostawa towarów (gruntów), o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy tego przepisu. Przekazanie części Nieruchomości będącej własnością Spółki na rzecz Zarządcy drogi nastąpi nieodpłatnie, gdyż jak wskazał Wnioskodawca zrzeknie się wynagrodzenia w postaci odszkodowania. Zatem czynność przeniesienia na rzecz gminy części nieruchomości może stanowi jedynie nieodpłatną dostawę towarów.

Zauważyć należy, iż kwestia uznania oddania części Nieruchomości przez Spółkę Zarządcy Drogi za nieodpłatną dostawę towarów nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, interpretacja dotyczy jedynie regulacji, o których mowa w pytaniach (art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 oraz art. 106 ust. 1) - Spółka nie wnioskuje o wydanie interpretacji w zakresie innych przepisów ustawy o VAT mogących potencjalnie mieć zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

Jak wynika z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, pod pojęciem sprzedaży rozumieć należy odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem faktura VAT wystawiona w oparciu o art. 106 ust. 1 cyt. ustawy, winna dokumentować m.in. dokonanie odpłatnej dostawy towarów. Skoro więc przeniesienie przez Spółkę części nieruchomości na rzecz Zarządcy Drogi nie stanowi odpłatnej dostawy towarów, o której owa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czynność ta nie powinna być dokumentowana fakturą VAT wystawiana w oparciu o art. 106 ust. 1 cyt. ustawy.

Reasumując, przekazanie części Nieruchomości przez Spółkę na rzecz Zarządcy Drogi bez wynagrodzenia (zrzeczenie się przysługującego odszkodowania), nie stanowi odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w związku z tym transakcja ta nie powinna być dokumentowana fakturą VAT, o której mowa w art. 106 ust. 1 cyt. ustawy.

Podkreślić należy, iż z uwagi na ograniczenie wskazane przez Stronę, zgodnie z którym „wniosek dotyczy jedynie regulacji, o których mowa w pytaniach”, tj. przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, analizie poddano wyłącznie powyższe przepisy prawa w kontekście przedstawionych okoliczności. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga zatem kwestii opodatkowania bądź braku opodatkowania czynności przekazania części Nieruchomości przez Spółkę na rzecz Zarządcy Drogi bez wynagrodzenia w oparciu o art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż w tym zakresie Strona złożyła drugi wniosek, który będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.